harry akritas
Διάσημο μέλος
Ο harry akritas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,099 μηνύματα.
26-02-20
00:28
Μπορεί να χρειαστεί για την εγκατάσταση/επισκευή ενός συστήματος/συσκευής σε βιομηχανία. Επίσης προβλήματα βελτιστοποίησης διεργασιών για μεγιστοποίηση κέρδους ή ελαχιστοποίηση κόστους, που είναι και η βασική δουλειά του χημικού μηχανικού, δεν αναλαμβάνουν επιστήμονες αλλά μηχανικοί. Ό,τι περιλαμβάνει κόστος/έσοδα/κέρδος δεν αφορά τον επιστήμονα.Δεν πιάνει κατσαβίδι ...
harry akritas
Διάσημο μέλος
Ο harry akritas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,099 μηνύματα.
01-02-20
10:24
Εδωσες σοβαρη απαντηση και μπραβο κ δν ειρωνευομαι. Παμε στο ψητο τωρα.
Αντικειμενικα υπαρχουν ορισμενα πανεπιστημια του εξωτερικου, ιδιωτικα, ολοι τα ξερουμε, και ειναι κορυφη. Κατι τετοιο θα μπορουσε να λειτουργησει στην ελληνικη πραγματικοτητα? Πιθανοτατα οχι. Κι αυτο γιατι ολοι θελουν να λιγδωσει το αντερακι τους, εδω το δημοσιο το εχουν ξετιναξει, τα χρημστα απο δωρεες στο ιδιωτικο θα πηγαιναν σε ερευνα??
Πιο πιθανο μου φαινεται να επαιρνε μια τεραστια κρατικη επιχορηγηση (στο τελος οι ιδιοι θα τα ετρωγαν) και στις αξιολογησεις ολα μελι γαλα.
Και στη βουλγαρια πληρωνουν για να πανε (και σε αυτα τα college εδω περα), αλλα δεν βλεπω κανενα τρομερο επιστημονικο δυναμικο να ερχεται απο εκει.
Επομενως για 1-2 καλα που υπαρχουν στο εξωτερικο δεν αξιζει καν η ιδεα να αφησεις να φτιαχτουν καμποσα ιδιωτικα εδω που θα δημιουργησουν τεραστιο κορεσμο στην αγορα αλλα και στο επιστημονικο προσωπικο. Τι να κανουμε δεν γεννηθηκαν ολοι να γινουν πρεστιζατοι γιατροι, οσοι το αξιζουν θα το καταφερουν απο τα δημοσια.
Τελος παντων, ας μην μακρηγορω, οι περισσοτεροι εδω μεσα δεν εχουν επαφη με αγορα εργασιας ή να εχουν επενδυσει καπου για να ξερουν πώς παει το πραγμα κ τι εστι ανταγωνισμος, οποτε πιο πολυ για αμπελοφιλοσοφια μου μοιαζει.
Να το θυμασαι οι "αριστοι" του σημερα οι αυριανοι μουρατοι εργαζομενοι των κοινωφελων με 400Ε του αυριο.
Θελει να παιξεις αλλη μπαλα για να ξεφυγεις απο αυτη τη τρυπα.
Το θέμα είναι ότι πλέον είναι μακράν ευκολότερο να περάσεις σε κάποια σχολή μέσω πανελληνίων παρά να δίνεις χιλιάδες ευρώ τον χρόνο σε ιδιωτικό. Αν δεν κάνουν αυτοί για επιστήμονες, δεν κάνουν και οι μισοί που περνάνε στα δημόσια. Για να αντιμετωπιστεί ο υπερκορεσμός με τον τρόπο στον οποίο αναφέρεσαι θα έπρεπε να κλείσουν δεκάδες τμήματα στη χώρα που παράγουν ειδικότητες ανεπιθύμητες στην αγορά εργασίες (όπως θεολόγοι κτλ) και να αφήσουν μια σχολή ακόμη και με δίδακτρα να πηγαίνει όποιος γουστάρει να αναλύει ιερά κείμενα να κάνει το χόμπι του. Ακόμα και τον κλάδο της πληροφορικής που είναι από αυτούς μα τις περισσότερες ευκαιρίες, στην Ελλάδα τον έχουμε ξεχειλώσει ανοίγοντας καμιά πενηνταριά (κυριολεκτικά) σχολές πληροφορικής και παρεμφερών αντικειμένων. Σου είπα και πριν, το ελληνικό δημόσιο είναι η μεγαλύτερη βιομηχανία πτυχίων της Ελλάδας. Και μπορεί να μην πληρώνεις (άμεσα) για να παίρνεις το πτυχίο σου, αλλά δεν δυσκολεύεσαι και καθόλου. Γιατί όλες αυτές οι σχολές, που δημιουργήθηκαν για να φέρουν κομματικά ψηφαλάκια, να μπαίνουν στο απυρόβλητο και να θυμόμαστε τον κορεσμό της αγοράς εργασίας για κάποια ελάχιστα κολλέγια που υπάρχουν στην Ελλάδα; Και στο λέω αυτό γιατί οι περισσότεροι που «μάχονται» κατά των ιδιωτικών είναι για κάποιον περίεργο λόγο υπέρμαχοι του δημόσιου πανεπιστημίου σε κάθε χωριό για τοπική ανάπτυξη, της ανοιχτής πρόσβασης στα πανεπιστήμια και κατά μέτρων που περιορίζουν τους εισαχθέντες, χωρίς να μιλάω για σένα προσωπικά.
Για το πώς θα λειτουργούσαν τα ιδιωτικά στην Ελλάδα δεν θα διαφωνήσω μαζί σου με τις τωρινές συνθήκες, απλά σκέψου πόσο βοήθησε το κράτος όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης στην καλλιέργεια αυτής της παρασιτικής νοοτροπίας του ελληνικού ιδιωτικού τομέα με τις επιδοματάρες και το δωρεάν χρήμα από την Ευρώπη. Δεν είναι επειδή οι Έλληνες είμαστε εκ φύσεως λαμόγια. Προφανώς αυτοί που κάνουν κουμάντο στον τόπο το έκαναν αυτό. Αν οι νοοτροπίες ήταν διαφορετικές, ένα ελληνικό Χάρβαρντ δεν θα ήταν πανεπιστήμιο παράλληλου σύμπαντος. Δεν ξέρω αν η ζημιά έχει γίνει κι αν μπορεί να αλλάξει η νοοτροπία και πόσο θα πάρει, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα.
Υπάρχει βέβαια και η λύση της απαλλαγής από την πτυχιομανία και του ανοίγματος των επαγγελμάτων με ταυτόχρονη αξιολόγηση του δημόσιου τομέα, ώστε οι «άχρηστοι με πτυχίο» να αξιολογούνται για το πόσο άχρηστοι είναι κι όχι για το τι πτυχίο έχουν, οπότε όλη αυτή η κουβέντα σταματάει αμέσως. Έχει τα δικά του ερωτηματικά για το μετά αυτός ο τρόπος, αλλά το συγκεκριμένο ζήτημα το κλείνει μια και καλή.