Lorelai
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Νατασα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 33 ετών και μας γράφει απο Κέρκυρα (Κέρκυρα). Έχει γράψει 384 μηνύματα.
04-08-08
20:18
Η τέχνη όμως θέλει και το σέξ. Ενώ αν είσαι αθλητής πρωταθλητής, κανεις ότι θέλεις νταιλίκι. Πόσο μάλλον άν είσαι αριστούχος στα μαθήματα. Γιατί τα μαθήματα, στις συνηθισμένες οικογένειες, είναι σαν τηνπρώτη μας δουλειά. Αυτο λοιπον ότι δεν υπάρχουν μαθητές που χρηματοδοτούνται δεν θα έλεγα ότι ισχύει. Εντάξει, έγραψα για κείνους τους παρανοικους που το παιδι τους ήταν ιδιοφυία των εισαγωγικών και εκείνοι έκαναν ότι μπορούσαν για να μήν σπουδάσει, όμως στις συνηθισμένες οικογένειες ο αριστούχος μαθητής έχει όλα όσα μπορει να του προσφέρει η οικογένεια του. Ανέσεις, υποστήριξη, χαρτζιλίκι.
Δεν βγαζω νοημα απο τις 2 πρωτες προτασεις και δεν μπορω να συνδεσω το quote με το post σου.
Λάθος, πολύ λίγοι είναι αυτοί που πετυχαίνουν να γράψουν πολύ καλά στις πανελλήνιες. Επίσης το θέμα του topic δεν είναι τα 20άρια στο σχολείο, αλλά τα πραγματικά 20άρια στις πανελλήνιες και οι διακρίσεις σε ολυμπιάδες επιστημών.
Οκ ισως δεν διαβασα καλα. Παντως εγω ξερω αρκετα ατομα που εφτασαν το 19,5 στις πανελληνιες. Για 20 ομολογω πως οχι, η τον αντιστοιχο για τις σχολες με ειδικα μαθηματα. Αλλα απ οσο ξερω παιρνουν και επιδοματα, εαν μπουν πρωτοι στις σχολες τους, και φυσικα εχουν το ελευθερο της επιλογης. Δεν καταλαβαινω τι παραπανω θα μπορουσε να δοθει.
Υπάρχουν μουσικά γυμνάσια και λύκεια σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, στα οποία τις μεσημεριανές ώρες μαθαίνεις θεωρία της μουσικής και ένα συγκεκριμένο όργανο που εσύ επιλέγεις να μάθεις. Τελιώνοντας μουσικό Γυμνάσιο και μουσικό Λύκειο, θεωρείσαι καθηγητής στο όργανο που επέλεξες να μάθεις και μπορείς να διδάξεις πάνω σε αυτό χωρίς να χρειαστεί να τελιώσεις μουσικό πανεπιστήμιο ή ωδείο. Και εγώ θεωρώ ότι η καλές επιδόσεις και το ταλέντο σε κάποια μορφή τέχνης θα έπρεπε να επιβραβεύονται περισσότερο, αλλά ίσως να μην μπορούν να γίνουν και πολλά περισσότερα από το κράτος...
Επίσης, δε νομίζω ότι ένας καλός καλλιτέχνης προσφέρει περισσότερο στην κοινωνία από ότι ένας καλός ερευνητής ή ένας καλός αθλητής. Από την άλλη, πιστεύω ότι ο καθένας που είναι καλός στο αντικείμενο ενασχόλησής του και έχει λιώσει με τις ώρες πάνω σε αυτό προσφέρει ως ένα βαθμό (όσο περισσότερο μπορεί δηλαδή) στην κοινωνία και αυτό είναι που μετράει, η προσφορά. Σημασία έχει το ότι, με ότι και αν ασχοληθείς, είτε αυτό είναι μια μορφή τέχνης, είτε μια επιστήμη, είτε ένα άθλημα, αν προσπαθήσεις και αφιερώσεις ένα σημαντικό μέρος του χρόνου σου σε αυτό, ακόμα και αν δεν πετύχεις είναι σίγουρο ότι θα κερδίσεις την εκτίμηση και τον σεβασμό των γύρω σου και πάνω απ' όλα θα είσαι εσύ η ίδια, σαν Lorelai, ευχαριστημένη και ικανοποιημένη με τον εαυτό σου.
Ασφαλως, αλλα δεν μιλαω για μουσικη.
Δε συμφωνω με την κοκκινη προταση. Ειδικα οσον αφορα στον αθλητη. Προσωπικη μου αποψη ειναι οτι στην κοινωνια οι αθλητες δεν προσφερουν κατι. Εαν ζουσαμε σε μια ουτοπια θα προσφεραν προτυπο. Αλλα δυστυχως δεν ζουμε xD
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lorelai
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Νατασα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 33 ετών και μας γράφει απο Κέρκυρα (Κέρκυρα). Έχει γράψει 384 μηνύματα.
04-08-08
16:07
Προσωπικα η συγκριση μου φαινεται εντελως ατυχης. Και επειδη δεν ξεκαθαριζεται αν μιλαμε για ενα 20αρι στο γυμνασιο, στο λυκειο, ή στις πανελληνιες, ας πω ξεχωριστα οτι ενα εικοσαρι στο γυμνασιο και στο λυκειο για μενα προσωπικα δεν ειναι τιποτα. Δηλαδη, απο ποτε οι μαθητες με την τωρινη κατασταση στα σχολεια παιρνουν το βαθμο που τους αξιζει απο τους καθηγητες; δεν μπορει καλλιστα ο βαθμος να αδικει ή να ειναι υπερβολικα ψηλος για χιλιους 2 λογους; Και ΚΥΡΙΩΣ, συμφωνα με ολα αυτα που ειδαμε ολοι στο σχολειο που πηγαμε, κατα ποσο αυτα που μαθαμε ειναι ουσιαστικα και θα μας μεινουν και κατα ποσο λαβαμε περιττες γνωσεις που χρησιμοποιουσαμε αποκλειστικα για το σχολειο με καμια χρηστικοτητα στη ζωη μας ή/και στη δουλεια μας αργοτερα;(μιλοντας τωρα για το λυκειο κυριως). Οταν ενας μαθητης μαθαινει απ'εξω ατελειωτες σελιδες σαν ρομποτακι κοπιαζει. Ομως για ποιο λογο;
Ενας μεγαλος βαθμος στις πανελληνιες σαφως ειναι δυσκολο επιτευγμα. Αλλα το πετυχαινουν πολλοι. Και προφανως εχουν ανταμοιβη, την επιλογη οποιας σχολης θελουν. Και ναι, παιρνουν και επιδοματα. Τι αλλο θελουν καμια βιλα στην εκαλη; :Ρ
Και σχολιαζοντας το κειμενο, μεσα απο τη μικρη εμπειρια στη ζωη που εχω, τα επαγγελματα τα οποια χρειαζονται υψηλους βαθμους ειναι αυτα οπου η διαφθορα συσσορευεται και ζεχνει. Γιατροι; Δηκηγοροι; Ολοι εχουμε ακουσει χιλιες 2 ιστοριες. Τα επαγγελματα αυτα πνιγονται στην παρανομια. Χωρις αυτο να σημαινει οτι ολοι ειναι διεφθαρμενοι, νομιζω αυτο εννοειται.
Οι αθλητες τωρα, δεν ειμαι και του χωρου, και δεν μπορω να ξερω ο καθενας τι βαζει στις φλεβες του. Αλλα πιστευω οτι ο ανταγωνισμος ειναι πολυ μεγαλυτερος και η προσπαθεια επισης. Και αν δεν κερδιζει κατι ουσιαστικο η χωρα τους απο τα επιτευγματα τουλαχιστον κερδιζει ο αθλητης ενα υγειες σωμα, ισως και ενα ανοιχτοτερο μυαλο.
Το σχολειο ειναι μια προετοιμασια. Ο αθλητισμος ειναι ενα επαγγελμα. Οι επαγγελματιες πληρωνονται. Οι μαθητες απο ποτε;
Σας μιλαει μια κοπελα που ποτε δεν αριστευσε στο σχολειο ουτε και διακριθηκε στον αθλητισμο. Προτιμαω να ασχολουμαι με την τεχνη, αλλα αυτα ειναι γουστα. Προσωπικα βρισκω αθλια την αντιμετωπιση τετοιων περιπτωσεων απο τα σχολεια. Στα παιδια που θελουν να ασχοληθουν με την τεχνη και μπορουν να αποδειξουν την αξια τους και το ταλεντο τους ποιος δινει λεφτα και επιδοματα, και ποιος τα αφηνει να μπουν σε οποια σχολη θελουν; Ή μηπως υπαρχει κανεις που πιστευει οτι η τεχνη δεν προσφερει οσα ο αθλητισμος και τα αριστεια μαζι και παραπανω
Ενας μεγαλος βαθμος στις πανελληνιες σαφως ειναι δυσκολο επιτευγμα. Αλλα το πετυχαινουν πολλοι. Και προφανως εχουν ανταμοιβη, την επιλογη οποιας σχολης θελουν. Και ναι, παιρνουν και επιδοματα. Τι αλλο θελουν καμια βιλα στην εκαλη; :Ρ
Και σχολιαζοντας το κειμενο, μεσα απο τη μικρη εμπειρια στη ζωη που εχω, τα επαγγελματα τα οποια χρειαζονται υψηλους βαθμους ειναι αυτα οπου η διαφθορα συσσορευεται και ζεχνει. Γιατροι; Δηκηγοροι; Ολοι εχουμε ακουσει χιλιες 2 ιστοριες. Τα επαγγελματα αυτα πνιγονται στην παρανομια. Χωρις αυτο να σημαινει οτι ολοι ειναι διεφθαρμενοι, νομιζω αυτο εννοειται.
Οι αθλητες τωρα, δεν ειμαι και του χωρου, και δεν μπορω να ξερω ο καθενας τι βαζει στις φλεβες του. Αλλα πιστευω οτι ο ανταγωνισμος ειναι πολυ μεγαλυτερος και η προσπαθεια επισης. Και αν δεν κερδιζει κατι ουσιαστικο η χωρα τους απο τα επιτευγματα τουλαχιστον κερδιζει ο αθλητης ενα υγειες σωμα, ισως και ενα ανοιχτοτερο μυαλο.
Το σχολειο ειναι μια προετοιμασια. Ο αθλητισμος ειναι ενα επαγγελμα. Οι επαγγελματιες πληρωνονται. Οι μαθητες απο ποτε;
Σας μιλαει μια κοπελα που ποτε δεν αριστευσε στο σχολειο ουτε και διακριθηκε στον αθλητισμο. Προτιμαω να ασχολουμαι με την τεχνη, αλλα αυτα ειναι γουστα. Προσωπικα βρισκω αθλια την αντιμετωπιση τετοιων περιπτωσεων απο τα σχολεια. Στα παιδια που θελουν να ασχοληθουν με την τεχνη και μπορουν να αποδειξουν την αξια τους και το ταλεντο τους ποιος δινει λεφτα και επιδοματα, και ποιος τα αφηνει να μπουν σε οποια σχολη θελουν; Ή μηπως υπαρχει κανεις που πιστευει οτι η τεχνη δεν προσφερει οσα ο αθλητισμος και τα αριστεια μαζι και παραπανω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.