paskmak
Διάσημο μέλος
Ο paskmak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Πτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,503 μηνύματα.
14-12-19
13:41
Αυτή η νοοτροπία δυστυχώς υπάρχει και στο εξωτερικό. Προσωπικά δεν συμφωνώ ότι η Ιατρική σαν ειδικότητα επαγγέλματος σε καταξιώνει περισσότερο από τα Μαθηματική ή Πληροφορική σαν ειδικότητες επαγγέλματος, για παράδειγμα. Επίσης διαφωνώ ότι επειδή μια οποιαδήποτε άλλη επιστήμη που δεν έχει την ίδια δυσκολία εισαγωγής όπως η Ιατρική, δεν αξίζει συγχαρητηρίων. Λυπάμαι για λογαριασμό όσων το 2020 έχουν τέτοια στεγανά, ότι η επιτυχία ενός μαθητή καθορίζεται από την επιλογή της Ιατρικής ή ότι όποιος είναι πειθαρχημένος από μικρός θα πρέπει de facto να σπουδάσει γιατρός. Με την λογική αυτή θα πρέπει ο κάθε τεμπέλης να σπουδάσει Φυσικός ή Μηχανολόγος Μηχανικός. Άσχετα αν η Ιατρική θαμπώνει κόσμο και στο εξωτερικό, η διαφορά με την Ελλάδα είναι ότι δεν καλλιεργείται η λογική της καταξίωσης. Δεν υπάρχουν καλύτερες ή χειρότερες επιστήμες. Υπάρχει μόνο ότι ο καθένας είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα και να σπουδάζει αυτό που τον κάνει δημιουργικό. Φαντάζομαι ότι αυτό δεν ενθουσιάζει στην Ελλάδα σαν άποψη ή τρόπος σκέψης. Το πρόβλημα είναι ο τρόπος σκέψης ως προς το πως αντιμετωπίζουμε τις επιστήμες κάτι που αντανακλάται στην οικονομική χρεωκοπία και πολιτικό τέλμα της Ελλάδας. Θα ήμουν πολύ περίεργος να μάθω με βάση ποια επιχειρήματα οι άλλες επιστήμες καταξιώνουν λιγότερο κάποιον και με βάση ποιο μοντέλο αγοράς, σπουδών, κοινωνίας.
Για παράδειγμα, τα Μαθηματικά ή η Γεωλογία σε τι ακριβώς υστερούν ως προς την σημασία τους και τις προοπτικές σε σχέση με την Ιατρική αφού στην τελική ένας μισθός θα μπαίνει στον τραπεζικό λογαριασμό; Με όσους έχω κάνει χρόνια κάποια παρόμοια συζήτηση, στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλο ποσοστό εσφαλμένων πληροφοριών σχετικά με τις ρεαλιστικές προοπτικές αλλά και ακαδημαϊκές κατευθύνσεις πολλών επιστημονικών κλάδων σε σχέση με αυτά που αναπαράγουν τα ΜΜΕ, οι διάφοροι ειδικοί σταδιοδρομίας, κλπ γιατί πολύ απλά η αγορά εργασίας καθορίζεται με κομματικές σκοπιμότητες στην Ελλάδα. Άρα οι γνώμες είναι στρατευμένες. Πολλές επιστήμες κρύβουν καλές επιλογές εργασίας ειδικά αν συνδυαστούν με τα προσωπικά θέλω και κλίσεις του πτυχιούχου. Εκεί κάνουμε το λάθος. Κοιτάζουμε το μεγάλο δέντρο της Ιατρικής εις βάρος της προσωπικότητας και των προσωπικών δυνατοτήτων έτσι ώστε να γίνει κάποιος ο "μεγαλογιατρός" επειδή και μόνο έγραψε 19,9 στις πανελλήνιες. Αν υποθέσουμε ότι όλοι θέλουν να γίνουν οι φτασμένοι γιατροί, μόνο ένας θα το πετύχει. Οι υπόλοιποι θα ρουφάτε την σκόνη του και θα πασχίζετε να βγάλετε ένα εισόδημα για να πληρώσετε το ενοίκιο του γραφείου. Αυτό ισχύει σε κάθε επιστήμη, σε κάθε χώρα.
Δυστυχώς αυτή η μανιέρα με το κοινωνικό κύρος κάποιων επιστημών έναντι άλλων οφείλεται στην αποστειρωμένη εικόνα των μαθητών, στο προσωπικό κόμπλεξ κατωτερότητας αλλά και ορισμένων γονιών που βλέπουν την πραγματικότητα σε διαθλασμένο κάτοπτρο. Ένας που ξέρει τι του γίνεται δεν προάγει την Ιατρική ως τοπ ειδικότητα έναντι άλλων επιστημών. Το κοινωνικό κύρος υπήρχε άλλες εποχές όπου σπούδαζαν οι λίγοι και συνήθως όσοι είχαν τις προϋποθέσεις (οικονομικές, κοινωνικές κλπ) και φυσικά ήξεραν τι τους γίνεται.
Αυτο το κόμπλεξ που έχετε καποιοι εκ της μαθηματικοβιολογοφυσικης παράταξης ότι δεν αισθάνεστε καταξιωμένοι και άξιοι και ωραίοι και σημαντικοί και και και, ειναι δικό σας θέμα. Όλες οι επιστήμες έχουν κάτι να δώσουν, δε χρειαζεται να συγκρίνει κανένας την επιστήμη του με κάποια άλλη, αυτο ειναι το πραγματικό κόμπλεξ.
Όσον αφορά την εύρεση εργασίας, η ιατρικη έχει περισσότερα προτερήματα (λόγω απαίτησης ολο και περισσότερου προσωπικού και αυξανόμενης έλλειψης του) και θέσεις απασχόλησης . Α ξεχασα , και αυτο στο μελλον θ αλλάξει, αφού οι μηχανές το 9769 μ.Χ θα βγάζουν διαγνώσεις, θα χειρουργούνε και θα δίνουν και ένα φιλακι αγάπης στον ασθενή με το που θα παίρνει το εξιτήριο του σε μορφη ολογράμματος, αντικαθιστώντας τους ιατρούς-ανθρώπους.