AlexL
Νεοφερμένος
Ο AlexL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 6 μηνύματα.
29-06-20
12:57
Στην Ελλάδα αναφέρθηκα λόγω του ότι είναι δημόσια δεν γίνεται πτυχίο-πτυχίο.Μπορείς να είσαι σε δυο σχολές αν είναι ιδιωτικό το πανεπιστήμιο ή έχει δίδακτρα υποχρεωτικά το ένα από τα δυο πτυχία που σπουδάζεις.
Δεν είναι απαραίτητο να είσαι πτυχίο και μεταπτυχιακό αλλά μπορείς πτυχίο και πτυχίο.
Ενώ πτυχίο με μεταπτυχιακό δεν υπάρχει προβλημα(αν έχεις ήδη ένα πτυχίο προφανως).
AlexL
Νεοφερμένος
Ο AlexL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 6 μηνύματα.
29-06-20
12:28
Ναι, αυτό δεν γίνεται αν είσαι σε δυο σχολές προπτυχιακά στην Ελλάδα. Ας πούμε και τώρα είμαι γραμμένος μεταπτυχιακός στην ιατρική Αθήνας και προπτυχιακός στην ιατρική ΔΠΘ.Σιγουρα??Γτ λενε τοτε μην εισαι γραμμενος σε 2 σχολες κτλπ??Μαλλον δεν το χω καταλαβει εγω σωστα.
AlexL
Νεοφερμένος
Ο AlexL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 6 μηνύματα.
29-06-20
11:43
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Όχι,δεν έχω κανένα κοντινό πρόσωπο γιατρό. Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω πως προέκυψε, από μικρός ήθελα μόνο αυτό, όποτε ήξερα πως θα τα καταφέρω. Δεν υπήρξε στιγμή που να πω ότι θα τα παρατήσω.Καλημερα. Συγχαρητηρια κυριως για τον αγωνα σου και οχι για το αποτελεσμα προσωπικα δεν μου λεει κατι μπροστα στην αφοσιωση σου. Η ιατρικη πως προεκυψε εχεις καποιο κοντινο προσωπο γιατρο? Τι ειναι αυτο που σε εκανε να δωσεις τετοιο αγωνα για την σχολη. Πραγματικα μου φαινονται πολυ ενδιαφερουσες τετοιου ειδους ιστοριες. Καθαρα απο περιεργεια.
AlexL
Νεοφερμένος
Ο AlexL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 6 μηνύματα.
29-06-20
10:31
Καλημέρα και σε ευχαριστώ πολύ. Κανένα πανικό δεν είχα, πάντα είχα ένα στόχο, τώρα τελειώνω και το μεταπτυχιακό μου.Φίλε μου επικεντρώνεσαι σε ένα πραγμα αποτυγχάνεις για λιγο και μετα πας να μπεις απο άλλο δρόμο. Έχεις την τύχη να είσαι μοριακή βιολογία και αντί να δώσεις Αλεξανδρούπολη προσπαθείς για Πάτρα. Επίσης κανείς παράλληλα με την προσπάθεια σου αυτή και μεταπτυχιακό.... μπορουσες να το κανείς αφού έμπαινες στην ριμαδοσχολη... Είσαι σε έναν πανικό και δε καταλαβαίνω το λόγο όταν απότυχα απλά ξαναδωσα και,για να μη χάσω χρόνο έκανα στρατό.
εχεις το όπλο πως είσαι μοριακός βιολόγος και κατέχεις κάποια πραγματα...
τωρα διάβασα φίλε μου πέρασες φέτος δεν ειχα διαβάσει το τελευταίο κομμάτι όποτε συγχαρητήρια και κοιτά να έχεις ένα οργανωμένο προγράμμα και να χαλαρώσεις
Δεν έδωσα πρώτη φορά Αλεξανδρούπολη γιατί είχα φύγει από εκεί καθώς έκανα πτυχιακή στην Αθήνα και είχα ως στόχο αρχικά την Αθήνα. Απλά δεν προλάβαινα λόγω χρόνου και διάλεξα Πάτρα. Δεύτερη φορά έδωσα Αλεξανδρούπολη επειδή όπως ανέφερα μπαίνουμε 3ο εξάμηνο και με αρκετά αναγνωρισμένα μαθήματα εφοσων έχουμε και κοινούς καθηγητές.
AlexL
Νεοφερμένος
Ο AlexL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 6 μηνύματα.
29-06-20
05:37
Καλησπέρα και απο μένα. Μετά απο αρκετά χρόνια βρήκα τυχαία το ischool, έψαξα το συγκεκριμένο θέμα και διάβασα τις απόψεις σας πάνω σε αυτό. Λόγω του ότι πέρασα και εγώ απο αυτή τη διαδικασία θα σας αναφέρω την άποψη μου στο συγκεκριμένο θέμα.
Λοιπόν θα ξεκινήσω απο την αρχή...Το μακρινό 2012 έδωσα πρώτη φορά πανελλήνιες, πέρασα στο μαθηματικό Αθήνας κάτι το οποίο δεν με ενδιέφερε καθώς το όνειρο μου ηταν ένα, η ιατρική σχολή. Έτσι λοιπόν αποφάσισα και το καλοκαίρι του 2012 έφυγα στην Ιταλία προκειμένου να πραγματοποιήσω το όνειρο μου. Στην Ιταλία έμεινα για δύο μήνες περίπου και έδωσα πανιταλικές και έμεινα για λίγο εκτός απο την ιατρική της Ρώμης.(Είχα την επιλογή να μείνω στην φαρμακευτική και το επόμενο έτος να έδινα ξανά για ιατρική εκεί.) Μετά απο συζήτηση με τους καθηγητές μου αποφάσισα πως η καλύτερη επιλογή ήταν να ξαναέδινα πανελλήνιες, και έτσι γύρισα απο την Ιταλία και ξεκίνησα ξανά προετοιμασία. Έρχεται λοιπόν ενα 12άρι στην έκθεση να μου ξανακλείσει την πόρτα της ιατρικής. Μπαίνω στη δεύτερη επιλογή μου , μοριακή βιολογία και γενετική. Νευριασμένος απο το σύστημα τα παρατάω όλα και φεύγω Βουλγαρία (σε αγγλόφωνο). Στην Βουλγαρία με έπνιγε πάντα αυτό το ... ''γιατρός απο Βουλγαρία'' αλλά λόγω του ότι έβλεπα οτι εγώ προσπαθώ, παρακολουθώ κλπ δεν με ένοιαζε. Ώσπου μια μέρα, μετά την πρώτη εξεταστική κατάλαβα γιατι το λένε αυτό ''το γιατρός απο Βουλγαρία'' και πήρα ένα ταξί και έφυγα για Αλεξ/πολη(αυτό το θέμα είναι για άλλη συζήτηση). Την πρώτη μέρα κίολας που πήγα Αλεξ/πόλη έψαχνα φροντιστήρια για κατατακτήριες και προσπαθούσα γενικά να μαζέψω πληροφορίες καθώς ήμουν αποφασισμένος. Πήρα λοιπόν το πτυχίο μου (μου άρεσε πολύ η γενετική) και ξεκίνησα την προσπάθεια μου για κατατακτήριες. Ορκίστηκα Νοέμβρη του 2018. (είχα τελειώσει όμως απο το καλοκαίρι ουσιαστικά με τη σχολή οπότε είχα ξεκινήσει προετοιμασία). Ξεκινάω φροντιστήρια Οκτώβρη για Πάτρα, (δεν προλάβαινα Αθήνα) και δίνω το Δεκέμβρη.Γράφω πολύ καλά βιολογία και βιοχημεία και δεν πίανω βάση στη φυσική για μια μονάδα.(ήταν το μάθημα που πραγματικά είχα διαβάσει πολύ). Ξανά κλείνει η πόρτα της ιατρικής λοιπόν για ούτε μισό ερώτημα, εγώ στα χειρότερα μου ΑΛΛΑ ο στόχος είναι ένας. Ξεκιναώ λοιπόν ξανά διάβασμα για τις κατατακτήριες του 2019(ταυτόχρονα με μεταπτυχιακό στην ιατρική Αθηνών), αυτή τη φορά για Αλεξανδρούπολη (λόγω του οτι ήθελα να κερδίσω το χρόνο που έχασα και να μπώ 3ο εξάμηνο και με αναγνωρισμένα μαθήματα ενώ Πάτρα θα έμπαινα 1ο και χωρίς τίποτα σχεδόν αναγνωρισμένο). Αυτή τη φορά δεν αφήνω περιθώρια λάθους. Ξεσκίζω τον Alberts, μαθάινω όλο το Stryer και φυσική διαβάζω Γεωργίου, Ψαρράκο και cameron. Και νάι αυτή τη φορά τίποτα δεν μπορούσε να μου στερήσει τη νίκη και η επίτευξη ενός στόχου ζωής είναι γεγονός. Οι κατατακτήριες ναι είναι πολύ δύσκολες εξετάσεις, ναι θέλουν πολύ διάβασμα και πολύ καλή προετοιμασία αλλά αν το βάλεις στόχο δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Επίσης να προσθέσω ότι είναι δύσκολες παντού. Συγκριτικά είναι πιο δύσκολες στην Αθήνα, αλλά σε κάθε πόλη υπάρχουν ιδιαιτερότητες. (π.χ Αλεξανδρούπολη είναι μέσα στην ύλη όλη η βιοχημεία εννόω και μεταβολισμός και ανταγωνίζεσαι πολλά άτομα απο μοριακή, Πάτρα είναι τσεκούρια, Κρήτη η χημεία είναι απλησίαστη κλπ). Συγνώμη αν σας κούρασα με την έκταση αυτό που θέλω να σας πώ είναι πως αν το θέλετε πραγματικά και το βάλετε στόχο θα το καταφέρετε.(Όποιος θέλει να ρωτήσει κάτι πάνω στο θέμα, ελεύθερα).
Λοιπόν θα ξεκινήσω απο την αρχή...Το μακρινό 2012 έδωσα πρώτη φορά πανελλήνιες, πέρασα στο μαθηματικό Αθήνας κάτι το οποίο δεν με ενδιέφερε καθώς το όνειρο μου ηταν ένα, η ιατρική σχολή. Έτσι λοιπόν αποφάσισα και το καλοκαίρι του 2012 έφυγα στην Ιταλία προκειμένου να πραγματοποιήσω το όνειρο μου. Στην Ιταλία έμεινα για δύο μήνες περίπου και έδωσα πανιταλικές και έμεινα για λίγο εκτός απο την ιατρική της Ρώμης.(Είχα την επιλογή να μείνω στην φαρμακευτική και το επόμενο έτος να έδινα ξανά για ιατρική εκεί.) Μετά απο συζήτηση με τους καθηγητές μου αποφάσισα πως η καλύτερη επιλογή ήταν να ξαναέδινα πανελλήνιες, και έτσι γύρισα απο την Ιταλία και ξεκίνησα ξανά προετοιμασία. Έρχεται λοιπόν ενα 12άρι στην έκθεση να μου ξανακλείσει την πόρτα της ιατρικής. Μπαίνω στη δεύτερη επιλογή μου , μοριακή βιολογία και γενετική. Νευριασμένος απο το σύστημα τα παρατάω όλα και φεύγω Βουλγαρία (σε αγγλόφωνο). Στην Βουλγαρία με έπνιγε πάντα αυτό το ... ''γιατρός απο Βουλγαρία'' αλλά λόγω του ότι έβλεπα οτι εγώ προσπαθώ, παρακολουθώ κλπ δεν με ένοιαζε. Ώσπου μια μέρα, μετά την πρώτη εξεταστική κατάλαβα γιατι το λένε αυτό ''το γιατρός απο Βουλγαρία'' και πήρα ένα ταξί και έφυγα για Αλεξ/πολη(αυτό το θέμα είναι για άλλη συζήτηση). Την πρώτη μέρα κίολας που πήγα Αλεξ/πόλη έψαχνα φροντιστήρια για κατατακτήριες και προσπαθούσα γενικά να μαζέψω πληροφορίες καθώς ήμουν αποφασισμένος. Πήρα λοιπόν το πτυχίο μου (μου άρεσε πολύ η γενετική) και ξεκίνησα την προσπάθεια μου για κατατακτήριες. Ορκίστηκα Νοέμβρη του 2018. (είχα τελειώσει όμως απο το καλοκαίρι ουσιαστικά με τη σχολή οπότε είχα ξεκινήσει προετοιμασία). Ξεκινάω φροντιστήρια Οκτώβρη για Πάτρα, (δεν προλάβαινα Αθήνα) και δίνω το Δεκέμβρη.Γράφω πολύ καλά βιολογία και βιοχημεία και δεν πίανω βάση στη φυσική για μια μονάδα.(ήταν το μάθημα που πραγματικά είχα διαβάσει πολύ). Ξανά κλείνει η πόρτα της ιατρικής λοιπόν για ούτε μισό ερώτημα, εγώ στα χειρότερα μου ΑΛΛΑ ο στόχος είναι ένας. Ξεκιναώ λοιπόν ξανά διάβασμα για τις κατατακτήριες του 2019(ταυτόχρονα με μεταπτυχιακό στην ιατρική Αθηνών), αυτή τη φορά για Αλεξανδρούπολη (λόγω του οτι ήθελα να κερδίσω το χρόνο που έχασα και να μπώ 3ο εξάμηνο και με αναγνωρισμένα μαθήματα ενώ Πάτρα θα έμπαινα 1ο και χωρίς τίποτα σχεδόν αναγνωρισμένο). Αυτή τη φορά δεν αφήνω περιθώρια λάθους. Ξεσκίζω τον Alberts, μαθάινω όλο το Stryer και φυσική διαβάζω Γεωργίου, Ψαρράκο και cameron. Και νάι αυτή τη φορά τίποτα δεν μπορούσε να μου στερήσει τη νίκη και η επίτευξη ενός στόχου ζωής είναι γεγονός. Οι κατατακτήριες ναι είναι πολύ δύσκολες εξετάσεις, ναι θέλουν πολύ διάβασμα και πολύ καλή προετοιμασία αλλά αν το βάλεις στόχο δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Επίσης να προσθέσω ότι είναι δύσκολες παντού. Συγκριτικά είναι πιο δύσκολες στην Αθήνα, αλλά σε κάθε πόλη υπάρχουν ιδιαιτερότητες. (π.χ Αλεξανδρούπολη είναι μέσα στην ύλη όλη η βιοχημεία εννόω και μεταβολισμός και ανταγωνίζεσαι πολλά άτομα απο μοριακή, Πάτρα είναι τσεκούρια, Κρήτη η χημεία είναι απλησίαστη κλπ). Συγνώμη αν σας κούρασα με την έκταση αυτό που θέλω να σας πώ είναι πως αν το θέλετε πραγματικά και το βάλετε στόχο θα το καταφέρετε.(Όποιος θέλει να ρωτήσει κάτι πάνω στο θέμα, ελεύθερα).