nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,804 μηνύματα.
24-03-21
11:02
Σε ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σου... Αυτό που μου είπες ότι βγαίνουν και στο δημοσιο είναι ευχάριστο αλλά για το ότι η δικηγορική προϋπηρεσία ξεκινάει μετά την άσκηση με στεναχωρεί... Ξέρεις γιατί; γιατί τώρα προετοιμαζομαι για κατατακτηριεσ νομικής και σκεφτόμουν ότι αν μπω πρώτα ο Θεός και τελειώσω την σχολή και την άσκηση, θα εχω φτάσει ακριβώς στο όριο ηλικίας που χρειάζεται για να μπω στην Σχολή Δικαστικών Λειτουργών... Αλλά λέγει εκεί ότι πρέπει να έχεις 2 έτη άσκηση δικηγοριας... Δεν πειράζει θα δω τι θα κάνω. Και παλι ευχαριστώ πολύ. Καλή συνέχεια.
To γεγονός ότι οι φοιτητές Νομικής κατά κύριο λόγο μέχρι την άσκηση, δεν έχουν καμία ιδέα για την δικηγορία σαν επάγγελμα είναι από τα αρνητικά του εκπαιδευτικού συστήματος. Γι' αυτό και η πλειονότητα των ασκούντων δικηγόρων ως επάγγελμα, γράφουν τις αγωγές τους μέσω υποδειγμάτων κατά κύριο λόγο επειδή αγνοούν πολλά πράγματα μεταξύ των εδράνων και της δικηγορικής πράξης. Στην Ελλάδα γενικά υπάρχει μια αρνητικότητα στην κανονική πρακτική από μικρή ηλικία, εννοώντας μέσα από την φάση των σπουδών και όχι μόνο στην Νομική. Αυτό καλλιεργήθηκε την προηγούμενη δεκαετία τουλάχιστον επειδή οι αριστερές νεολαίες του αριστερού και δεξιού χώρου, θεωρούσαν ότι πάσης μορφής πρακτική ευνοεί το κεφάλαιο. Υπήρχε και υπάρχει μάλλον (?) η ιδεολογική χολέρα ότι "Οι σπουδές και το δημόσιο Πανεπιστήμιο θα πρέπει να ικανοποιούν μόνο την αγνή μορφή γνώσης (για τη γνώση) και καμία μορφή εργασίας"...έτσι έλεγαν. Μάλιστα αυτή η γραμμή είχε και έχει επιπτώσεις και στον τρόπο που διδάσκονται πολλά μαθήματα αλλά και το πολύ χαμηλό αντίκρισμα που έχει το Ελληνικό Πανεπιστημιακό πτυχίο γενικά στις εργασιακές προκλήσεις του σήμερα.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,804 μηνύματα.
14-03-21
16:55
Όπως είπα πριν, πρακτικές που εφαρμόζονται στο εξωτερικό δεν είναι απαραιτήτως ορθές και αναγκαίες και κατά συνέπεια δεν είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν και εδώ (γενικά διαφωνώ με αντιγραφές θεσμών, διαδικασιών και πρακτικών που δεν ανταποκρίνονται στα ελληνικά δεδομένα). Σίγουρα πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές αλλά οι αλλαγές δεν θα έρθουν μία μέρα μέσω ενός ψηφισμένου νόμου. Και τούτο γιατί θα πρέπει να προηγηθεί μια αλλαγή νοοτροπίας. Ακόμη και αν με νόμο αυστηροποιηθεί η διαδικασία απόκτησης της δικηγορικής ιδιότητας αν δεν αλλάξει η νοοτροπία θα γυρίσουμε πολύ γρήγορα πάλι πίσω.
Mπορείς σε παρακαλώ να μου περιγράψεις αναλυτικά τι σημαίνει ο όρος "Ελληνικά δεδομένα"; Το ακούω συχνά ως επιχείρημα διαφορετικότητας ή άρνησης της πραγματικότητας και εξηγώ. Από τη στιγμή που δεν συντρέχουν λόγοι κατωτερότητας ή ρατσισμού από δυτικά έθνη προς το Ελληνικό έθνος, ποιος ο λόγος να επιδιώκουμε τέτοιες διαφορετικότητες (μονομερώς) από τη στιγμή που η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι όσοι λαοί δεν ακολουθούν συγκεκριμένα οικονομικά και κοινωνικά μοντέλα, οι χώρες τους είναι σε ύφεση, ανεργία και χαμένες γενιές νέων ανθρώπων;
Αν υπάρχει κάτι άλλο από αυτό, προσωπικά να αρχίσω να νιώθω υπο-ανθρώπινο είδος έναντι του Σουηδού που έφτιαξε τη χώρα του στα "Σουηδικά δεδομένα" αλλά τα δεδομένα αυτά δεν είναι ούτε Γερμανικά, ούτε Γαλλικά ...αλλά υπάρχει μια κοινή γραμμή λογικής που όλοι αυτοί οι παράξενοι ξένοι (η γενική ταμπέλα του Έλληνα φραπεδιάρη προς του δυτικούς) συμφωνούν σε 10 βασικά πράγματα για το πως ένα κράτος πρέπει να υπάρχει και προοδεύουν στο μέλλον. Αντιθέτως εμείς λιβανίζουμε το παρελθόν χωρίς να έχουμε μια πρόταση για το παρόν και το μέλλον. Αντί να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από τον ξεσηκωμό του έθνους, μπορούμε να βρούμε 10 επιστημονικές λύσεις Ελληνικής προέλευσης τα τελευταία 200 χρόνια που να πήγαν την ανθρωπότητα ένα βήμα παραπέρα; Είμαστε 200 χρόνια χωρίς ισλαμικό χαλιφάτο και ...κάτι δεν κολλάει για τους 55.000 δικηγόρους.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,804 μηνύματα.
14-03-21
15:01
Το πρόβλημα δεν είναι η νομική. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι σχεδόν το 90% των αποφοίτων νομικής θέλει να κατευθυνθεί προς τη δικηγορία κάτι που είναι παράλογο. Στη Γαλλία για παράδειγμα μόνο των 50% των αποφοίτων των νομικών σχολών γίνονται δικηγόροι. Και μάλιστα πρέπει, μετά το πτυχίο της νομικής, να φοιτήσεις σε διετή δικηγορική σχολή και εν συνεχεία να περάσεις-αν περάσεις-κάποιες εξαιρετικά απαιτητικές εξετάσεις που δεν εξετάζουν μόνο νομικές γνώσεις αλλά και γνώσεις γενικής παιδείας (π.χ. για τον Γουτεμβέργιο και την τυπογραφία). Στην Γερμανία αν κοπείς 2 φορές στις δικηγορικές εξετάσεις χάνεις τη δυνατότητα άσκησης του επαγγέλματος. Αντίστοιχες πρακτικές εφαρμόζονται και σε άλλες χώρες. Δεν ισχυρίζομαι ότι τέτοιες πρακτικές είναι απαραιτήτως ορθές και αναγκαίες αλλά θέλω να καταδείξω τον παραλογισμό που επικρατεί σε αυτή τη χώρα. Εγώ πάντως εξετάζω και εναλλακτικούς δρόμους τους οποίους μπορώ να ακολουθήσω τελειώνοντας τη νομική.
Είδες; Μόνος σου το είπες τι κάνουν οι άλλες χώρες και έτσι όλοι έχουν μια δουλειά. Γιατί στο δια ταύτα προσωπικά διαπιστώνω ότι στην Ελλάδα άσχετα αν δε το λέμε δημόσια, έχουμε ανθρωποφαγία. Με τον τρόπο μας, με την παθητική μας αδιαφορία για πολλές δεκαετίες ο καθένας από τον θρόνο του, χαιρόμαστε έμμεσα ο γείτονας να είναι άνεργος και έτσι εμείς με κάποια μέθοδο, να έχουμε δουλίτσα. Πρόσεχε, αναφέρω τον όρο δουλίτσα γιατί οι περισσότεροι εργάζονται με αρπαχτές και όχι με σοβαρή δουλειά. Η σοβαρή δουλειά, προϋποθέτει εργασιακό πλαίσιο με αμοιβές, πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και σεβασμός στον πελάτη. Μπορεί να μην είναι ορθές πρακτικές αλλά σκέψου ότι οι κοινωνίες εκεί έτσι λειτουργούν.
Προσωπικά, πιστεύω ας μην είμαι στον κλάδο της δικηγορίας, θα έπρεπε ο σύλλογος να σταματήσει απλά την παραγωγή νέων προπτυχιακών φοιτητών Νομικής για τουλάχιστον 20 χρόνια και έτσι τα Τμήματα να καλύπτουν μόνο μεταπτυχιακές σπουδές των ήδη πτυχιούχων. Η ασύστολη παραγωγή νέων πτυχιούχων που de facto συσσωρεύονται μόνο στην δικηγορική επιλογή δεν οδηγεί κάπου. Προσωπικά θα ένιωθα άσχημα να με βρίζουν οι απόγονοί μου. Μην σκεφτόμαστε άλλο το σήμερα. Το πρόβλημα θέλει ριζοσπαστικές λύσεις και φυσικά αν πονάει κάποιους, θα σώσουμε τις επόμενες γενιές. Ενώ έτσι ο πόνος θα συνεχίζεται για όλους ανεξαιρέτως και θα κάνουμε συζητήσεις χωρίς κάποιο αποτέλεσμα. Μόνο η Θεσ/νίκη και έχει περισσότερους δικηγόρους από όλη τη Σουηδία. Όσο καλή οικονομία να είχε η χώρα μας (υποθετικό σενάριο) πάλι κάποιοι εξ' ορισμού θα πεινάνε. Είναι πάρα πολλοί οι δικηγόροι για μια ανύπαρκτη αγορά δικαστικών υποθέσεων. Αυτό απασχολεί καθόλου το μυαλό ενός ώριμου 18χρονου ή τελοσπάντων του άσχετου Έλληνα γονιού που κάνει την πλύση στο παιδί του; Μην παίρνουμε το παράδειγμα του Κούγια ή άλλων τηλεπερσόνων δικηγόρων.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,804 μηνύματα.
14-03-21
12:45
Φυσικα και οπως και στους αρχιτεκτονες γιατι και αυτοι ειναι υπεραριθμοι συγκριτικα με τον πληθυσμο,επηλθε η σημερινη κατασταση που βλεπουμε ολοι,δικηγοροι να περιμενουν να ζησουν με τα εξευτελιστικα μερισματα του δικηγορικου συλλογου,και ακομα τωρα λογω κοβιντ με επιδοματα.
Ο σύλλογος δεν θα έπρεπε να βάλει ένα φρένο στην πρόσβαση σε Νομικά Τμήματα; Λέω εγώ τώρα... Καταλαβαίνω την θέληση των παιδιών να θέλουν να σπουδάσουν Νομική αλλά πρέπει να είμαστε λίγο πραγματιστές.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,804 μηνύματα.
13-03-21
19:41
Φυσικα και ψωμολυσσανε και μάλιστα ενα μεγαλο ποσοστό αλλαζει και αντικείμενο δουλειας. Σε αλλους κλαδους.
Ακριβώς και να τονίσουμε ότι όπως όλες οι επιστήμες, έτσι και η νομική αποτελεί μικροκομματική πολιτική του Ελληνικού κράτους με αριθμούς τρομακτικούς σε αναλογία πληθυσμού:
Η Ελλάδα με ~ 55.000 γραμμένους δικηγόρους πανελλαδικά και ολοκληρωτική αποβιομηχάνιση με τρέχουσα οικονομία διαζυγίων και δολοφονιών όταν για παράδειγμα η Αυστρία με το γερμανικό σύστημα οικονομίας και βιομηχανίας έχει ~ 3.500 γραμμένους δικηγόρους με πληθυσμό παρόμοιο της Ελλάδας και σκεφτείτε ότι ο κλάδος εκεί θεωρείται αν όχι κορεσμένος, τουλάχιστον βιώσιμος.