Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
30-04-22
21:23
Καλή επιτυχία έχει υπόψη σου και το αντίστοιχο τμήμα στο ΠΑΔΑ πάντως!Πληροφορική στο ΠΑΠΕΙ η Χαροκόπειο, ίσως βάλω και κάποιο άλλο τμήμα του ΠΑΠΕΙ αν δεν περάσω πληροφορική θα δούμε
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
30-04-22
14:48
Oκ αλλά θεωρώ πως θα είναι πολύ παραπάνω, όπως είπες κάποια μαθήματα είναι υποχρεωτικά κάποια άλλα όχι, και τα ωράρια διαφορετικά, φυσικά θα υπάρχουν και εργασίες αλλά θα υπάρχει και ένα περιθώριο όπως επίσης θα υπάρχουν και συνεργασίες λογικά, όπως είπα μπορεί και κάθε μέρα να υπάρχει διάβασμα αλλά σίγουρα πολύ λιγότερο. Ακόμα και να χρωστάς 1-2 μαθήματα δε σημαίνει ότι δε θα έχεις ένα ήρεμο καλοκαίρι. Εκεί που θα μένω θα είναι πολύ κοντά στη σχολή προτίμησης μου οπότε δε θα έχω και τόσο πρόβλημα, όχι ότι με ενοχλεί κιόλας πάω κάνω το μάθημα κάνω μια βόλτα μετά πίνω κάνα καφέ, αυτό πιστεύω είναι ευχάριστο.
Πού θέλεις να περάσεις;
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
30-04-22
12:00
Ναι αλλά άμα έχεις όλο δυσκολίες πως θα ζήσεις, χάνεις χρόνο απ'τήν νεανική καλοπέραση σου για δυσκολίες που σε μια σωστά δομημένη και δίκαιη κοινωνία δε θα υπήρχαν, δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχουν. Τέλος πάντων καλύτερα να μην δουλεύεις σαν φοιτητής γιατί χάνεις χρόνο από πολλές άλλες δραστηριότητες και κοινωνική ζωή.
Καλημέρα. Οι μόνες δυσκολίες στην ζωή του καθενός μας, οι σοβαρές - σοβαρές είναι μόνο τα θέματα υγείας. Υπάρχουν άνθρωποι παρόλα αυτά που έχουν καρκίνο, είναι ανάπηροι και τους βλέπεις ότι πιάνουν την ζωή από τα κέρατα και παλεύουν και κυνηγάνε το καλύτερο, δεν το βάζουν κάτω. Έχω συμφοιτητή που είναι τυφλός, συμφοιτήτρια που ως παιδί είχε καρκίνο, μπορώ να σου παραθέσω και άλλα τόσα παραδείγματα με πραγματικές δυσκολίες που όμως δεν το βάζουν κάτω..... Όταν είσαι ενήλικος ή θες να λέγεσαι ενήλικος και να είσαι αυτόνομος (γενικά αναφέρομαι δεν το λέω προσωπικά) υποχρεούσαι να βάλεις προτεραιότητες, να κάνεις θυσίες και να μην τα περιμένεις όλα έτοιμα. Εάν θέλεις όλα γίνονται, και δουλειά, και διαχείριση τα του σπιτιού σου, και να περνάς καλά. Δεν γίνεται μόνο να κοιτάει κάποιος να περνάει καλά, αλλά να απλώνει το χέρι στους γονείς του για αυτό, διαρκώς ..... Αυτό είναι εξάρτηση και είναι πολύ κακό!! Η κοινωνία μας ναι, δεν είναι ιδανική, δεν είναι τέλεια, σαφώς δεν είναι δίκαιη, αλλά δεν γίνεται μία ζωή να τα ρίχνουμε πάντα ότι φταίει κάποιος άλλος. Ενηλικίωση σημαίνει αναλαμβάνω τις ευθύνες μου και προσαρμόζομαι και παλεύω για να επιβιώνω. Κάποια στιγμή οι γονείς μας θα πεθάνουνε, τότε τι θα κάνουμε; Θα τρέχουμε σε άλλους να μας βοηθάνε; Η φοιτητική ζωή δεν είναι αραλίκι, άραγμα και καλοπέραση, είναι αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, δεν γίνεται έως τα 30 να με συντηρούν οι γονείς μου, ούτε 22 να ζω σαν να είμαι 16 χρόνο .... Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει ΔΕΝ ΘΕΛΩ ..... Αυτονομία είναι συναισθηματική (απογαλακτισμός από γονείς) και οικονομική ( έχω τα δικά μου έσοδα), κοινώς ΠΑΤΑΩ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ και ΑΝΟΙΓΩ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΜΟΥ. Βασίζομαι στις ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙΣ και διαμορφώνω την ζωή μου. Δεν γίνεται να τα έχουμε όλα..... θα κάνουμε και θυσίες. Σίγουρα η μετάβαση από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση είναι δύσκολη, αλλά δυσκολίες, υπάρχουν και θα υπάρχουν ....δεν γίνεται σε κάθε δυσκολία να αποποιούμαστε των ευθυνών μας.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
29-04-22
23:08
Είναι όμως και αυτό πολύ σημαντικό. Κάποιος που ας πούμε μένει μόνος του αλλά τα έξοδα τα αναλαμβάνουν οι γονείς δεν είναι πλήρως ανεξάρτητος.
Ναι αλλά το θεωρώ πολύ δύσκολο να βιοποριζεται κάποιος μόνος του από τα 18. Φυσικά όπως αναφέρεις υπάρχουν λύσεις για να καλύπτεις κάποια από τα έξοδα σου (μερική απασχόληση,εποχιακή εργασία κλπ)
Τίποτα στην ζωή δεν είναι εύκολο και στρωμένο με ροδοπέταλα .... αυτό να θυμάσαι!! πρέπει να παλέψεις να το κάνεις εύκολο. Θα ζοριστείς στην αρχή, αλλά μόνο έτσι πατάς στα πόδια σου. Δεν έχει σχέση η ηλικία σου, οι δυσκολίες θα σε ακολουθούν πάντα, το θέμα είναι εσύ τι θα κάνεις με αυτές.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
29-04-22
22:49
Η παθογένεια της ελληνικής οικογένειας που θέλει να κρατά έως και 30 χρονών ανθρώπους εξαρτημένους.Ανεξαρτησία υπό ποια έννοια?
Πολύ λίγους 18χρονους ξέρω που να είναι πλήρως ανεξάρτητοι (δηλαδή και οικονομικά)
Από τα 18 σίγουρα δεν γίνεται να γίνεις τέρμα ανεξάρτητως αλλά μπορούν να τεθούν οι βάσεις ώστε το παιδί πλέον ΕΝΗΛΙΚΑΣ να ανεξαρτητοποιηθεί συναισθηματικά ΚΑΙ οικονομικά ώστε να μην φτάσει 30 χρονών και περιμένει τα χέρια των γονιών. Σίγουρα υπάρχει ανεργία στους νέους, αλλά έστω και Part time κάτι θα υπάρχει. Αλλιώς είναι βόλεμα το να τα περιμένει κάποιος από γονείς τα πάντα όσο και εάν οι γονείς θέλουν να στηρίξουν το παιδί, αλλά το στηρίζουν ή το κρατάνε εξαρτημένο;
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
29-04-22
21:17
Πιστεύω ότι δεν γίνεται να συγκριθούν 2 ανόμοια πράγματα. Τα σχολικά χρόνια και τα φοιτητικά έχουν ξεχωριστά τις δικές τους ιδιαιτερότητες και απαιτήσεις, οπότε δεν μπορώ να πω ποια μου αρέσουν καλύτερα. Βέβαια, σίγουρα επειδή είσαι πιο ανεξάρτητ@ στα φοιτητικά χρόνια μπορείς να κάνεις πράγματα, να χαρείς καταστάσεις και να ζήσεις όπως δεν μπορούσες ως παιδί.