Άλλα μηνύματα του μέλους _somebody_ σε αυτό το thread

Ευχαριστώ και πάλι για τις απαντήσεις σας.
Προφανώς η επαγγελματική αποκατάσταση ενός νέου γιατρού είναι τις περισσότερες φορές καλύτερη και ευκολότερη από αυτή ενός μηχανικού .
Δεν εθελοτυφλώ ούτε αγνοώ αυτήν την πραγματικότητα.
Πολλοί με συμβουλεύουν να ακολουθήσω το επάγγελμα του ιατρού , και σέβομαι την άποψη σας αυτή.
Για να γίνει κανείς καλός γιατρός όμως πρέπει να έχει κάποια συγκεκριμένα στοιχεία στον χαρακτήρα του που δεν βρίσκονται σε όλους τους ανθρώπους. Είναι μια πολύ ψυχοφθόρα δουλεία.
Θα κάνατε μια εργασία που μισείτε χωρίς προοπτικές ανέλιξης (αφού θα είστε κακοί σε αυτήν ) για κύρος και 1300 ευρώ τον μήνα;
Ξέρω πολλά παιδιά που είναι λίγο πολύ στην θέση μου και που κυνηγάνε τα όνειρα των γονιών τους και της κοινωνίας.
Προσωπικά δεν θέλω στα 30 μου να ζω μια μίζερη ζωή γεμάτη απωθημένα.

Αρχική Δημοσίευση από vassilis498:

Δεν τίθεται θέμα μετανάστευσης όταν μιλάμε για εξωτερικό πλέον, ειδικά όταν μιλάμε για Ευρώπη και ειδικότερα για χώρες εντός Σένγκεν. Άνθρωποι casually πάνε erasmus έξω, μεταπτυχιακά (ή και προπτυχιακά ) έξω, πρακτική έξω, αλλάζουν χώρες, βλέπουν νέα πράγματα. Δεν είσαι μετανάστης το 60 να ρίξεις μαύρη πέτρα πίσω σου να πας μούτσος σε κάνα καράβι να φτιάξεις τη ζωή σου. Μιζέρια δεν είναι να κάνεις όλα αυτά είναι να μένεις στην πόλη που μεγάλωσες ως τα 40 και για να βάλεις μετά τη ζωή σου στο αυτόματο.

Click για ανάπτυξη...

Αυτό εννοείτε. Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να παραμείνω στην Ελλάδα για πάντα έτσι και αλλιώς. Τα ταξίδια είναι πλέον τόσο εύκολα και σχετικά οικονομικά που είναι αδικαιολόγητο να παραμένεις για πάντα πεισματικά κολλημένος στην πόλη και χώρα όπου γεννήθηκες

Αρχική Δημοσίευση από Ryuzaki:

Υποθετικό σενάριο από ζωή συμβασιούχου στη Τεχνική Εταιρία Γαμόπουλος Ε.Δ.Ε., λίγο πιο spicy:

Click για ανάπτυξη...

Το ξέρω ότι αυτό θα ακουστεί λίγο σκληρό αλλά αν ως μηχανικός με γνώσεις αντίστοιχες με αυτές που παρέχει το ημμυ δέχεσαι να πέφτεις θύμα του Γαμόπουλου ίσως αξίζεις να πέρνεις 150€ το μήνα

Γεια σας , είμαι μαθήτρια της Β' Λυκείου και σε ένα χρόνο θα δώσω πανελλήνιες στο 2ο πεδίο με στόχο το ΗΜΜΥ.
Το πρόβλημα είναι ότι οι γονείς μου είναι κάθετα αντίθετοι με την απόφαση μου αυτή.
Από μικρή ήμουν πολύ καλή μαθήτρια , ιδίως στα μαθηματικά , έχοντας σημειώσει πολλές επιτυχίες σε διαγωνισμούς .
Λόγω της "εξυπνάδας" μου αυτής, οι γονείς μου αποφάσισαν ότι οφείλω να γίνω γιατρός .
Το παρουσιάζουν σχεδόν ως μονόδρομο προς την επιτυχία , και λένε συνεχώς ότι αν περάσω σε οποιαδήποτε άλλη σχολή θα υποφέρω για το υπόλοιπο της ζωής μου.
Ξέρουν ότι και μόνο η ιδέα του να γίνω γιατρός μου προκαλεί φρίκη.
Παρόλαυτα πιστεύουν πως δεν έχει καμία σημασία αν αγαπάς το επάγγελμα σου, αφού συμφώνα με αυτούς θα μάθεις να σου αρέσει όταν αρχίσεις να βγάζεις πολλά χρήματα.
Εχουν ακόμα αποφανθεί πως θα σπουδάσω στην Βουλγαρία αν δεν περάσω στην Ελλάδα.
Η κατάσταση είναι τόσο τραγική που η πορεία μου ως γιατρός είναι το μόνο θέμα που συζητιέται στο σπίτι μας.
Καταφέρνουν πάντα να γυρίζουν το οποιοδήποτε θέμα στην ιατρική, και επαναλαμβάνουν το ίδιο τροπάριο τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα εδώ και περίπου ένα μήνα .
Συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο, αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω.