Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
23-11-08
17:41
Το πρόβλημά δεν είναι αν θα λειτουργήσουν ή όχι - ας λειτουργήσουν, δεν νομίζω πως διαφωνεί κάποιος. Το θέμα είναι πως τα πτυχία τους θα είναι ισάξια (τουλάχιστον για τον δημόσιο τομέα) με τα αντίστοιχα των δημοσίων Πανεπιστημίων, χωρίς να έχουν τηρηθεί τα απαιτούμενα εχέγγυα πριν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
20-11-08
10:52
Προσωπικά έπρεπε κάποτε να αντιμετωπίσω το δίλημμα "Νομική ή Deree" και όσο κι αν δεν ήθελα την Νομική και με "έψηνε" η ψυχολογία πχ στο Deree, διάλεξα την Νομική γιατί θεώρησα πως το πτυχίο της θα είχε μεγαλύτερη αξία αργότερα - κι όντως είχε.
Δεν γνωρίζω κανέναν να άφησε δημόσιο πανεπιστήμιο για να πάει σε ιδιωτικό και θεωρώ πως, άσχετα με τα όποια τυπικά προσόντα έχει κάποιος, αν δύο υποψήφιοι κηνυγήσουν μια θέση και ο ένας έχει πτυχίο δημόσιου Πανεπιστημίου και ο άλλος ιδιωτικού, θα επιλεγεί ο πρώτος. Μιλάω κυρίως για τον ιδιωτικό τομέα (διότι στον δημόσιο, ως γνωστόν, δεν γίνεται τέτοιου τύπου επιλογή, διορίζεσαι ή με διαγωνισμό ή με σειρά προτεραιότητας, οπότε αν εφαρμοστεί η οδηγία της ΕΕ -και θα εφαρμοστεί κάποια στιγμή- δεν θα έχει σημασία αν έχεις πτυχίο δημόσιου ή ιδιωτικού Πανεπιστημίου) και αυτό θεωρώ πως συμβαίνει για τις περισσότερες ειδικότητες (εξαίρεση πχ οι προγραμματιστές, όπου εκεί μετρά πιο πολύ η προϋπηρεσία και το ταλέντο, παρά τα πτυχία).
Για το παράδειγμα που έφερε το Καλυψούδι, θεωρώ πως δεν αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα, διότι γενικώς τα παιδιά που έχουν έτοιμη δουλειά από τον μπαμπά τους, πιο εύκολα διαλέγουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, παρά δημόσια, προκειμένου να μη ταλαιπωρηθούν και να μπορέσουν να ενταχθούν γρηγορότερα στο ήδη προσχεδιασμένο μέλλον τους (έχω δύο φίλες που έκαναν αυτό ακριβώς). Αν όμως μιλάμε για ανθρώπους που πρέπει να τα στήσουν όλα μόνοι τους, ένα πτυχίο δημόσιου πανεπιστημίου αποτελεί ισχυρότερο εφόδιο από το αντίστοιχο ενός ιδιωτικού.
Δεν γνωρίζω κανέναν να άφησε δημόσιο πανεπιστήμιο για να πάει σε ιδιωτικό και θεωρώ πως, άσχετα με τα όποια τυπικά προσόντα έχει κάποιος, αν δύο υποψήφιοι κηνυγήσουν μια θέση και ο ένας έχει πτυχίο δημόσιου Πανεπιστημίου και ο άλλος ιδιωτικού, θα επιλεγεί ο πρώτος. Μιλάω κυρίως για τον ιδιωτικό τομέα (διότι στον δημόσιο, ως γνωστόν, δεν γίνεται τέτοιου τύπου επιλογή, διορίζεσαι ή με διαγωνισμό ή με σειρά προτεραιότητας, οπότε αν εφαρμοστεί η οδηγία της ΕΕ -και θα εφαρμοστεί κάποια στιγμή- δεν θα έχει σημασία αν έχεις πτυχίο δημόσιου ή ιδιωτικού Πανεπιστημίου) και αυτό θεωρώ πως συμβαίνει για τις περισσότερες ειδικότητες (εξαίρεση πχ οι προγραμματιστές, όπου εκεί μετρά πιο πολύ η προϋπηρεσία και το ταλέντο, παρά τα πτυχία).
Για το παράδειγμα που έφερε το Καλυψούδι, θεωρώ πως δεν αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα, διότι γενικώς τα παιδιά που έχουν έτοιμη δουλειά από τον μπαμπά τους, πιο εύκολα διαλέγουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, παρά δημόσια, προκειμένου να μη ταλαιπωρηθούν και να μπορέσουν να ενταχθούν γρηγορότερα στο ήδη προσχεδιασμένο μέλλον τους (έχω δύο φίλες που έκαναν αυτό ακριβώς). Αν όμως μιλάμε για ανθρώπους που πρέπει να τα στήσουν όλα μόνοι τους, ένα πτυχίο δημόσιου πανεπιστημίου αποτελεί ισχυρότερο εφόδιο από το αντίστοιχο ενός ιδιωτικού.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.