Στέφανος-Ιάσωνας
Νεοφερμένος
Ο Στέφανος-Ιάσωνας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών Θράκης (Ξάνθη). Έχει γράψει 117 μηνύματα.
27-05-20
16:57
Εντάξει, επειδή βρήκαμε επικλήσεις στην αυθεντία δε σημαίνει ότι είναι σωστά αυτά. Άλλωστε, ο κόσμος αλλάζει και μαζί του αλλάζουν κι οι ζωές μας. Αν εσύ νιώθεις άνετα με την ιδέα του «πλάνου ζωής» όπως κι αν αυτό το νοηματοδοτείς μέσα σου, όλα καλά. Αλλά δε σημαίνει ότι όλα τα άτομα ζουν έτσι και ούτε ότι το να ζουν ή να μη ζουν με ένα πλάνο ζωής είναι καλύτερο ή χειρότερο.
Φίλε παρεξήγησες, ανέβασα απλά κάτι σχετικό δεν είπα ποτέ ότι αυτό είναι το σωστό. Συζήτηση κάνουμε.
Στέφανος-Ιάσωνας
Νεοφερμένος
Ο Στέφανος-Ιάσωνας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών Θράκης (Ξάνθη). Έχει γράψει 117 μηνύματα.
Στέφανος-Ιάσωνας
Νεοφερμένος
Ο Στέφανος-Ιάσωνας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών Θράκης (Ξάνθη). Έχει γράψει 117 μηνύματα.
23-05-20
10:58
Το "πλάνο ζωής" είναι ακριβώς αυτό, ένα πλάνο. Ένα σχεδιάγραμμα για το πώς θα ήθελες να είναι η ζωή σου. Όντας για παράδειγμα 80 χρονών, τι θα ήθελες κοιτώντας πίσω να έχεις κάνει; Δεν είναι πρόγραμμα που θα ακολουθήσεις.
Διαφωνώ σε κάποια σημεία με το γνωστό carpe diem. Και θα εξηγήσω: θεωρητικά μπορείς να πεθάνεις αύριο, σήμερα ή σε λίγα λεπτά. Αυτό ίσως ίσχυε την προϊστορική περίοδο πολύ πιο έντονα που οι άνθρωποι βρίσκονταν σε πιο πρωτόγονη κατάσταση και συνεπώς μοναδικό τους μέλημα ήταν η καθημερινή επιβίωση. Αλλά ακόμη και εκεί, τοιχογραφίες στους τοίχους τους και από ανθρωπολογικά στοιχεία που έχουν βρεθεί, θεωρείται πιθανόν πως μέχρι και οι πρώτοι άνθρωποι εκείνης της εποχής έκαναν σχέδια για το μέλλον.
Σήμερα,που δεν κινδυνεύουμε από λιοντάρια και δεν χρειάζεται να κυνηγάμε αντιλόπες έχουμε ελεύθερο χρόνο που κάτι πρέπει να το κάνουμε για να μην βαριόμαστε και απλά περνάνε οι μέρες και περιμένουμε τον θάνατο.
Γενικά, στην σημερινή εποχή που οι πιθανότητες να ζήσεις είναι πολύ περισσότερες από αυτές του να πεθάνεις, το carpe diem δεν έχει πρακτική αξία.Ή αναλώνεται στην εξής φράση: " Βγάλε το μέγιστο δυνατό της μέρας σου". Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει σπατάλησε την.
Και βλέπεις πως οι άνθρωποι ζούν για το μέλλον. Ακόμη και εσείς που ισχυρίζεστε πως ζείτε στο παρόν, δεν ζείτε ακριβώς, γιατί είναι αδύνατον, εκτός και αν γνωρίζετε ότι στις 23:59 σήμερα θα πεθάνετε.
Προφανώς, αν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα άλλαζαν πολλές από τις δραστηριότητες που είχατε σκοπό να κάνετε σήμερα.
Η ιδέα του " πλάνου ζωής" (που δεν μου αρέσει σαν έκφραση αλλά δεν βρήκα καλύτερη) είναι ότι έχεις στο μυαλό σου, θα πεθάνω. Και όχι για να σε τρομάξεις, αλλά για να σου υπενθυμίσεις οτι κάθεε μέρα είναι δώρο και άρα πρέπει να κάνω αυτά που θέλω πραγματικά και με ενδιαφέρουν. Δηλαδή, να χρησιμοποιήσω το μέγιστο της μέρας μου. (Εδώ, μπορώ να δεχτώ το carpe diem)
Το πλάνο ζωής είναι απλά μια πυξίδα.
Όλοι έχουμε κάποια πράγματα που θέλουμε να κάνουμε πρίν πεθάνουμε. Και δεν σημαίνει ότι θα είμαστε αποτυχημένοι αν δεν το πετύχουμε. Δεν το κάνουμε για την επιτυχία. Το κάνουμε γιατί το θέλουμε, γιατί μας κεντρίζει το ενδιαφέρον, γιατί θα μας λείψει αν ΔΕΝ το προσπαθήσουμε.
Προσωπικά, σκέφτομαι την ζωή σαν μια θάλασσα και ο καθένας μας σε ένα πλοίο. Μπορείς να ξαπλώσεις στο σανίδι και να λιάζεσαι στον ήλιο.Ο αέρας και τα κύματα, η τύχη δηλαδή, μπορεί να σε παρασύρουν οπουδήποτε. Εκεί που θα καταλήξεις μπορεί να σου αρέσει ή και όχι. Αλλά έχεις και την επιλογή, να σηκωθείς να πιάσεις το τιμόνι, να βγάλεις τον χάρτι και να ορίσεις προορισμό. Μέχρι να φτάσεις εκεί και αν φτάσεις, θα υπάρξουν κύματα, άνεμοι και ίσως και δικές σου προσωπικές αλλαγές πεποιθήσεών και θέλω που είτε θα σε κάνουν να σταθμεύει σε διάφορα μέρη πρίν τελικά φτάσεις στον προορισμό σου ή θα καταλήξεις να έχεις άλλον προορισμό. Το θέμα, είναι ότι δεν θα έχεις αφήσει την ζωή σου στην τύχη (ανέμους-κύματα) αλλά θα έχεις καταλήξει κάπου έχοντας κάνει πράγματα που πραγματικά ήθελες και άρα θα είσαι ευχαριστημένος και εντάξει με τον εαυτό σου.
Διαφωνώ σε κάποια σημεία με το γνωστό carpe diem. Και θα εξηγήσω: θεωρητικά μπορείς να πεθάνεις αύριο, σήμερα ή σε λίγα λεπτά. Αυτό ίσως ίσχυε την προϊστορική περίοδο πολύ πιο έντονα που οι άνθρωποι βρίσκονταν σε πιο πρωτόγονη κατάσταση και συνεπώς μοναδικό τους μέλημα ήταν η καθημερινή επιβίωση. Αλλά ακόμη και εκεί, τοιχογραφίες στους τοίχους τους και από ανθρωπολογικά στοιχεία που έχουν βρεθεί, θεωρείται πιθανόν πως μέχρι και οι πρώτοι άνθρωποι εκείνης της εποχής έκαναν σχέδια για το μέλλον.
Σήμερα,που δεν κινδυνεύουμε από λιοντάρια και δεν χρειάζεται να κυνηγάμε αντιλόπες έχουμε ελεύθερο χρόνο που κάτι πρέπει να το κάνουμε για να μην βαριόμαστε και απλά περνάνε οι μέρες και περιμένουμε τον θάνατο.
Γενικά, στην σημερινή εποχή που οι πιθανότητες να ζήσεις είναι πολύ περισσότερες από αυτές του να πεθάνεις, το carpe diem δεν έχει πρακτική αξία.Ή αναλώνεται στην εξής φράση: " Βγάλε το μέγιστο δυνατό της μέρας σου". Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει σπατάλησε την.
Και βλέπεις πως οι άνθρωποι ζούν για το μέλλον. Ακόμη και εσείς που ισχυρίζεστε πως ζείτε στο παρόν, δεν ζείτε ακριβώς, γιατί είναι αδύνατον, εκτός και αν γνωρίζετε ότι στις 23:59 σήμερα θα πεθάνετε.
Προφανώς, αν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα άλλαζαν πολλές από τις δραστηριότητες που είχατε σκοπό να κάνετε σήμερα.
Η ιδέα του " πλάνου ζωής" (που δεν μου αρέσει σαν έκφραση αλλά δεν βρήκα καλύτερη) είναι ότι έχεις στο μυαλό σου, θα πεθάνω. Και όχι για να σε τρομάξεις, αλλά για να σου υπενθυμίσεις οτι κάθεε μέρα είναι δώρο και άρα πρέπει να κάνω αυτά που θέλω πραγματικά και με ενδιαφέρουν. Δηλαδή, να χρησιμοποιήσω το μέγιστο της μέρας μου. (Εδώ, μπορώ να δεχτώ το carpe diem)
Το πλάνο ζωής είναι απλά μια πυξίδα.
Όλοι έχουμε κάποια πράγματα που θέλουμε να κάνουμε πρίν πεθάνουμε. Και δεν σημαίνει ότι θα είμαστε αποτυχημένοι αν δεν το πετύχουμε. Δεν το κάνουμε για την επιτυχία. Το κάνουμε γιατί το θέλουμε, γιατί μας κεντρίζει το ενδιαφέρον, γιατί θα μας λείψει αν ΔΕΝ το προσπαθήσουμε.
Προσωπικά, σκέφτομαι την ζωή σαν μια θάλασσα και ο καθένας μας σε ένα πλοίο. Μπορείς να ξαπλώσεις στο σανίδι και να λιάζεσαι στον ήλιο.Ο αέρας και τα κύματα, η τύχη δηλαδή, μπορεί να σε παρασύρουν οπουδήποτε. Εκεί που θα καταλήξεις μπορεί να σου αρέσει ή και όχι. Αλλά έχεις και την επιλογή, να σηκωθείς να πιάσεις το τιμόνι, να βγάλεις τον χάρτι και να ορίσεις προορισμό. Μέχρι να φτάσεις εκεί και αν φτάσεις, θα υπάρξουν κύματα, άνεμοι και ίσως και δικές σου προσωπικές αλλαγές πεποιθήσεών και θέλω που είτε θα σε κάνουν να σταθμεύει σε διάφορα μέρη πρίν τελικά φτάσεις στον προορισμό σου ή θα καταλήξεις να έχεις άλλον προορισμό. Το θέμα, είναι ότι δεν θα έχεις αφήσει την ζωή σου στην τύχη (ανέμους-κύματα) αλλά θα έχεις καταλήξει κάπου έχοντας κάνει πράγματα που πραγματικά ήθελες και άρα θα είσαι ευχαριστημένος και εντάξει με τον εαυτό σου.
Στέφανος-Ιάσωνας
Νεοφερμένος
Ο Στέφανος-Ιάσωνας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών Θράκης (Ξάνθη). Έχει γράψει 117 μηνύματα.
22-05-20
19:59
Ευχαριστούμε που μοιράστηκες τις σκεψεις σου μαζι μάς!