nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,809 μηνύματα.
25-07-22
15:17
Τι συγκρίνεις τώρα; Τη Βουλγαρία με τη Γαλλία;
H Boυλγαρία μπορεί να μην είναι Γαλλία, έχει όμως πυρηνικό αντιδραστήρα με ό,τι αυτό σημαίνει για τις θετικές επιστήμες και τις εφαρμογές τους. Από γνωστούς μου, όσοι φοίτησαν σε αμιγώς Βουλγαρικά Πανεπιστήμια έμειναν ικανοποιημένοι. Περισσότερο ρόλο παίζει και το διάβασμα και οι συνθήκες του μη Ελληνικού Πανεπιστημίου (αυτό είναι η βασικότερη παράμετρος).
Στο χέρι μας είναι να μην παρακαλέσουμε κανέναν, είναι πολλοί οι Έλληνες του εξωτερικού
Δεν νομίζω ότι είμαστε η γενιά του δημοσίου, κανένας φίλος μου δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο, οι γονείς μας ναι είναι αυτής της δημόσιας λατρείας
Δυστυχώς η πλειονότητα Ελλήνων (αλλά και του εξωτερικού) έχουν κάνει τα μάτια τους ...σαν της μύγας και τσεκάρουν όλες τις θέσεις του ιερού δημοσίου. Δεν είναι τυχαίο ότι για 15 θέσεις μπορεί να υπάρχουν και 50.000 αιτήσεις! Μάλιστα είναι τέτοια η απελπισία για δουλειά, που ακόμη και πτυχιούχοι Ιατρικής κάνουν αίτηση στη ΔΕΗ, στο Υπουργείο Πολιτισμού, κτλ. Τα περί εύκολης αποκατάστασης είναι μια φιλοσοφική κουβέντα μόνο για το φόρουμ. Η πραγματικότητα μάλλον δείχνει ότι κάτι δεν γίνεται σωστά ώστε τόσος κόσμος να ψάχνει για δουλειά και πόσο μάλλον στο δημόσιο! Σκέψου, ακόμη και στο εξωτερικό σχεδόν όλοι οι Έλληνες ενδιαφέρονται για άμεση επιστροφή στην πατρίδα. Όσο και να διαπρέπουν, σαν το ιερό δημόσιο του βολέματος δεν έχει. Πιστεύεις να τρολλάρουν όλοι αυτοί που ενώ έχουν ήδη δουλειά, ενδιαφέρονται για δουλειά στην Ελλάδα;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,809 μηνύματα.
24-07-22
14:59
Οι πανελλήνιες είναι ένα είδος δεξιοτήτων που μετράνε στο βιογραφικού κάποιου; Κάπγιου; ε; Ε; Ε;
Δηλαδή, αν ένας Ολλανδός που θα πάει να σπουδάσει στη Γαλλία και δεν θα πάρει μέρος στις εθνικές εξετάσεις απολυτηρίου είναι στόκος; Γιατί αυτά τα κόμπλεξ υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα;
Δηλαδή, αν ένας Ολλανδός που θα πάει να σπουδάσει στη Γαλλία και δεν θα πάρει μέρος στις εθνικές εξετάσεις απολυτηρίου είναι στόκος; Γιατί αυτά τα κόμπλεξ υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,809 μηνύματα.
26-06-20
00:46
Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι η εξέταση μαθημάτων όπως τα μαθηματικά και η φυσική είναι εν γένει δύσκολη. Σκέψου ότι ούτε ένα πρόβλημα δεν μπορείς να βάλεις αυτούσιο σε εξετάσεις αν δεν κάνεις μία «εξεταστική» κατάτμηση σε υποερωτήματα κ.λπ. Η προφορική ίσως έλυνε κάποια από αυτά τα ζητήματα, αλλά θα μου φαινόταν πιο λογικό να έμπαιναν στο παιχνίδι και συνθετικές εργασίες ανά τα χρόνια, ένα σύστημα που να θυμίζει περισσότερο ΕΠΑΛ, με σαφείς ειδικότητες και άλλα πολλά - αλλά, πόσο off-topic χωράει ένα θέμα; :Ρ
Aκριβώς. Γι' αυτό λέω ότι θα έπρεπε να μην "τιμωρούμε" τόσο εύκολα ένα 17χρονο επειδή για διάφορους λόγους δεν ανταποκρίθηκε στην ετοιμότητα των εξετάσεων. Ας υπήρχαν αυστηρά κριτήρια παραμονής στη σχολή (π.χ. μετά τη δεύτερη αποτυχία σε μάθημα οριστική διαγραφή) και όχι εκ προοιμίου να εξετάζουμε άκυρη ύλη για άσχετες επιστήμες. Το off-topic δίνει την ευκαιρία να αναδεικνύουμε πολλές αδυναμίες και μελανά σημεία από ένα καυτό κοινωνικό ζήτημα.
Η παπαγαλία τύπων και αντιδράσεων στη Χημεία σε τι βοηθάει; Χημεία χωρίς εργαστήριο...πού ακούστηκε αυτό;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,809 μηνύματα.
25-06-20
22:12
Οι πανελληνιες για ποιο λογο δεν ειναι αξιοκρατικο συστημα αν επιτρεπεται;
O γραπτός τύπος εξετάσεων σε τελείως συγκεκριμένο τύπο ύλης δεν καθιστά και την διαδικασία αξιοκρατική αν σκεφτούμε τι είδους δεξιότητες χρειάζονται για το Πανεπιστήμιο και τη ζωή γενικότερα.
Η εξέταση θα έπρεπε να είναι και προφορική ειδικά στα Μαθηματικά και στη Φυσική, να εξετάζονται δυνατότητες συζήτησης, ανάπτυξης σκέψης και όχι τόσο εμμονή σε ποια μεθοδολογία "έπιασε" το τάδε φροντιστήριο. Δηλαδή, έλα να γράψεις σε θέματα με τη βέλτιστη επιτυχία ανάλογα το βέλτιστο φροντιστήριο ή ιδιαιτερά καθηγητή που μπορεί να "πιάσει" θέματα για να πει μετά ο υποψήφιος, ότι ΝΑΙ διάβασε καλά και έγραψε. Τι ακριβώς διάβασε καλά; Για παράδειγμα αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, τι είδους δεξιότητες εξετάζει η ύλη των Μαθηματικών κατεύθυνσης Γ' Λυκείου;
Κοροϊδευόμαστε όλοι και το ξέρεις πολύ καλά. Αν κάποιος δεν γράψει 20 και γράψει 17 στα Μαθηματικά λόγω στιγμιαίων λαθών σε πολλούς παράγοντες, δεν είναι κάπως άδικο να κρίνεται ολόκληρη η πορεία των σπουδών; Πόσοι μπορεί να ξέρουν να λύνουν συγκεκριμένους τύπους ασκήσεων και μετά στο Πανεπιστήμιο να μην θυμούνται πως να λύσουν ούτε ένα απλό ολοκλήρωμα; Εκεί τότε ποιος φταίει;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,809 μηνύματα.
25-06-20
10:00
Σεβομαι ειλικρινα την προσπαθεια που κανεις κ σε συγχαιρω για τη διαθεση σου να βοηθησεις. Αν μου επιτρεπεις μια ερωτηση-σχολιο πανω σ ' αυτα που ανεπτυξες. Αν καποιο μελος της οικογενειας σου ειχε μια σοβαρη νοσο που απαιτουσε χειρουργειο ή παρακολουθηση επι χρονιας βασης, θα επελεγες ως θεραποντα εναν γιατρο που ηξερες οτι εγραψε 11 στις πανελληνιες κ πηγεκ σπουδασε στις Βουλγαρορουμανιες (οπως προτεινει το παιδι παραπανω)για να ικανοποιησει το προσωπικο του ονειρο (που δεν ηταν αρκετο ωστε να τον κανει να προσπαθησει περισσοτερο) ή το ονειρο της οικογενειας του ή εναν γιατρο που τελειωσε στην Ελλαδα κ εισηχθη μεσω πανελληνιων ή ακομη κ ενα γιατρο που τελειωσε αρχικα μια αλλη σχολη κ μπηκε στην Ελλαδα με κατατακτηριες εξετασεις καταβαλλοντας τον αναλογο κοπο, κι ας ειναι καποια χρονια μεγαλυτερος?
Yπάρχει δυστυχώς αυτή η νοοτροπία στον κόσμο και είναι κακή. Δίνουμε βάση στην προϊστορία κάποιου από την πραγματικότητα του παρόντος. Δεν μπορώ να συνδέσω πως κάποιος που επειδή διάβαζε στο σχολείο ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών άσχετου προσανατολισμού, θα γίνει καλός επιστήμονας σε ένα επίσης διαφορετικό πρόγραμμα σπουδών. Υπάρχει κάτι που ο κόσμος δεν θέλει να εξετάζει. Την ωριμότητα κάποιου και στον επαναπροσδιορισμό στόχων. Αλλιώς είναι κάποιος στα 16 του, αλλιώς στα 20 του και αλλιώς στα 27 του. Το γεγονός ότι θέλει καλή προετοιμασία για την εθνικές εξετάσεις προκειμένου να εισαχθεί κάποιος στην Ιατρική Ελλάδας ή άλλων Ευρωπαϊκών χωρών (π.χ. Αυστρία, Γερμανία) δεν σημαίνει ότι η ποιότητά του ως επιστήμονας-θεραπευτής είναι κανόνας.
Αν κάποιος διαβάσει σοβαρά και αποφοιτήσει με άριστα από ένα Πανεπιστήμιο της Βουλγαρίας ή Ιταλίας δεν έχει καλύτερη επιστημονική αξιοπιστία από έναν που τελείωσε βαθμό 6.5 από την Ιατρική του Πανεπιστημίου Αθηνών;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,809 μηνύματα.
24-06-20
19:14
Eμένα ποτέ η Ιατρική δεν με ενθουσίασε σαν επαγγελματική ισορροπία και ευτυχία. Το τι έχω ακούσει από το σόι δεν λέγεται αλλά και πάλι, θα λένε πάντα ότι και να κάνω. Νομίζω η ζωή δεν είναι κάποια "εκπλήρωση" προσδοκιών για τρίτους. Το λέω αυτό γιατί πολλά παιδιά νομίζουν ότι πρέπει να ξεπληρώσουν απωθημένα της κοινωνίας με το να θέτουν δύσκολους στόχους. Υπάρχει μια ψύχωση σε αυτή τη λογική σε μεγάλο βαθμό στην κοινωνία.