asdfqwerty
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο asdfqwerty αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 1,347 μηνύματα.
16-06-21
12:47
μονο το fermat επιασεςμιας και σε 10 μερες δινετε θα δωσω πιθανα σος και να δουμε αν θα επιβεβαιωθω:
Πρωτο θεμα:Aποδειξη της σταθερής ή της a^x ή της lnαπολυτοχ ή του φερματ
Ισχυρισμος:Aν limf(x)=00,limg(x)=00 τοτε lim(f-g) δεν υπάρχει
Δευτερο Θεμα: Γραφικη Παρασταση συναρτησης χωρις τυπο που θα σου ζηταει ορια,μονοτονιες,κυρτοτητες με βαση τη γραφικη!
Τριτο Θεμα:Προβλημα σε στυλ 2018
Τεταρτο Θεμα:Θεωρημα fermat και εφαρμογη εφαπομενης με κυρτοτητας
asdfqwerty
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο asdfqwerty αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 1,347 μηνύματα.
07-05-21
23:07
ειναι εντος υλη προφανως με την γ) να ειναι ενα πολυ λεπτο σημειο και σημαντικο απ' αποψη αιτιολογησης σε καποια ασκηση ευρεση μονοτονιας
Έστω μια συνάρτηση f παραγωγίσιμη σ' ένα διάστημα (α,β), με εξαίρεση ίσως ένα σημείο του x0 , στο οποίο όμως η f είναι συνεχής. i) Αν f ʹ(x) > 0 στο (α, x0) και f ʹ(x) < 0 στο (x0 , β), τότε το f(x0) είναι τοπικό μέγιστο της f. (Σχ. 35α) ii) Αν f ʹ(x) < 0 στο (α, x0) και f ʹ(x) > 0 στο (x0 , β), τότε το f(x0) είναι τοπικό ελάχιστο της f. (Σχ. 35β) iii) Aν η f ʹ(x) διατηρεί πρόσημο στο (α, x0) ∪ (x0, β), τότε το f(x0) δεν είναι τοπικό ακρότατο και η f είναι γνησίως μονότονη στο (α, β). (Σχ. 35γ).
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Γενικα τις αποδειξεις ,καλο ειναι να τις σκεφτεσαι σαν ασκηση και ετσι να τις αντιμετωπιζεις.. θα τις μαθεις πιο ευκολα και δεν θα ειναι στειρα απομνημονευση..
asdfqwerty
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο asdfqwerty αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 1,347 μηνύματα.
07-05-21
17:27
συνηθως το μοτιβο ειναι 1 αποδειξη ,ενας ή δυο ορισμοι,ενα ερωτημα σωστου λαθος με αιτιολογιση και καποια σ-λ χωρις αιτιολογηση αλλα δεν ειναι στανταρ το 2019 η μορφη ηταν λιγο διαφορετικη.Καλησπέρα παιδιά!τρομερή η βοηθειά σας!
Να ρωτησω, στη θεωρία βάζουν θεωρηματα που εχουν αποδείξεις ή μπορεί να βαλουν και ορισμούς; π.χ τι ονομάζουμε συνάρτηση.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
asdfqwerty
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο asdfqwerty αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 1,347 μηνύματα.
08-01-21
21:50
επισης καλο ειναι να θυμασαι την ταυτοτητα (α+β)^3 που μπορει καποια τριτοβαθμια με "κακη" ριζα να ειναι αναπτυγμα της,αλλα δεν νομιζω.. θα εχει καποια καλη ριζα σιγουρα το πολυωνυμο ωστε να κανεις κατι απο τα παραπανω.. επισης καποιες φορες που δεν φαινεται απευθειας η ριζα καλο ειναι να βρισκεις την μονοτονια .. απο εκει μπορεις να καταλαβεις πολλα πραγματα ..
asdfqwerty
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο asdfqwerty αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 1,347 μηνύματα.
08-01-21
21:41
δεν ειναι κατι εκτος υλης μεσω του σχηματος horner προκυπτει το γινομενο,ή μεσω παραγοντοποιησηςΕυχαριστω πολύ για την γρήγορη και άμεση απάντηση. Μου κάνει εντύπωση ότι αφού ειναι εκτός ύλης το έχουν μέσα σε σημειώσεις και βοηθήματα.
χ^3+χ-2=χ^3-1+χ-1=(χ-1)(χ^2+χ+1)+(χ-1)=(χ-1)(χ^2+χ+2)
asdfqwerty
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο asdfqwerty αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 1,347 μηνύματα.
18-06-19
01:59
Κοιτάς ποια συνάρτηση δέχεται πρώτη το Χ και ποια δέχεται την κάθε προηγούμενη τιμήf1(x) =e^x
f2(x) =x^2
f3(x)=ημχ
Να γραφούν ως σύνθεση των παραπάνω:
ημ²e^x
ημe^2x
ε^ημχ⁴
ημ⁴*e^2x
Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει πως σκεφτόμαστε εδώ;
Πχ για το πρώτο παράδειγμα
f(x)= [cos(e^x)]^2
Σκέψου ότι θέλουμε το f(1)
To 1 θα το δεχτεί πρώτα η e^x θα βγάλει για τιμή το e ,μετά την τιμή της εκθετικής θα την πάρει η ημίτονο και θα υπολογίσει την τιμή ημe , και τέλος η τιμή που θα βγάλει το ημίτονο θα τετραγωνίστει απο την τελευταία συνάρτηση όπου είναι η x^2 και θα βγάλει το (ημe)^2=f(1)
Την σύνθεση την ορίζεις βαση ποια παίρνει πρώτα το Χ και ποια τελευταία
f2(f3(f1(x))))