Citylights
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Citylights αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 912 μηνύματα.
25-09-21
22:36
H παπαγαλία είναι συστατικό στοιχείο της Ελληνικής εκπαίδευσης ίδιως από τα χρόνια της μεταπολίτευσης όπου γιγαντώθηκε η παραπαιδεία και το φροντιστήριο ως υποκατάστατο του δημοσίου σχολείου. Η μανία για να περάσουν ΟΛΟΙ στο Πανεπιστήμιο οδήγησε την παιδεία σε μια μορφή διδακτικών θεμάτων μέσω της αποστήθισης αφού δεν υπήρχε διδακτικός χρόνος για την ανάπτυξη δεξιοτήτων (καθώς η Ελληνική αγορά εργασίας δεν εξετάζει δεξιότητες). Πόσοι "αριστούχοι" μαθητές πέρασαν Πανεπιστήμιο με εκείνα τα φυλλάδια απέξω νεράκι της Βιολογίας κατεύθυνσης; Μάθηση με ουσία, όχι αστεία.
Αυτό ακριβώς είναι το "status quo" της θεωρητικής. Τα παράπονά σου στους κυβερνώντες και τους διευθύνοντες της παιδείας.
ναι αλλά το θέμα είναι μένει κάτι?... και στην ουσία σε τι εκπαιδεύεσαι? στην ικανότητα
απομνημόνευσης? αν οι σπουδές είναι θεωρητικής κατέυθυνσης Νεοελληνική Γλώσσα, Αρχαία
Ελληνικά, Ιστορία, Λατινικά να το καταλάβω ολη η ουσία είναι στο να θυμάσαι κείμενα.
αν είσαι όμως τεχνολογικής κατέυθυνσης τι γίνεται με αυτό το σύστημα?
Citylights
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Citylights αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 912 μηνύματα.
24-09-21
14:53
απο το γυμνάσιο είχα πρόβλημα με αυτό το τρόπο εκμάθησης..
πάλευα θυμάμαι να μάθω πράγματα μόνο και μόνο για να τα πώ στο σχολείο στο μάθημα,
τίποτα δεν καταλάβαινα σε αυτά που διάβαζα ούτε μια λέξη και είχα και την ανησυχία
μήπως δεν τα πώ καλά η μήπως δεν γράψω και δεχτώ παρατήρηση ή φανώ κατώτερος
μπροστά στους υπόλοιπους που γράψανε καλύτερα.
ορισμένες φορές λέγαμε το μάθημα προφορικά με την σειρά απο το θρανίο που καθόμασταν
μας διέκοπτε η καθηγήτρια και έλεγε στον επόμενο να συνεχίσει απο εκεί που έμεινε ο
προηγούμενος, δεν ξέρω αν το εχει ζήσει κανείς αυτό.. με τη αγωνία οταν ερχόταν η
σειρά σου και με την επίπληξη που ακολουθούσε αν δεν τα κατάφερνες να συνεχίσεις απο
εκεί που έμεινε ο προιγούμενος.
ευτυχώς αργότερα στο ΕΠΑΛ δεν είχαμε ποτέ προφορικά, όμως οταν πήγα ΙΕΚ διαπίστωσα οτι
εκεί έχουμε προφορικά! πραγματικά είχα τρομάξει οτι δεν θα τα καταφέρω, αλλά ευτυχώς οι
καθηγητές μας στο ΙΕΚ ήταν καλοί.
θα ηθελα η εκπαίδευση να γίνει περισσότερο της δημιουργικότητας σε τεχνολογικές σπουδές
να μαθαίνουμε την έρευνα και την ανάπτυξη και οχι να βγαίνουμε τόσοι θεωρητικοί, γιατι
πιστεύω οτι μετά το πτυχίο η παπαγαλία μας εχει δώσει περισσότερα skills στο να ακούμε
και να αναπαράγουμε αυτά που μας λένε παρά στο να δημιουργούμε.
μάκάρι οι γραπτές εξετάσεις να ήταν πιο πολύ απο την πλευρά της δημιουργικής σκέψης
και οχι τις απομνημόνευσης και μετά της αποτύπωσης απαντήσεων στο χαρτί.
πάλευα θυμάμαι να μάθω πράγματα μόνο και μόνο για να τα πώ στο σχολείο στο μάθημα,
τίποτα δεν καταλάβαινα σε αυτά που διάβαζα ούτε μια λέξη και είχα και την ανησυχία
μήπως δεν τα πώ καλά η μήπως δεν γράψω και δεχτώ παρατήρηση ή φανώ κατώτερος
μπροστά στους υπόλοιπους που γράψανε καλύτερα.
ορισμένες φορές λέγαμε το μάθημα προφορικά με την σειρά απο το θρανίο που καθόμασταν
μας διέκοπτε η καθηγήτρια και έλεγε στον επόμενο να συνεχίσει απο εκεί που έμεινε ο
προηγούμενος, δεν ξέρω αν το εχει ζήσει κανείς αυτό.. με τη αγωνία οταν ερχόταν η
σειρά σου και με την επίπληξη που ακολουθούσε αν δεν τα κατάφερνες να συνεχίσεις απο
εκεί που έμεινε ο προιγούμενος.
ευτυχώς αργότερα στο ΕΠΑΛ δεν είχαμε ποτέ προφορικά, όμως οταν πήγα ΙΕΚ διαπίστωσα οτι
εκεί έχουμε προφορικά! πραγματικά είχα τρομάξει οτι δεν θα τα καταφέρω, αλλά ευτυχώς οι
καθηγητές μας στο ΙΕΚ ήταν καλοί.
θα ηθελα η εκπαίδευση να γίνει περισσότερο της δημιουργικότητας σε τεχνολογικές σπουδές
να μαθαίνουμε την έρευνα και την ανάπτυξη και οχι να βγαίνουμε τόσοι θεωρητικοί, γιατι
πιστεύω οτι μετά το πτυχίο η παπαγαλία μας εχει δώσει περισσότερα skills στο να ακούμε
και να αναπαράγουμε αυτά που μας λένε παρά στο να δημιουργούμε.
μάκάρι οι γραπτές εξετάσεις να ήταν πιο πολύ απο την πλευρά της δημιουργικής σκέψης
και οχι τις απομνημόνευσης και μετά της αποτύπωσης απαντήσεων στο χαρτί.