Deadly_sorrowX
Νεοφερμένος
Η Deadly_sorrowX αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 19 ετών. Έχει γράψει 22 μηνύματα.
11-11-22
00:42
Κατ'εμε πρωτίστως φταίνε οι γονείς που μεγαλώνουν όπως να 'ναι τα παιδιά τους και κάνουν αμάν και πως να τα ξεφορτωθούν μια και καλή και τα αντιμετωπίζουν ως ενα βάρος. Πραγματικά πιστεύω ότι μερικοί γονείς δεν ήθελαν παιδιά και απλά έκαναν για να μην τους μείνει το ονομα ότι είναι ακληροι (τρανό παράδειγμα αυτού αποτελεί η οικογένεια μου).
Μετά τα παιδιά, που είναι σε μια ηλικία όπου κατανοούν τις συνέπειες και τη βαρύτητα των πράξεων τους. Και μετά οι διευθυντές/καθηγητές/δάσκαλοι που δεν πολυενδιαφερονται για το αν το σχολείο είναι πεδίο μάχης για συγκεκριμένα παιδιά ή και ορισμένους καθηγητες (συνήθως καθηγητές που δεν είναι πολλές ώρες στο σχολείο) και επιτρέπουν ακραίες συμπεριφορές εντός του σχολειο προσπερνωντας τες και είναι τόσο συγκαταβατικοι σε βαθμό αηδίας. Δύσκολα θα κάνουν αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος σε παιδιά (συνήθως μονο αν απειληθουν με μηνύσεις).
Μετά τα παιδιά, που είναι σε μια ηλικία όπου κατανοούν τις συνέπειες και τη βαρύτητα των πράξεων τους. Και μετά οι διευθυντές/καθηγητές/δάσκαλοι που δεν πολυενδιαφερονται για το αν το σχολείο είναι πεδίο μάχης για συγκεκριμένα παιδιά ή και ορισμένους καθηγητες (συνήθως καθηγητές που δεν είναι πολλές ώρες στο σχολείο) και επιτρέπουν ακραίες συμπεριφορές εντός του σχολειο προσπερνωντας τες και είναι τόσο συγκαταβατικοι σε βαθμό αηδίας. Δύσκολα θα κάνουν αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος σε παιδιά (συνήθως μονο αν απειληθουν με μηνύσεις).
Deadly_sorrowX
Νεοφερμένος
Η Deadly_sorrowX αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 19 ετών. Έχει γράψει 22 μηνύματα.
25-10-22
16:34
Ούσα μαθήτρια επαλ μέχρι πέρυσι θα ήθελα να σας μιλήσω για την προσωπική μου εμπειρία. Είχα επηρεαστεί πάρα πολύ από αυτά που άκουγα. Ότι στα επαλ είναι όλοι αλήτες, ναρκομανής και γενικά υπόκοσμος και λαίλαπα της κοινωνίας. Οπότε ούτε που το σκεφτόμουν το επαλ σαν επιλογή. Έχω φάει bullying όλη μου τη ζωή γιατί πάντα ήμουν λιγότερο ομιλητικη από τα υπόλοιπα παιδιά σε ανησυχητικό βαθμό και πάντα ήμουν μελαγχολική και μόνη μου. (και αυτό οφείλεται στην κατάσταση που βιώνα από μικρή στο σπίτι μου και σε άλλους παράγοντες). Πήγαινα λοιπόν σε γυμνασιο που είναι μαζί με γελ. Στο γυμνάσιο πάλι μια από τα ίδια. Και αφού το έβγαλα γράφτηκα γελ. Επειδή είχα και άριστους βαθμούς από το γυμνάσιο η οικογένεια μου δεν μπορούσε να διανοηθεί πως δεν θα γινόμουν εγώ δικηγόρος η κάτι εξεζητημένο και καλοπληρωμενο ως επάγγελμα και με έστειλαν χωρίς κουβεντα και ενδοιασμό στο γελ από δίπλα. Έκατσα μια εβδομάδα. Οι καθηγητές του γελ ήταν ότι πιο σάπιο μπορείς να γνωρίσεις σε άνθρωπο. Ένιωθαν μια υπέροχη, είχαν μια έπαρση και κάθε μέρα προσπαθούσαν να ξεφτιλίσουν παιδιά που δεν είχαν διαβάσει και τους υπενθυμιζαν πως το λύκειο δεν είναι υποχρεωτικό και πως αν δεν μπορούν να ανταπεξελθουν τότε να πάνε στο επαλ στη γωνια και να βαράνε μύγες και να καταλήξουν να μην κάνουν κάτι σημαντικό στη ζωή τους.
Έτσι λοιπόν επειδη δεν άντεχα την καταπίεση και τον ψυχολογικό πόλεμο άλλαξα και πήγα στο επαλ. Εκεί στην αρχή φοβόμουν γιατί τα παιδιά ήταν έξω καρδιά και εγώ μαυρίλα και πίκρα. Θέλω να αναφέρω επίσης ότι στο επαλ που ήμουν ήταν πάρα πολλά παιδιά με αυτισμό κάτι το οποίο μόνο καλό δεν ήταν. Γιατί τα κορόιδευαν κάποια παιδιά και εκείνα εξαγριωνοντουσαν και ξεσπουσαν σε λάθος άτομα. Ήταν ένα παιδι συγκεκριμένα το οποίο παρενοχλούσε κορίτσια. Και δυστυχώς έτυχε να είναι το πρώτο ατομο που με πλησίασε στην αρχή και επειδή φαινόταν σαν να είχε κάνει χρήση του είπα γειά. Μπαίνω στην τάξη και έκατσε δίπλα μου. Ένα γειά του ειπα και νόμιζε πως είχαμε σχέση. Μου έπιασε το μπούτι και πήγε να με φιλήσει ενώ φεύγαμε, εγώ τον έσπρωξα και την επόμενη μέρα έκανα παράπονο στον διευθυντή και δεν έγινε τίποτα γιατί πολύ απλά έχει πρόβλημα και δεν καταλαβαίνει. Αυτό είναι τόσο συνηθισμένο για εμένα κάθε φορά όπου και να έκανα παράπονα σε καθηγητές ποτέ δεν έκαναν τίποτα.
Πέρα από αυτή την αναποδιά που πραγματικά μακάρι να είχαν δώσει σημασία γιατί αυτός συνέχισε να παρενοχλεί κορίτσια. Αλλά αυτό δεν είναι μόνο πρόβλημα επαλ είναι πρόβλημα που το έχουν τα περισσότερα δημόσια σχολεια. Αυτή η ανεκτικότητα τους και η αδιαφορία τους μας έχει φέρει ως εδώ.
Σε αυτο το επαλ γνώρισα άτομα που είχαν καλοσυνη μέσα τους. Δεν χτυπιοντουσαν να βγουν από πανω όπως τα παιδιά του γενικού. Γνώρισα καθηγητές που δίδασκαν πραγματικά. Δεν παραδιδανε το μάθημα με ταχύτητα φωτός ή αναθέταν ενα σωρό εργασίες για να τελειώνουμε. Κάνανε μάθημα και φρόντιζαν να το καταλάβουν όσοι ενδιαφεροντουσαν.
Εν ολίγοις εκει που θέλω να καταλήξω είναι στο οτι τα επαλ είναι παραμελημένα και τα επαλ ως σύστημα πιστεύω πως είναι πάρα πολύ χρήσιμα. Αυτο που φταίει είναι πως η παιδεία έχει κατακρεουργηθει από κάθε άποψη, ακόμα και τα νηπιαγωγεία. Τα επαλ είναι σχολεια που προσφέρουν τεχνικές και πρακτικές γνώσεις και όχι μια σανίδα σωτηρίας για άτομα που τα υποβαθμίζουν και τα καθιστούν κακόφημα.
Πρέπει να γίνουν πολλές βελτιώσεις στα δημοσια σχολεία και θεωρώ πως κάτι τέτοιο δεν είναι ακατόρθωτο με τα ποσά που εισπράττουν από τους πολίτες τόσο καιρό απλά δεν τους νοιάζει και συνεχίζουν να υπονομεύουν την παιδεία.
Έτσι λοιπόν επειδη δεν άντεχα την καταπίεση και τον ψυχολογικό πόλεμο άλλαξα και πήγα στο επαλ. Εκεί στην αρχή φοβόμουν γιατί τα παιδιά ήταν έξω καρδιά και εγώ μαυρίλα και πίκρα. Θέλω να αναφέρω επίσης ότι στο επαλ που ήμουν ήταν πάρα πολλά παιδιά με αυτισμό κάτι το οποίο μόνο καλό δεν ήταν. Γιατί τα κορόιδευαν κάποια παιδιά και εκείνα εξαγριωνοντουσαν και ξεσπουσαν σε λάθος άτομα. Ήταν ένα παιδι συγκεκριμένα το οποίο παρενοχλούσε κορίτσια. Και δυστυχώς έτυχε να είναι το πρώτο ατομο που με πλησίασε στην αρχή και επειδή φαινόταν σαν να είχε κάνει χρήση του είπα γειά. Μπαίνω στην τάξη και έκατσε δίπλα μου. Ένα γειά του ειπα και νόμιζε πως είχαμε σχέση. Μου έπιασε το μπούτι και πήγε να με φιλήσει ενώ φεύγαμε, εγώ τον έσπρωξα και την επόμενη μέρα έκανα παράπονο στον διευθυντή και δεν έγινε τίποτα γιατί πολύ απλά έχει πρόβλημα και δεν καταλαβαίνει. Αυτό είναι τόσο συνηθισμένο για εμένα κάθε φορά όπου και να έκανα παράπονα σε καθηγητές ποτέ δεν έκαναν τίποτα.
Πέρα από αυτή την αναποδιά που πραγματικά μακάρι να είχαν δώσει σημασία γιατί αυτός συνέχισε να παρενοχλεί κορίτσια. Αλλά αυτό δεν είναι μόνο πρόβλημα επαλ είναι πρόβλημα που το έχουν τα περισσότερα δημόσια σχολεια. Αυτή η ανεκτικότητα τους και η αδιαφορία τους μας έχει φέρει ως εδώ.
Σε αυτο το επαλ γνώρισα άτομα που είχαν καλοσυνη μέσα τους. Δεν χτυπιοντουσαν να βγουν από πανω όπως τα παιδιά του γενικού. Γνώρισα καθηγητές που δίδασκαν πραγματικά. Δεν παραδιδανε το μάθημα με ταχύτητα φωτός ή αναθέταν ενα σωρό εργασίες για να τελειώνουμε. Κάνανε μάθημα και φρόντιζαν να το καταλάβουν όσοι ενδιαφεροντουσαν.
Εν ολίγοις εκει που θέλω να καταλήξω είναι στο οτι τα επαλ είναι παραμελημένα και τα επαλ ως σύστημα πιστεύω πως είναι πάρα πολύ χρήσιμα. Αυτο που φταίει είναι πως η παιδεία έχει κατακρεουργηθει από κάθε άποψη, ακόμα και τα νηπιαγωγεία. Τα επαλ είναι σχολεια που προσφέρουν τεχνικές και πρακτικές γνώσεις και όχι μια σανίδα σωτηρίας για άτομα που τα υποβαθμίζουν και τα καθιστούν κακόφημα.
Πρέπει να γίνουν πολλές βελτιώσεις στα δημοσια σχολεία και θεωρώ πως κάτι τέτοιο δεν είναι ακατόρθωτο με τα ποσά που εισπράττουν από τους πολίτες τόσο καιρό απλά δεν τους νοιάζει και συνεχίζουν να υπονομεύουν την παιδεία.