Άλλα μηνύματα του μέλους Nemesiis σε αυτό το thread

Αρχική Δημοσίευση από evelyyyn:

Τώρα όντας βιολόγος που με ενδιαφέρει το κομμάτι της φαρμακολογίας, μπορείς να μοιραστείς τι μεταπτυχιακό έκανε ο φίλος σου?

Click για ανάπτυξη...

Έκανε στον έλεγχο ποιότητας του ΕΚΠΑ

Αρχική Δημοσίευση από evelyyyn:

Να πω την αλήθεια ο έλεγχος ποιότητας δεν μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον
Από τα παραπάνω μεταπτυχιακά προτιμώ να διαλέξω αλλα δε ξέρω ποιο

Click για ανάπτυξη...

Ισχύει αυτό απλώς επειδή η συγκεκριμένη δεν ήθελε να φύγει με τίποτα στο εξωτερικό και το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό ήταν το πιο safe απο αποψη αποκαταστασης, το επελεξε.

Αρχική Δημοσίευση από Grand Duchess:

Παρόλα αυτά, 24 ετών straight out από το μεταπτυχιακό να μπει σε μεγάλη φαρμακοβιομηχανία ΧΩΡΙΣ εμπειρία, δεν γίνεται ούτε στα πιο wild dreams εκτός αν έχεις κάποιον να σε "συστήσει" (καθηγητή, γνωστό κτλ).
Αν έχεις κάποια γνωριμία αξίζει να το προσπαθήσεις, διαφορετικά θα πρέπει να μαζέψεις τα χρόνια εμπειρίας από το εξωτερικό

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από evelyyyn:

Από τα παραπάνω μεταπτυχιακά προτιμώ να διαλέξω αλλα δε ξέρω ποιο. Για κάποιο λόγο εκτός Αθήνας βλέπω πιο ενδιαφέροντα προγράμματα σπουδών και είμαι σε φάση ελεος

Click για ανάπτυξη...

Σίγουρα είναι σπάνιο φαινόμενο, δεν αντιλέγω. Πρέπει να σε πάρουν με καλό μάτι τόσο στη σχολή όσο και εκεί που θα κανείς το μεταπτυχιακό σου. Οσους βλέπουν ότι το έχουν και ενδιαφέρονται συνήθως τους προωθούν ή τους κρατάνε και τους εντάσσουν σε δικά τους ερευνητικά προγράμματα. Οι διασυνδέσεις και οι προωθήσεις των καθηγητών ή των γνωστών σου το πολύ πολύ να σου ανοίξουν την πόρτα στις φαρμακοβιομηχανίες αλλά άμα δε στροφάρεις η πόρτα θα κλείσει εξίσου γρήγορα.
Πάντως η πρακτική άσκηση βοηθά παρά πολύ. Eδω πλεονεκτεί η Αθήνα. Μπορείς να πας για μερικούς μήνες ως ασκούμενη στο ιιβεαα ή στο Φλέμινγκ.
Άμα είσαι αποφασισμένη να μείνεις στην Ελλάδα το εξωτερικό μου φαίνεται αχρείαστο. Σίγουρα θα διευρύνεις το γνωστικό σου υπόβαθρο αλλά for what? Για να γυρισεις Ελλαδα και να δουλευεις σε μια φαρμακοβιομηχανια ως τι ακριβως? Αυτο δεν εχω καταλαβει. Κλεινεις προς καποιον συγκεκριμενο κλαδο της φαρμακευτικης ή απλως θες να ασχοληθεις με αυτην γιατι ειναι πιο safe απο την ερευνα και γενικα την βιολογια

Αρχική Δημοσίευση από fmarulezkd:

Τα περισσότερα που αναφέρονται εδώ μέσα είναι εκτός πραγματικότητας. Ίσως έχουν μια μικρή δόση αλήθειας σε σύγκρισή με τα ελληνικά δεδομένα, όπου η βιοιατρική έρευνα είναι δευτεροκλασάτη και άκρως προβληματική to begin with (πχ το διδακτορικό μπορεί να μη πληρώνεται καν). Είπαμε, στην έρευνα το εξωτερικό είναι πρακτικά μονόδρομος.

Το βασικό πτυχίο έχει σχεδόν μηδαμινή αξία στις ερευνητικές θέσεις (στις οποίες ξεκινάμε συνήθως ως διδακτορικοί ή research assistant). Εξάλλου, το αντικείμενο που ασχολείται το κάθε ερευνητικό γκρουπ είναι τόσο εξιδικευμένο που κανένα πτυχίο δε μπορεί να σε προετοιμάσει επαρκώς για αυτό.

Οι περισσότεροι είμαστε με μεταπτυχιακό, το οποίο επίσης είναι πρακτικά αδιάφορο. Αυτό που όντως έχει αξία είναι η εργαστηριακή εμπειρία, η οποία κατά βάση προέρχεται από τη διπλωματική εργασία κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού και σε μικρότερο βαθμό από τη πτυχιακή. Στο γκρουπ που είμαι (καρκινικές ανοσοθεραπείες) οι περισσότεροι είμαστε κάποιου είδους βιοεπιστήμονες και οι υπόλοιποι είναι γιατροί (όπως και η γκρουπ leader). Όλοι την ίδια δουλειά κάνουμε και ερχόμενοι στο γκρουπ πρακτικά όλοι ξεκινήσαμε από το μηδέν, καθώς το αντικείμενό μας και οι τεχνικές που χρησιμοποιούμε είναι ιδιαίτερα περίπλοκες.

Οι γιατροί συνήθως όντως έχουν ένα μικρό εργαστηριακό μειονέκτημα (λόγο έλλειψης εμπειρίας), το οποίο είναι θέμα εβδομάδων να ξεπεραστεί, δηλαδή ένα αμελητέο χρονικό διάστημα σε μια ερευνητική θέση. Από την άλλη όμως, μπορούν να κάνουν διασυνδέσεις αποτελεσμάτων και προοπτικών με την κλινική εφαρμογή, κάτι που εμείς οι βιο-κάτι δε μπορούμε να κάνουμε (τουλάχιστον όχι σε τέτοιο βαθμό). Επιπλέον, για να μπει κάποιος για διδακτορικό στη Σκανδινάβια και σε διάφορες άλλες χώρες χρειάζεται να είναι κάτοχος μάστερ, που για εμας που ξεκινάμε από την Ελλάδα σημαίνει τουλάχιστον 5-6 χρόνια σπουδών. Οι γιατροί από την άλλη μπορούν να μπουν χωρίς μεταπτυχιακό (στο πανεπιστήμιο του Όσλο μάλιστα και με μεγαλύτερο μισθό), οπότε η διάρκεια των σπουδών είναι παρόμοια ή ίδια.

Και ξαναέρχομαι στο αρχικό μου επιχείρημα: Ο γιατρός μπορεί να κάνει το ίδιο διδακτορικό με εμένα, με τις ίδιες εργασιακές και μισθολογικές προοπτικές. Αν αποφασίσει ότι η έρευνα δε του ταιριάζει, μπορεί να συνεχίσει ως γιατρός ακολουθώντας κάποια ειδικότητα. Εγώ σαν βιοεπιστήμονας όση εμπειρία και να αποκτήσω, γιατρός δε γίνομαι.

Click για ανάπτυξη...

Απλώς από περιέργεια, οι γιατροί που ειναι στο γκρουπ σου ειναι στην ηλικία σου ή αρκετά μεγαλύτεροι; Έχω διαβάσει ότι όσοι γιατροί θέλουν να ασχοληθούν με την έρευνα παίρνουν το βασικό πτυχίο ιατρικής και μετά κάνουν μεταπτυχιακά ή διδακτορικό, ισχυει κατι τέτοιο ; (Εννοείται πως αναφέρομαι στο εξωτερικό και όχι στην Ελλάδα)

Αρχική Δημοσίευση από Drglitterstar:

Μόνο τις άγονες ειδικότητες στο αγροτικό δεν είναι υποχρεωτικό δηλαδή:

α.Αιματολογία
β. Ακτινοθεραπευτική Ογκολογία
γ. Αναισθησιολογία
δ. Ιατρική Βιοπαθολογία/Εργαστηριακή Ιατρική
ε. Ιατρικής Εργασίας και Περιβάλλοντος
στ. Ιατροδικαστική
ζ. Κυτταρολογία
η. Νεφρολογία
θ. Παθολογική Ανατομική
ι. Πυρηνική Ιατρική

Αυτές οι ειδικότητες δεν έχουν αναμονή, μπαίνεις κατευθείαν.

Εάν μπει στα 18 και τελειώσει στα 24 μπορεί να ξεκινήσει ειδικότητα πριν τα 25 και στα 30 να έχει τελειώσει. Δεν είναι 7 χρόνια το χάσμα εφόσον πληρώνεσαι στην ειδικότητα ούτως ή άλλως ως φαρμακοποιός ή βιολόγος δεν θα βγάζεις ειδικά στην αρχή περισσότερα χρήματα από έναν ειδικευόμενο.


Ή μπορεί να τελειώσει ιατρική και μετά να κάνει κατευθείαν διδακτορικό. Δεν χρειάζεται να κάνει ειδικότητα. Υπάρχει γενικότερα μια ιατροκεντρικοτητα, εγώ θεωρώ καλύτερο το πτυχίο ιατρικής για να δουλέψεις στην έρευνα και μετά εάν αποφασίσεις ότι δεν θες μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Στις άλλες σχολές είναι πιο περιορισμένα. Επίσης το να λες στα 18 σου ότι θες να δουλέψεις σε φαρμακοβιομηχανία είναι λίγο εκτός πραγματικότητας γιατί δεν ξέρεις τι σημαίνει φαρμακοβιομηχανία, δεν ξέρεις τι σημαίνει έρευνα. Πας στο βιολογικό πρώτο έτος και όλοι λένε εγώ θέλω να γίνω ερευνητής και τελικά καταλήγει ένας στους δέκα. Η ιατρική θα σου ανοίξει περισσότερες πόρτες

Click για ανάπτυξη...

Πες μου αλήθεια πόσους γιατρούς ξερεις να ασχολούνται με την έρευνα, ειδικά στην Ελλάδα! Η ιατρική παρόλο που σου προσφέρει θεωρητικά την δυνατότητα της έρευνας δεν σε εφοδιάζει με τις απαρατήρητες γνώσεις για αυτήν. Πως γίνεται ένα γιατρος που γνωρίζει ελάχιστα για την βιοχημεία και την φαρμακολογία να συμμετέχει στην δημιουργία ενος νέου φαρμάκου; Το πιο πιθανό ειναι να συλλέγει τα στατικά από τις διάφορες κλινικές δοκιμασίες που θα κάνει. Άντε αμα γίνει χειρουργός και ειναι τόσο λαμπρος να βρει μια νέα χειρουργική μέθοδο.Μάλιστα το προγραμμα των γιατρών ειναι τόσο πιεστικό που μόνο η πλειοψηφία ασχολείται με το ανεβάζει δημοσιεύσεις! Αν θέλει όντως να ασχοληθεί με ερευνα πρέπει να κανεί κάποιο μεταπτυχιακό τελειώνοντας την ειδικότητα, εκεί ναι. Η ιατρική είναι μια εξειδικευμένη κλινική εργασία αμα δε σου αρέσει ο άνθρωπος μην γίνεσαι γιατρος. Λεφτά ένας γιατρος θα βγάλει, ποτε δεν είπα το αντίθετο, θα αργήσει όμως . Και πονάει να βλεπεις τους συνομηλίκους σου όταν εσυ θα πασχίζεις να τελειώσεις την σχολή να έχουν ήδη βρει δουλειά και να πληρώνονται, ειδικά αν έχεις μπει στην ιατρική με στόχο να γίνεις πλούσιος. Ειναι χαζό και απερίσκεπτο να ωθουνται οι νέοι στην ιατρική για τα λεφτά και επειδή έχει πιο άμεση αποκαταστήση από την στιγμή που 20000 γιατροί έχουν φύγει στο εξωτερικό. Αμα τα πράγματα ήταν τόσο ρόδινα όπως τα περιγράφεις όλοι αυτοί θα ήταν εδώ… Την ιατρική πρέπει να την αγαπάς, και ειδικά τον ασθενή, αλλιώς δεν βγαίνει. Οποίος το κάνει για τα λεφτά και την δήθεν ασφάλεια που παρέχει το επαγγέλμα όχι μόνο θα ειναι μίζερος αλλά θα ειναι και κακός στην δουλειά του. Έχουμε αρκετούς τέτοιους «γιατρούς» και δεν έχουμε ανάγκη απο άλλους .

Τώρα το να μου λες πως στο χημικό και το βίολογικο τα πράγματα ειναι περιορισμένα ειναι απλώς αστείο. Όπως και να το κάνουμε ανήκουν στην βασικες επιστήμες. Ένας χημικός πχ μπορεί να ασχοληθεί με φάρμακα,τρόφιμα,κρασί,πετρελαίο, πράσινη ενέργεια, πλαστικά, καλλυντικά,τοξικολογία,εκπαίδευση, περιβάλλον ωκεανούς και αλλά τόσα… Δεν μου φαίνεται και τόσο περιορισμένο το πεδιο εργασίας τους.

Όντως είναι δύσκολο να γνωρίζεις από τόσο μικρή ηλικία τι γίνεται στις φαρμακοβιομηχανίες ή και γενικότερα στην ερευνα αλλά δεν ειναι αυτός λόγος να αποθαρρύνεται κανείς από το να ακολουθήσει αυτό τον κλάδο. Μέσα από την κατάλληλη ενημέρωση και την επαφή με ανθρώπους που συμμετέχουν στην βιομηχανία των φαρμάκων και ιδιαίτερα στο πεδιο της έρευνας, το πεδιο νομίζω πως θα ξεκαθαρίσει.

Τέλος ο συλλογισμός στο τέλος με τους βιολόγους τελείως άτοπος. Το βιολογικό σου παρέχει την δυνατότητα για ερευνα απλόχερα τώρα επειδή ο άλλος έκατσε με ένα πτυχίο βιολόγου και δεν το έτρεξε περαιτέρω δεν του φταίει η επιστήμη ειναι όλα θέμα ανθρώπου. Κάτι αντίστοιχο όμως συμβαίνει και με αρκετούς γιατρούς που μπαίνουν στην ιατρική δίχως να τους αρέσει η επαφή με τον ασθενή, οραματιζόμενοι πως θα ειναι επικεφαλείς ερευνητικής ομάδας κατά του καρκίνου κουμαντάροντας τους βιολόγους και όλους τους υπόλοιπους. Ακολουθούν την ογκολογία και μετά τι; Και άλλο διάβασμα; Λεφτα ποτε θα βγάλω; Οικογένεια;Ειναι υπερβολικά εξουθενωμένοι δίχως όρεξη για δουλειά, αδιαφορώντας για τους ασθενείς τους. Αμα δε σου αρέσει η ιατρική με όλα τα στραβά της περιορίζεσαι από την ίδια την επιστήμη στο να επιτυχείς τον στόχο σου.

Στον τομεα της ιατρικης έρευνας ναι τα πράγματα ειναι όντως περιορισμένα στην Ελλάδα είτε εισαι γιατρος είτε βιολόγος. Αμα η κοπελα θέλει φαρμακοβιομηχανίες ειναι προτιμότερο να γίνει φαρμακοποιός, χημικός ή βιολόγος. Μια ερευνητική ομάδα αποτελείται εξάλλου από πολλά και διαφορά μέλη, συμπεριλαμβανομένου και ενός γιατρού για τις κλινικές δοκιμές.

Ο γιατρος έχει θεοποιηθει στην Ελλάδα και κάθε πονεμένος θέλει να παινευτεί πως ο γιος του ή η κόρη του έγινε γιατρος. Το χειροκρότημα ειναι αρκετά δελεαστικό αλλά κρατάει λίγο. Μετά από λίγους μήνες όλοι θα σε έχουν ξεχάσει και θα εισαι εσυ και η σχολή σου. Όλα τα επαγγέλματα έχουν και θετικά και αρνητικά. Σημασία έχει να κανεις αυτό που σου αρεσει. Το ποσα θα βγάλεις δεν ειναι ενδεικτικό του επαγγέλματος σου. Παίζουν πολλοί παράγοντες εκεί για αυτό καλό θα ήταν να μην ειναι ο μισθος το πρωταρχικό σου μέλημα .

Αρχική Δημοσίευση από alexa-24:

@el1na Ευχαριστώ πάρα πολύ για όλες τις πληροφορίες και τον χρόνο που αφιέρωσες για να με βοηθήσεις!!!
Επειδή βλέπω ότι το έχεις ψάξει πολύ μήπως γνωρίζεις για την ειδικότητα της βιοπαθολογίας, που απ'ότι έμαθα είναι αμιγώς εργαστηριακή, τι προοπτικές έχει;
Όσον αφορά τα τμήματα Βιολογίας, Χημείας, Φαρμακευτικής και ενώ αντιλαμβάνομαι ότι έχουν πολύ καλές προοπτικές δεν ξέρω αν οικονομικά θα μπορώ να υποστηρίξω μεταπτυχιακό και διδακτορικό(πολυμελής οικογένεια).
Το τμήμα της Λάρισας ακούγεται επίσης πολύ καλή ιδέα. Απαιτεί όμως και αυτό επιπλέον εξειδίκευση ή μπορείς μόνο με το πτυχίο να απορροφηθείς σε φαρμακοβιομηχανίες;

Click για ανάπτυξη...

Ο βιοπαθολόγος ουσιαστικά είναι ο μικροβιολόγος απλώς με διαφορετικό όνομα και ενα επιπλέον έτος παθολογίας στην ειδικότητα.
Όντως ο βιοπαθολόγος δεν ασχολείται με ανθρώπους αλλά ούτε εμπλέκεται με φάρμακα και ερευνα. Συνήθως ,αν όχι πάντα ,οι βιοπαθολόγοι συνεργάζονται με έναν βιολόγο και ανοίγουν ένα μικροβιολογικό εργαστήριο. Μέχρι εκεί. Οι απολαβές ,ειδικά στις μεγαλουπόλεις, είναι πενιχρές αφού υπάρχει αρκετά μεγάλος ανταγωνισμός. Στην επαρχία τα πράγματα ειναι καλύτερα αλλά μην φανταστείς κάτι ουαου. Επειδή η θεία μου εχει μικροβιολογικό μπορώ να σου πω πως για έναν βιολόγο το μικροβιολογικό ειναι μια χαρά απο την άλλη για έναν γιατρό ειναι πολυ « μικρό» σε συσχέτιση με τα χρονια και τον κοπο που έχουν επενδυσει και οι δυο.
Εξάλλου ένας γιατρος προκειμενου να γίνει γιατρος πρέπει να περάσει έναν ολόκληρο γολγοθά. Οι βασικές σπουδές ειναι 6 χρόνια 30 έως 40 ωρες το κάθε εξάμηνο. Δύσκολα μαθήματα και τεράστιος όγκος πληροφοριών. Πες πως τα περνάς όλα και τελειώνεις στα 6 χρόνια. Τώρα πρέπει να διαλέξεις ειδικότητα. Καλή αναμονή λοιπόν 3-5 χρόνια ειδικά σε παιδιατρική και δερματολόγια ( εδώ εισαι νομίζω τυχερή γιατί οι εργαστηριακές ειδικότητες δεν έχουν τόση συζήτηση από όσο γνωρίζω). Οι περισσότεροι σε αυτό το διάστημα κάνουν το αγροτικό τους το οποίο βέβαια δεν ειναι πλέον υποχρεωτικό ώστε να πληρώνονται και να μην δυσκολεύουν περαιτέρω την οικογένεια τους. Θα μπορέσεις να κανείς αγροτικό από την στιγμή που δεν θες την επαφή με τον άνθρωπο ; Μετά από 3 λοιπόν χρόνια αναμονής ακολουθεί η ειδικότητα βάλε αλλά 4-5 χρόνια. Οι πληρωμές των ειδικευόμενων ήταν πάντα ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα αν και νομίζω πως πλέον τα πράγματα είναι λίγο πιο τυπικά. Η ξαδέρφη μου που είναι στο στρατό ειδικευόμενη αναισθησιολογίας πληρώνεται περίπου 1200 τα οποία προφανώς και δεν φτάνουν για να συντηρήσεις μια οικογένεια ειδικά στην Αθήνα. Τα έχει φτύσει έχω να σου πω, δεν αντέχει άλλο και καταριέται την ώρα και την στιγμή που πήγε ιατρική. Να τονίσω σε αυτό το σημείο πως η ξαδέρφη μου όπως και εσυ δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο πάθος με την ιατρική και το να σώζει ζωές, αρχιτέκτονας ηθελε να γίνει αλλά επειδή ήταν πολυ αβέβαιο της είπαν να πάει στην ιατρική.
Άμα τα αθροίσουμε λοιπόν όλα αυτα καταλήγουμε στο στο συμπέρασμα πως στα 27 περίπου θα αρχίσεις την ειδικότητα στα 31-32 θα τελειώσεις και μετά ουσιαστικά θα βγεις στην αγορά εργασίας. Από την άλλη ένας φαρμακοποιός θα τελειώσει στα 23 στη σχολή άντε να κάνει ένα μεταπτυχιακό και στα 24-25 θα βρίσκεται στην αγορά εργασίας. Μιλάμε για ένα τεράστιο χάσμα. 7 περίπου χρόνια θα στηρίζεσαι στους γονείς σου, άσε που και αφού βγεις στην αγορά εργασίας για να ανοίξεις ένα γραφείο ή ένα εργαστήριο θέλει πολλά λεφτά αλλά και χρόνο προκειμένου να βγάλεις ένα όνομα και να αρχίσεις να έχεις σταθερή πελατεία. Οικονομικά λοιπόν η ιατρική δε σου παρέχει κάποιο ιδιαίτερο πλεονέκτημα. Καταλαβαίνω πως τα μεταπτυχιακά και διδακτορικά ακούγονται τρομακτικά αλλά θα διαπιστώσεις πως υπάρχουν χώρες όπως η Δανία, η Σουηδία κ.α πολλές που παρέχουν δωρεάν μεταπτυχιακά. Επίσης αμα το έχεις με την έρευνα και γουστάρεις ειναι σχετικά απλό να αναδειχθείς τόσο σε Ελλάδα αλλά και σε εξωτερικό καθώς υπάρχουν πολλοί διαγωνισμοί, στα βιολογικά τουλάχιστον (πχ iGem) στους οποίους μπορείς να λάβεις μέρος. Πολλοί κερδίζουν έτσι υποτροφίες. Επίσης παίζει ρόλο η σχέση που έχεις με τους καθηγητές σου. Ειναι αρκετά συχνό φαινόμενο οι καθηγητές να διαλέγουν τους καλούς μαθητές και να τους βάζουν στην ερευνητική τους ομάδα ή να τους προωθούν στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα από φαρμακοβιομηχανίες μέχρι σε νοσοκομεία. Μην αφήνεις λοιπόν το οικονομικό να σου σταθεί εμπόδιο από την στιγμή που σου αρέσει η έρευνα.
Το τμήμα της Λάρισας σε αντίθεση με αυτό της Αλεξανδρούπολης εχει περισσότερη απορρόφηση στην Ελλάδα. Ειναι πολυ καλό τμήμα με καλούς καθηγητές αλλά σχετικά δύσκολο με πολλες ώρες ανά εξάμηνο ( μο 30). Με ένα πτυχίο δεν πάει κανένας πουθενα και δάσκαλος να πας δεν πρόκειται να διοριστείς. Γνωρίζω άτομο που με ένα κατάλληλο μεταπτυχιακό σε σχέση με τα φάρμακα ,απόφοιτος του τμήματος ββ στην Λαρισα , να δουλεύει σε ηλικία 24-25 χρόνων σε μεγάλη φαρμακοβιομηχανία στην Αθήνα και να πληρώνεται 2500€ τον μήνα. Προφανώς όσο περνούσαν τα χρόνια ο μισθός αυξανόταν με αποτέλεσμα να αγγίζει τα 3 χιλιάρικα πλέον. Και όλα αυτα με ένα μεταπτυχιακό. Όποτε τα λεφτά που ενδέχεται να δαπανήσεις στο μεταπτυχιακο σίγουρα θα αξίζουν.
Αμα θες φαρμακοβιομηχανίες πηγαίνε φαρμακευτική, χημικό ή βιολογικό. Εγώ προσωπικά προτιμώ το τμημα της Λάρισας και γενικότερα τα βιολογικά γιατί ειναι πασπαρτού στην ερευνα και υπάρχουν πολλοί διέξοδοι. Τα δικαιώματα του χημικού και του φαρμακοποιού ειναι πιο σαφή όπως και τα πεδια που εμπλέκεται. Αμα προτιμάς την χημεία πήγαινε χημικό εαν αγαπάς την βιολογία καλύτερα ενα βιολογικό εγώ έτσι το σκέφτομαι. Οποίος ειναι καλός δεν χάνεται