Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
20-06-21
17:57
Νομίζω σε ΙΕΚ του υπουργείου υγείας σου κάνουν και μοριοδότηση εάν είσαι και μεγαλύτερος. Θυμάμαι παλιά που το έψαχνα,δεν ξέρω εάν ισχύουν ακόμα.
Όσον αφορά τα δημόσια ΙΕΚ,από όσο ξέρω προσπαθούν να πάρουν όσο πιο πολύ κόσμο γίνεται για να φτιάξουν τμήματα. Βέβαια,από Επαλ είναι καλύτερα θα έλεγα, διότι μετά έχεις και την δυνατότητα για να δώσεις πανελλαδικές.
Εάν δεν υπάρχουν και πολλοί που δεν ενδιαφέρονται σε παίρνουν με τη μια για να μπορέσουν να φτιάξουν τμήμα (νομίζω 15 ή 20 άτομα χρειάζεται για να γίνει τμήμα σε ΙΕΚ)
Όσον αφορά τα δημόσια ΙΕΚ,από όσο ξέρω προσπαθούν να πάρουν όσο πιο πολύ κόσμο γίνεται για να φτιάξουν τμήματα. Βέβαια,από Επαλ είναι καλύτερα θα έλεγα, διότι μετά έχεις και την δυνατότητα για να δώσεις πανελλαδικές.
Εάν δεν υπάρχουν και πολλοί που δεν ενδιαφέρονται σε παίρνουν με τη μια για να μπορέσουν να φτιάξουν τμήμα (νομίζω 15 ή 20 άτομα χρειάζεται για να γίνει τμήμα σε ΙΕΚ)
Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
04-01-21
01:42
Πιστεύω, άσχετα με το εξωτερικό και τους πόρους που διαθέτουν, ο νοσηλευτής είναι αυτός που θα δεχτεί όλη την κακή διάθεση του ασθενή διότι τον βλέπει περισσότερο και ασχολείται με λίγο πιο προσωπικές του στιγμές (λόγω της φύσης της δουλειάς).Δυστυχώς οι περισσότεροι εσείς που λέτε τώρα πόσο δύσκολο είναι το επάγγελμα του νοσηλευτή.. όταν βρεθείτε σε στιγμή που νοσηλεύεται δικό σας άνθρωπος θα βγάλετε αμόρφωτο τον νοσηλευτή, θα τον βρίζετε ή θα του μιλάτε υποτιμητικά και θα στο ιατρο θα είστε στρατιωτάκια, το βλέπω συνέχεια να γίνεται και ανθρώπους υποτίθεται μορφωμένους που είναι οι χειρότεροι... (πάντως έχει πολύ πλάκα).
Αυτούς τους ανθρώπους τους αντιμετωπίζω ως ιατρός τυπικά... και με απόσταση......
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Μην κοιτάς φρου φρου και αρώματα.. του εξωτερικού σε πολλές περιπτώσεις είναι πολύ χειρότεροι από μας....
το κακό με τους Ελληνες νοσηλευτές είναι ότι κάνουν δουλειά για 2500 ευρώ και δε παρίνουν ούτε 1000... για αυτό μακρία για Ελλάδα.
Εκτός από την αύξηση μισθού (Όχι μόνο στους νοσηλευτές, αλλά και ιατρούς) θα πρέπει να υπάρχει και ένα καλό οργανωμένο κλίμα, να ξέρει ο καθένας της αρμοδιότητες του και να αναλαμβάνει ευθύνες. Ωραία αυτά που λέμε, αλλά οι νοσηλευτές πρέπει να αναλάβουν της ευθύνες τους. Οι γιατροί έχουν πολλά να κάνουν και δεν χρειάζεται να πάρουν παραπάνω ευθύνες. Αυτή είναι η γνώμη μου τουλάχιστον.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Με το να "αναλαμβάνουν ευθύνες" έρχεται το "να παίρνουν πρωτοβουλίες" και αυτό γίνεται μόνο με κριτική σκέψη και να ξέρεις αυτό που κάνεις και γιατί το κάνεις, να έχεις κλινική εμπειρία, να μπορείς να εκτελείς εν ώρα πίεσης, κλπ.
Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
04-01-21
01:28
Όπως είπε μια κοπέλα πιο πάνω, θέλει γερό στομάχι. Εκτός από αυτό θέλει και ευελιξία, ενέργεια, αντοχή και γενικώς θέλει να στροφάρεις.
Ειδικά αυτή την περίοδο, η νοσηλευτική θα φέρει αλλαγές στο σύστημα υγείας εάν εκπαιδευμένοι πανεπιστημιακού επιπέδου νοσηλευτές λάβουν τα ηνία.
Δεν αρκεί λοιπόν να έχεις απλός μια ευαισθησία και ενσυναίσθηση για τον ασθενή, αλλά θα πρέπει να κατέχεις της δεξιότητες και της γνώσεις να εκτελείς της νοσηλευτικές διεργασίες και πρακτικές, καθώς και να έχεις την επιθυμία να μαθαίνεις καθημερινά.
Και, για να είμαστε ρεαλιστές, η νοσηλευτική πανεπιστημιακού επιπέδου δεν σου δίνει κατευθείαν εισαγωγή σε διοικητικούς ρόλους. Και εάν είναι ο μόνος λόγος που κάποιος μπαίνει στην νοσηλευτική, τότε θα περάσει άσχημα. Δεν λέω ότι είναι λάθος το να θέλει να εξελιχθεί κάποιος, ωστόσο χρειάζεται πολύ εμπειρία και εκπαίδευση, αλλά κυρίως κλινική εμπειρία.
Για εμένα αυτή είναι η νοσηλευτική και, για όσο καιρό σπουδάζω, αυτή είναι η νοσηλευτική που θέλω.
Ειδικά αυτή την περίοδο, η νοσηλευτική θα φέρει αλλαγές στο σύστημα υγείας εάν εκπαιδευμένοι πανεπιστημιακού επιπέδου νοσηλευτές λάβουν τα ηνία.
Δεν αρκεί λοιπόν να έχεις απλός μια ευαισθησία και ενσυναίσθηση για τον ασθενή, αλλά θα πρέπει να κατέχεις της δεξιότητες και της γνώσεις να εκτελείς της νοσηλευτικές διεργασίες και πρακτικές, καθώς και να έχεις την επιθυμία να μαθαίνεις καθημερινά.
Και, για να είμαστε ρεαλιστές, η νοσηλευτική πανεπιστημιακού επιπέδου δεν σου δίνει κατευθείαν εισαγωγή σε διοικητικούς ρόλους. Και εάν είναι ο μόνος λόγος που κάποιος μπαίνει στην νοσηλευτική, τότε θα περάσει άσχημα. Δεν λέω ότι είναι λάθος το να θέλει να εξελιχθεί κάποιος, ωστόσο χρειάζεται πολύ εμπειρία και εκπαίδευση, αλλά κυρίως κλινική εμπειρία.
Για εμένα αυτή είναι η νοσηλευτική και, για όσο καιρό σπουδάζω, αυτή είναι η νοσηλευτική που θέλω.