Panzerkampfwagen
Διάσημο μέλος
Ο Panzerkampfwagen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Νομικής ΑΠΘ. Έχει γράψει 2,156 μηνύματα.
09-01-24
14:06
Καταρχάς το πανεπιστημιακό διάβασμα είναι πιο απολαυστικό.Σας υπερευχαριστω όλους για τον χρόνο σας νιωθω ήδη πολύ καλα απο το ενδιαφέρον σας. Αρχικά, η ιστορία μου ειναι οντως αληθινή και τη μετέφερα γιατί μπορει να βοηθηθούν και αλλα παιδια και γιατι χρειαζομουν και εγω καποια βοήθεια.
Σορρυ για το τεράστιο μηνυμα απλα ήθελα να πω πραγματα που ίσως φανούν χρήσιμα στο ζητημα του -φόβου να μην δημιουργηθούν απωθημένα-
Ξέρετε η αλήθεια είναι πως ίσως το πρόβλημα μου δεν ειναι οτι δεν ειμαι ιατρική, μιας και θα μπορουσα να πω εε αφου συμπαθω και μου αρέσουν τα ζώα ας εκθεσω τον εαυτό μου σε αυτον τον νεο κόσμο της κτηνιατρικης και αν μετα το πτυχίο δεν ειμαι ικανοποίημενος τότε κανω κατι άλλο (ειτε ιατρικη ειτε οτιδήποτε αλλο)
Σε αυτη τη φαση το πραγματικό μου πρόβλημα νομιζω πως ειναι πως φοβαμαι να αφήσω πισω το κομφορτ ζοουν της ζωης των πανελλήνιων.
Εισαι καθε μερα σπιτι, φτιαχνεις καφε, διαβαζεις τα ιδια, νιώθεις ικανοποίηση οταν λυνεις ασκησεις σωστά και εχεις εναν υψηλό στοχο που σου δινει κίνητρο να εργαστεις πάνω σε αυτο.
Ομως πρέπει να γνωστοποιηθει οτι το πανεπιστημιακο διαβασμα ειναι διαφορετικό. Η γνώση ειναι άπειρη δεν νιώθεις ποτε σιγουρος οτι ξερεις κατι αρκετά καλα και πολλές φορές ειναι δύσκολο (οσο φιλομαθης και να ειναι κανεις) να πει τωρα μαθαίνω γνώσεις απλα για να τις μαθω και όχι για να τις δωσω εξετάσεις.
Όμως τωρα σκεφτομαι: και αν το βλέπω ετσι επειδή δεν ειμαι αρκετά φιλοζωος και δεν πρεπει να γινω κτηνιατρος?. Φοβάμαι ότι αφήνω πίσω την γνώριμη πανελλήνιακη ζωη και τη δουλειά που εκανα τοσα χρόνια για κάτι άλλο που δεν ξέρω αν πρέπει να το δοκιμασω ή αν το μετανιωσω μετά.
Συν τοις άλλοις νιωθω οτι πλέον δεν μπορω να εμπιστευτω τον εαυτο μου στις επιλογές μου. Δηλαδή σκεφτόμουν παλια πριν περασω: μα καλα υπάρχουν ατομα που περνάνε κτηνιατρική και δινουν ξανα για ιατρική?
Και τωρα που εγω το σκέφτομαι αυτο φοβάμαι ακριβως αυτο: μην περάσω ιατρική και εκει απογοητευτω παλι.
Τελευταίο να προσθεσω αυτο που ειπα και πριν οτι σιγουρα τωρα σας φαινομαι σουπερ ανωριμος και οτι να ναι άτομο αλλα εχω αφοσιωσει πολυ χρονο ψαξιμο και σκεψη σε ολα αυτα που κανω αλλα οταν πας και το βιωνεις ο ιδιος νιωθεις πάντα διαφορετικά.
Πχ τωρα αυτο που θελω ειναι να δώσω μια ευκαιρία στη σχολή, να εκτεθω σε ζώα και να τα αγαπήσω ακομη περισσότερο και να εξελιχθω λοιπον σαν ατομο γενικα. Αλλα μπορει σε 3 χρόνια να πω κοιτα τι χαζο σκεπτικο ειχα τότε και άφησα τις πανελλήνιες για να ασχοληθω με τα ζωα.
Ειναι πολυτιμα τα νεανικα χρόνια και είναι τόσο εύκολο να κάνεις κακές επιλογές αφου δεν υπάρχει η ωριμότητα της ηλικίας (αυτο το λεω πιο πολυ γενικα και περα απο το δικο μου πρόβλημα)