Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
08-07-09
21:51
Έχω τη γνώμη ότι η ενοχή δεν είναι στην πραγματικότητα αποτρεπτικό μέσον για την αποφυγή της επανάληψης ενός λάθους στο μέλλον, αντίθετα τις περισσότερες φορές η ενοχική αντιμετώπιση των καταστάσεων της ζωής μας, οδηγεί στη μανιώδη επανάληψη των ίδιων λαθών, τα οποία με τη σειρά τους πυροδοτούν μία εκ νέου σειρά ενοχών, και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται αδιάλειπτα. Θα έλεγε κανείς ότι ο άνθρωπος συχνά εθίζεται στο συναίσθημα της ενοχής και αντί να προσπαθεί να το αποφύγει, αντίθετα τείνει να το αποζητά...
Έχετε άποψη επί του συγκεκριμένου θέματος αγαπητοί μου συνομιλητές;
Έχετε άποψη επί του συγκεκριμένου θέματος αγαπητοί μου συνομιλητές;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
25-12-08
19:10
Συμφωνα με τον μιλερ το αισθημα της ενοχης ειναι απαραιτητο για τις εξαιρετικα κοινωνικες ανθρωπινες δομες γιατι μας διευκολυνει να διατηρουμε μια σταθεροτητα και να αντιμετοπιζουμε καλυτερα τον αλτρουισμο και την επιθυμια να βλαψουμε.
Δεν ειναι λιγο προφανες? Χωρις το συναισθημα των τυψεων τι θα μας σταματουσε απο το να κυνηγαμε με οποιοδηποτε κοστος φαγητο/αναπαραγογη καταστρεφοντας την ιδια την κοινωνια που μας επιτρεπει να ΕΧΟΥΜΕ φαγητο και αναπαραγωγη?
Η μετάνοια είναι διαφορετικό πράγμα, από τις ενοχές. Η αναγνώριση του σφάλματος και η συνακόλουθη τάση απόσεισης των συνεπειών του, έστω κι μία χαμηλής κλίμακας ντροπή ή ενοχή, θα ήταν αρκετές για να εξασφαλίσουν την κοινωνική συνύπαρξη, όχι όμως τις δομές της εξουσιαστικής κοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο πως οι εξουσιαστές, όπως μας λέει ο Μαρκήσιος, δεν αισθάνονται ενοχές, κάθε άλλο μάλιστα. Το κακό που εφαρμόζουν στους άλλους, είναι απόδειξη της κυριαρχίας τους και θεωρούν πως έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν.
Οι ενοχές, μιλώντας γι' αυτές που οδηγούν στην αυτοκτονία ή στον αιώνιο αυτοβασανισμό, είναι κατασκευασμένες κι επιβεβλημένες από τις κυρίαρχες τάξεις, ώστε να επιβάλουν την εξουσία τους. Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι μέσα μας έχουμε ένα κτήνος, οι ενοχές μοιάζουν με το μαστίγιο και τη φοβέρα, τα οποία το ελέγχουν προσωρινά μεν, το κάνουν όμως περισσότερο άγριο κι επικίνδυνο, έτοιμο να εξαπολυθεί προς όποιον απειλεί τα συμφέροντα των αφεντάδων μας. Όσοι έχουν ζώα, ξέρουν πως με τη βία και την αγριότητα τα κάνεις πιο άγρια, όπως τα pit bull που τα εξαγριώνουν για να τα ρίξουν στην αρένα. Με το φόβο τα κάνεις θρασύδειλα, ύπουλα κι επικίνδυνα.
Με αγάπη, ανθρωπιά και επικοινωνία, ακόμη και τα ζώα εξημερώνονται. "Να με αγαπήσεις για να με εξημερώσεις", είπε η αλεπού στον Μικρό Πρίγκηπα. Το ανθρώπινο κτήνος είναι τόσο άγριο και χυδαίο όσο διαπιστώνεις, επειδή εδώ και μερικές χιλιάδες χρόνια, ο ανθρώπινος πολιτισμός το ταΐζει ενοχές, βία και πόνο. Το ανθρώπινο κτήνος είναι θύμα βασανισμού...
Από πού ακριβώς προκύπτει αυτό; Ποια είναι τα ζώα που νιώθουν ενοχές και πώς αυτό αποδεικνύεται; Έχουν τα ζώα ηθική υπόσταση; Στοιχεία please...Again αυτα ειναι πραγματα που εχουν παρατηρηθει στη φυση, ο ανθρωπος δεν ειναι το μονο ζωο που νοιωθει τυψεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.