nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,800 μηνύματα.
27-12-19
21:27
η πληροφορικη με ενδιαφερει σαν σχολη απλος πιστευω πως δυσκολα θα βρω αποκατασταση μιας και οι δεξιοτητες μετρανε περισσοτερο για τον εργοδοτη απο ενα πτυχιο πληροφορικης αποψη μου εσεις τι πιστευετε
Ακριβώς. Βασικά για να είμαστε ειλικρινείς μετράνε περισσότερο τα διάφορα extracurricular skills από το καθεαυτό πτυχίο και φυσικά ο υποψήφιος να πιάνει πουλιά στον αέρα. Όχι το "στυλ φοιτητή με άγχος για την εξεταστική". Από την άλλη τα περισσότερα διεπιστημονικά μεταπτυχιακά που παντρεύουν ειδικότητες άσχετες είναι εκείνα που συντηρούνται με "ειδικά κονδύλια" (και λοιπά έσοδα, δίδακτρα κλπ) κυρίως για την ακαδημαϊκή προβολή συγκεκριμένων Πανεπιστημίων, Τμημάτων αλλά και επιπλέον εισόδημα καθηγητών που διδάσκουν σ' αυτά και βγαίνουν σε τηλεοπτικά παράθυρα. Είναι πολύ λίγα αριθμητικώς και ποιοτικώς, τα μεταπτυχιακά και τα πτυχία που αξίζουν χρόνο σπουδών με προοπτική μια σοβαρή επαγγελματική καριέρα. Επίσης, να διευκρινίσουμε τι εννοούμε σοβαρή καριέρα με βάση το προφίλ ενός νέου ανθρώπου γιατί προσωπικά δεν θεωρώ σοβαρή δουλειά το 8ωρο πίσω από έναν υπολογιστή. Όσο wow να φαντάζει σαν επάγγελμα για κάποιους, στο τέλος ένα 8ωρο βγαίνει και η ζωή δεν περνάει εύκολα. Τα περισσότερα προγράμματα σπουδών είναι απλά πιστοποιήσεις για να γεμίζουν προφίλ ανέργων που κάνουν διδακτορικό και το παίζουν ιστορία στο Linkedin. Τίποτα παραπάνω.
Πάντα είχα την λογική απορία πώς γίνεται σε μια οικονομία με ασταθή τύπο εργασίας, να βρίσκουν όλοι οι απόφοιτοι δουλειά; Υπάρχει κάποια εξήγηση σε αυτή την απορία; Δεν θεωρώ κανονική δουλειά εκείνη στην οποία μετά από 6 μήνες πρέπει να βρεις άλλη δουλειά. Επίσης σε Γερμανικές αγγελίες, παίζει συχνά η διευκρίνιση befristet με μικρά γράμματα.
Στον διεθνή χρηματοπιστωτικό κόσμο από όσο έχω καταλάβει, είναι λογικό οι εργαζόμενοι να αλλάζουν δουλειές σαν τα πουκάμισα, άσχετα το ψυχοσωματικό κόστος αυτής της ανωμαλίας με δικαιολογία ότι όποιος μένει στην ίδια δουλειά λιμνάζει και πιάνει γνωριμίες. Ξέρω πολλούς γνωστούς καλά παιδιά, που ενώ έκαναν απίστευτες σπουδές με διεπιστημονικά πεδία δυστυχώς μετά την πρώτη τους απόλυση δυσκολεύονται πολύ να βρουν μια κανονική δουλειά. Κρίμα.