Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
16-07-20
23:13
Είπαμε και για την δικιά μαςΕντάξει, τη χαντακώσαμε τη νέα γενιά. :Ρ
Εγώ νομίζω ότι δεν είναι ζήτημα ήσσονος προσπάθειας, διότι, κατ' εμέ κάθε άτομο καταβάλει πάντα την ήσσονα προσπάθεια για ό,τι θέλει να επιτύχει. Απλώς, αυτή η ελάχιστη προσπάθεια είναι πολλές φορές αρκετά ψηλά από μόνη της, με αποτέλεσμα να χρειάζεται ένα εσωτερικό κίνητρο για να τη φτάσει. Επομένως, θεωρώ ότι αν προκύπτει ένα ζήτημα είναι αυτό της έλλειψης κινήτρων και όχι ότι ήρθε στην επιφάνεια μία αγάπη προς την «ήσσονα προσπάθεια». Αυτή υπήρχε ανέκαθεν.
Το ζήτημα είναι τώρα, τι οδηγεί στην έλλειψη κινήτρων; Αρχικά, σίγουρα όχι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα κινητά, το διαδίκτυο κ.λπ.. Αυτά είναι απλά μέσα τα οποία, όπως σε κάθε εποχή, χρησιμοποιούνται με κάθε τρόπο που βάζουμε στον νου μας. Απλά, όσο περισσότερα γίνονται τα άτομα σε αυτόν τον πλανήτη και όσες περισσότερες αφορμές έχουν για να εκδηλωθούν, τόσο πιο ξεκάθαρη εικόνα έχουμε για την ανθρώπινη φύση. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι το παρελθόν το βλέπουμε με «γυαλιά» ενώ το παρόν το ζούμε από «μέσα».
Μπορεί, όμως, να οδηγήσει στην έλλειψη κινήτρων η ίδια η κοινωνία. Όταν η πολιτεία δεν προσπαθεί συντονισμένα να στηρίξει παιδιά με όνειρα - τα περισσότερα, δηλαδή - αλλά βασίζεται μόνο σε μεμονωμένες περιπτώσεις εργαζόμενων στην εκπαίδευση, όταν απουσιάζει η υγιής πολιτική αγωγή από τα σχολεία και όταν, ως συνεπακόλουθο των παραπάνω, σχεδόν κανένα μέλος της κοινωνίας δε διεκδικεί αλλαγές προς αυτές τις κατευθύνσεις - όχι μόνο με συλλογικές διεκδικήσεις, αλλά με την ίδια του την καθημερινή ζωή - πώς περιμένουμε να βγουν γενιές με κίνητρα, με όρεξη, με όραμα; Τα περισσότερα προβλήματά μας - όχι μόνο ως ελληνική κοινωνία, αλλά εν γένει, όλης της Δύσης - εδράζονται ακριβώς εκεί: στην απομάκρυνση από την παιδευτική λειτουργία του σχολείου και στην άκριτη εστίαση στο σχολείο ως φορέα κατάρτισης. Είδαμε και τώρα, με την υγειονομική κρίση του κορωνοϊού, ότι δε γίνεται όλα να τα βλέπουμε με όρους οικονομίας και μόνο, το ίδιο συμβαίνει με την εκπαίδευση και ίσως έρχεται σιγά-σιγά ο καιρός να το αναγνωρίσουμε.
Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
16-07-20
16:18
Η αλήθεια είναι ότι η Ελληνική γλώσσα είναι αρκετά δύσκολη. Βέβαια,έχοντας και εγώ (προφανώς) θέμα με την γραφή γιατί είχα από μικρός πρόβλημα εξοικείωσης με την διγλωσσία και μου δημιουργήθηκε ένα κομφούζιο όσον αφορά την γλώσσα.Βασικά αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι βλέπεις 18χρονων ενήλικες και ο τρόπος γραφής γραμματοσειράς είναι 10χρονου επειδή δεν έχουν εξοικειωθεί με την Ελληνική γραφή λόγω της υπερβολικής χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων. Κατάντια.
Γι'αυτό και,σε κάποια σημεία,μπορεί να μη βγάζω πολύ νόημα,αλλά μπορώ να πω με σιγουριά ότι είμαι πιο βελτιωμένος και συνεχίζω να προσπαθώ να βελτιώνομαι.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Αυτό μου θυμίζει (λίγο σχετικο/άσχετο) το παρκάρισμα παιδιών,που οι γονείς δεν θέλουν να ασχοληθούν με τα παιδιά τους και τα "παρκαρουν" σε ένα τάμπλετ ή τους βάζουν σε διάφορα κλαμπ με δραστηριότητες (αγγλικά,μπαλέτο,καράτε κλπ) για να μην τα έχουν στα πόδια τους.Βασικά αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι βλέπεις 18χρονων ενήλικες και ο τρόπος γραφής γραμματοσειράς είναι 10χρονου επειδή δεν έχουν εξοικειωθεί με την Ελληνική γραφή λόγω της υπερβολικής χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων. Κατάντια.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Παλιά υπήρχαν τα μπιλιάρδα, τα playboy περιοδικά-ασβεστωμένα, οι disco μπαρμπαρέλα, κλπ και το μηχανάκι με εξάτμιση κανόνι. Σε κάθε γενιά υπάρχουν attention span απλά spanning διαφορετικό διανυσματικό χώρο ενδιαφερόντων.
Είναι πολύ λίγοι οι γονείς που θα καταβάλουν ενέργεια κάπου για να μην "εθιστεί" το παιδί και να φτάσει στην κατάσταση αποχαύνωσης που συζητάμε τώρα. Οπότε παίζει ρόλο και το πόσο θα απαγορεύσει και θα ασχοληθεί ο γονιός.
Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
16-07-20
16:07
Άσε να δεις που αυτούς τους μήνες λόγω κορωνοιού έχουμε δώσει πόσα χρήματα για σπίτι ρεύμα νερό και ίντερνετ χωρίς να τα χρησιμοποιό
Ό καθένας πιστεύει ότι η γενιά τους ήταν "η καλύτερη" γιατί ήταν νέοι και δεν είχαν υποχρεώσεις.Κάθε φοιτητής που θέλει να σέβεται τον εαυτό του θα θέλει έναν γαμιστρώνα με πεταμένα προφυλακτικά και strings από bits. Για να είμαστε ρεαλιστές, στην Ελλάδα από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ο κάθε μπούλης δεν θέλει να συγκατοικήσει έτσι ώστε να μοιραστούν τα έξοδα ενός νοικοκυριού. Από την άλλη τηρείται και η παράδοση ώστε να καυχιέται ο πατήρ σε άλλους (ο δικός μου έγκει γκόμεναζζζ ή σε πιο κομμουνιστικά Ελληνικά: έχει κοπελιά και πάνε Σίφνο).
Πέρα από την ανάλαφρη συζήτηση και το χιούμορ, το θέμα που θέτει ο Ryazaki είναι διαχρονικό απλά διογκώνεται σήμερα επειδή υπάρχει το διαδίκτυο με το εξής νέο μαθηματικό πολυμετάβλητο μοντέλο:
- η ανθρώπινη νοημοσύνη μειώνεται σε βαθμό χαζομάρας
- ο μη παραγωγικός χρόνος αυξάνεται
- οι κακές παρενέργειες αυξάνονται
- η απουσία αίσθησης της πραγματικότητας με αποτέλεσμα να παρατηρούνται σκηνικά σαν αυτά που λέει ο @tsiobieman
Noμίζω ότι στην κάθε δεκαετία, κάποιοι άνθρωποι θα κυνηγούν τον εύκολο δρόμο με τις γνωστές συνέπειες. Είμαι της άποψης ότι τη μοίρα μας την επιδιώκουμε. Με τις επιλογές μας. Απλά τώρα λόγω κακής οργάνωσης πολλών προσωπικών θεμάτων και απουσίας χρόνου, αφού η ζωή φεύγει στο διαδίκτο, οι περισσότεροι στρέφονται σε λογικές "αρπαχτής" με 250.000 ευρώ από την Goldmann και να την κάνουμε για Ελλάδα μετά να τρώμε μπυρόνια και να χαζεύουμε μιλφ από το instagram. Η μαλακίαση του Έλληνα χτυπάει τέτοια levels. Λες και η Goldmann Sachs είναι το κωλομάγαζο του κυρ Μήτσου από το Αγαθοκλής να προσλαμβάνει Έλληνες για μαζεύουν χοντρές και να φεύγουν. Μάλλον για καζίνο θα μιλάνε...
Δεύτερο νομίζω, ότι πάντα έχουμε το συνήθειο να θεωρούμε το παρελθόν "όμορφο" ότι τότε όλοι ήταν πιο διαβαστεροί, γαμηστεροί, καυλεροί κλπ από την Ελλάδα των μνημονίων 100 χρόνων. Αυτό γίνεται γιατί η μνήμη μας συνήθως ξεχνάει τα άσχημα με το χρόνο. Αν κάναμε ένα back στην Ελλάδα του 1990 και τότε θα βλέπατε νέους που δεν γούσταραν να μπουν στο τρυπάκιο να κάνουν πράγματα. Στην Ελλάδα ειδικά νομίζω τρία, ότι έπαιξε ένα ρόλο και η επιδοματική ανατροφή των τέκνων από μίζες του Πασόκ και πάσης Ελλάδος. Όταν οι γονείς ανατρέφουν κοπρόσκυλα που η μόνη τους απασχόληση είναι η πίστα του play station, λογικό είναι η χώρα να έχει την εικόνα που έχει. Δεν είδα ποτέ έναν συμμαθητή από εκείνους που δεν τα ήθελαν τα γράμματα και έκαναν όλη μέρα σούζες με flex ή με play station να θέλουν να πάνε να μαζέψουν κρεμμύδια ή να κάνουν μια δική τους δουλειά και να αποδίδουν ΦΠΑ για την ανόρθωση της Ελληνικής Οικονομίας. Μετά από χρόνια αν βλέπω κανέναν στον δρόμο, λέει: "άσε μωρέ, έκανα μαλακίες στα 18 και τώρα δουλεύω περιστασιακά ως influencer σερβίροντας μπόμπες".
Όπως λες,η πραγματικότητα είναι ότι όλες οι γενιές ίδιες είναι,με την διαφορά του ότι σήμερα υπάρχουν πολλοί αντιπερισπασμοί (ίντερνετ,πλέι κλπ),οπότε και το attention span του νέου (συμπεριλαμβάνοντας και την γενιά μου) να είναι μικρό και να μην μπορεί να συγκεντρωθεί και να καταβάλει προσπάθεια σε κάτι κοπιαστικό και δημιουργικό (είτε αυτό είναι οι σπουδές είτε η εργασία).