Αρχική Forum
Ρωτήστε κάτι
Προσωπικές Συζητήσεις
Πανελλαδικές
Αγγελίες
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-stekithesecretfemme
Νεοφερμένος
Η thesecretfemme αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 18 ετών. Έχει γράψει 37 μηνύματα.
15-04-23
17:12
Λιγότερο από 2 μήνες για τις πανελλήνιες και νιώθω πως η καρδιά μου θα βγει απο μέρα σε μέρα από το σώμα μου. Κάνοντας τις επαναλήψεις, συνειδητοποιώ ότι δεν ξέρω βασικά πράγματα, που πριν απο λίγο νομιζα ότι τα ήξερα… Πρόσφατα άλλαξα φροντιστήριο, καθώς το προηγούμενο φροντιστήριο μου δεν με βοηθησε πουθενά και έχω αγχωθεί που βλέπω τους αλλουσ σε τόσο προχωρημένο επίπεδο σε σχέση με εμενα. Πλέον δεν μπορώ να διαβάζω πάνω από 5 ώρες την ημέρα και τα κενά μου από ο,τι φαίνεται όλο και αυξάνονται… με το ζορι κοιμάμαι (για να καλυψω τις ώρες της ημέρας που δεν διάβαζα και ένιωθα τύψεις) και την επόμενη μέρα ξυπνάω και δεν θυμάμαι τίποτα απο όσα διάβαζα το βράδυ. Ποτέ δεν έχω νιώσει τόσο απογοητευμένη και μπερδεμένη και αποσυνδεδεμένη. Απλα πειτε μου ότι αυτό γίνεται καλύτερο.
thesecretfemme
Νεοφερμένος
Η thesecretfemme αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 18 ετών. Έχει γράψει 37 μηνύματα.
08-03-23
22:33
Καλησπέρα κόσμε του ischool. Άλλο ένα rant ποστ απο κλασική μαθήτρια τρίτης λυκείου που δεν ξέρει πως να διαχειριστεί τα συναισθήματα που της προκαλεί αυτό το αίσχος που ονομάζεται πανελλήνιες.
Όπως βλέπετε από τον τίτλο, νιώθω τύψεις όσον αφορά το διάβασμα μου, καθώς βλέπω πως πολλά άτομα γύρω μου ξενυχτούν πολύ συχνά για να ολοκληρώνουν πράγματα που δεν έχουν προβάλει, ή για να καλύψουν κενά… εγω, απο την άλλη πλευρά, δεν έχω ξενυχτήσει μέχρι στιγμής, ούτε προλαβαίνω ποτέ γενικά όλα όσα χρειάζονται, ούτε, ούτε, ούτε… συνήθως προσπαθώ να τα κάνω όλα το Σαββατοκύριακο, αλλά και πάλι δεν βγαίνουν όοοοολα… και απλα αναρωτιέμαι αν αυτό είναι φυσιολογικό, ή, αν θα μπορούσαμε να πούμε, «πρέπον»… Ιδιαίτερα για μια μαθήτρια που στοχεύει για μια σχολή όπως η Αγγλική Φιλολογία.
* Νομίζω πως αυτό που χρειάζομαι είναι παρηγοριά *
Παρόλα αυτά, αν έχετε βρεθεί σε παρόμοια θέση, παθαίνοντας συνεχώς κρίσεις πανικού επειδή τίποτα δεν βγαίνει και νιώθετε ότι μένετε πίσω, παρακαλώ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΣΤΕ ΜΕ. reach out που λένε και οι Άγγλοι φίλοι, μπας και καταφέρω να επιβιώσω πριν έρθει εκείνη η ημέρα του Ιουνίου.
Όπως βλέπετε από τον τίτλο, νιώθω τύψεις όσον αφορά το διάβασμα μου, καθώς βλέπω πως πολλά άτομα γύρω μου ξενυχτούν πολύ συχνά για να ολοκληρώνουν πράγματα που δεν έχουν προβάλει, ή για να καλύψουν κενά… εγω, απο την άλλη πλευρά, δεν έχω ξενυχτήσει μέχρι στιγμής, ούτε προλαβαίνω ποτέ γενικά όλα όσα χρειάζονται, ούτε, ούτε, ούτε… συνήθως προσπαθώ να τα κάνω όλα το Σαββατοκύριακο, αλλά και πάλι δεν βγαίνουν όοοοολα… και απλα αναρωτιέμαι αν αυτό είναι φυσιολογικό, ή, αν θα μπορούσαμε να πούμε, «πρέπον»… Ιδιαίτερα για μια μαθήτρια που στοχεύει για μια σχολή όπως η Αγγλική Φιλολογία.
* Νομίζω πως αυτό που χρειάζομαι είναι παρηγοριά *
Παρόλα αυτά, αν έχετε βρεθεί σε παρόμοια θέση, παθαίνοντας συνεχώς κρίσεις πανικού επειδή τίποτα δεν βγαίνει και νιώθετε ότι μένετε πίσω, παρακαλώ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΣΤΕ ΜΕ. reach out που λένε και οι Άγγλοι φίλοι, μπας και καταφέρω να επιβιώσω πριν έρθει εκείνη η ημέρα του Ιουνίου.
thesecretfemme
Νεοφερμένος
Η thesecretfemme αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 18 ετών. Έχει γράψει 37 μηνύματα.
03-02-23
15:27
Αρχικά να σε ευχαριστήσω για το χρόνο σουΑ οκ και εγώ θεωρητική ήμουν. Βέβαια πριν 11 χρόνια έδωσα πανελλαδικές αλλά θυμάμαι κάποια πράγματα να σου πω.
Έκθεση σίγουρα πέρα από το θεωρητικό κομμάτι που έχεις να μάθεις για τις ασκήσεις, για την ανάπτυξη λόγου ποτέ δε διάβασα σχεδιαγράμματα με ιδέες, αίτια, τρόπους αποτελέσματος κλπ. Πάντα έβρισκα στο ίντερνετ δοκίμια ή από κάποια βιβλία που έχω, πχ του Καργάκου το Εκθέσεις ιδεών (είναι 2 τόμοι και αναλύει πάρα πολλές θεματικές ενότητες με φοβερό λεξιλόγιο και άψογη-δομημένη επιχειρηματολογία). Οπότε για κάθε ενότητα, διάβαζα πολλές φορές αυτά που έγραφα, σημείωνα ιδέες και τον τρόπο που τις διατυπώνει σε ένα τετράδιο, φράσεις/λέξεις που μου άρεσαν και ήθελα να τις χρησιμοποιήσω. Το να διαβάζεις σχεδιαγράμματα με bullets ναι μεν είναι χρήσιμο για κάποιους, αλλά τα γράφεις με το λεξιλόγιο που ήδη ξέρει ένας μαθητής Γ λυκείου, οπότε δε θα σε βοηθήσει να ξεχωρίσεις. Στην ανάγκη, παπαγάλισε τα και μη τα χρησιμοποιήσεις ποτέ ξανά στη ζωή σου. Εμένα με βοήθησε αυτό και έγραψα 18.2 στην έκθεση, τον μεγαλύτερο στο σχολείο μου.
Ιστορία πάντα με βοηθούσε να παρατηρώ τη σελίδα και να τη "φωτογραφίζω" στο μυαλό μου. Ήξερα δηλαδή ότι εκεί που γράφει κάτι, απο δίπλα υπάρχει μια φωτογραφία, απο κάτω μια πηγή ώστε να ξέρω αυτό που θέλω να γράψω, υπάρχει σε εκείνη τη σελίδα που είναι έτσι δομημένη. Δε μάθαινα ποτέ την ιστορία λες και έχω μπροστά μου ένα κατεβατό word 90 σελίδων γιατί θα χανόμουν. Επίσης θυμόμουν πάντα πως τελειώνει μια πρόταση και πως αρχίζει η επόμενη. Αν βρεις την αρχή, μετά όλη η πρόταση θα σου έρθει αυτόματα. Βάζε επίσης και πλαγιότιτλους, είναι αρκετά χρήσιμο. Καλό θα ήταν οι πλαγιότιτλοι να είναι 1-2 λέξεις του κειμένου ώστε να τα συνδέεις άμεσα και να μη σε μπερδεύουν.
Λατινικά να μάθεις αρκετά καλά τη γραμματική και το συντακτικό χρειάζεται για να λύνεις τις ασκήσεις. Λύνε συνεχώς ασκήσεις και βλέπε τα λάθη. Επίσης το συντακτικό μη το μαθαίνεις παπαγαλία, ότι αυτή η λέξη είναι υποκείμενο, γιατί θα χαθείς. Βλέπεις από το βοήθημα ότι αυτό είναι υποκείμενο. Μπες στη διαδικασία να σκεφτείς οτι απαντάει στο ερώτημα "ποιος" του ρήματος ώστε να σου μείνει καλύτερα. Δηλαδή μάθαινε τη σύνταξη συνδυαστικά με τη μετάφραση.
Αρχαία νομίζω πλέον η εισαγωγή δεν είναι όπως σε εμάς (2012) παπαγαλία αλλά κατανόηση. Αρκετά βολικό θα έλεγα, απλά μάθε καλά το νόημα, δε χρειάζεται λογικά παπαγαλία εδώ. Μεταφράσεις τις μαθαίνεις προφανώς παπαγαλία, αλλά παράλληλα να βλέπεις το κείμενο. Θα σε βοηθήσει να μάθεις τι σημαίνει και πώς μεταφράζεται η κάθε λέξη, και για το γνωστό και για το άγνωστο. Γραμματική εκείνο το άσπρο βιβλιαράκι που μας έδιναν, δε με βόλεψε ποτέ! Αγόρασα ενα βοήθημα (πλέον υπάρχουν και αρκετά στο ίντερνετ δωρεάν υποθέτω) και διάβαζα από αυτό. Αν μπεις στη διαδικασία και απαντάς "γιατί" σε κάθε τι που βλέπεις μπροστά σου, θα τα μαθαίνεις ευκολότερα. Γιατί αυτό είναι γενική κτητική; Γιατί αυτό είναι κατηγορούμενο; Επίσης, στο άγνωστο, διάβασε το πρώτα 3-4 φορές αργά αργά από μέσα σου, ίσως να πιάσεις το γενικότερο νόημα. Αν πιάσεις το νόημα, τελείωσε. Μετά η μετάφραση θα σου βγαίνει ευκολότερα.
Βιολογία δίνετε ή καταργήθηκε; Εμείς είχαμε πάντως. Αν ναι, πες μου να σου γράψω μη τα γράψω άδικα
Πολλά από τα πράγματα που είπες τα έβαλα στην λίστα των πραγμάτων που θέλω να εφαρμόσω και ελπίιιιζω να αλλάξει κάτι.Βιολογία δεν δίνουμε εμείς πλέον
(καλύτερα δηλαδή!)thesecretfemme
Νεοφερμένος
Η thesecretfemme αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 18 ετών. Έχει γράψει 37 μηνύματα.
03-02-23
14:48
Κλασική σκέψη μαθητή της τρίτης λυκείου… νιώθω ότι δεν θα τα καταφέρω. Νιώθω ότι αυτά που διαβάζω δεν είναι αρκετά ακόμη κι ας κάνω τα πάντα και εξαντλώ κάθε όριο που μπορεί να εξαντληθεί. Αυτά που διαβάζω δεν μου μένουν και βλέπω πως κάνω συχνά λάθη σε πράγματα που έχω περάσει ώρες βλέποντας και ξαναβλέποντας. Είμαι κουρασμένη και απελπισμένη και κοντά στο να τα παρατήσω. Ξέρω πως πολλοί έχουν ξαναβρεθεί σε αυτή τη θέση… όμως άξιζε; Ειδικότερα όταν οι πανελλήνιες είναι τόσο κοντά.
thesecretfemme
Νεοφερμένος
Η thesecretfemme αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 18 ετών. Έχει γράψει 37 μηνύματα.
06-01-23
22:49
Γεια σας. Μαθήτρια της θεωρητικής κατεύθυνσης εδώ… Σε 5 -περίπου- μήνες δίνω πανελλήνιες και δεν ξέρω πως μπορώ ή, μάλλον, πως πρέπει να νιώσω για αυτό.
Ενώ πιστεύω στον εαυτό μου, υπάρχει κάτι που με κρατάει πίσω. Ίσως είναι το γεγονός ότι το διάβασμα που κάνω δεν με ικανοποιεί. Ενώ είναι πολύωρο, δεν είναι παραγωγικό, με αποτέλεσμα να κουράζομαι χωρίς να παιρνω το αποτέλεσμα που να ικανοποιεί εμένα και όχι τους άλλους. Αυτο που εννοώ είναι ότι, στο φροντιστήριο οι βαθμοί μου είναι σε όλα τα μαθήματα πάντα πάνω απο 75, στο σχολείο όμως και ειδικότερα στο μάθημα της Έκθεσης, η διαφορά είναι τεράστια. Δεν ξέρω που ακριβώς βαδίζω, καθώς, ενώ στο φροντιστήριο είναι όλα καλά, στο σχολείο παίρνω αρκετά χαμηλότερους βαθμούς. Όλο αυτό με οδηγεί στο να μην έχω μια καθαρή εικόνα και να είμαι γεμάτη αμφιβολίες για τον εαυτό μου. Επισης, με κάνει να νιώθω ότι μένω στάσιμη χωρίς καμία προοδευτική εξέλιξη.
Παράλληλα, από τις αρχές Δεκεμβρίου, έχω παρατηρήσει ότι αντιμετωπίζω πρόβλημα με το να αποστηθίζω πληροφορίες. Αυτό δεν γινόταν πριν… τώρα απλά οι πληροφορίες που μαθαίνω δεν μου μένουν, και ούτε οι επαναλήψεις βοηθούν σε αυτό. Αφήστε που, για να αποστηθίσω κάτι χρειάζεται ΩΡΕΣ, πράγμα που με αφήνει πίσω στην ύλη των άλλων μαθημάτων. (το λάθος διάβασμα που ανέφερα παραπάνω…). Και φυσικά έτσι, δεν μπορώ να τηρήσω το πρόγραμμα μου.
Στόχος μου εδώ και πολλά χρόνια είναι η Αγγλική Φιλολογία στη Θεσσαλονίκη… Όμως, αν συνεχίσει να κυλάει έτσι η κατάσταση, νιώθω ότι ούτε απ’ έξω δεν θα περναω. Όπως καταλαβαίνετε, η απελπισία προσωποποιημένη.
Αυτό που χρειάζομαι υποθέτω είναι συμβουλές. Εάν κάποιος έχει κάτι, οτιδήποτε, θα με βοηθούσε πολύ. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας
Ενώ πιστεύω στον εαυτό μου, υπάρχει κάτι που με κρατάει πίσω. Ίσως είναι το γεγονός ότι το διάβασμα που κάνω δεν με ικανοποιεί. Ενώ είναι πολύωρο, δεν είναι παραγωγικό, με αποτέλεσμα να κουράζομαι χωρίς να παιρνω το αποτέλεσμα που να ικανοποιεί εμένα και όχι τους άλλους. Αυτο που εννοώ είναι ότι, στο φροντιστήριο οι βαθμοί μου είναι σε όλα τα μαθήματα πάντα πάνω απο 75, στο σχολείο όμως και ειδικότερα στο μάθημα της Έκθεσης, η διαφορά είναι τεράστια. Δεν ξέρω που ακριβώς βαδίζω, καθώς, ενώ στο φροντιστήριο είναι όλα καλά, στο σχολείο παίρνω αρκετά χαμηλότερους βαθμούς. Όλο αυτό με οδηγεί στο να μην έχω μια καθαρή εικόνα και να είμαι γεμάτη αμφιβολίες για τον εαυτό μου. Επισης, με κάνει να νιώθω ότι μένω στάσιμη χωρίς καμία προοδευτική εξέλιξη.
Παράλληλα, από τις αρχές Δεκεμβρίου, έχω παρατηρήσει ότι αντιμετωπίζω πρόβλημα με το να αποστηθίζω πληροφορίες. Αυτό δεν γινόταν πριν… τώρα απλά οι πληροφορίες που μαθαίνω δεν μου μένουν, και ούτε οι επαναλήψεις βοηθούν σε αυτό. Αφήστε που, για να αποστηθίσω κάτι χρειάζεται ΩΡΕΣ, πράγμα που με αφήνει πίσω στην ύλη των άλλων μαθημάτων. (το λάθος διάβασμα που ανέφερα παραπάνω…). Και φυσικά έτσι, δεν μπορώ να τηρήσω το πρόγραμμα μου.
Στόχος μου εδώ και πολλά χρόνια είναι η Αγγλική Φιλολογία στη Θεσσαλονίκη… Όμως, αν συνεχίσει να κυλάει έτσι η κατάσταση, νιώθω ότι ούτε απ’ έξω δεν θα περναω. Όπως καταλαβαίνετε, η απελπισία προσωποποιημένη.
Αυτό που χρειάζομαι υποθέτω είναι συμβουλές. Εάν κάποιος έχει κάτι, οτιδήποτε, θα με βοηθούσε πολύ. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας