nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,796 μηνύματα.
12-12-20
00:19
Το κακό στην χώρα μας είναι ότι ακόμη και αληθινά περιστατικά να έχουν γίνει, ο τρόπος που τα διαχειρίζεται η υπηρεσία διοικητικών υποθέσεων του κάθε Πανεπιστημίου (βαθύ Δημόσιο) σε συνεργασία με την Ελληνική Δικαιοσύνη (άλλο άβατο "μοναστήρι" του Δημοσίου) και λόγω του Ασύλου, καλύπτονται, υποβαθμίζονται και η ζωή προχωράει. Οι προβληματικοί καθηγητές συνήθως έκαναν ότι έκαναν με οδυνηρές συνέπειες σε φοιτητές και στο Τμήμα τους φυσικά, εν γνώση της νομικής κάλυψής τους από το "Άσυλο". Έτσι τα "σκάνδαλα" αυτά και η διδακτική εγκληματική ανεπάρκειά τους, συνήθως καλύπτονται ή γελοιοποιούνται με τις γνωστές τακτικές, άκυρα ψηφίσματα στις ΓΣ των Τμημάτων, συνεννόηση σε κλειστές πόρτες για προβλέψιμο αποτέλεσμα (ψήφοι κατά λογική κλίκας), πρόεδρος Τμήματος συνήθως αναλαμβάνει ο "έχων καλά με όλους τους καθηγητές και τη Δεξιά και το ΚΚΕ" κτλ. Μετά ψάχνουμε να βρούμε γιατί "δεν είμαστε Ολλανδία" στο ξεκάρφωτο αφού έχουμε λύσει όλα τα άλλα υποτίθεται.
Οι πρώτοι που δεν ήθελαν ποτέ να καταργηθεί το Άσυλο στα Πανεπιστήμια στο ποινικό κομμάτι κυρίως, ήταν οι καθηγητές Πανεπιστημίου (άλλο τι έλεγαν δημόσια) που "χρησιμοποιούσαν" τους φοιτητές και τις παρατάξεις μέσω καταλήψεων με προσωπικά ανταλλάγματα (το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο): καλοί φτιαχτοί βαθμοί, έτοιμες διπλωματικές, εικονικές εξετάσεις σε μεταπτυχιακά για τους "ξεχωριστούς", στημένες επιτροπές εξέτασης διδακτορικών διατριβών, κολλητοί εκλέκτορες για προαγωγές συναδέλφων καθηγητών εις βάρος της επιστημονικής αξιοκρατίας, κτλ. Αν η χώρα μας είχε σκληρό σύστημα απονομής δικαιοσύνης και αδιάβλητους (υπεράνω Προέδρου Δημοκρατίας) νομικούς κανονισμούς εργασιακής ευθύνης, τότε πολλά πράγματα στην γενικότερη ανώτατη εκπαίδευση θα ήταν διαφορετικά.
Οι πρώτοι που δεν ήθελαν ποτέ να καταργηθεί το Άσυλο στα Πανεπιστήμια στο ποινικό κομμάτι κυρίως, ήταν οι καθηγητές Πανεπιστημίου (άλλο τι έλεγαν δημόσια) που "χρησιμοποιούσαν" τους φοιτητές και τις παρατάξεις μέσω καταλήψεων με προσωπικά ανταλλάγματα (το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο): καλοί φτιαχτοί βαθμοί, έτοιμες διπλωματικές, εικονικές εξετάσεις σε μεταπτυχιακά για τους "ξεχωριστούς", στημένες επιτροπές εξέτασης διδακτορικών διατριβών, κολλητοί εκλέκτορες για προαγωγές συναδέλφων καθηγητών εις βάρος της επιστημονικής αξιοκρατίας, κτλ. Αν η χώρα μας είχε σκληρό σύστημα απονομής δικαιοσύνης και αδιάβλητους (υπεράνω Προέδρου Δημοκρατίας) νομικούς κανονισμούς εργασιακής ευθύνης, τότε πολλά πράγματα στην γενικότερη ανώτατη εκπαίδευση θα ήταν διαφορετικά.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,796 μηνύματα.
11-12-20
19:17
Βγαίνεις λίγο από το topic με αυτά που γράφεις, όπως και ο πίκατσου από πάνω. Η ερώτηση είναι, "ποιο είναι το καλύτερο πανεπιστήμιο της Ελλάδας;". Είπα την άποψή μου για τον θεσμό διδασκαλίας, και ασχέτως των όσων είπες, είναι γεγονός ότι υπάρχουν καθηγητές υποδείγματα με όλη τη σημασία της λέξεως, κι εγώ αυτούς θαυμάζω και θεωρώ ότι καλύτερα πανεπιστήμια, είναι αυτά που έχουν τέτοιους ανθρώπους. Και γι΄αυτό τον λόγο είναι σχετικό το καλύτερο, όπως προείπα. Είναι σα να ψάχνεις κόκκο ζάχαρης σε άμμο. Έπειτα, μια προσωπική εμπειρία δε μπορεί να αναιρέσει τους αξιόλογους καθηγητές. Οπότε, μήπως πρέπει να αφήσεις τις απαντήσεις σου αυτές σε ένα πιο ειδικό post? Αν θέλεις να δείχνεις ότι ξέρεις πράγματα, κάνε το με ωραίο τρόπο, και κυρίως εκεί που πρέπει. Όχι να σχολιάζουμε για το φαίνεσθαι. Υπάρχουν και άτομα που δεν καταλαβαίνουν και πολλά και δημιουργείται η παραπληροφόρηση
Ως προς την γενική ερώτηση απάντησα και εγώ με δυο παραδείγματα αλλά επειδή επικρατεί "ανομοιομορφία" μεταξύ Τμημάτων ακόμη και ίδιας Σχολής, καθώς δεν υπάρχουν διαφημίσεις από τον Τύπο ή άλλα μέσα με θετικά νέα για τα "καλά" της Ανώτατης εκπαίδευσης (ενώ στοχεύεται η προβολή της πραγματικής αρνητικότητας για μικροπολιτική) έτσι καταλήγουμε ότι η εν λόγω εξίσωση: δεν δίνει καλό αποτέλεσμα.
Βρες μου 10 καθηγητές καλούς και θα είναι σε άσχετα Τμήματα που ουσιαστικά η ύπαρξή τους προσφέρει ελάχιστα στην μαζική εικόνα της Ελληνικής εκπαίδευσης και φυσικά ως νοοτροπία / εθνική κουλτούρα του τρόπου που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία τέτοια φαινόμενα. Επειδή είμαι πιο μεγάλος ηλικιακά από σένα, έχω κάποιες εικόνες από τις εποχές του 2007! τότε που γινόταν το πάρτι της διαπλοκής, οι καθηγητές στο Τμήμα και εν γένει στο Πανεπιστήμιο έκαναν εξαντλητική "κατάχρηση" της έννοιας του δημοσίου, και οι υπουργοί απλά "έχτιζαν" καριέρα ως τσάροι, βαρόνοι και άλλα τέτοια χαριτωμένα μέχρι να σκάσει το πρώτο μνημόνιο και εκεί μετά να βλέπεις τις παθογένειες σαν κολλημένη τσίχλα στον τοίχο: όλα ακινητοποιημένα. Ξέρω καλούς καθηγητές να είναι στα πρόθυρα να πάθουν καρκίνο ή να βάλουν τα κλάματα στο γραφείο τους επειδή το στομάχι τους "θα σπάσει" από την συνένοχη ανεκτικότητα και την λογική: "κοιτάζω όλα και βλέπω λίγα". Ναι είναι τελείως μεμονωμένα περιστατικά θα μου πεις εσύ και οποιοσδήποτε άλλος. Συμφωνώ..όμως στο δημόσιο ήταν. ΔΗΜΟΣΙΟ. ΔΗΜΟΣΙΑΡΑ επί εποχές Σημίτη και Καραμανλή.
Σε πολλά δημόσια Πανεπιστήμια της μαγικής χώρας μας, γενικά υπάρχουν δραματικές απώλειες διδακτικού προσωπικού λόγω ξαφνικών ασθενειών από την "τοξικότητα" του αγγελικά πλασμένου Ελληνικού ακαδημαϊκού κόσμου. Ρωτήστε μεγαλύτερους ανθρώπους σε ηλικίες να σας πουν για τις ακαδημαϊκές περιόδους 1985-2007 ή έως 2015 και το πως η φαυλότητα οδήγησε ακόμη και σε παραίτηση καλών καθηγητών για το εξωτερικό..επειδή το Τμήμα "δεν τους καταλάβαινε" σαν επιστημονικές οντότητες. Βέβαια για λόγους γνωστούς, παρουσιάζονται ως μεμονωμένα περιστατικά τόσο από το Τμήμα ή την Πρυτανεία, γιατί απλά το βαθύ κράτος έχει συνέχεια είπε ο Άδωνις...μπορείς να μου εξηγήσεις λίγο αυτό τι σημαίνει σε απλή ορολογία διοίκησης;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,796 μηνύματα.
11-12-20
03:09
Ξαναδιάβασε τι γράφω. Όταν αναφέρομαι στη μη-αξιολόγηση το κάνω με δόση ειρωνείας καθώς θυμάμαι όσο ήμουν φοιτητής να ισχυρίζονται καθηγητές Πανεπιστημίου την άποψη του "καλού δασκάλου" αλλά όχι τις επιδιώξεις οποιουδήποτε κρατικού ελέγχου για την ποιότητά τους. Άρα ακόμη και αν μιλάμε για μεμονωμένα καλά περιστατικά καθηγητών δυστυχώς λόγω μειοψηφίας στα "κέντρα" διαπλοκ...αποφάσεων στο Τμήμα δεν μπορούν συνεισφέρουν σε μια ποιότητα διαφορετική από αυτή που παρέχεται. Γιατί είναι μια καθεστωτική πραγματικότητα: η ανοχή του κράτους, ο ανύπαρκτος ρόλος του υπουργείου και η απουσία στόχου σε βάθος π.χ. τριετίας.
Συνήθως οι καλοί καθηγητές σε διάφορα Τμήματα διαφόρων Ελληνικών Πανεπιστημίων, απομονώνονται ή παραμένουν στάσιμοι στην ίδια βαθμίδα επειδή οι διαδικασίες προαγωγής συνήθως ακολουθούν λογική κλίκας-λυκοφιλίας. Συνεχίζουν και κάνουν το έργο τους, αποτελούν μια φωτεινή αχτίδα ήλιου σε μια μιζέρια αλλά δεν είναι αρκετή. Όποιος πολιτικός τολμήσει και αγγίξει την Πανεπιστημιακή ποιότητα, απλά καταστρέφει την πολιτική του καριέρα. Η μετριότητα συντηρεί διάφορα "παράσιτα" και αριβισμό. Είναι μια άρρωστη κατάσταση όπου η ακαδημαϊκή κοινότητα σε πολλές περιπτώσεις δεν αφήνει περιθώρια μιας άποψης διαφορετικής. Γιατί απλά ο καθένας θεωρεί τον εαυτό του απαραίτητο, επιστήμονα κορυφαίο και ποιοτικό δάσκαλο με ανύπαρκτο αντίλογο σε επιστημονικά τεκμήρια.
Για παράδειγμα δεν μπορείς να έχεις 3000 προπτυχιακούς φοιτητές σε ένα Τμήμα με αναλογία 20 καθηγητών! όταν ένα μέσο Τμήμα στο εξωτερικό έχει κάπου 40-60 φοιτητές (ανά έτος) και δυναμική 40 καθηγητών-επιστημονικών συνεργατών. Είδες ποτέ κάποια Υπουργική ηγεσία ή Πρυτανική αρχή να πάρει θέση γι' αυτό το θέμα;
Προσωπικά δεν θυμάμαι να υπήρχε ο θεσμός της ερευνητικής ομάδας ανά καθηγητή ή ομάδα καθηγητών που να συντονίζουν κάποια κατεύθυνση μέσω συνεδρίων, ημερίδων, projects, κτλ καθώς μετά την αξιολόγηση (με πολλά νεύρα και κομματικές ιδεοληψίες) διαπιστώθηκε ότι ποσοστό άνω του 50% των καθηγητών είχαν αποχή από την έρευνα για πάνω από 20 χρόνια χωρίς να υπάρχει επαρκής ή λογική αιτιολογία. Όμως ήταν δημόσιοι υπάλληλοι Ελληνικού τύπου: ο καθένας μόνος του, έντονος κομματισμός, κριτική στα πάντα αλλά όχι να τους κρίνουν, ισόβιοι "δάσκαλοι" με μόνιμη ιδιοκτησία το ίδιο μάθημα, ίδια ύλη, ίδιες σημειώσεις, απαίσια συγγράμματα, κτλ και τα χρόνια να περνούν. Με αυτό το παράδειγμα θέλω να δείξω ότι αν δεν αλλάξουμε την νοοτροπία, ως φοιτητές, γονείς, πολίτες και δεν λάβουμε ενεργή δράση αξιολόγησης της παρεχόμενης εκπαίδευσης των Πανεπιστημίων απλά μετά από 30 χρόνια θα λέμε πάλι τα ίδια.
έχω κάπου άδικο; Γιατί θύμωσες;
Συνήθως οι καλοί καθηγητές σε διάφορα Τμήματα διαφόρων Ελληνικών Πανεπιστημίων, απομονώνονται ή παραμένουν στάσιμοι στην ίδια βαθμίδα επειδή οι διαδικασίες προαγωγής συνήθως ακολουθούν λογική κλίκας-λυκοφιλίας. Συνεχίζουν και κάνουν το έργο τους, αποτελούν μια φωτεινή αχτίδα ήλιου σε μια μιζέρια αλλά δεν είναι αρκετή. Όποιος πολιτικός τολμήσει και αγγίξει την Πανεπιστημιακή ποιότητα, απλά καταστρέφει την πολιτική του καριέρα. Η μετριότητα συντηρεί διάφορα "παράσιτα" και αριβισμό. Είναι μια άρρωστη κατάσταση όπου η ακαδημαϊκή κοινότητα σε πολλές περιπτώσεις δεν αφήνει περιθώρια μιας άποψης διαφορετικής. Γιατί απλά ο καθένας θεωρεί τον εαυτό του απαραίτητο, επιστήμονα κορυφαίο και ποιοτικό δάσκαλο με ανύπαρκτο αντίλογο σε επιστημονικά τεκμήρια.
Για παράδειγμα δεν μπορείς να έχεις 3000 προπτυχιακούς φοιτητές σε ένα Τμήμα με αναλογία 20 καθηγητών! όταν ένα μέσο Τμήμα στο εξωτερικό έχει κάπου 40-60 φοιτητές (ανά έτος) και δυναμική 40 καθηγητών-επιστημονικών συνεργατών. Είδες ποτέ κάποια Υπουργική ηγεσία ή Πρυτανική αρχή να πάρει θέση γι' αυτό το θέμα;
Προσωπικά δεν θυμάμαι να υπήρχε ο θεσμός της ερευνητικής ομάδας ανά καθηγητή ή ομάδα καθηγητών που να συντονίζουν κάποια κατεύθυνση μέσω συνεδρίων, ημερίδων, projects, κτλ καθώς μετά την αξιολόγηση (με πολλά νεύρα και κομματικές ιδεοληψίες) διαπιστώθηκε ότι ποσοστό άνω του 50% των καθηγητών είχαν αποχή από την έρευνα για πάνω από 20 χρόνια χωρίς να υπάρχει επαρκής ή λογική αιτιολογία. Όμως ήταν δημόσιοι υπάλληλοι Ελληνικού τύπου: ο καθένας μόνος του, έντονος κομματισμός, κριτική στα πάντα αλλά όχι να τους κρίνουν, ισόβιοι "δάσκαλοι" με μόνιμη ιδιοκτησία το ίδιο μάθημα, ίδια ύλη, ίδιες σημειώσεις, απαίσια συγγράμματα, κτλ και τα χρόνια να περνούν. Με αυτό το παράδειγμα θέλω να δείξω ότι αν δεν αλλάξουμε την νοοτροπία, ως φοιτητές, γονείς, πολίτες και δεν λάβουμε ενεργή δράση αξιολόγησης της παρεχόμενης εκπαίδευσης των Πανεπιστημίων απλά μετά από 30 χρόνια θα λέμε πάλι τα ίδια.
έχω κάπου άδικο; Γιατί θύμωσες;