EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
22-12-20
14:29
σωστα πολυ σωστα/ευχαριστωΕ πως θα έβρισκα αν δεν ψάξω; Θα σκονταψω πάνω της; Τελος πάντων. Αν σόι και καλά έπρεπε να κάνω σχέση με μια 37αρα θα της είχα εξηγήσει εκ των προτέρων πως δεν βλέπω αυτή σχέση στα σοβαρά, πως μένει με δική της ευθύνη και πως αν θέλει γάμο καλό θα ήταν να ψάξει αλλού. Δεν είμαι του στυλ να είσαι με κάποια που δεν βλέπεις στα σοβαρά ενώ αυτή έχει άλλα expectations απλά για να γαμας. Οι καλοί λογαριασμοί κανουν τους καλούς φίλους. Και γι αυτό δεν κοιτάω αυτές τις γυναίκες anyway.
κοιταξε σιγουρα ναι αλλα μπορει καποια ατομα να ειναι ωριμα και στα 25 τους/εχω συναντησει τετοια ατομα,και ανωριμα μεγαλυτερα εντωμεταξυ.Επίσης ας μ την ξεχνάμε πως οι αντρές και οι γυναίκες ωριμάζουν με διαφορετικούς ρυθμούς. Μια 30ρα βλέπει έναν 23αρη σαν παιδί της και η σχέση θα είναι μάλλον μαμάς παιδιού. Το αντίθετο όμως δουλεύει.
Δεν υπαρχει κατι ορισμενο.
EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
22-12-20
14:13
Ας εξαιρεσουμε αυτο που λες δεν γινεται,σου κανω την υποθετικη ερωτηση πες οτι εβρισκες και δεν ηταν δεκα ήταν 6 για παραδειγμα.Θα χωριζες λογω διαφορας ηλικιας?Γιατι ας πουμε στους δικους σου τι θα ελεγες?Υποθέτω πως αναφέρεσαι στο να βρω κάποια μεγαλύτερη με τις ίδιες συχνότητες. Δεν νομίζω πως γίνεται αυτό στην περίπτωση μου λόγο της ηλικίας μου. Μια γυναίκα μεγαλύτερη μου για να έχει τις ίδιες συχνοτητες με εμένα πρέπει να μην θέλει να κάνει οικογένεια ή να έχει ήδη, κάτι που δεν θα ενδιέφερε εμένα anyway.
υποθετικα παντα
EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
22-12-20
14:03
ναι αλλα ειναι αναλογα τις προτεραιοτητες οπως λες που εχει ο καθενας.Κι αν βρεις καποιον /αν με τις ιδιες συχνοτητες ,εκει τι κανεις?Αυτο ρωταω θα σε πειραζε η διαφορα ηλικιας αν ειχατε τα ιδια μυαλα πανω κατω?Οι σοβαρές σχέσεις των αντρών με μεγαλύτερες δεν λειτουργούν για το ίδιο λόγο που δεν λειτουργούν οι σοβαρές σχέσεις των γυναικών με μικρότερους. Timing.
Εάν εγώ αυτή τη στιγμή γνώριζα μια γυναίκα 37 χρόνων ας πούμε αυτή θα είχε άλλες βιαστικές προτεραιότητες όπως γάμο και παιδιά asap πριν κλείσει η ευκαιρία της,ενω εγώ δεν θέλω κάτι τέτοιο άμεσα.
Με κάποια μικρότερη ας πούμε 10χρονια το μέγιστο δεν θα υπήρχαν αυτά τα θέματα. Θα είχα όλο το χρόνο τον χρονο στην διάθεση μου και να την γνωρίσω και να περάσουμε τις ξέγνοιαστες στιγμές του έρωτα χωρίς υποχρεώσεις και να κάνω τα πράγματα που θέλω επαγγελματικά αλλά και θα μπορούσα να έχω μέλλον μαζί της αν έβλεπα τελικά ότι ειναι αξιόλογο άτομο και θέλω να κάνουμε οικογένεια.
Καλώς ή κακώς οι γυναίκες έχουν συγκεκριμένο time frame για οικογένεια, οπότε ειναι αυτές που δεν έχουν χρόνο για χάσιμο και γι αυτό συνήθως είναι ανοιχτες σε σχέσεις με μεγαλύτερους.
EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
22-12-20
13:50
ΕυχαριστωWell, σχέση με πολύ μεγαλύτερο δεν έχω κάνει ποτέ, αλλά έχω βγει ραντεβού με παιδιά 5+ χρόνια μεγαλύτερα. Πιστεύω έχει σημασία και σε τι ηλικία αναφερόμαστε, γιατί όταν εγώ πχ ήμουν 19-20 φοιτήτρια φιρουλί φιρουλά κι εκείνοι 26-27 με δουλειά και άλλο τρόπο ζωής, δεν συμπίπταμε. Όχι μόνο τα ενδιαφέροντά μας, αλλά και το ύφος μας, η ψυχολογία μας. Συγκρινω και τον εαυτό μου και βλέπω ότι όσο μεγαλώνω, "βαραίνει" κάπως το ύφος μου, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το περιγράψω. Αντίθετα, αν ήμουν εγώ 30, εκείνος 38 και θέλαμε κι οι δυο σοβαρή σχέση, νομίζω δε θα είχε καμία απολύτως σημασία η διαφορά ηλικίας.
Σιγουρα αλλαζει η ιδιοσυγκρασια μας μεγαλωνοντας,βλεπουμε καποια πραγματα αλλιως απο οτι τα βλεπαμε πριν,σιγουρα μεταβαλλομαστε.
Το τοπικ το εβαλα οχι για να προτρεψω προς γηροκομειο αλλα για να πω ακριβως οτι οι σχεσεις ειναι και καμια φορα αυτα που δεν εχουμε μεσα στο μυαλο μας.Ειναι τι θα σου βγαλει ο αλλος,τι θα βγαλεις κι εσυ,τι θα νιωσετε και πως ολο αυτο το μαζι θα το συνταιριαξετε και θα συμπλευσετε.Για μενα δηλαδη καταλαβα οτι ειχα καποια στανταρ καποιες αρνησεις να το πω,και εδιωχνα ανθρωπους.
Το καταλαβα μετα.
Ειναι να βλεπουμε ο καθενας/η καθεμια τι εχει να μας δωσει,πως λειτουργει το μεταξυ μας και τι δινουμε κι εμεις.
Καλυτερα με απενεργοποιημενα θα ελεγα τα κλισε ολα που εχουμε φτιαξει μεσα μας.
Για παραδειγμα ειχαμε συζητηση με φιλες τις προαλλες αν θα τα εφτιαχνες με εναν ανεργο τωρα αλλα σου εβγαζε θετικα στοιχεια ως σχεση.Να αλλο ενα κλισε.
Το δοκιμαζεις και βλεπεις πως παει,αυτη ειναι η αποψη μου και εδω επισης και γενικα.
Και αν αυτος ο ανθρωπος σου βγαζει θετικα στοιχεια και οτι δινει καποια πατηματα για να λειτουργησει το μαζι σας,ειναι πολλα κατανοηση/επικοινωνια/ερωτικο κλπ κλπ τοτε δεν βλεπω την αρνηση γιατι να μην κανω σχεση με εναν κι ας ειναι ανεργος?
Ξερεις δε λεω οτι δεν υπαρχουν αναγκες,ολοι αποζηταμε την οικονομικη πληροτητα,αλλα εστιαζοντας σε αυτη χανουμε τη συναισθηματικη πληροτητα.
Οτι γεμιζει τον καθενα μας λοιπον αυτο ειναι και το δικο μου δια ταυτα,ενας μπορει να ειναι μονος και να νιωθει μια χαρα,δεν ειπαμε οτι ολες οι σχεσεις φερνουν ενα α αποτελεσμα,σιγουρα ειναι καλυτερες απο τη μοναξια,αλλα ενας που τα εχει βρει μεσα του και το να μεινει και για λιγο μονος δεν τον χαλαει.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Γιατι?Αλλες οι αναγκες και οι προτεραιοτητες?Η΄λογω του χασματος?Θα έκανα με +-10 αλλά όχι σοβαρή σχέση με μεγαλύτερη.
EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
22-12-20
11:44
Θα πω για μένα. Μεχρι πριν εβλεπα με δυσπιστια κάποιους μεγαλυτερους εννοω +5 χρονια που με φλερταραν ισως γιατι θεωρουσα οτι καλα ειναι να εισαι κοντα ηλικιακα να καταλαβαινεστε σε καποιο βαθμο κατα μια εννοια. Οι προηγουμενες σχεσεις μου ηταν με συνομιληκους σχεδον και με κατω απο 5 χρονια διαφορα πχ ηταν ενα χρονο μεγαλυτεροι ή δυο.
Τον Ιουνιο του 19 γνωρισα εναν ανδρα. Στη δουλεια μιλησαμε και απλα με κεντρισε το χιουμορ του απο τη μια και απο την αλλη η επικοινωνια του. Και ηθελα να τον γνωρισω.
Φυσικα και αυτος. Ανταλλαξαμε τηλεφωνα τα κλασικα και αρχισαμε να βγαινουμε.
Και θα ελεγα οτι ηταν κατι πρωτογνωρο για μένα να βγαινω και να προσπαθω να δω αν προχωραει καταλαβατε γιατι στην αρχη ειχα τις επιφυλαξεις μου και τις αρνησεις μου.
Αυτος ηταν 13 χρονια μεγαλυτερος εγω τοτε μολις 25 και έχοντας καποια εμποδια στο μυαλο μου βασικα αν ολο αυτο θα λειτουργουσε επαρκως.
Θα ελεγα ηταν και απο τους δυο αμοιβαιο.
Βγηκε ενα παθος απο τη μια και απο την αλλη μια αναγκη και των δυο να ειμαστε μαζι, σε καποια φαση δεν αισθανομουν τη διαφορα ηλικιας θελω να πω φαινοταν οκ και ηταν σα να ειμαστε συνομηλικοι σε ολα, στην τρέλα για τη ζωη, τις αποψεις μας ειχαμε καποιες διαφορές λατρευαμε να συγκρουομαστε και απο αυτη τη συγκρουση να βγαινει κατι εποικοδομητικο και για τους δυο.
Κι εκεινος ηταν χωρισμενος και εγω το διευκρινιζω.
Και θα ελεγα οτι ηταν μια σχεση με μια δυναμικη.
Φυσικα συγκατοικησαμε.
Φυσικα καναμε ονειρα.
Οι φιλες μου μου ελεγαν που πας να μπλεξεις εισαι χαζο.
Και οι δυο ερωτευτηκαμε και θα ελεγα δε χαθηκε αυτο ποτε ασχετα αν οι καταστασεις μας χωρισαν.
Ηταν μια σχεση λειτουργική επομενως σε πολλα κομματια της, φυσικα στο ερωτικο, φυσικα στην επικοινωνια φυσικα στην αποδοχή και στην ελευθερια.
Και απλα με ξεκλειδωσε με την εννοια μου ανέτρεψε οσα θεωρουσα κλισε για σχεσεις τέτοιες.
Και ειναι αυτο που λενε τελικα ποτέ μην λες ποτέ.
Απλα μου αλλαξε οριζοντες και παραμενει σημειο αναφορας.
Θα ηθελα να δω αποψεις/εμπειριες ότι εχει ο καθενας να πει.
Το συμπερασμα μου εμενα απο ολο αυτο ειναι να μην ειμαστε απολυτοι η ζωη η ιδια σε μεταβαλλει.
Διευκρινιζω και οι 2 ενηλικες.
Τον Ιουνιο του 19 γνωρισα εναν ανδρα. Στη δουλεια μιλησαμε και απλα με κεντρισε το χιουμορ του απο τη μια και απο την αλλη η επικοινωνια του. Και ηθελα να τον γνωρισω.
Φυσικα και αυτος. Ανταλλαξαμε τηλεφωνα τα κλασικα και αρχισαμε να βγαινουμε.
Και θα ελεγα οτι ηταν κατι πρωτογνωρο για μένα να βγαινω και να προσπαθω να δω αν προχωραει καταλαβατε γιατι στην αρχη ειχα τις επιφυλαξεις μου και τις αρνησεις μου.
Αυτος ηταν 13 χρονια μεγαλυτερος εγω τοτε μολις 25 και έχοντας καποια εμποδια στο μυαλο μου βασικα αν ολο αυτο θα λειτουργουσε επαρκως.
Θα ελεγα ηταν και απο τους δυο αμοιβαιο.
Βγηκε ενα παθος απο τη μια και απο την αλλη μια αναγκη και των δυο να ειμαστε μαζι, σε καποια φαση δεν αισθανομουν τη διαφορα ηλικιας θελω να πω φαινοταν οκ και ηταν σα να ειμαστε συνομηλικοι σε ολα, στην τρέλα για τη ζωη, τις αποψεις μας ειχαμε καποιες διαφορές λατρευαμε να συγκρουομαστε και απο αυτη τη συγκρουση να βγαινει κατι εποικοδομητικο και για τους δυο.
Κι εκεινος ηταν χωρισμενος και εγω το διευκρινιζω.
Και θα ελεγα οτι ηταν μια σχεση με μια δυναμικη.
Φυσικα συγκατοικησαμε.
Φυσικα καναμε ονειρα.
Οι φιλες μου μου ελεγαν που πας να μπλεξεις εισαι χαζο.
Και οι δυο ερωτευτηκαμε και θα ελεγα δε χαθηκε αυτο ποτε ασχετα αν οι καταστασεις μας χωρισαν.
Ηταν μια σχεση λειτουργική επομενως σε πολλα κομματια της, φυσικα στο ερωτικο, φυσικα στην επικοινωνια φυσικα στην αποδοχή και στην ελευθερια.
Και απλα με ξεκλειδωσε με την εννοια μου ανέτρεψε οσα θεωρουσα κλισε για σχεσεις τέτοιες.
Και ειναι αυτο που λενε τελικα ποτέ μην λες ποτέ.
Απλα μου αλλαξε οριζοντες και παραμενει σημειο αναφορας.
Θα ηθελα να δω αποψεις/εμπειριες ότι εχει ο καθενας να πει.
Το συμπερασμα μου εμενα απο ολο αυτο ειναι να μην ειμαστε απολυτοι η ζωη η ιδια σε μεταβαλλει.
Διευκρινιζω και οι 2 ενηλικες.