Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
22-03-20
11:53
Άρα όπως βλέπετε, τα Μαθηματικά δεν είναι μια ενιαία επιστήμη. Σαφώς και τα Μαθηματικά θα τείνουν να αποτελούν μια κλειστή ομάδα θεμελίων που διδάσκονται μόνο σε Τμήμα Μαθηματικών. Από εκεί και πέρα, οι διάφορες εφαρμογές σε καλύτερη έκταση διδάσκονται ήδη σε άλλα Τμήματα χωρίς να σημαίνει ότι υποβαθμίζεται το Τμήμα Μαθηματικών. Απλά το καθετί έχει τον προορισμό του.
Νομίζω ότι κάνεις ένα τεράστιο λογικό άλμα όταν, από όλα τα παραπάνω, συνάγεις ότι τα μαθηματικά δεν είναι μία ενιαία επιστήμη. Τα μαθηματικά είναι μία ενιαία επιστήμη, απλώς η διαρκής σύνδεσή τους με όλο και περισσότερα πεδία εφαρμογών τα κάνει να φαίνονται σαν "εργαλεία" για τις άλλες επιστήμες - και αυτή είναι και η εικόνα που είναι πολύ πιθανό να αποκομίσει κανείς αν σπουδάσει σε κάποιο πεδίο εφαρμογής των μαθηματικών και όχι τα μαθηματικά ως αυτοτελή επιστήμη.
@Basketballplaye Κάτι ακόμα που πρέπει να έχεις κατά νου είναι ότι τα μαθηματικά, σε σχέση με τις υπόλοιπες θετικές επιστήμες, έχουν και ένα διαφορετικό κριτήριο αλήθειας. Ενώ σε μία εφαρμοσμένη επιστήμη χρησιμοποιείς την παραδοσιακή επιστημονική μέθοδο - θεωρία, πείραμα, επαλήθευση/διάψευση κ.λπ. - στα μαθηματικά η κατεξοχήν μέθοδος αναζήτησης της αλήθειας και παραγωγής γνώσης είναι η τυπική απόδειξη - η συναγωγή, δηλαδή, από ένα σύνολο (αληθών) προκείμενων ενός συμπεράσματος χρησιμοποιώντας δεδομένους κανόνες συμπερασμού. Με άλλα λόγια, στα μαθηματικά υποθέτεις κάποιες ελάχιστες αλήθειες - αξιώματα - και οικοδομείς ένα σύμπαν γύρω από αυτές - ενώ σε κάθε άλλη εφαρμοσμένη επιστήμη ξεκινάς από τα δεδομένα του κόσμου γύρω σου, διαμορφώνεις ένα θεωρητικό οικοδόμημα το οποίο μετά «τεστάρεις» πειραματικά και, όσο αυτά τα πειράματα δεν καταρρίπτουν τη θεωρία σου, αυτή αποκτά κύρος και αξία - χωρίς ωστόσο να μπορείς αν πεις ποτέ ότι αυτή ισχύει με απόλυτη βεβαιότητα.
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
21-03-20
18:33
Εν γένει, το μαθηματικό είναι μία από τις σχολές που καλό θα ήταν να μην καταλήξεις από «σπόντα», δεδομένου ότι έχει μαθήματα που, πέρα από το διάβασμα που θεωρείται δεδομένο, πρέπει και να σου αρέσουν αρκετά για να κάνεις τον κόπο να τα διαβάσεις. Αυτό, βεβαίως, για να μην επαναπαύεσαι, ισχύει για όλα τα γνωστικά αντικείμενα απλά σε διαφορετικό βαθμό.
Κατά τα άλλα, το ενδιαφέρον είναι καθαρά υποκειμενικό και είναι κάτι που πρέπει να το απαντήσεις μόνος σου όταν έρθει η ώρα - όποτε κι αν είναι αυτή. Αν σου πω εγώ ή κάποιο άλλο άτομο ότι είναι ή δεν είναι ενδιαφέρον, δε θα είναι παρά η προσωπική μας άποψη, η οποία δε θα έχει και καμία αξία για εσένα, εφ' όσον πρέπει να δεις εσύ τι θες κι όχι εμείς.
Το μαθηματικό, κακά τα ψέματα, αν θες όντως να ασχοληθείς με τα μαθηματικά στη δουλειά σου, είναι η πιο «λογική» επιλογή. Ναι, θα δεις μαθηματικά και σε άλλες σχολές, αλλά είναι διαφορετικό το βάθος στο οποίο φτάνεις σε κάθε περίπτωση. Είναι στο χέρι σου να δεις πόσο βαθιά θες να πας στο αντικείμενο και τι θες από αυτό. Θες να γνωρίσεις πρώτα ένα μεγάλο μέρος του γνωστικού αντικειμένου των μαθηματικών και να κατασταλάξεις μετά; Μπες στο μαθηματικό. Θες να ασχοληθείς με κάτι πιο εξειδικευμένο και να έχεις απλά μία καλύτερη γνώση για το υπόβαθρο του αντικειμένου εργασίας του; Μπες στην αντίστοιχη σχολή και, αργότερα, μελέτησε βαθύτερα μόνος σου.
Σε σχέση με το τελευταίο, να μελετήσεις δηλαδή μόνος σου μαθηματικά, να πω ότι είναι από τα γνωστικά αντικείμενα που αυτό δε γίνεται εύκολα χωρίς την αντίστοιχη μαθηματική παιδεία. Θες τον δάσκαλό σου να σε καθοδηγήσει, θες την αλληλεπίδραση με κάποιον άλλο, μιας και τα μαθηματικά είναι ένα κατεξοχήν αφηρημένο πεδίο και είναι πολύ συχνά δύσκολο να περάσεις από τον φορμαλισμό στη διαίσθηση και πάλι πίσω. Οπότε, για να το έχεις κι αυτό κατά νου, είναι πολύ πιο δύσκολο από όσο περιμένεις, εν γένει, να διαβάσεις μόνος σου μαθηματικά και να φτάσεις σε ένα επίπεδο αποφοίτου ενός τμήματος μαθηματικών.
Από εκεί και πέρα, επειδή για την αγορά εργασίας σε 5-10 χρόνια από τώρα η πρόσφατη εμπειρία μας έχει δείξει ότι δεν μπορείς να κάνεις και πολύ ευσταθείς προβλέψεις, μπορείς να σπουδάσεις αυτό που σου αρέσει και στην πορεία να τον βρεις τον δρόμο σου. Προσωπικά - αυτό, επισημαίνω, είναι προσωπική άποψη - δε θεωρώ ότι στον 21ο αιώνα του διαδικτύου, της τεχνητής νοημοσύνης και των ραγδαίων αλλαγών είναι εφικτό να έχεις μία ζωή με βάση το παλιό πρότυπο του «μονόδρομου» - καριέρα, δηλαδή, σε ένα μόνο αντικείμενο. Οπότε, γιατί εσύ να δεσμεύσεις τον εαυτό σου σε μία επιλογή από τώρα; Ξεκίνα με το να ικανοποιήσεις το συναίσθημά σου και αυτό που σου αρέσει και προχώρα.
Κατά τα άλλα, το ενδιαφέρον είναι καθαρά υποκειμενικό και είναι κάτι που πρέπει να το απαντήσεις μόνος σου όταν έρθει η ώρα - όποτε κι αν είναι αυτή. Αν σου πω εγώ ή κάποιο άλλο άτομο ότι είναι ή δεν είναι ενδιαφέρον, δε θα είναι παρά η προσωπική μας άποψη, η οποία δε θα έχει και καμία αξία για εσένα, εφ' όσον πρέπει να δεις εσύ τι θες κι όχι εμείς.
Το μαθηματικό, κακά τα ψέματα, αν θες όντως να ασχοληθείς με τα μαθηματικά στη δουλειά σου, είναι η πιο «λογική» επιλογή. Ναι, θα δεις μαθηματικά και σε άλλες σχολές, αλλά είναι διαφορετικό το βάθος στο οποίο φτάνεις σε κάθε περίπτωση. Είναι στο χέρι σου να δεις πόσο βαθιά θες να πας στο αντικείμενο και τι θες από αυτό. Θες να γνωρίσεις πρώτα ένα μεγάλο μέρος του γνωστικού αντικειμένου των μαθηματικών και να κατασταλάξεις μετά; Μπες στο μαθηματικό. Θες να ασχοληθείς με κάτι πιο εξειδικευμένο και να έχεις απλά μία καλύτερη γνώση για το υπόβαθρο του αντικειμένου εργασίας του; Μπες στην αντίστοιχη σχολή και, αργότερα, μελέτησε βαθύτερα μόνος σου.
Σε σχέση με το τελευταίο, να μελετήσεις δηλαδή μόνος σου μαθηματικά, να πω ότι είναι από τα γνωστικά αντικείμενα που αυτό δε γίνεται εύκολα χωρίς την αντίστοιχη μαθηματική παιδεία. Θες τον δάσκαλό σου να σε καθοδηγήσει, θες την αλληλεπίδραση με κάποιον άλλο, μιας και τα μαθηματικά είναι ένα κατεξοχήν αφηρημένο πεδίο και είναι πολύ συχνά δύσκολο να περάσεις από τον φορμαλισμό στη διαίσθηση και πάλι πίσω. Οπότε, για να το έχεις κι αυτό κατά νου, είναι πολύ πιο δύσκολο από όσο περιμένεις, εν γένει, να διαβάσεις μόνος σου μαθηματικά και να φτάσεις σε ένα επίπεδο αποφοίτου ενός τμήματος μαθηματικών.
Από εκεί και πέρα, επειδή για την αγορά εργασίας σε 5-10 χρόνια από τώρα η πρόσφατη εμπειρία μας έχει δείξει ότι δεν μπορείς να κάνεις και πολύ ευσταθείς προβλέψεις, μπορείς να σπουδάσεις αυτό που σου αρέσει και στην πορεία να τον βρεις τον δρόμο σου. Προσωπικά - αυτό, επισημαίνω, είναι προσωπική άποψη - δε θεωρώ ότι στον 21ο αιώνα του διαδικτύου, της τεχνητής νοημοσύνης και των ραγδαίων αλλαγών είναι εφικτό να έχεις μία ζωή με βάση το παλιό πρότυπο του «μονόδρομου» - καριέρα, δηλαδή, σε ένα μόνο αντικείμενο. Οπότε, γιατί εσύ να δεσμεύσεις τον εαυτό σου σε μία επιλογή από τώρα; Ξεκίνα με το να ικανοποιήσεις το συναίσθημά σου και αυτό που σου αρέσει και προχώρα.