Κλημεντίνη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Κλημεντίνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 1,658 μηνύματα.
10-10-22
14:37
Δεν κάνει ιδιαίτερα ε;Αχ να άνοιγε η Μαρία μια δική της σχολή... θα πήγαινα
παντως ο Κουρης κάνει νομίζω (ειναι κουκλάκι)
Κλημεντίνη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Κλημεντίνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 1,658 μηνύματα.
10-10-22
14:29
Πέρυσι! Είχα περάσει στην β φάση αλλά κόπηκα. Φέτος όχι.
Αααα άρα όντως έφτασες παρά πολύ κοντά πέρυσι για να είσαι σους 25 από τα τοσα άτομα
Ελπιζω του χρόνου να τα καταφέρεις.
Και για πες, πώς ειναι να κανεις μάθημα με γνωστούς ηθοποιούς;
εχεις γνωρίσει και την Κιτσου;
οκ καταλαβαινω ότι αυτά είναι λίγο άσχετα με το θέμα αλλά μου έχει κεντρίσει την περιέργεια όλο αυτο
Κλημεντίνη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Κλημεντίνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 1,658 μηνύματα.
10-10-22
14:24
Εσυ την πέρασες;Όχιι, την α φάση την περνάνε περίπου 25 άτομα, δεν είναι στάνταρ κάθε χρόνο. Τελικώς, περνάνε 6 από τα 25.
Κλημεντίνη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Κλημεντίνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 1,658 μηνύματα.
10-10-22
14:21
Άρα στη β είναι και όσοι εν τελει εισάγονται.Ναι δύο είναι οι φάσεις. Στη β φάση περνάνε 6 ή 7 κορίτσια
και 6 ή 7 αγόρια
Γιατι ας πούμε στη λυρική κάποιοι συνεχιζουν στη β φάση και μετα γινεται η επιλογη άρα κάποιος που έφτασε μέχρι τη β ξέρει ότι ήταν αρκετά κοντά.
Κλημεντίνη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Κλημεντίνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 1,658 μηνύματα.
10-10-22
14:17
Αρχικά το εθνικό είναι 3 έτη φοίτησης. Όχι 4. Όσον αφορά τους ρόλους ήταν τελείως αντίθετοι μεταξύ τους οι δύο μονόλογοι, ήταν η καλή γυναίκα και ήταν και η μοχθηρή γυναίκα. Είχα γκάμα.
Πραγματικά δεν ξέρω τι πήγε ΤΟΣΟ λάθος, δεν το περίμενα, ούτε εγώ ούτε οι καθηγητές μου, ούτε καν οι γονείς μου που με είδαν. Σχετικά με το τραγούδι έχω μια πολύ ωραία φωνή, ευτυχώς, οπότε δεν νομίζω να με κόψαν από εκεί. Το μόνο που θα ζητήσω τώρα είναι να μάθω με το βαθμό με έκοψαν,να ξέρω τουλάχιστον
Να ρωτήσω κάτι;
Υπάρχει έστω α και β φάση;
και αν υπάρχει, πόσοι περίπου φτανουν στη β;
Κλημεντίνη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Κλημεντίνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 1,658 μηνύματα.
08-10-22
22:38
Τι χρόνος μωρέ
Είμαι 20, περνάνε τα χρόνια και δεν έχω κάνει Τ Ι Π Ο Τ Α από αυτά που θέλω. Δεν έχω καταφέρει τίποτα. Απολύτως τίποτα. Αυτά σκέφτομαι όλη μέρα και τρελαίνομαι
Εχεις καταφέρει πολλά πράγματα, αν κρίνεις τον εαυτό σου μόνο εκ του αποτελεσμάτος είναι πολύ εύκολο να σε καταβάλλει αυτό.
Το να λες η εθνικό η τίποτα καταλαβαίνεις και εσυ η ίδια οτι είναι λάθος και άκρως αυτο -τιμωρητική συμπεριφορα.
Προσπαθησε να σε βοηθήσεις λίγο.
Δεν γινεται να λες ή Θα είμαι στο -πολύ - μικρό ποσοστό που εισαγεται στο εθνικό ή δε θα κάνω τίποτα στη ζωή μου.
Μετα μόνο ο εαυτός σου σου φταιει και κανενας άλλος.
Καταλαβαίνω βέβαια ότι αυτή τη στιγμή μιλάει η απογοήτευση και δεν σκέφτεσαι καθαρά.
Κλημεντίνη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Κλημεντίνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 1,658 μηνύματα.
08-10-22
20:49
όντως είναι ένα παιδικό πείσμα και το μόνο που κάθομαι και κάνω από χθες είναι να κλαίω κάτω από την κουβέρτα.. αλλά θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν με ενδιαφέρει άλλη σχολή. Πέρυσι με πήραν στην α φάση του ωδείου και δεν πήγα καν για την β. Διότι απέτυχα στο εθνικό και τα παράτησα. Η αλλαγή δασκάλου θα γίνει, έχω ήδη επικοινωνήσει με κάποιους ηθοποιούς της επιλογής μου. Όσον αφορά το ΕΚΠΑ πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω.
Αλλά μη μου λέτε για plan b , δεν το συζητώ καν για άλλη σχολή. Θέλω να πετύχω σε αυτήν και μόνο.. το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι μέχρι τα 24 έχω ακόμα τέσσερις προσπάθειες
Ναι αλλά πρέπει να είμαστε και λίγο ρεαλιστές διότι υπάρχει κάτι που λέγεται burnout.
Δεν είναι ρεαλιστικό να δίνεις μεχρι τα 24. Ειναι τρομερά ψυχοφθόρο και πρέπει να σκεφτείς τρόπους να προστατεύσεις τον εαυτό σου.
Βεβαια είσαι ακόμα μόνο στην τριτη προσπάθεια και σαφώς πιστεύω ότι πρεπει να προσπαθήσεις ξανά εφοσον το θες.
Αλλα σε περίπτωση που αποτύχεις να έχεις ένα plan b. Ο λόγος που λέμε για blan b είναι ακριβως επειδή εμεις οι ίδιοι συνειδητοποιήσαμε ποσό αναγκαία είναι τα πλαν μπι στη ζωή.
Επίσης, πολλές φορές πετυχαινει το blan a αλλά τελικά δεν μας κάνει χαρούμενους.
Εκει να δεις ματαίωση που βιώνεις.
ξέρεις ποσά παιδιά που έκλαιγαν από χαρα στα 18 και στα 19 και αντικειμενικά «πέτυχαν» στα 22/23 ψάχνουν μανιωδώς για αλλαγή πλάνου;
Αυτά τα κλισέ που ακούς από μεγαλύτερους έχουν κάποιο νόημα και δεν τα λέμε τυχαία.
και εμείς έχουμε κλάψει και έχουμε αποτύχει ένα σωρό.
Φυσικά τώρα δε μπορείς να τα κατανοήσεις και αυτο είναι και το νορμαλ, είσαι μόλις 19.
Δεν είσαι ανωριμη είσαι μικρη.
Το μόνο όμως που μπορείς να κανείς είναι να βρεις μια ανακουφιση σε αυτά που σου λέμε και ας μην τα κατανοείς πλήρως ακόμα.
πρακτικα τώρα , να ξέρεις ιδιωτικές με ιδιωτικές μεταξύ τους έχουν ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά. Τώρα που τελειωσες και με πανελλήνιες, ψάξου, ενημερώσου, ρωτα.
Τελος κάτι που γίνεται τουλάχιστον στον χορο ειναι ατομα να πηγαίνουν ένα ετος σε μια ιδιωτικη και μετά να δίνουν ξανά για λυρικη/ κρατική.
Γενικα, μην έχεις παρωπίδες.
Κρατα ως στόχο το εθνικό, και εγώ μαζί σου αλλά να έχεις ανοιχτούς τους ορίζοντες σου.
Για το εκπα δεν χρειαζεται να αποφασίσεις σήμερα. δώσε του μια ευκαιρία και μετά το βλεπεις.
Παντως χρόνος υπάρχει.
Κλημεντίνη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Κλημεντίνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 1,658 μηνύματα.
08-10-22
20:11
Αυτή τη στιγμή μιλάει το άγχος και ο πανικός σου.
Φαντάζομαι έχεις δει τα ποσοστά επιτυχίας εισαγωγής του εθνικού θεάτρου.
Προσπάθησες κάτι ιδιαίτερα δύσκολο και μπράβο σου γι αυτό, το γεγονός ότι απέτυχες φέτος δεν προμηνύει τίποτα για το μέλλον σου στον χώρο της υποκριτικής.
Αρχικά δώσε χρόνο στον εαυτό σου να ηρεμίσει και να συμφιλιωθεί με αυτό που έγινε.
Δεν χρειάζεται να πάρεις δραστικές αποφάσεις σήμερα ούτε αύριο.
Μετα άρχισε να ψάχνεις με καθαρό μυαλό τις επιλογές σου.
Μη βάζεις όλα τα αυγά σου στο ίδιο καλάθι. Δεν υπάρχει ένας τρόπος να γίνεις ηθοποιός. Αν κοιτάξεις γύρω σου θα δεις τρομέρους ηθοποιούς και από ιδιωτικές σχολές. Δεν σου λέω να μην στοχεύσεις παλι στο εθνικό, σου λεω απλά να μην είσαι τόσο απόλυτη με τον εαυτό σου.
Η ζωή δεν ακολουθεί μια γραμμική πορεία. Και αυτή είναι η γλυκα της. Αλλιώς τα θες αλλιώς στα φέρνει και εν τελει καταλαβαίνεις ότι στα έφερε ακριβώς όπως έπρεπε.
Το πείσμα είναι καλό πράγμα αλλά όταν μας περιορίζει μόνο τοξικό γίνεται για εμάς.
Αν το δεις αποστασιοποιημένα θα καταλάβεις ποσό λάθος και παιδικός είναι αυτος ο τρόπος σκέψης.
Σε καταλαβαίνω βέβαια γιατί ναι ως χορεύτρια γνωρίζω ότι άλλο η λυρικη άλλο μια ιδιωτική επάγγελματικη. Σε νιώθω. Όμως ως λίγο μεγαλύτερη θα σου πω ότι μεγαλωνοντας απομυθοποίησα παρά πολλά πράγματα.
Δεν υπάρχει μόνο το εθνικό, δεν υπάρχει μόνο η λυρική, δεν υπάρχει μόνο μια ιατρική, δεν υπάρχει ένας τρόπος να κανείς παιδια, δεν υπάρχει ένας τρόπος να ζήσεις και να πετύχεις γενικοτερα.
Να προσπαθήσεις λοιπόν παλι δίνοντας στον εαυτό σου πολλές επιλογές για να πετύχει τον στόχο του.
Επίσης, παρά πολλές φορές βοηθάει και η αλλαγή δασκάλου.
Τώρα, όσον αφορά τη σχολή σου στο εκπα. Θαρρώ ότι θα σου δημιουργήσει τεράστιο άγχος να ασχολεισαι μόνο με την προετοιμασία σου.
και μιλάω ως ατομο που και εχω εγώ ασχοληθεί σοβαρά με την τέχνη του χορού και γνωριζει από απαιτητικά προγράμματα.
Χρονος υπάρχει. Να πας στη σχολή σου, αρχικα μπορεί να την αγαπήσεις, δεύτερον θα γνωρίσεις άτομα που πολύ πιθανόν να εχουν τις ίδιες ανήσυχες με σένα.
Μονο καλό μπορεί να σου κάνει.
Δεν ειναι αναγκη να γινεις η τέλεια φοιτητρία, μια ευκαιρία σου λέω να δώσεις.
Εξάλλου η προετοιμασία που χρειάζεσαι είναι ποιοτική κυρίως, όχι ποσοτική.
Φαντάζομαι έχεις δει τα ποσοστά επιτυχίας εισαγωγής του εθνικού θεάτρου.
Προσπάθησες κάτι ιδιαίτερα δύσκολο και μπράβο σου γι αυτό, το γεγονός ότι απέτυχες φέτος δεν προμηνύει τίποτα για το μέλλον σου στον χώρο της υποκριτικής.
Αρχικά δώσε χρόνο στον εαυτό σου να ηρεμίσει και να συμφιλιωθεί με αυτό που έγινε.
Δεν χρειάζεται να πάρεις δραστικές αποφάσεις σήμερα ούτε αύριο.
Μετα άρχισε να ψάχνεις με καθαρό μυαλό τις επιλογές σου.
Μη βάζεις όλα τα αυγά σου στο ίδιο καλάθι. Δεν υπάρχει ένας τρόπος να γίνεις ηθοποιός. Αν κοιτάξεις γύρω σου θα δεις τρομέρους ηθοποιούς και από ιδιωτικές σχολές. Δεν σου λέω να μην στοχεύσεις παλι στο εθνικό, σου λεω απλά να μην είσαι τόσο απόλυτη με τον εαυτό σου.
Η ζωή δεν ακολουθεί μια γραμμική πορεία. Και αυτή είναι η γλυκα της. Αλλιώς τα θες αλλιώς στα φέρνει και εν τελει καταλαβαίνεις ότι στα έφερε ακριβώς όπως έπρεπε.
Το πείσμα είναι καλό πράγμα αλλά όταν μας περιορίζει μόνο τοξικό γίνεται για εμάς.
Αν το δεις αποστασιοποιημένα θα καταλάβεις ποσό λάθος και παιδικός είναι αυτος ο τρόπος σκέψης.
Σε καταλαβαίνω βέβαια γιατί ναι ως χορεύτρια γνωρίζω ότι άλλο η λυρικη άλλο μια ιδιωτική επάγγελματικη. Σε νιώθω. Όμως ως λίγο μεγαλύτερη θα σου πω ότι μεγαλωνοντας απομυθοποίησα παρά πολλά πράγματα.
Δεν υπάρχει μόνο το εθνικό, δεν υπάρχει μόνο η λυρική, δεν υπάρχει μόνο μια ιατρική, δεν υπάρχει ένας τρόπος να κανείς παιδια, δεν υπάρχει ένας τρόπος να ζήσεις και να πετύχεις γενικοτερα.
Να προσπαθήσεις λοιπόν παλι δίνοντας στον εαυτό σου πολλές επιλογές για να πετύχει τον στόχο του.
Επίσης, παρά πολλές φορές βοηθάει και η αλλαγή δασκάλου.
Τώρα, όσον αφορά τη σχολή σου στο εκπα. Θαρρώ ότι θα σου δημιουργήσει τεράστιο άγχος να ασχολεισαι μόνο με την προετοιμασία σου.
και μιλάω ως ατομο που και εχω εγώ ασχοληθεί σοβαρά με την τέχνη του χορού και γνωριζει από απαιτητικά προγράμματα.
Χρονος υπάρχει. Να πας στη σχολή σου, αρχικα μπορεί να την αγαπήσεις, δεύτερον θα γνωρίσεις άτομα που πολύ πιθανόν να εχουν τις ίδιες ανήσυχες με σένα.
Μονο καλό μπορεί να σου κάνει.
Δεν ειναι αναγκη να γινεις η τέλεια φοιτητρία, μια ευκαιρία σου λέω να δώσεις.
Εξάλλου η προετοιμασία που χρειάζεσαι είναι ποιοτική κυρίως, όχι ποσοτική.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.