logansnesoberi
Νεοφερμένος
Ο Logan/Amia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 17 ετών, Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Γέρακας (Αττική). Έχει γράψει 2 μηνύματα.
23-08-23
00:07
Αν και cliche as hell, δυστυχώς το περνώ.
Επειδή δεν θέλω να μακρυγορώ, ας φτάσουμε στο κυρίως θέμα.
Είμαι ο Λόγκαν, 17 χρονών και έχω πεθάνει από το άγχος για τις Πανελλαδικές του 24. Ξέρω, χαζό να ανησυχώ από τώρα καθώς εχω τουλάχιστον έναν χρόνο αλλά πραγματικά φοβάμαι. Δεν ξέρω τι να κάνω. Από το άγχος μου δεν μπορώ να κοιμηθώ κανονικά πλέον. Νιώθω ότι πρέπει να υπερβώ έναν στόχο που.. ούτε καν τον πιάνω. Ακόμη και το 14 μου φαίνεται δύσκολο πλέον, που την προηγούμενη χρονία έπιανα και το 18 στο ντούκου. Είναι σαν να έχασα ξαφνικά κάθε γνώση που είχα στα μαθηματικά, στην γλώσσα, και τώρα στην οικονομία και την πληροφορική ύστερα από τα καλοκαιρινά.
Δεν ξέρω τι σχολή θέλω, δεν ξέρω αν θέλω να δώσω, δεν ξέρω αν το κάνω για εμένα ή αν το κάνω για τους γονείς μου.
Φοβάμαι τόσο πολύ που υπάρχει ενδεχόμενο να κάνω κάτι λάθος και να τους απογοητεύσω όλους.
Κανονικά δεν πρέπει να φοβάμαι από τώρα, όπως ανέφερα και νωρίτερα, αλλά από τώρα σκέφτομαι τις απαιτήσεις, την αδυναμία που μπορεί να έχω στο να ρυθμίσω τον χρόνο μου για το διάβασμα. Αν δεν τα καταφέρω; Αν δεν ειναι αρκετή η προσπάθειά μου;
Φοβάμαι άσχημα, μόνο αυτό έχω να πω.
Επειδή δεν θέλω να μακρυγορώ, ας φτάσουμε στο κυρίως θέμα.
Είμαι ο Λόγκαν, 17 χρονών και έχω πεθάνει από το άγχος για τις Πανελλαδικές του 24. Ξέρω, χαζό να ανησυχώ από τώρα καθώς εχω τουλάχιστον έναν χρόνο αλλά πραγματικά φοβάμαι. Δεν ξέρω τι να κάνω. Από το άγχος μου δεν μπορώ να κοιμηθώ κανονικά πλέον. Νιώθω ότι πρέπει να υπερβώ έναν στόχο που.. ούτε καν τον πιάνω. Ακόμη και το 14 μου φαίνεται δύσκολο πλέον, που την προηγούμενη χρονία έπιανα και το 18 στο ντούκου. Είναι σαν να έχασα ξαφνικά κάθε γνώση που είχα στα μαθηματικά, στην γλώσσα, και τώρα στην οικονομία και την πληροφορική ύστερα από τα καλοκαιρινά.
Δεν ξέρω τι σχολή θέλω, δεν ξέρω αν θέλω να δώσω, δεν ξέρω αν το κάνω για εμένα ή αν το κάνω για τους γονείς μου.
Φοβάμαι τόσο πολύ που υπάρχει ενδεχόμενο να κάνω κάτι λάθος και να τους απογοητεύσω όλους.
Κανονικά δεν πρέπει να φοβάμαι από τώρα, όπως ανέφερα και νωρίτερα, αλλά από τώρα σκέφτομαι τις απαιτήσεις, την αδυναμία που μπορεί να έχω στο να ρυθμίσω τον χρόνο μου για το διάβασμα. Αν δεν τα καταφέρω; Αν δεν ειναι αρκετή η προσπάθειά μου;
Φοβάμαι άσχημα, μόνο αυτό έχω να πω.