nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
28-12-21
18:48
Η έννοια της επιτυχίας, είτε επαγγελματικής είτε οποιασδήποτε άλλης δεν μπορεί να εξετάζεται εντος τόσο αυστηρού πλαισίου που θέτεις εσύ.Εσυ προφανώς φαντάζεσαι την επαγγελματική επιτυχία ως διευθυντής μιας μεγάλης εταιρείας, με πλούσιο μισθό, όπου όλα κ όλοι δουλεύουν ρολόι.Μονο που ξεχνάς ότι η επαγγελματική επιτυχία δεν είναι ανεξάρτητη από την ευτυχία.Δε πα να γίνεις ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, που έχει ανοίξει 10δες επιτυχημένες εταιρειες, ακόμα κ τότε μπορεί να είσαι δυστυχισμενος. Τι να την κάνεις λοιπόν την επαγγελματική σου επιτυχία? Ενώ κάποιος άλλος μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του επιτυχημένο κ ευτυχισμένο μαζί, με τα λίγα που έχει. Γνωρίζω ανθρώπους που άργησαν αρκετά να πάρουν το δρόμο που τους εκφράζει πραγματικά.
H έλλειψη ευτυχίας συνήθως έχει να κάνει όταν οι ατομικές επιλογές δεν έγιναν με βάση την προσωπική επιθυμία αλλά με συστημικούς συμβιβασμούς για διάφορους λόγους. Οπότε η επαγγελματική επιτυχία σημαίνει και ατομική ευτυχία όταν κάποιος χαίρεται γι' αυτό που κάνει κάθε μέρα στη ζωή του, από το πρωί μέχρι το βράδυ, χωρίς να θέτει στόχο να φτιάξει 10δες εταιρίες. Γιατί παίρνεις αυτό το αμφιλεγόμενο παράδειγμα και δεν παίρνεις το φυσιολογικό παράδειγμα ενός επιτυχημένου άσημου ή διάσημου φυσικού; H διασημότητα ήρθε χωρίς την επιδίωξή του απλά επειδή το έργο του έτυχε να έχει μια απήχηση στην ερευνητική κοινότητα. Aκόμη και ιδιαίτερα μαθήματα φυσικής να κάνει κάποιος, θα έπρεπε να είναι ευτυχισμένος. Ποτέ δεν συνάντησα έναν καθηγητή μέσης εκπαίδευσης να χαίρεται γι' αυτό που κάνει ή να βρίσκει νέους τρόπους ευτυχίας από τη δουλειά του μέσω της διδασκαλίας. Μιζέρια και πάντα μια νοοτροπία ότι κάποια άλλη δουλειά π.χ. ιατρική θα είναι καλύτερη από αυτή που κάνουμε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
28-12-21
09:35
Άλλο πράγμα είπα και άλλο καταλάβατε. Απίστευτο! Περιμένω να δω που θα φτάσετε την ανάλυση. Aνέφερα ακριβώς ότι:
...που ισχύει για κάθε απόφοιτο. Μάθετε να διαβάζετε σωστά.
Kαλώς ή κακώς για κάποιο λόγο, αυτές οι περιπτώσεις των βυσμάτων όσο και αν μας ικανοποιεί να λέμε ότι το σύστημα θα τις ξεβράσει λόγω ανεπάρκειάς τους, επικρατούν και βασιλεύουν. Όπως πολύ σωστά είπες, η κοινωνία δεν επιβραβεύει συχνά την "τιμή των όπλων" αλλά το φαίνεσθαι. Πάνω στο φαίνεσθαι και σε μια ματαιοδοξία στηρίζεται η νεοφιλελεύθερη οικονομική άποψη, προσφορά και ζήτηση. Αν κρίνω από τις βλακώδεις επιλογές της κάθε κοινής γνώμης όλων των λαών του κόσμου, η ζήτηση είναι μια αμφιλεγόμενη έννοια και αξία εργασίας ή σπουδών.
Πολλές φορές δεν εξετάζουμε την αξία κάποιων πραγμάτων γι' αυτό και θεμελιώδη ζητήματα της ανθρώπινης ζωής μένουν άλυτα, οι διάφορες ανισότητες αμβλύνονται και ο χρόνος προχωράει. Για κάποιο λόγο που δεν θα μάθουμε ποτέ, ορισμένοι άνθρωποι είναι πιο ίσοι, πιο τυχεροί, πιο αγωνιστές του μπολυτεχνείου, πιο ΚΚΕ και από το ΚΚΕ, πιο ΝΔ και από τη ΝΔ, πιο αποκαταστημένοι με το λιγότερο κόπο ή μηδενικό κόπο άσχετα αν στα μάτια της κοινής γνώμης φαίνονται συμπαθητικοί, παιδιά του λαού, παιδιά του λαγού, παιδιά της κουκουβάγιας, παιδιά της διπλανής πόρτας. Έτσι είναι η ανθρώπινη κοινωνία. Δυο μέτρα και εκατοντάδες σταθμά ανάλογα τι βολεύει τον καθένα τυχοδιώκτη.
Να δούμε το παράδειγμα ενός Πολιτικού Μηχανικού που αφιέρωσε πολύ χρόνο από τη ζωή του να σπουδάσει και να παλέψει για την εργασία του, με τις εισφορές κτλ ενώ δεν έχει και μεγάλη πελατεία ή εργάζεται περιστασιακά και τίμια σε ένα τεχνικό γραφείο για το μεροκάματο και την ίδια στιγμή, συνάδελφός του με το ίδιο πτυχίο να εργάζεται ως κομματόσκυλο σε κάποια κλαδική ένωση ενώ ως φοιτητής ο δεύτερος ήταν φοιτητοπατέρας και μόνιμα έξω από το αμφιθέατρο; Γιατί τα δημοκρατικά αντανακλαστικά εδώ δεν λειτουργούν όπως πρέπει στο όνομα της αξιοκρατίας; Δεν έχουμε τελικά δημοκρατία στην ηθική συνείδηση;
Επίσης δεν σημαίνει ότι αν ο κάθε φίλος @Ryuzaki επειδή κάνει στροφή για να σπουδάσει Ιατρική θα γίνει επιτυχημένος επαγγελματίας γιατρός.
...που ισχύει για κάθε απόφοιτο. Μάθετε να διαβάζετε σωστά.
Καλά κοίτα οι μεταγραφές δεν έχουν τόση σημασία. Τι και εαν κάποιος μεταπήδησε στο ΕΜΠ ενώ δεν άξιζε να ήταν εκεί ;
Τα θέματα των εξεταστικών συνήθως είναι στο επίπεδο του ακροατηρίου. Εαν κάποιος λοιπόν χώνεται κάπου που αξιοκρατικά δεν θα έπρεπε να ήταν, η πιθανότητα να τελειώσει την σχολή τείνει στο μηδέν γιατί δεν θα ανταπεξέλθει. Το διάβασμα που ακολουθεί μετέπειτα στην σχολή είναι πολλαπλάσιο αυτού που χρειάζεται στις πανελλήνιες. Εαν και οκ,εδώ που τα λέμε,εαν έχει βύσμα ο άλλος και το πτυχίο θα πάρει και δουλειά θα βρει και απο όλα. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό εσύ. Still όμως αυτές οι περιπτώσεις είναι πραγματικά αναξιοκρατικές σε σχέση με το να σπουδάσει ο άλλος στο εξωτερικό. Το μόνο που μπορείς να κάνεις σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να διαβάσεις και να προσπαθήσεις να κάνεις τις δικές σου επαφές. Αυτό το ελέγχεις.
Kαλώς ή κακώς για κάποιο λόγο, αυτές οι περιπτώσεις των βυσμάτων όσο και αν μας ικανοποιεί να λέμε ότι το σύστημα θα τις ξεβράσει λόγω ανεπάρκειάς τους, επικρατούν και βασιλεύουν. Όπως πολύ σωστά είπες, η κοινωνία δεν επιβραβεύει συχνά την "τιμή των όπλων" αλλά το φαίνεσθαι. Πάνω στο φαίνεσθαι και σε μια ματαιοδοξία στηρίζεται η νεοφιλελεύθερη οικονομική άποψη, προσφορά και ζήτηση. Αν κρίνω από τις βλακώδεις επιλογές της κάθε κοινής γνώμης όλων των λαών του κόσμου, η ζήτηση είναι μια αμφιλεγόμενη έννοια και αξία εργασίας ή σπουδών.
Πολλές φορές δεν εξετάζουμε την αξία κάποιων πραγμάτων γι' αυτό και θεμελιώδη ζητήματα της ανθρώπινης ζωής μένουν άλυτα, οι διάφορες ανισότητες αμβλύνονται και ο χρόνος προχωράει. Για κάποιο λόγο που δεν θα μάθουμε ποτέ, ορισμένοι άνθρωποι είναι πιο ίσοι, πιο τυχεροί, πιο αγωνιστές του μπολυτεχνείου, πιο ΚΚΕ και από το ΚΚΕ, πιο ΝΔ και από τη ΝΔ, πιο αποκαταστημένοι με το λιγότερο κόπο ή μηδενικό κόπο άσχετα αν στα μάτια της κοινής γνώμης φαίνονται συμπαθητικοί, παιδιά του λαού, παιδιά του λαγού, παιδιά της κουκουβάγιας, παιδιά της διπλανής πόρτας. Έτσι είναι η ανθρώπινη κοινωνία. Δυο μέτρα και εκατοντάδες σταθμά ανάλογα τι βολεύει τον καθένα τυχοδιώκτη.
Να δούμε το παράδειγμα ενός Πολιτικού Μηχανικού που αφιέρωσε πολύ χρόνο από τη ζωή του να σπουδάσει και να παλέψει για την εργασία του, με τις εισφορές κτλ ενώ δεν έχει και μεγάλη πελατεία ή εργάζεται περιστασιακά και τίμια σε ένα τεχνικό γραφείο για το μεροκάματο και την ίδια στιγμή, συνάδελφός του με το ίδιο πτυχίο να εργάζεται ως κομματόσκυλο σε κάποια κλαδική ένωση ενώ ως φοιτητής ο δεύτερος ήταν φοιτητοπατέρας και μόνιμα έξω από το αμφιθέατρο; Γιατί τα δημοκρατικά αντανακλαστικά εδώ δεν λειτουργούν όπως πρέπει στο όνομα της αξιοκρατίας; Δεν έχουμε τελικά δημοκρατία στην ηθική συνείδηση;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
27-12-21
21:24
πως γινεται να το κανεις αυτο;;;;
Αχ κορίτσι μου
Στους χτύπους της καρδιάς μου
Απόψε χόρεψε
Φτερά αγγέλου στο κορμί μου φόρεσε
Να φτάσω ως τη πόρτα του ουρανού
Αχ κορίτσι μου
Γεωργία στην Ελλάδα δεν πάνε όλοι με το ...απαυτό στο χέρι. Βάζουν το χέρι και στο μέλι της απάτης. Απλά η απάτη ονομάζεται "διευκόλυνση" για το κακόμοιρο το παιδί, να μην ταλαιπωρηθεί.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
27-12-21
21:21
επισης θα ηθελα να αναφερω χαρακτηριστικο παραδειγμα παιδιου, ευπορου, το οποιο το 2019 περασε πολιτικος μηχανικος δπθ και με καποιον μαγικο τροπο τον εφεραν εμπ
το ατομο ουτε πολυτεκνο ηταν , ουτε φτωχο, ουτε αδερφια να σπουδαζουν ειχε τωρα πως ηρθε ενας θεος ξερει
Eδώ κάποια χρόνια πριν που πολλοί από εσάς πηγαίνατε δημοτικό μάλλον ή ήσασταν αγέννητα, υπήρχαν περιπτώσεις παιδιών που εμφάνιζαν αδέρφια για να φαίνονται πολύτεχνοι και με οικονομικές αδυναμίες να συντηρούν πολλά φοιτητόσπιτα. Δεν υπήρχε μηχανογράφηση για να πιάνεται η απάτη εύκολα. Όλα ήταν γραφειοκρατικά, τίμια Ελληνικά, καταχωρημένα και πεταγμένα σε στίβες από χαρτούρα στα ειδικά μπλε ντοσιέ με το άσπρο κορδονάκι τύπου εφορίας.
Αχ γεωργία. Μα καλά πού ζεις; Τώρα ανακαλύπτεις τον τροχό;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
26-12-21
22:36
250 εκεί, 300 η μάσκα σαν σουτιέν κάτω από τη μύτη, κτλ μαζεύονται λεφτά
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
26-12-21
22:28
Ναι
Ακριβώς. Χωρίς λεφτά δεν σπουδάζεις ούτε στην Ελλάδα ούτε πουθενά. Λεφτά χρειάζεσαι και για το νοίκι και για το φαγητό και για τις μετακινήσεις σου. Αν δεν τα έχεις πολύ δύσκολα την βγάζεις τη σχολή ειδικά τώρα που μετά τα δύο έξτρα χρόνια σε διώχνουν. Αν έχετε πρόβλημα με τον ταξισμο τέτοια μέτρα πρέπει να πολεμάτε και όχι κόσμο που θέλει να σπουδάσει.
Πολλές φορές όμως η Ελλάδα είναι πιο ακριβή χώρα για σπουδές σε σχέση με πολλές χώρες του εξωτερικού. Επίσης το κόστος μετριέται και σε ποιοτικά στοιχεία κατάρτισης που θα οφεληθεί κάποιος μελλοντικά ως επαγγελματίας. Τι να το κάνουμε να ξοδευτεί κάποιος σε φροντιστήρια, ιδιαίτερα μόνο και μόνο να μπει σε ένα τμήμα μακρυά από το πατρικό σπίτι του (κατά κύριο λόγο λόγω τρόπου εισαγωγής) και μετά να αναγκαστεί να πάει στο εξωτερικό για να μπορέσει να ξεκινήσει την επαγγελματική του καριέρα (επειδή θα έχει κανονικά ένσημα);
Το κόστος καμιά φορά βγαίνει μεγαλύτερο από τις ευκαιριακές λύσεις που κάνουν αρκετοί ή όταν οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μια λάθος εικόνα για το κόστος ζωής σε μια ξένη χώρα γιατί βάζουν το πλυντήριο πιάτων στην βασική οικοσυσκευή.
αν ησουν αλεξανδρουπολη , πατρα , ιωαννινα? 100.000 ευρω το ολο πακετο. που να τα βρουν και αυτοι οι γονεις , στραγγιζουν
Στο Βέρτη όμως λέει δεν πέφτει καρφίτσα.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
26-12-21
21:48
Ο αριθμος των τμηματων απο μονος του δεν λεει κατι. Οι εισακτεοι μας ενδιαφερουν. 950 ιατροι που βγαζουμε ετησιως απο τις ελληνικες ιατρικες σχολες δεν ειναι ουτε λιγοι ουτε πολλοι. Κατα τη γνωμη μου ειναι περιπου οσοι χρειαζομαστε.
...και οι 55.000 γιατροί πώς βγαίνουν; φυτρώνουν;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
26-12-21
21:15
και παλι μπαινουν 800 εδω και πανε αλλοι 1800 στο εξωτερικο
αν ηταν λιγοτερα μην νομιζεις απλα θα πηγαιναν εξω ακομη περισσοτεροι
καλά κάνουν αφού μπορούν
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
26-12-21
21:08
Βέβαια ένα σηματικό κριτήριο είναι και πόσο σου αρέσει αυτό που κάνεις. Αν είσαι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ καλός σε αυτό που κάνεις αποκλείεται να μην βρεις δουλειά. Ένας καλός γιατρός είτε από την Ελλάδα είτε από την άλλη άκρη του κόσμου θα έχει πελατεία αν γίνει γνωστός μέσο των επιτυχιών του. Ένας καλός επιχειρηματίας θα τα πάει καλά αν ακολουθήσει μια επιτυχημένη στρατηγική...
Δυστυχώς Νίκο, μεγάλη μερίδα νέων επιλέγει πράγματα με βάση στερεότυπα επιλογών και απόψεων τρίτων με αποτέλεσμα να μην ξέρουν τι και γιατί σπουδάζουν. Πολλοί σπουδάζουν εν μέσω απόγνωσης να μην τους κολλήσουν την ταμπέλα του κοπρίτη. Από την άλλη η Ελλάδα δεν έχει περιβάλλον εργασίας που να ευνοεί την ατομική εξέλιξη και δημιουργικότητα μέσω της δουλειάς. Ο περισσότερος χρόνος καίγεται σε ένα επάγγελμα ρουτίνας ή σε μικρο-δουλειές με σκοπό την επιβίωση.
Όμως (από προσωπική εμπειρία) αν ένας πληροφορικός για παράδειγμα αρνείται να μάθει περισσότερα απ΄ότι έχει μάθει στη σχολή και να εξειδικευτεί περισσότερο στην επιστήμη του και να ψάχνει δουλειά χωρίς να προσπαθεί στο ενδιάμεσο να επεκτείνει τους ορίζοντες του/της είναι λίγο δικό του θέμα. Αν αγαπάει αυτό που κάνει είναι καλός και πάλι δεν βρίσκει δουλειά είναι πρόβλημα της πολιτείας.
Αυτό ισχύει σε κάθε επάγγελμα. Βέβαια μια τέτοια στάση ζωής προς τη μάθηση και τη συνεχή επιμόρφωση σε έναν επιστημονικό κλάδο προϋποθέτει να έχουμε λύσει το βιοποριστικό ζήτημα και φυσικά ο τρόπος και ο χώρος της εργασίας να αποτελούν κίνητρο εξέλιξης. Η αγάπη για ένα αντικείμενο αν η επιλογή δεν έγινε με ρεαλισμό στόχων αλλά με το να μπούμε στο μάτι του γείτονα ότι σπουδάζουμε ιατρική, κλπ δεν θα έρθει ποτέ. Νομίζω ότι ο καθένας ξέρει μέσα του, με τι ακριβώς θέλει να ασχοληθεί απλά λόγω ματαιοδοξίας τα προσωπικά θέλω καλύπτονται από διαφημισμένες επιλογές.
Συγνωμη αλλα για ποια 500 τμηματα ιατρικης μιλας; 7 σχολες υπαρχουν σε ολη την Ελλαδα και καθε χρονο εισαγονται 950 ατομα συνολικα. Ειμαστε η προτελευταια χωρα σε αριθμο φοιτητων ιατρικης εντος της χωρας στην ΕΕ ΑΛΛΑ η πρωτη σε αριθμο ιατρων ανα 10.000 κατοικους. Προφανως κατι δειχνει αυτο για το ποιος δημιουργει τον κορεσμο.
7 Τμήματα λίγα είναι για Ελλάδα; Δίνεται μια εικόνα ότι η χώρα μας έχει πληθυσμό ασθενών ή πληθυσμό ηλικιωμένων.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
26-12-21
18:04
το ναπαρεις μεταγραφη βλαπτει βασικα
οπως και να πας στη ρουμανια για γιατρος γτ δημιουργειται κορεσμος στοεπαγγελμα
Γιατί γράφεις χωρίς σημεία στίξης; Από άποψη;
Πες μας μια επιστήμη που δεν έχει κορεσμό; Η χώρα μας έχει κάπου 47 Τμήματα Πληροφορικής και δεν μιλάει κανείς γιατί παίζονται συμφέροντα μικροκομματικής πολιτικής για την ανεργία των νέων, σύστημα φροντιστηρίων για φοιτητές, συγγραφή διπλωματικών έναντι αμοιβής, στημένα μεταπτυχιακά προγράμματα-μαγαζιά για να διαπλέκονται καθηγητές με φοιτητές, κτλ. Πάντα είχα απορία πως γίνεται να μην έχουμε ούτε μισή βιομηχανία τεχνολογίας σαν την Τουρκία και να παράγουμε περισσότερους αποφοίτους πληροφορικής από την Τουρκία.
Αυτή η κακία να "ψοφήσει" η κατσίκα του γείτονα και όλο της το σόι, μόνο στην Ελλάδα υπάρχει. Καλώς ή κακώς ο ήλιος ανατέλλει για όλους τους ανθρώπους κάθε μέρα. Ο καθένας έχοντας σπουδάσει οπουδήποτε θα κριθεί στην αγορά. Ποιος μας είπε ότι οι απόφοιτοι ή οι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων από Ελληνικά Πανεπιστημία είναι επιστημονικώς αξιόπιστοι; Παράγουμε μήπως κάποια τεχνολογική καινοτομία σε μορφή προϊόντος κατανάλωσης ώστε να αξιοποιούμε την επιστημονική γνώση τους; ΟΧΙ. Ότι διδάσκεται είναι από σημειώσεις και όλη η διαδικασία τελειώνει στην εξεταστική. Μετά η γνώση πάει περίπατο ειδικά αν μιλάμε για εξειδικευμένες κατευθύνσεις από Πληροφορική, Μαθηματικά, Χημεία, Πολυτεχνείο, κτλ. Πού ακριβώς θα χρησιμεύσει η γνώση Μαθηματικής Θεωρίας Υλικών για έναν Μαθηματικό στην Ελληνική αγορά εργασίας;
Θα πρέπει να δεχτούμε ότι από όλα τα Πανεπιστήμια του κόσμου αποφοιτούν διάφορα είδη επιστημόνων και ο καθένας κρίνεται από την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Ας αφήσουμε τις γενικεύσεις και την ιδέα που έχουμε για τη χώρα μας ενώ δεν είμαστε ικανοί ούτε μισή βίδα να παράγουμε.
Συμφωνώ με αυτό που λες αλλά δυστυχώς όπως είπες σχεδόν όλα τα επαγγέλματα έχουν κορεστεί. Δηλαδή πλέον πιο πολύ αξίζουν τα ΙΕΚ παρά τα πανεπιστήμια για να βρεις δουλειά.
Αυτό έγινε με ευθύνη της μη προσαρμοστικότητας των δημοσίων Πανεπιστημίων με κάποια ειδικά μαθήματα ελεύθερης επιλογής έξω από το πρόγραμμα κορμού, που να αναπτύσσουν τις δεξιότητες επιχειρησιακής επικοινωνίας των αποφοίτων. Οι παρατάξεις έριξαν νερό στο μύλο αυτής της λογικής γιατί οι απόφοιτοι θα ήταν οι άνεργοι πελάτες για το κομματικό κράτος.
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η Ελλάδα έφτιαξε ένα σύστημα πτυχίων μόνο για το Ελληνικό δημόσιο. Δηλαδή, πτυχία χωρίς καμία θεματική ειδικότητα του επαγγελματικού τομέα. Όσοι απόφοιτοι μπόρεσαν να ξεφύγουν και να κάνουν ένα κανονικό επάγγελμα (πιθανώς στο εξωτερικό) τους έφυγε ο πάτος στο ψάξιμο και σε διάβασμα είτε ξανασπούδασαν ώστε να καλύψουν την ανεπάρκεια σκέψης που παρέχει η μόνιμη αποστήθιση θεωρητικής γνώσης από την εξεταστική.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
25-12-21
13:23
Δεν αντιλέγω με την μακρο-οικονομική ανάλυση που κάνεις απλώς εστιάζω ότι δεν κάνουν όλοι σαν προσωπικότητες και ικανότητες άσχετα αν σπουδάσουν κανονικά, για γιατροί. Άσχετα από τον στόχο ζωής θα πρέπει να υπάρχει και ο ρεαλισμός κατά πόσο είναι εφικτό κάτι με βάση τα προσωπικά δεδομένα του καθενός. Δυνητικά η ιατρική, η μηχανολογία κτλ προσφέρει δεδομένες επαγγελματικές ευκαιρίες. Πώς ξέρουμε όμως ότι ταιριάζουν στην προσωπικότητα κάποιου; Ή πόσο ο καθένας είναι διατεθειμένος να γίνει κατάλληλος σε κάποιο επάγγελμα που έχει ιδιαιτερότητες ως προς τον τρόπο της εργασίας; Η εργασία δεν είναι χόμπι. Ή κάνει κάποιος την εργασία καλά ή τρώει πόδι επειδή υπάρχουν συνέπειες.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
25-12-21
10:56
κυρίως είναι αυτό που συζητούσατε σε άλλο θέμα, ως μηχανικός συνήθως βλέπεις έμμεσα το αποτύπωμα της δουλειάς σου στις ζωές των ανθρώπων - η αμεσότητα που προσφέρει το επάγγελμα του γιατρού είναι κάτι που λίγα επαγγέλματα το έχουν
επίσης είναι ένα επάγγελμα που γενικά αντέχει τις διακυμάνσεις της οικονομίας και γενικά για την ελληνική πραγματικότητα μία πολύ καλή επιλογή (αλλά και ακαδημαϊκή).
Έχουν γραφτεί πολλά για αυτό σε αυτό το φορουμ.
Εσύ πώς και διάλεξες στρατιωτική και όχι πολιτική;
Xωρίς να θέλω να ακυρώσω την προσπάθεια που κάνεις στην ιατρική (σαν φόκος Νο2) θα ήταν καλό να μην δίνεται η εντύπωση ότι μόνο η ιατρική έστω και με κατατακτήριες παρέχει ασφαλή επαγγελματική πορεία στην ιδιαιτερότητα της Ελληνικής οικονομίας. Θα ήταν καλό οι νέοι μαθητές να δουν τις δυνατότητές τους σε πολλά επαγγέλματα και έξω από την Ελλάδα αν μπορούν να στηρίξουν μια επιλογή.
Νομίζω ότι η επιτυχία σε ένα επάγγελμα δεν έχει να κάνει μόνο με την επιλογή των σπουδών αλλά παίζει ρόλο και η προσωπικότητα. Μπορεί η ιατρική να αποτελεί το χρυσό αυγό για πολλούς, αλλά δεν σημαίνει ότι οι ίδιοι κάνουν για επαγγελματίες γιατροί άσχετα αν μπόρεσαν να περάσουν σε κάποιο ιατρικό τμήμα.
Το θέμα αυτό δεν έχει στάθη;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
22-12-21
22:40
H ερώτησή μου είναι απλή. Πώς κρίνουμε κάποιον ως "αποτυχημένο" όταν δεν καταφέρνει να γράψει τα απαιτούμενα μόρια με τις πανελλαδικές εξετάσεις με βάση ένα συγκεκριμένο τρόπο εξέτασης το οποίο διόλου δεν εξετάζει την επιστημονική και γνωστική ικανότητα κάποιου να σπουδάσει μια επιστήμη (Ιατρική, Γεωλογία, Μαθηματικά κτλ) και την ίδια στιγμή μπορεί και ανταπεξέρχεται σε ένα σύστημα σπουδών και τρόπου σκέψης άλλης χώρας με συνομήλικους φοιτητές ντόπιους που έχουν άλλη κουλτούρα ζωής και διαφορετικό τρόπο σκέψης. Πριν απαντήσετε, σκεφτείτε λίγο.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
22-12-21
22:27
υπάρχουν τμήματα στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και Ρουμάνικα στα περισσότερα πανεπιστήμια της Ρουμανίας
Nαι, θέλω να πω ότι είναι πιο εύκολο για πολλούς λόγους κάποιος να σπουδάσει σε ένα Τμήμα με γλώσσα διδασκαλίας την αγγλική από ότι να μάθει τη μητρική γλώσσα καθώς η Ελλάδα δεν έχει ευκολίες εκμάθησης άλλων ξένων γλωσσών π.χ. Τσέχικων. Οι Έλληνες έρχονται σε άμεση επαφή με μια διεθνή γλώσσα παρά με μια λιγότερο διεθνή γλώσσα όπως τα Τσέχικα ή τα Γερμανικά.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
22-12-21
22:07
Παντως ειναι αποριας αξιον πως γινεται ολοι (ή εστω το 95%) οσοι δεν επιασαν Ιατρικη και επελεξαν το εξωτερικο να στρεφονται μονο στις βαλκανικες ιατρικες σχολες (Βουλγαρια, Ρουμανια, Σλοβακια, κτλπ.) και να μην εχουν βλεψεις για χωρες οπως η Γερμανια, η Γαλλια, η Αυστρια οπου το επιπεδο ειναι πολυ υψηλο και υπαρχει μια στοιχειωδης αξιοκρατια για να παρεις πτυχιο. Προσωπικα δεν γνωριζω κανεναν απο το σχολειο μου που επελεξε να σπουδασει σε αυτες τις χωρες. Και επισης οι 8-9 στους 10 που πηγαν εξωτερικο να σπουδασουν Ιατρικη ηταν στουρναρια σαν μαθητες αλλα δεν καθυστερησαν ουτε ενα εξαμηνο να παρουν πτυχιο (!)
Noμίζω ότι ένας λόγος που αρκετοί Έλληνες δεν επιλέγουν Ιατρική Γερμανίας ή Αυστρίας (και φαντάζομαι Γαλλίας, Ισπανίας κτλ) είναι ότι αυτές οι χώρες παρέχουν το προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών στη μητρική και για σπουδές Ιατρικής ή Νομικής (ή Ανθρωπιστικών σπουδών) απαιτούν γλωσσομάθεια C2 και προφορική συνέντευξη για να δουν το επίπεδο λόγου. Πόσους 18χρονους γνωρίζεις να έχουν proficiency γερμανικών και να μιλούν τη γλώσσα σε επίπεδο κατανόησης μέσα σε ένα φοιτητικό περιβάλλον; Αντιθέτως τα Αγγλικά, έστω και με πασάλειμμα αποτελούν την κύρια γλωσσομάθεια για μεγάλο ποσοστό Ελλήνων. Στις βαλκανικές χώρες από όσο ξέρω αν δεν κάνω λάθος, τα μαθήματα διδάσκονται στην Αγγλική σε κάποια Τμήματα.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
11-08-19
12:28
Σε κάθε επιστήμη, αν θέλει κάποιος να γίνει καλός επιστήμονας θέλει διάβασμα εφ' όρου ζωής απλά στην Ελλάδα θεωρούμε ότι μόνο δυο τρεις επιστημονικοί κλάδοι είναι οι κορυφαίοι και οι άλλοι απλά διαβάζουν για να πάρουν ένα πτυχίο. Αρκετά λάθος σκέψη. Γενικά το Πανεπιστήμιο θα έπρεπε να είναι ταξικό υπό την έννοια των ανθρώπων που το έχουν με το διάβασμα και όχι απλά να παρκάρουμε μαθητές μετά την τρίτη λυκείου.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.