Grand Duchess
Διάσημο μέλος
Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 3,937 μηνύματα.
20-07-22
21:11
Χωρίς να είμαι σίγουρη, στο εξωτερικό υπάρχει σίγουρα μεταπτυχιακό με wildlife animals όπου εκεί πάνω κάτω εκπαιδεύονται σε ζώα των δασών / άγριας φύσης.Δεν είναι δύσκολο όμως να υπάρχει ένας εκπαιδευμένος κτηνίατρος για κάθε είδος ζώου ;
Φαντάζομαι οτι το πράγμα δεν λειτουργεί σε στυλ "έχω χειρουργήσει αυτό το είδος, και αυτό το είδος μοιάζει λίγο οπότε κάπως θα βγάλω άκρη". Πρακτικά χρειάζεσαι μεταπτυχιακό για το κάθε είδος για να λες οτι μπορείς να το φροντίσεις όσο πιο υπεύθυνα γίνεται. Αλλά ακόμα και εαν γινόταν, ρεαλιστικά τι επαγγελματικές προοπτικές θα είχε κάποιος που φροντίζει κυρίως ένα απο τα τόσα είδη που υπάρχουν ;
Για όσους θέλουν να δώσουν έμφαση σε συγκεκριμένο ζώο πχ. Ελέφαντα, κάνουν ένα είδος μαθητείας σε ανάλογες ομάδες ή σε κρατικά μέρη όπου γίνεται η αποκατάσταση του πληθυσμού του είδους (όπως το sanctuary για τα panda στην Κίνα)
Όντως ισχύει αυτό που λες, ότι οι περισσότεροι απόφοιτοι πάνε με το σκεπτικό σε ποια ζωα θα έχουν πιο σίγουρη δουλειά. Δεν πρέπει όμως οι σχολές και το ίδιο το κράτος να σταματήσουν να προωθούν μια καριέρα στην υγεία άλλων ζώων. Πολλά θα έπρεπε να γίνονται αλλά λίγα γίνονται.
Grand Duchess
Διάσημο μέλος
Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 3,937 μηνύματα.
20-07-22
13:40
Αν δεν κάνω λαθος, για να ασχοληθεί ένας κτηνίατρος με τέτοια ζώα πρέπει να έχει και αντίστοιχο μεταπτυχιακό. Στις χωρες όπου υπάρχουν τα ζωα αυτά, υπάρχουν ειδικοί κτηνίατροι που ασχολούνται με wildlife. Το ότι έχουμε στο μυαλό μας ότι ο κτηνίατρος είναι ο γιατρός των σκυλιών και των γατιών εδώ στην Ελλάδα είναι επειδή στην χώρα μας είναι σχεδόν η κατά πλειοψηφία επαγγελματική πορεία των αποφοίτων (και κάποιοι ελάχιστοι που ασχολούνται με βοοειδη).Eπειδή η Κτηνιατρική έχει καταλήξει να ονομάζεται Σκυλιατρική ή Γατιατρική επειδή οι περισσότεροι έχουν κίνητρο μόνο αυτά τα ζώα, ή θεωρούν ότι ο κτηνίατρος είναι μόνο γι' αυτά τα ζώα, τι συναισθήματα έχετε για τα ζώα όπως σμέρνα, βατραχόψαρο, κροκόδειλος ή κροταλίας; Θα ρίχνατε ένα αγκαλίδι σε αυτά ή αυτά τα ζώα δεν έχουν ψυχή; Θα προσφέρατε ιατρική φροντίδα για παράδειγμα σε μια έγκυο μαμά ιπποπόταμο με δόντι 50 εκατοστά μήκος;
Τα θηλαστικά έχουν διαφορετική συναισθηματική ανάπτυξη και πολύ κοντινότερες σχέσεις με το ανθρώπινο είδος σε σχέση με τα ζώα της άγριας φύσης.
Ας ασχοληθεί ο καθένας με όποιο ζώο θέλει, όπως και σε άλλα επαγγέλματα δεν θελουν όλοι την ίδια πορεία!
Grand Duchess
Διάσημο μέλος
Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 3,937 μηνύματα.
19-07-22
15:08
Και έμενα τόσο είναι! Και είμαι 45 κιλά μεγάλο ζόριΑυτό ακριβώς έχει πάθει και ο δικός μου. Από τότε που τον έσωσε από μία δηλητηρίαση δε θέλει να μπει με τίποτα, τον παίρνω αγκαλιά και τον βάζω μέσα και είναι και πάνω από 20 κιλά*
Θα κρατήσω αυτό που μου είπες για τη λιχουδιά!
Υ. Γ * Εγώ είμαι 54-55
Μα και αυτά τόσο έξυπνα καταλαβαίνουν από την πόρτα που βρίσκονται και θυμούνται και τα πάντα!
(Δεν μου κάνει εντύπωση βέβαια ο σκύλος μου έχει μάθει να ανοίγει πόμολα και βρύσες )
Grand Duchess
Διάσημο μέλος
Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 3,937 μηνύματα.
19-07-22
14:42
Μπράβο σου που το βλέπεις έτσι και είσαι διατεθειμένη να αντέξεις.Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας.
Οταν ήμουν πιο μικρή, μαθήτρια γυμνάσιου, και σκεφτόμουν ποιο πεδίο και ποια σχολή θέλω να ακολουθήσω ομολογώ ότι η κτηνιατρική με προβλημάτιζε γι'αυτόν τον λόγο που λες και συ ότι δεν πρέπει να είσαι πολύ ευαίσθητος γιατί θα περάσεις ώρες και ώρες στο νεκροτομείο, θα δεις νεκρά ζώα, θα χειρουργήσεις νεκρά ζώα ή τμήματά τους, θα κληθείς να κάνεις ευθανασίες και πολλά πολλά άλλα. Ωστόσο μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι μπορώ να το αντέξω όλο αυτό επειδή από μικρή ήρθα σε άμεση επαφή με τον "θάνατο" μιας και έχω χάσει πολλά δικά μου ζώα είτε από δυστυχήματα είτε από δηλητηριάσεις είτε από ανίατες ασθένειες και έχω δει πολύ καλά πως είναι στα χειρότερα τους και πως κάνουν όταν φεύγει η "ψυχή" από το σώμα τους.
Δε λέω ότι θα είναι εύκολο, σίγουρα θα πονέσω πολύ, αλλά θεωρώ ότι θα το αντέξω και είμαι έτοιμη να το υπομείνω.
Σ'ευχαριστώ
Μόνο μην χάσεις ποτέ την ευαισθησία σου στα ζώα. Πολλοί κτηνίατροι καταλήγουν δυστυχώς ακαρδοι και αυτό αντανακλά και στην ποιότητα υπηρεσιών τους.
Και εγώ έτσι, όταν έχασα το επι 12 ετών καναρίνι μου. Πέρασε πολλά, και στο τέλος τον χάσαμε από καρκίνο (φαινόντουσαν οι όγκοι πάνω από το μάτι του και στο ράμφος) και από τότε θύμωσα με την έλλειψη φαρμακευτικών σκευασμάτων για πτηνά so here I am.
Να ξέρεις πως όλοι ζητούν μια καλή οργανωμένη κτηνιατρική κλινική και στο εύχομαι ολόψυχα να την ιδρύσεις. Μπορείς όπως λένε και πάνω να κάνεις μεταπτυχιακό στην κτηνιατρική μικροβιολογία και να κάνεις και τις εξετάσεις των ασθενών σου (αυτό μεταφράζεται και σε περισσότερα έσοδα για εσένα).
Σου εύχομαι τα καλύτερα!!
Υ.Γ: Ο σκύλος μου μισεί τον κτηνίατρο γιατί θυμάται όταν τον σώσαμε από δηλητηρίαση (που κάνουν την ένεση για εμετό) και μετά από τα εμβολια (έπρεπε να τον πάρω αγκαλιά να τον βάλω μέσα στο ιατρείο). Να δίνεις πάντα λιχουδιές, όπως δίνουν οι παιδίατροι στα μικρά.
Grand Duchess
Διάσημο μέλος
Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 3,937 μηνύματα.
19-07-22
10:08
Καταρχάς συγχαρητήρια που θέλεις να σπουδάσεις κάτι τοσο ομορφο. Δύσκολη σχολή όντως, αλλά η πιο όμορφη, για εμένα.
Δύσκολη πρακτική όπου πρέπει να αγαπάς τα ζώα. Αλλά όχι να είσαι υπερευαισθητη, γιατί δυστυχώς θα πρέπει πολλές φορές να κάνεις ευθανασίες, να τα χειρουργεις κτλ.
Το όνειρο μου ως παιδί αλλά δεν θα άντεχα ποτέ να κάνω ευθανασία σε ζώο χωρίς να καταλήξω με ψυχολογικά. Οπότε πήγα φαρμακευτική και θα ήθελα στο μέλλον να ασχοληθώ με κτηνιατρικά φάρμακα.
Θέλει αφοσίωση και πολύ διάβασμα. Εννοείται στην επαγγελματική σου ζωή θα επιλέξεις εσύ σε ποια ζωα θα εξειδικευεσαι (μικρά ζώα συντροφιάς ή αγροτικά ζώα). Στα μικρά ζώα θα μπορείς να ασχοληθείς περισσότερο είτε με σκυλάκια/γατούλες, κουνέλια, και πτηνά. Να ξέρεις στους ειδικούς για πτηνά υπάρχει μεγάλη έλλειψη στην ελληνική αγορά και πολλοί δεν ξέρουν την τύφλα τους. Οπότε να το έχεις υπόψην σου, οι μεγάλοι παπαγάλοι είναι πολύ καλοί ασθενείς (και μακροχρόνιοι).
Καλή σου επιτυχία!!
Δύσκολη πρακτική όπου πρέπει να αγαπάς τα ζώα. Αλλά όχι να είσαι υπερευαισθητη, γιατί δυστυχώς θα πρέπει πολλές φορές να κάνεις ευθανασίες, να τα χειρουργεις κτλ.
Το όνειρο μου ως παιδί αλλά δεν θα άντεχα ποτέ να κάνω ευθανασία σε ζώο χωρίς να καταλήξω με ψυχολογικά. Οπότε πήγα φαρμακευτική και θα ήθελα στο μέλλον να ασχοληθώ με κτηνιατρικά φάρμακα.
Θέλει αφοσίωση και πολύ διάβασμα. Εννοείται στην επαγγελματική σου ζωή θα επιλέξεις εσύ σε ποια ζωα θα εξειδικευεσαι (μικρά ζώα συντροφιάς ή αγροτικά ζώα). Στα μικρά ζώα θα μπορείς να ασχοληθείς περισσότερο είτε με σκυλάκια/γατούλες, κουνέλια, και πτηνά. Να ξέρεις στους ειδικούς για πτηνά υπάρχει μεγάλη έλλειψη στην ελληνική αγορά και πολλοί δεν ξέρουν την τύφλα τους. Οπότε να το έχεις υπόψην σου, οι μεγάλοι παπαγάλοι είναι πολύ καλοί ασθενείς (και μακροχρόνιοι).
Καλή σου επιτυχία!!