DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Ο DumeNuke αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,125 μηνύματα.
02-07-20
10:30
Βασίλη, εσύ πόσα πλήρωσες για να σπουδάσεις; Με 200 ενοίκιο στα 5 χρόνια μιλάμε για 12.000 μόνο για το σπίτι.
Το Πανεπιστήμιο έχει προσωπικό που αμοίβεται, υποδομές που χρήζουν συντήρησης, εργαστήρια που χρειάζονται χρηματοδότηση. Το κράτος δεν είναι μια αόρατη οντότητα να πληρώνει για τα πάντα και να μην υπάρχει έλεγχος. Η Τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι μια αλυσίδα που αποδεδειγμένα δεν δουλεύει, καθώς δεν υπάρχει σύνδεση Πανεπιστήμιου και αγοράς εργασίας, οι εισακτέοι είναι περισσότεροι από όσους μπορούν να απορροφηθούν και να εργαστούν, οι σπουδές λογίζονται ως 4 χρόνια ξεγνοιασιάς και χαλάρωσης, τα μαθήματα ως αγγαρεία για το πτυχίο.
Όποτε γίνεται συζήτηση για το Πανεπιστήμιο, το θέμα είναι ένα: τα λεφτά. Να δοθούν λεφτά για τη δημόσια παιδεία, να μην πληρώνουν οι φοιτητές δίδακτρα. Πού είναι όμως η συζήτηση για την ποιότητα; Ασχολούμαστε για το ΠΟΙΟΣ θα πληρώσει, αλλά δεν κοιτάμε ΤΙ είναι αυτό για το οποίο θα πληρώσει.
Το χρήμα προσφέρει αγαθά και υπηρεσίες, γιατί για αυτό το λόγο σχεδιάστηκε. Όποιος έχει χρήμα σε αφθονία έχει καλύτερη πρόσβαση σε υγεία, παιδεία, ασφάλεια. Γιατί όλα αυτά τα αγαθά και οι υπηρεσίες προσφέρονται από ανθρώπους, οι οποίοι θέλουν χρήματα για να ζήσουν.
Πανεπιστήμια με δίδακτρα προσφέρονται σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη. Δεν μπορώ να διαννοηθώ ότι υπάρχει έστω και ένα μέλος εδώ μέσα που δεν έχει κάποιο φίλο που έφυγε έξω να σπουδάσει, σε Ρουμανία, Βουλγαρία, Σλοβακία κτλπ. Οι περισσότεροι ξέρουμε ακόμα και άτομα που έφυγαν Αγγλία, Γερμανία, Αμερική και γνωρίζουμε τι κόστος έχουν οι σπουδές εκεί, αλλά και τι συνεπάγεται το να σπουδάσεις. Το μονοετές αντισεισμικό μεταπτυχιακό στο Imperial με όλα τα συνδεόμενα κόστη κοστίζει περίπου 30.000 λίρες. Το αντίστοιχο στο ΑΠΘ γύρω στις 5.000 ευρώ. Το πρώτο είναι επένδυση και σου εξασφαλίζει θέση εργασίας, με πρώτο μισθό 2.500 λίρες. Το δεύτερο δεν σου εξασφαλίζει τίποτα.
Ναι, όσο αντιμετωπίζουμε τις σπουδές ως χόμπι, καλώς καθόμαστε και αντιστεκόμαστε στην επιβολή διδάκτρων. Όταν, όμως, δούμε ότι οι σπουδές είναι επένδυση και αρχίσουμε να τις αντιμετωπίζουμε ως τέτοια, θα διαπιστώσουμε ότι η αρχή της συζήτησης δεν είναι στο εάν πρέπει να υπάρχουν προγράμματα με διδάκτρα ή όχι. Αλλά τι προγράμματα έχουμε, τι διδάσκουν και πώς είναι χρήσιμα για την αγορά εργασίας.
Το παραμύθι της δωρεάν δημόσιας παιδείας βγάζει άνεργους πολυτελείας. Τίποτα περισσότερο.
Το Πανεπιστήμιο έχει προσωπικό που αμοίβεται, υποδομές που χρήζουν συντήρησης, εργαστήρια που χρειάζονται χρηματοδότηση. Το κράτος δεν είναι μια αόρατη οντότητα να πληρώνει για τα πάντα και να μην υπάρχει έλεγχος. Η Τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι μια αλυσίδα που αποδεδειγμένα δεν δουλεύει, καθώς δεν υπάρχει σύνδεση Πανεπιστήμιου και αγοράς εργασίας, οι εισακτέοι είναι περισσότεροι από όσους μπορούν να απορροφηθούν και να εργαστούν, οι σπουδές λογίζονται ως 4 χρόνια ξεγνοιασιάς και χαλάρωσης, τα μαθήματα ως αγγαρεία για το πτυχίο.
Όποτε γίνεται συζήτηση για το Πανεπιστήμιο, το θέμα είναι ένα: τα λεφτά. Να δοθούν λεφτά για τη δημόσια παιδεία, να μην πληρώνουν οι φοιτητές δίδακτρα. Πού είναι όμως η συζήτηση για την ποιότητα; Ασχολούμαστε για το ΠΟΙΟΣ θα πληρώσει, αλλά δεν κοιτάμε ΤΙ είναι αυτό για το οποίο θα πληρώσει.
Το χρήμα προσφέρει αγαθά και υπηρεσίες, γιατί για αυτό το λόγο σχεδιάστηκε. Όποιος έχει χρήμα σε αφθονία έχει καλύτερη πρόσβαση σε υγεία, παιδεία, ασφάλεια. Γιατί όλα αυτά τα αγαθά και οι υπηρεσίες προσφέρονται από ανθρώπους, οι οποίοι θέλουν χρήματα για να ζήσουν.
Πανεπιστήμια με δίδακτρα προσφέρονται σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη. Δεν μπορώ να διαννοηθώ ότι υπάρχει έστω και ένα μέλος εδώ μέσα που δεν έχει κάποιο φίλο που έφυγε έξω να σπουδάσει, σε Ρουμανία, Βουλγαρία, Σλοβακία κτλπ. Οι περισσότεροι ξέρουμε ακόμα και άτομα που έφυγαν Αγγλία, Γερμανία, Αμερική και γνωρίζουμε τι κόστος έχουν οι σπουδές εκεί, αλλά και τι συνεπάγεται το να σπουδάσεις. Το μονοετές αντισεισμικό μεταπτυχιακό στο Imperial με όλα τα συνδεόμενα κόστη κοστίζει περίπου 30.000 λίρες. Το αντίστοιχο στο ΑΠΘ γύρω στις 5.000 ευρώ. Το πρώτο είναι επένδυση και σου εξασφαλίζει θέση εργασίας, με πρώτο μισθό 2.500 λίρες. Το δεύτερο δεν σου εξασφαλίζει τίποτα.
Ναι, όσο αντιμετωπίζουμε τις σπουδές ως χόμπι, καλώς καθόμαστε και αντιστεκόμαστε στην επιβολή διδάκτρων. Όταν, όμως, δούμε ότι οι σπουδές είναι επένδυση και αρχίσουμε να τις αντιμετωπίζουμε ως τέτοια, θα διαπιστώσουμε ότι η αρχή της συζήτησης δεν είναι στο εάν πρέπει να υπάρχουν προγράμματα με διδάκτρα ή όχι. Αλλά τι προγράμματα έχουμε, τι διδάσκουν και πώς είναι χρήσιμα για την αγορά εργασίας.
Το παραμύθι της δωρεάν δημόσιας παιδείας βγάζει άνεργους πολυτελείας. Τίποτα περισσότερο.