Αρχική Forum
Ρωτήστε κάτι
Προσωπικές Συζητήσεις
Πανελλαδικές
Αγγελίες
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-stekihansed.
Νεοφερμένος
Η hansed. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών. Έχει γράψει 6 μηνύματα.
19-07-23
12:39
1. Μου φαίνεται πολύ βαρετό αντικείμενο. Δεν ευχαριστιέμαι να το διαβάζω. Τρανζιστοράκια, 0 και 1 ΚΟΚ Νιώθω πως δεν θα μου άρεσε ποτέ το Πολυτεχνείο πχ Μηχανολογίες ΚΟΚ έτσι και αυτό είναι πολύ στεγνό αντικείμενο. Δεν είναι πχ ψυχολογία.
2. Πολλά Μαθηματικά, που δεν μου αρέσουν γενικά.
3. Δεν είμαι ευχαριστημένη με το συγκεκριμένο ΤΜΗΜΑ Πληροφορικής στο οποίο πέρασα. Είχα πιο πάνω ΕΚΠΑ και μετά ΟΠΑ.
4. Ο προγραμματισμός και το να είσαι όλη μέρα μπροστά από μια μαύρη οθόνη με neon πράσινα γράμματα, με χτυπάει στον εγκέφαλο. Μου αρέσει η επαφή με ανθρώπους, δεν θέλω να είμαι μόνη με ένα μηχάνημα.
5. Το πιθανότερο είναι ότι θα καταλήξω να δουλεύω ιδιωτικός υπάλληλος σε μια εταιρία και δεν θα προσφέρω στην ουσία τίποτα στον κόσμο, παρά μόνο κέρδη στον CEO. Θα σαπίσω δηλαδή σε ένα γραφείο,μέχρι να πάρω σύνταξη.
6. Δεν έχω στενή επαφή με τους συμφοιτητές μου ως τώρα, νιώθω ότι τους αρέσουν άλλα πράγματα σχετικά με την πληροφορική πχ gaming και αισθάνομαι σαν την μύγα με στις γάλα.
7. Είναι πολύ ανταγωνιστικός χώρος πλέον. Ο λόγος που όλοι σπουδάζουν πληροφορική τώρα είναι επειδή είναι για να έχουν έναν καλό μισθό. Αλλά στις θέσεις αυτές αισθάνομαι ότι πάνε οι καλύτεροι, αυτοί που ζουν και αναπνέουν για την Πληροφορική, συμμετέχουν σε προγράμματα ΚΟΚ η ενασχόληση τους δηλαδή συνεχίζεται και μετά τις πανεπιστημιακές παραδόσεις+ τα καλοκαίρια. Εγώ πχ διαβάζω αναγκαστικά για την σχολή, με το.που τελειώνω, τα κλείνω και την ώρα που ο άλλος κάνει ένα project πληροφορικής εγώ την περνάω πχ γράφοντας ένα παιδικό μυθιστόρημα. Το οποίο φυσικά είναι άσχετο και δεν με πάει κάπου στον τομέα που σπουδάζω.
8. Είναι ανδροκρατούμενος χώρος, και όντας γυναίκα φοβάμαι πως δεν θα έχω ποτέ την επαγγελματική εξέλιξη που θα έχει ένας άνδρας.
Απο την άλλη, όμως αν πχ γνώριζα καλό προγραμματισμό και οι βάσεις μου ήταν ακέραιες θα μπορούσα μετά να ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΩ πχ να φτιάξω ένα πρόγραμμα απεικόνισης 3D να βοηθάει τους χειρουργούς στην οργάνωση των χειρουργικών κινήσεων ή στα συστήματα δεδομένων σε νοσοκομείο, συστήματα ασφαλείας κοκ
hansed.
Νεοφερμένος
Η hansed. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών. Έχει γράψει 6 μηνύματα.
18-07-23
23:43
Νομίζω ότι αυτό με το ότι τρως την θέση κάποιου άλλου πρέπει να σταματήσει να λέγεται. Οι πανελλήνιες είναι διαγωνισμός. Το υπουργείο πες όρισε 100 θέσεις Πληροφορικής στο ΠΑΠΕΙ στο έτος που έδωσα εγώ, και έγραψα τα απαιτούμενα μόρια (περισσότερα από τους υπολοίπους της ίδιας κατεύθυνσης) και κέρδισα την θέση. Αν ο άλλος ήθελε τόσο να μπει στην συγκεκριμένη σχολή, ας διάβαζε περισσότερο να έμπαινε. Από την στιγμή που την κέρδισα με την αξία μου, δεν θα σκεφτώ τον άλλον, και έχω το δικαίωμα να κάνω ότι θέλω με εκείνη. Δεν έφαγα την θέση κανενός, όπως και δεν μου έφαγε εμένα κανένας την θέση στην Ιατρική αντίστοιχα. Ας έγραφε, ας έγραφα, περισσότερα μόρια να έμπαινα. Έτσι είναι το σύστημα, σε όλη την υφήλιο.
Διαγωνίστηκαμε και κάποιοι κέρδισαν άλλοι έχασαν.
Δεν ζήτησα επιβεβαίωση για το αν είναι σωστό να έχω πολλαπλά ενδιαφέροντα. Έτσι είμαι, αυτό είναι το δεδομένο μου. Ο Τσέχωφ πχ το έκανε αυτό που εσύ θεωρείς ανώριμη σκέψη: και γιατρός και ένας από τους κορυφαίους θεατρικούς συγγραφείς της γενιάς τους.
Σε σχέση με τις Τέχνες η ιατρική είναι πιο αξιοκρατική. Στις Τέχνες μπορείς να γίνεις πχ σταρ χωρίς να έχεις προσόντα, επειδή έχεις κονέ. Γιατρός χωρίς να έχεις πτυχίο δεν γίνεσαι, περνάς από εξετάσεις και ελέγχους. Μίλησα για safe ΔΙΑΔΡΟΜΗ. Στην Ιατρική ξέρεις θα σπουδάσεις 6 χρόνια, μετά αγροτικό, μετά ειδικότητα και κάπως λογικά θα φτάσεις να γίνεις γιατρός. Είναι δηλαδή σχεδόν βέβαιο ότι θα το πετύχεις, εφόσον κάτσεις και ασχοληθείς και περάσεις τις εξετάσεις ΚΟΚ. Η επιτυχία δηλαδή κατά κάποιον τρόπο είναι δεδομένη. Τέτοια καθορισμένη διαδρομή δεν υπάρχει στις Τέχνες. Και τίποτα δεν σου εγγυάται την επιτυχία. Νομίζω είναι παράλογο να λέμε κάτι άλλο.
Οι γιατροί δηλαδή δεν πάνε ταξίδια αυτό θέλεις να μου πεις; Και ποιος σου μίλησε εσένα για πολυτελή ταξίδια σε εξωτικούς προορισμούς; Παρεξήγησες εντελώς τα λεγόμενα μου.
hansed.
Νεοφερμένος
Η hansed. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών. Έχει γράψει 6 μηνύματα.
18-07-23
22:13
Δεν ήμουν οικονομικά.
Θετική (Φυσική, Χημεία, Έκθεση, Μαθηματικά) + 5ο Μάθημα Βιολογία ήμουν.
Θετική και Υγείας δηλαδή.
hansed.
Νεοφερμένος
Η hansed. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών. Έχει γράψει 6 μηνύματα.
18-07-23
21:31
Δεν νομίζω ότι καταλάβατε το δίλημμα, μάλλον δεν το έγραψα σωστά και σας μπέρδεμα. Θα ξαναπροσπαθήσω.
Εγώ ή επαγγελματίας «αρτίστας» θέλω να γίνω ή νευρολόγος/παιδίατρος. Από πάντα.
Αν μπορούσα θα τα έκανα και τα δύο, γιατί οποίο από τα δύο και αν επιλέξω το άλλο θα μου μείνει απωθημένο.
Προφανώς, πρέπει να επιλέξω ένα από τα δύο. Δεν μπορώ να τα κάνω και τα δύο.
Επειδή όταν έδωσα Πανελλήνιες πέρασα Πληροφορική στο ΠΑΠΕΙ, και ήμουν πάρα πολύ κουρασμένη ώστε να ξαναδώσω,όλοι μου είπαν πήγαινε, τελείωνε την να έχεις ένα χαρτί και ασχολήσου παράλληλα ή μετά με την Τέχνη, απλά για να έχεις ένα πτυχίο. Με έπεισαν και το έκανα. Αλλά σταδιακά συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν τα πράγματα έτσι όπως έλεγαν, και πως ίσως παγιδευτώ τελικά να κάνω μια δουλειά που δεν μου αρέσει καθόλου και δεν έχει καμία σχέση με αυτά που θέλω να κάνω: τέχνη ή ιατρική.
Εγώ δεν έχω σκοπό να ασχοληθώ με την Πληροφορική, ένα πτυχίο απλά έλεγα θα πάρω σαν σωσίβιο να στο πω έτσι, απλά επειδή έτυχε και πέρασα για να μην πάει χαμένο και σαν εναλλακτική αν όλα στραβώσουν στο μέλλον. Αντί δηλαδή να δουλεύω γκαρσόνι, να δουλεύω στην πιο entry θέση που μπορείς να φανταστείς. Ή αν στα 30 έλεγα τέρμα, δεν είναι αυτό όνειρο της ζωής μου, να μην έμενα στον δρόμο. Τα επαγγέλματα της Τέχνης δεν έχουν καλή επαγγελματική αποκατάσταση.
Τώρα που μεγαλώνω, οι εμπειρίες δείχνουν ότι εκ τών πραγμάτων ίσως δεν καταφέρω ποτέ να γίνω «επαγγελματίας αρτίστας», γιατί ο χώρος αυτός πέρα από ταλέντο που δεν ξέρω αν έχω, λειτουργεί με άλλους μη αξιοκρατικούς τρόπους.
Άρα, σκέφτομαι αφού έχω απογοητευτεί και δεν θα γίνει ποτέ πραγματικότητα η βλέψη μου για Τέχνες, τότε το πιο λογικό είναι να παρατήσω την Πληροφορική στο ΠΑΠΕΙ( που δεν μου αρέσει καθόλου, είναι άσχετο με τα ενδιαφέροντα μου και την είχα απλά σαν καβάντζα) και να δώσω για Ιατρική, για να ικανοποιήσω τουλάχιστον το δεύτερο όνειρο που είχα στην ζωή μου, αν δεν υπήρχαν οι Τέχνες, και να γίνω νευρολόγος/παιδίατρος.
Αυτό φυσικά θα σημαίνει ότι δεν θα γίνω ποτέ επαγγελματίας αρτίστας, αλλά τουλάχιστον θα κάνω κάτι που αγαπάω.
Αυτό είναι το δίλημμα τώρα. Συνεχίζω Τέχνες ( και Πληροφορική ΠΑΠΕΙ) που μάλλον θα αποτύχω και θα καταλήξω να σαπίζω σε τομέα της Πληροφορικής που δεν μου αρέσει ή τα παρατάω για να πάω Ιατρική που σημαίνει ότι δεν θα γίνω ποτέ καλλιτέχνης αλλά τουλάχιστον θα πραγματοποιήσω το Β' όνειρο μου στην ζωή;
Τα ταξίδια τώρα που ανέφερα, δεν συσχετίζονται άμεσα. Το βγάζω από την συζήτηση για να μην μπερδεύουμε.
Το θέμα δηλαδή είναι παλεύω για την Επιλογή Α, που κατά πάσα πιθανότητα θα αποτύχω και θα είμαι τελικά δυστυχισμένη. Ή ακολουθώ την επιλογή Β, που είναι πιο safe, 1 με την έννοια+1=2 ( δεν θα περάσω πχ υποκειμενική οντισιόν, δεν θα πρέπει να κάτσω στον σκηνοθέτη, δεν παίζει ρόλο αν μοιάζω στην Monica Belluci ή όχι,δεν πρέπει να έχω γνωστό ΚΟΚ θα αξιολογήθώ κυρίως από τις γνώσεις και τις πιστοποιήσεις μου)και θα ικανοποιήσουν ένα μεγάλο μέρος μου, αλλά δεν είναι η επιλογή Α.
Ελπίζω πραγματικά,να έγινα κατανοητή.
hansed.
Νεοφερμένος
Η hansed. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών. Έχει γράψει 6 μηνύματα.
18-07-23
13:58
Δεν νομίζω ότι έγινε κατανοητό αυτό που έγραψα.
Ήμουν πάντοτε ανάμεσα σε Καλές Τέχνες και Ιατρική. Πάντοτε. Το ένα πόδι Τέχνη, το άλλο πόδι Επιστήμη.
Θα ακουστεί κριντζ τώρα, αλλά είτε καλλιτέχνης δηλαδή φαντάζουν ότι θα γίνω στην ζωή μου ή νευρολόγος. Δυο τελείως αντίθετοι δρόμοι.
Έδωσα Πανελλήνιες (από Θετική+ Βιολογία, δίναμε τότε)πέρασα από τύχη στο ΠΑΠΕΙ , άσχετο και καμια σχέση με τα ενδιαφέροντα μου. Γι'αυτό και το έχω κάνει παύση.
Ο Περίγυρος ωστόσο με έπεισε ότι μεσω της σχολής θα κατάφερνα να ασχοληθώ ΕΣΤΩ με τις τέχνες και τα ταξίδια. Όπως πολλοί δηλαδή Καλλιτέχνες, θα είχα τελειώσει μια άσχετη σχολή απλά για καβάντζα και αν ήθελα και να δουλεύω πάνω στο αντικείμενο αργότερα, θα μπορούσα να ταξιδεύω Άρα θα ήταν win-win. Συνεπώς, θα είχα μεν απωθημένο την Ιατρική, αλλά θα είχα ικανοποιήσει τα 2/3 πράγματα που θέλω από την ζωή μου.
Τωρα όμως συνειδητοποιώ ότι αυτό δεν δεν είναι αλήθεια. Το πιθανότερο είναι ότι απλά θα σαπισω σε ένα γραφείο και δεν θα έχω χρόνο για τίποτα άλλο. Στην πραγματικότητα δηλαδή μάλλον ούτε καλλιτέχνης θα γίνω ούτε ταξίδια θα έχω χρόνο να κάνω και από πάνω θα είμαι και σε μια δουλειά που δεν μου αρέσει.Από το να γίνει λοιπόν αυτό, σκέφτομαι ότι ίσως είναι καλύτερα να σπουδάσω Ιατρική που ήταν πάντοτε η δεύτερη επιλογή μου και θα είμαι σε ένα επάγγελμα που θα με γεμίζει. Θα έχω σαν αποθυμένο φυσικά τις τέχνες και τα ταξίδια, αλλά τουλάχιστον θα έχω ικανοποιήσει την 1 από τις 2 εναλλακτικές που είχα θέσει ότι θέλω για την ζωή μου.
Έχω κόλημμα με την νευρολογία και τον ανθρώπινο εγκέφαλο ήδη από το δημοτικό και έχω δουλέψει ως βοηθός και γραμματεία σε πρακτική νευρολόγου γιατί ήθελα να δω πως είναι. Δεν το σκέφτομαι δηλαδή για τα χρήματα, αλλά επειδή πράγματι είναι ένας τομέας που γεμίζει ένα μεγάλο κομμάτι μου.
Ιδανικά θα ήθελα να είμαι Νευρολόγος και Καλλιτέχνης και να έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Αλλά αυτό είναι ουτοπία, γιατί και οι δύο κλάδοι απαιτούν τρομερή χρόνια συστηματική ενασχόληση και αφοσίωση για να διακριθείς. Απλά στην Ιατρική τα πράγματα είναι πιο αξιοκρατικά και ξέρω ότι κατά 99% ο,τι βάλω στο μυαλό μου θα το πετύχω. Πράγμα που δεν ισχύει στις Τέχνες.
Από το να μην κάνω δηλαδή τίποτα από τα δυο. Ίσως είναι καλύτερα να σπουδάσω Ιατρική, για να ικανοποιήσω το ένα μεγάλο κομμάτι μου.
Ελπίζω να έγιναν πιο κατανοητά.