Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών, Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
16-07-08
14:59
Αναφέρομαι σε οποιοδήποτε πιστοποιητικό. Κρατικό ή μη. Κυρίως, προβληματίζομαι, για το κατά πόσο "αξίζουν" της εκτίμησής μας.
Εγώ, κλασικά, έκανα Αγγλικά μέχρι την Ά Λυκείου. Ήθελα πολύ να αποκτήσω κάποιο "δίπλωμα", και χωρίς πολλη σκέψη, επειδή δεν επρόκειτο να συνεχίσω τα μαθήματα και στη Β' Λυκείου, έδωσα για το Proficiency του Michigan μιας και το θεωρούσα ευκολότερο. Την ίδια χρονιά έδινε μαζί μου και η αδερφή μου, για τρίτη συνεχόμενη φορά, εκείνη και του Cambridge. Τα καταφέραμε και οι δύο. Μια χαρά.
Όλο αυτό όμως, με άφησε πολύ προβληματισμένη. Από τη μία εγώ να μην έχω ανοίξει βιβλίο, να δίνω στην τύχη, έτσι "μπας και" και να μην ενδιαφέρομαι. Και από την άλλη η αδερφή μου, που ήξερε άπταιστα αγγλικά, που διάβαζε, που χρειαζόταν το χαρτί. Και οι δύο, περάσαμε. Εμένα, εντάξει, μου έμεινε κάτι, το οποίο όμως δεν με αντιπροσωπεύει. Τι αξία έχει ένα έγγραφο όταν αυτά που παρουσιάζει δεν ισχύουν απόλυτα; Φαντάζομαι, θα χρειαστεί κάπου. Αλλά μέχρι εκεί.
Τα αγγλικά που ήξερα, τα έμαθα από τα τραγούδια, από τις συνομιλίες με φίλους από το εξωτερικό ή από βιβλία, και από τις βασικές τάξεις. Τίποτα παραπάνω δεν έμαθα, τα χρόνια που "εκπαιδευόμουν" για τα "πτυχία" και τις μηχανοποιημένες ασκήσεις τους.
Εγώ, κλασικά, έκανα Αγγλικά μέχρι την Ά Λυκείου. Ήθελα πολύ να αποκτήσω κάποιο "δίπλωμα", και χωρίς πολλη σκέψη, επειδή δεν επρόκειτο να συνεχίσω τα μαθήματα και στη Β' Λυκείου, έδωσα για το Proficiency του Michigan μιας και το θεωρούσα ευκολότερο. Την ίδια χρονιά έδινε μαζί μου και η αδερφή μου, για τρίτη συνεχόμενη φορά, εκείνη και του Cambridge. Τα καταφέραμε και οι δύο. Μια χαρά.
Όλο αυτό όμως, με άφησε πολύ προβληματισμένη. Από τη μία εγώ να μην έχω ανοίξει βιβλίο, να δίνω στην τύχη, έτσι "μπας και" και να μην ενδιαφέρομαι. Και από την άλλη η αδερφή μου, που ήξερε άπταιστα αγγλικά, που διάβαζε, που χρειαζόταν το χαρτί. Και οι δύο, περάσαμε. Εμένα, εντάξει, μου έμεινε κάτι, το οποίο όμως δεν με αντιπροσωπεύει. Τι αξία έχει ένα έγγραφο όταν αυτά που παρουσιάζει δεν ισχύουν απόλυτα; Φαντάζομαι, θα χρειαστεί κάπου. Αλλά μέχρι εκεί.
Τα αγγλικά που ήξερα, τα έμαθα από τα τραγούδια, από τις συνομιλίες με φίλους από το εξωτερικό ή από βιβλία, και από τις βασικές τάξεις. Τίποτα παραπάνω δεν έμαθα, τα χρόνια που "εκπαιδευόμουν" για τα "πτυχία" και τις μηχανοποιημένες ασκήσεις τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.