VouDou
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Δημήτριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 48 ετών, Καθηγητής και μας γράφει απο Κυπαρισσία (Μεσσηνία). Έχει γράψει 1,326 μηνύματα.
04-06-22
18:44
Για 1η Δέσμη, το 1991 ήταν στο 80,40% κάτω από τη βάση, ενώ το 1992 μόλις στα 67,10%, αντίστοιχα.Εγώ θα ξαναπώ (αν και δεν μου αρέσει να επαναλαμβανομαι) ότι το 1991 που έδωσα εγώ ήταν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ! Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ήταν κάτω από τη βάση. Τα ίδια και το 1992 που ξαναέγραψα
Και λέω μόλις, γιατί στα μαθηματικά 1ης Δέσμης των 90ς για βαθμούς <10... ήταν πάντα στο 65-68%!
VouDou
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Δημήτριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 48 ετών, Καθηγητής και μας γράφει απο Κυπαρισσία (Μεσσηνία). Έχει γράψει 1,326 μηνύματα.
21-11-20
18:08
ωπ εδώ καραντινάτος πρωτοδεσμίτης... (δεν είδα προηγούμενα σχόλια, λέω να ευλογήσω τα γένια μου κάτωθι)
Άντε να πούμε έχω άποψη μιας και έδωσα με το τότε, έδωσα και με το τώρα... Προφανώς δεν έχει και πολλή σημασία στο 2020 το ποιος την έχει μεγαλύτερη (τη δυσκολία!) και φυσικά από ποια η οπτική πλευρά που τον ενδιαφέρει σχετικά, σχολιάζεται:
α) Οι πανελλήνιες εξετάσεις, όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, δεν είναι εξετάσεις, αλλά διαγωνισμός! Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν (ότι θα μπουν οι Χ καλύτεροι ανεξαρτήτως επιπέδου βαθμολογίας), τα τελευταία χρόνια (ΠΕΔΙΑ) μπαίνουν όλοι (όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι! Στο πεδίο με τα μαθηματικά, φέτος, από την κατηγορία 90%, βασικά ~80%, είχαμε κενές θέσεις!)... Άρα και με μαθηματικά 0, πετύχαινες στα ΑΕΙ (ο σκοπός των Πανελληνίων). Με τις ΔΕΣΜΕΣ δεν γινόταν αυτό... ~120.000 υποψήφιοι, να περάσουν οι ~40.000 (1/3).
β) Ύλη: περισσότερη τότε σε σχέση με το σήμερα. Αυτό δυσκολεύει αρκετά έναν που θέλει να εμβαθύνει σε όλα, γιατί θέλει π.χ.να αριστεύσει ως μάθημα. Επίσης, αυτό (η ύλη), έχει περισσότερα και στα υπόλοιπα μαθήματα (φυσική, χημεία) σε σχέση με το σήμερα (extra δυσκολία), γιατί διαγωνίζεσαι σε όλα και όχι μόνο στα μαθηματικά.
Κεφάλαια Α τόμος (άλγεβρα-γεωμετρία-πιθανότητες): πίνακες, γραμμικά συστήματα, διανύσματα, ευθείες, κωνικές τομές, πιθανότητες, μιγαδικοί
Κεφάλαια Β τόμος (ανάλυση): συναρτήσεις, όριο συνάρτησης, συνέχεια συνάρτησης, συναρτήσεις στο άπειρο, ακολουθίες, διαφορικός λογισμός, ολοκληρωτικός λογισμός
γ) Σημαντικό: η τότε προετοιμασία του μαθητή για το ΑΕΙ μετά ήταν πληρέστερη σε σχέση με το σήμερα. Όχι μόνο στα μαθηματικά, αλλά σε όλα των θετικών επιστημών. Χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι στο σήμερα δεν έχει κανένα υπόβαθρο (μην το πάμε στο άλλο άκρο). Καλώς ή κακώς, το πνεύμα των μαθημάτων των θετικών επιστημών στηρίζεται στη γνώση ύλης προηγούμενων τάξεων και εκπαιδευτικών βαθμίδων.
δ) Αν η δυσκολία μαθήματος νοείται μόνο το να πάρεις άριστο βαθμό, π.χ. 18-20, νομίζω έγκειται καθαρά στο δεδομένο κάθε φορά διαγώνισμα-θέματα και όχι στο δέσμες-πεδία. Τα μαθηματικά δεν άλλαξαν... τώρα το πόσο πρέπει να διαβάσεις (και πως να το εκτιμήσεις αυτό, δεν είναι καρβέλια) για 18-20 στα πεδία και πόσο στις δέσμες, συζητήσιμο!
Άσχετο με το θέμα 1: πλέον όταν ο κάθε 17χρονος στο σήμερα βλέπει βάσεις 1-2-3 κ.λπ. σε πλειάδα πανεπιστημιακών κλάδων, γιατί να προσπαθήσει για το παραπάνω;
Άσχετο με το θέμα 2: στην εποχή των δεσμών δεν υπήρχαν Η/Υ, διαδίκτυο, ΜΜΕ, κ.λπ. κ.λπ. καλούδια, που βρίσκεις τα πάντα σε χρόνο dt και σε ποικιλία! Τότε μόνο το σχολικό βιβλίο με το λυσάρι του και το βοήθημα στο φροντιστήριο...
Άσχετο με το θέμα 3: το μειονέκτημα το δεσμών ήταν ότι οι απόφοιτοι μπορούσαν να κρατούν βαθμολογία μαθήματος για την επόμενη φορά εξετάσεων. Μειονέκτημα φυσικά για τους τελειόφοιτους, γιατί οι απόφοιτοι θα το έβλεπαν πλεονέκτημα! Αυτό, λοιπόν, έξτρα δυσκολία να γράψεις ακόμα καλύτερα για να καταφέρεις να κερδίσεις μια από τις περιορισμένες θέσεις, σε σχέση με το σήμερα, στα ΑΕΙ, που ήταν και λιγότερα, σε σχέση με το σήμερα, τα Τμήματα.
Άντε να πούμε έχω άποψη μιας και έδωσα με το τότε, έδωσα και με το τώρα... Προφανώς δεν έχει και πολλή σημασία στο 2020 το ποιος την έχει μεγαλύτερη (τη δυσκολία!) και φυσικά από ποια η οπτική πλευρά που τον ενδιαφέρει σχετικά, σχολιάζεται:
α) Οι πανελλήνιες εξετάσεις, όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, δεν είναι εξετάσεις, αλλά διαγωνισμός! Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν (ότι θα μπουν οι Χ καλύτεροι ανεξαρτήτως επιπέδου βαθμολογίας), τα τελευταία χρόνια (ΠΕΔΙΑ) μπαίνουν όλοι (όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι! Στο πεδίο με τα μαθηματικά, φέτος, από την κατηγορία 90%, βασικά ~80%, είχαμε κενές θέσεις!)... Άρα και με μαθηματικά 0, πετύχαινες στα ΑΕΙ (ο σκοπός των Πανελληνίων). Με τις ΔΕΣΜΕΣ δεν γινόταν αυτό... ~120.000 υποψήφιοι, να περάσουν οι ~40.000 (1/3).
β) Ύλη: περισσότερη τότε σε σχέση με το σήμερα. Αυτό δυσκολεύει αρκετά έναν που θέλει να εμβαθύνει σε όλα, γιατί θέλει π.χ.να αριστεύσει ως μάθημα. Επίσης, αυτό (η ύλη), έχει περισσότερα και στα υπόλοιπα μαθήματα (φυσική, χημεία) σε σχέση με το σήμερα (extra δυσκολία), γιατί διαγωνίζεσαι σε όλα και όχι μόνο στα μαθηματικά.
Κεφάλαια Α τόμος (άλγεβρα-γεωμετρία-πιθανότητες): πίνακες, γραμμικά συστήματα, διανύσματα, ευθείες, κωνικές τομές, πιθανότητες, μιγαδικοί
Κεφάλαια Β τόμος (ανάλυση): συναρτήσεις, όριο συνάρτησης, συνέχεια συνάρτησης, συναρτήσεις στο άπειρο, ακολουθίες, διαφορικός λογισμός, ολοκληρωτικός λογισμός
γ) Σημαντικό: η τότε προετοιμασία του μαθητή για το ΑΕΙ μετά ήταν πληρέστερη σε σχέση με το σήμερα. Όχι μόνο στα μαθηματικά, αλλά σε όλα των θετικών επιστημών. Χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι στο σήμερα δεν έχει κανένα υπόβαθρο (μην το πάμε στο άλλο άκρο). Καλώς ή κακώς, το πνεύμα των μαθημάτων των θετικών επιστημών στηρίζεται στη γνώση ύλης προηγούμενων τάξεων και εκπαιδευτικών βαθμίδων.
δ) Αν η δυσκολία μαθήματος νοείται μόνο το να πάρεις άριστο βαθμό, π.χ. 18-20, νομίζω έγκειται καθαρά στο δεδομένο κάθε φορά διαγώνισμα-θέματα και όχι στο δέσμες-πεδία. Τα μαθηματικά δεν άλλαξαν... τώρα το πόσο πρέπει να διαβάσεις (και πως να το εκτιμήσεις αυτό, δεν είναι καρβέλια) για 18-20 στα πεδία και πόσο στις δέσμες, συζητήσιμο!
Άσχετο με το θέμα 1: πλέον όταν ο κάθε 17χρονος στο σήμερα βλέπει βάσεις 1-2-3 κ.λπ. σε πλειάδα πανεπιστημιακών κλάδων, γιατί να προσπαθήσει για το παραπάνω;
Άσχετο με το θέμα 2: στην εποχή των δεσμών δεν υπήρχαν Η/Υ, διαδίκτυο, ΜΜΕ, κ.λπ. κ.λπ. καλούδια, που βρίσκεις τα πάντα σε χρόνο dt και σε ποικιλία! Τότε μόνο το σχολικό βιβλίο με το λυσάρι του και το βοήθημα στο φροντιστήριο...
Άσχετο με το θέμα 3: το μειονέκτημα το δεσμών ήταν ότι οι απόφοιτοι μπορούσαν να κρατούν βαθμολογία μαθήματος για την επόμενη φορά εξετάσεων. Μειονέκτημα φυσικά για τους τελειόφοιτους, γιατί οι απόφοιτοι θα το έβλεπαν πλεονέκτημα! Αυτό, λοιπόν, έξτρα δυσκολία να γράψεις ακόμα καλύτερα για να καταφέρεις να κερδίσεις μια από τις περιορισμένες θέσεις, σε σχέση με το σήμερα, στα ΑΕΙ, που ήταν και λιγότερα, σε σχέση με το σήμερα, τα Τμήματα.