giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, Φοιτητής του τμήματος Ιστορίας & Αρχαιολογίας ΑΠΘ και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,856 μηνύματα.
18-10-22
19:54
Με τόσους που μας έρχονται κάθε χρόνο, Αραβικά, αφού σε λίγα χρόνια θα είναι η μητρική γλώσσα της Ευρώπης.
Πέρα από τη πλάκα τώρα είναι θέμα γούστου. Οι γλώσσες αυτές οι δύο που διάλεξες είναι ωραίες γλώσσες αλλά από άποψη χρησιμότητος είναι δευτεράντζες σε γενικό βαθμό εν συγκρίσει με τις δυνατές γλώσσες ( σσ Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ρώσσικα, Κινέζικα ), όσο δύσκολες και όμορφες γλώσσες και αν είναι. Δεν ξεκαθαρίζεις με τι ασχολείσαι ή με τι κριτήριο επιλέγεις γλώσσα οπότε εννοείται από τα συμφραζόμενα ότι βασικό κριτήριο είναι το γούστο να μάθεις μία από αυτές τις γλώσσες. Έτσι ο καθένας θα δώσει μία γενική απάντηση με βάση τα δικά του γούστα, προσωπικά ως Γιάννης θα διάλεγα τα Ιαπωνικά γιατί μ'αρέσει η Ιαπωνία και η κουλτούρα τους και θέλω να μάθω περισσότερα για την ιστορία τους.
Να τα δούμε όμως λίγο σφαιρικά τα πράγματα. Και οι δύο γλώσσες εντάσσονται στις δυσκολότερες ( σε κλίμακα ) που μπορεί να μάθει κάποιος Ευρωπαίος. Και οι δύο έχουν διαφορετικό αλφάβητο οπότε θα είναι κάτι ξένο ως προς το μάτι για τον Έλληνα/Ευρωπαίο που είναι μαθημένοι σε Αρχαιοελληνικά/λατινικά αλφάβητα αντίστοιχα.
Αραβικά
(+) μαθαίνονται στα 4 έτη περίπου σε άριστο επίπεδο, η ραγδαία ανάπτυξη και εξάπλωση του Αραβικού κόσμου από μετανάστευση έως και επενδύσεις στον ευρωπαϊκό χώρο είναι κάτι θετικό μιας που θα κάνει τη γλώσσα αυτή ισχυρό προνόμιο για το βιογραφικό κάποιου στο μέλλον.
(-) τα Αραβικά είναι διάσπαρτα. Δεν είναι μία ενιαία γλώσσα. Κάθε περιοχή της Μέσης Ανατολής ομιλεί τα δικά της Αραβικά τα οποία μεταξύ τους διαφέρουν στα πάντα, σαν ξένες γλώσσες. Έχουμε τα Αιγυπτιακά Αραβικά, τα Μαγρέμπι Αραβικά τα οποία ομιλούνται στις χώρες της Βορείου Αφρικής ( Λιβύη, Τυνησία, Μαρόκο ), τα Αραβικά της Μεσοποταμίας ( Συρία, Ιράκ ) όπου έχουν Αραμαϊκό αρχαίο παρελθόν, τα Αραβικά του Λεβάντε όπου και αυτά χωρίζονται μεταξύ τους με τα βόρεια αραβικά του λεβάντε να ομιλούνται σε μερικές περιοχές της Συρίας και του Λιβάνου και τα Νότια στην Ιορδανία και τη Παλαιστίνη και τα Αραβικά της Χερσονήσου όπου ομιλούνται στις δυνατές αραβικές χώρες όπως Σαουδική Αραβία, Υεμένη, Ομάν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κατάρ, Κουβέιτ, Μπαχρέιν. Τα τελευταία μοιάζουν και τα καλλίτερα.
Ιαπωνικά
(+) ξεκινούν εύκολα και όσο ανεβαίνεις γίνονται πιο δύσκολα, είναι μία ενιαία γλώσσα, θα γνωρίζεις μία γλώσσα που θα σου ανοίγει πολλά επίπεδα σε πολιτιστικούς και ιστορικούς τομείς.
(-) μαθαίνονται στα 5 έτη περίπου σε άριστο επίπεδο, για πολλούς λόγους δεν θα έλεγα ότι είναι τόσο χρήσιμα όσο τα Αραβικά και ιδίως τα Κινέζικα στο τομέα των προοπτικών και της οικονομίας.
Πέρα από τη πλάκα τώρα είναι θέμα γούστου. Οι γλώσσες αυτές οι δύο που διάλεξες είναι ωραίες γλώσσες αλλά από άποψη χρησιμότητος είναι δευτεράντζες σε γενικό βαθμό εν συγκρίσει με τις δυνατές γλώσσες ( σσ Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ρώσσικα, Κινέζικα ), όσο δύσκολες και όμορφες γλώσσες και αν είναι. Δεν ξεκαθαρίζεις με τι ασχολείσαι ή με τι κριτήριο επιλέγεις γλώσσα οπότε εννοείται από τα συμφραζόμενα ότι βασικό κριτήριο είναι το γούστο να μάθεις μία από αυτές τις γλώσσες. Έτσι ο καθένας θα δώσει μία γενική απάντηση με βάση τα δικά του γούστα, προσωπικά ως Γιάννης θα διάλεγα τα Ιαπωνικά γιατί μ'αρέσει η Ιαπωνία και η κουλτούρα τους και θέλω να μάθω περισσότερα για την ιστορία τους.
Να τα δούμε όμως λίγο σφαιρικά τα πράγματα. Και οι δύο γλώσσες εντάσσονται στις δυσκολότερες ( σε κλίμακα ) που μπορεί να μάθει κάποιος Ευρωπαίος. Και οι δύο έχουν διαφορετικό αλφάβητο οπότε θα είναι κάτι ξένο ως προς το μάτι για τον Έλληνα/Ευρωπαίο που είναι μαθημένοι σε Αρχαιοελληνικά/λατινικά αλφάβητα αντίστοιχα.
Αραβικά
(+) μαθαίνονται στα 4 έτη περίπου σε άριστο επίπεδο, η ραγδαία ανάπτυξη και εξάπλωση του Αραβικού κόσμου από μετανάστευση έως και επενδύσεις στον ευρωπαϊκό χώρο είναι κάτι θετικό μιας που θα κάνει τη γλώσσα αυτή ισχυρό προνόμιο για το βιογραφικό κάποιου στο μέλλον.
(-) τα Αραβικά είναι διάσπαρτα. Δεν είναι μία ενιαία γλώσσα. Κάθε περιοχή της Μέσης Ανατολής ομιλεί τα δικά της Αραβικά τα οποία μεταξύ τους διαφέρουν στα πάντα, σαν ξένες γλώσσες. Έχουμε τα Αιγυπτιακά Αραβικά, τα Μαγρέμπι Αραβικά τα οποία ομιλούνται στις χώρες της Βορείου Αφρικής ( Λιβύη, Τυνησία, Μαρόκο ), τα Αραβικά της Μεσοποταμίας ( Συρία, Ιράκ ) όπου έχουν Αραμαϊκό αρχαίο παρελθόν, τα Αραβικά του Λεβάντε όπου και αυτά χωρίζονται μεταξύ τους με τα βόρεια αραβικά του λεβάντε να ομιλούνται σε μερικές περιοχές της Συρίας και του Λιβάνου και τα Νότια στην Ιορδανία και τη Παλαιστίνη και τα Αραβικά της Χερσονήσου όπου ομιλούνται στις δυνατές αραβικές χώρες όπως Σαουδική Αραβία, Υεμένη, Ομάν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κατάρ, Κουβέιτ, Μπαχρέιν. Τα τελευταία μοιάζουν και τα καλλίτερα.
Ιαπωνικά
(+) ξεκινούν εύκολα και όσο ανεβαίνεις γίνονται πιο δύσκολα, είναι μία ενιαία γλώσσα, θα γνωρίζεις μία γλώσσα που θα σου ανοίγει πολλά επίπεδα σε πολιτιστικούς και ιστορικούς τομείς.
(-) μαθαίνονται στα 5 έτη περίπου σε άριστο επίπεδο, για πολλούς λόγους δεν θα έλεγα ότι είναι τόσο χρήσιμα όσο τα Αραβικά και ιδίως τα Κινέζικα στο τομέα των προοπτικών και της οικονομίας.