nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,797 μηνύματα.
14-12-19
13:31
Για να κάνω το συνήγορο του διαβόλου, η μέθοδος του πατέρα δουλεύει. Έχει μια κόρη που είναι μαθήτρια του 19.8 και αγωνίζεται να φτάσει το απόλυτο 20.
Αν καταφέρει η topic starter να περάσει Ιατρική (η σχολή που πραγματικά θέλει και η ίδια, απλώς επέλεξε ένα πιο βατό στόχο για ψυχολογικούς λόγους) ο πατέρας θα δικαιωθεί. Μακροπρόθεσμα ίσως τον ευχαριστεί για αυτή την πίεση.
Λογική-troll fockou. Ή Ιατρική ή τίποτα.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,797 μηνύματα.
14-12-19
12:03
Οι περισσότεροι 'καλοί μαθητές' της θετικής που δεν γουστάρουν τα μαθηματικά έχουν ως ultimate στόχο την ιατρική.. Τουλάχιστον αυτό ίσχυε στο σχολείο μου. Συνήθως πάνε όλοι για ιατρική, φυσικοθεραπεία και ΤΕΦΑΑ και αν δεν τα καταφερουν, μπαίνουν μετά σε βιολογίες και ότι άλλο έχει το 3ο πεδίο(ή δίνουν ξανά για ιατρική).
Πιστεύω πως αυτοί οι μαθητές, επειδή έχουν συνηθίσει να κυνηγάνε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, βγάζουν το συμπέρασμα οτι θα έχουν πετύχει πραγματικά στις πανελλήνιες μόνο αν ενταχθούν στις δυσκολότερες σχολές, κι οτιδήποτε άλλο υποβιβάζει την εικόνα τους ή αδικεί την ακαδημαϊκή τους επιτυχία.
Αυτή η νοοτροπία δυστυχώς υπάρχει και στο εξωτερικό. Προσωπικά δεν συμφωνώ ότι η Ιατρική σαν ειδικότητα επαγγέλματος σε καταξιώνει περισσότερο από τα Μαθηματική ή Πληροφορική σαν ειδικότητες επαγγέλματος, για παράδειγμα. Επίσης διαφωνώ ότι επειδή μια οποιαδήποτε άλλη επιστήμη που δεν έχει την ίδια δυσκολία εισαγωγής όπως η Ιατρική, δεν αξίζει συγχαρητηρίων. Λυπάμαι για λογαριασμό όσων το 2020 έχουν τέτοια στεγανά, ότι η επιτυχία ενός μαθητή καθορίζεται από την επιλογή της Ιατρικής ή ότι όποιος είναι πειθαρχημένος από μικρός θα πρέπει de facto να σπουδάσει γιατρός. Με την λογική αυτή θα πρέπει ο κάθε τεμπέλης να σπουδάσει Φυσικός ή Μηχανολόγος Μηχανικός. Άσχετα αν η Ιατρική θαμπώνει κόσμο και στο εξωτερικό, η διαφορά με την Ελλάδα είναι ότι δεν καλλιεργείται η λογική της καταξίωσης. Δεν υπάρχουν καλύτερες ή χειρότερες επιστήμες. Υπάρχει μόνο ότι ο καθένας είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα και να σπουδάζει αυτό που τον κάνει δημιουργικό. Φαντάζομαι ότι αυτό δεν ενθουσιάζει στην Ελλάδα σαν άποψη ή τρόπος σκέψης. Το πρόβλημα είναι ο τρόπος σκέψης ως προς το πως αντιμετωπίζουμε τις επιστήμες κάτι που αντανακλάται στην οικονομική χρεωκοπία και πολιτικό τέλμα της Ελλάδας. Θα ήμουν πολύ περίεργος να μάθω με βάση ποια επιχειρήματα οι άλλες επιστήμες καταξιώνουν λιγότερο κάποιον και με βάση ποιο μοντέλο αγοράς, σπουδών, κοινωνίας.
Για παράδειγμα, τα Μαθηματικά ή η Γεωλογία σε τι ακριβώς υστερούν ως προς την σημασία τους και τις προοπτικές σε σχέση με την Ιατρική αφού στην τελική ένας μισθός θα μπαίνει στον τραπεζικό λογαριασμό; Με όσους έχω κάνει χρόνια κάποια παρόμοια συζήτηση, στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλο ποσοστό εσφαλμένων πληροφοριών σχετικά με τις ρεαλιστικές προοπτικές αλλά και ακαδημαϊκές κατευθύνσεις πολλών επιστημονικών κλάδων σε σχέση με αυτά που αναπαράγουν τα ΜΜΕ, οι διάφοροι ειδικοί σταδιοδρομίας, κλπ γιατί πολύ απλά η αγορά εργασίας καθορίζεται με κομματικές σκοπιμότητες στην Ελλάδα. Άρα οι γνώμες είναι στρατευμένες. Πολλές επιστήμες κρύβουν καλές επιλογές εργασίας ειδικά αν συνδυαστούν με τα προσωπικά θέλω και κλίσεις του πτυχιούχου. Εκεί κάνουμε το λάθος. Κοιτάζουμε το μεγάλο δέντρο της Ιατρικής εις βάρος της προσωπικότητας και των προσωπικών δυνατοτήτων έτσι ώστε να γίνει κάποιος ο "μεγαλογιατρός" επειδή και μόνο έγραψε 19,9 στις πανελλήνιες. Αν υποθέσουμε ότι όλοι θέλουν να γίνουν οι φτασμένοι γιατροί, μόνο ένας θα το πετύχει. Οι υπόλοιποι θα ρουφάτε την σκόνη του και θα πασχίζετε να βγάλετε ένα εισόδημα για να πληρώσετε το ενοίκιο του γραφείου. Αυτό ισχύει σε κάθε επιστήμη, σε κάθε χώρα.
Δυστυχώς αυτή η μανιέρα με το κοινωνικό κύρος κάποιων επιστημών έναντι άλλων οφείλεται στην αποστειρωμένη εικόνα των μαθητών, στο προσωπικό κόμπλεξ κατωτερότητας αλλά και ορισμένων γονιών που βλέπουν την πραγματικότητα σε διαθλασμένο κάτοπτρο. Ένας που ξέρει τι του γίνεται δεν προάγει την Ιατρική ως τοπ ειδικότητα έναντι άλλων επιστημών. Το κοινωνικό κύρος υπήρχε άλλες εποχές όπου σπούδαζαν οι λίγοι και συνήθως όσοι είχαν τις προϋποθέσεις (οικονομικές, κοινωνικές κλπ) και φυσικά ήξεραν τι τους γίνεται.
Οι κλασικές ωραιοποιήσεις ενός υποτιθέμενου εξωτερικού.
Καλά ειδικά αυτό που λες πως βρίσκεις δουλειά απλά με πτυχίο βιολογίας στο εξωτερικό δεν παίζει για κανένα λόγο όμως. Το πολύ πολύ να σε πάρουν σε πανεπιστήμιο part-time ως assistant (δλδ να κάνεις τη λάντζα των εργαστηρίων) με την προυπόθεση πως κάνεις Masters σε αυτό το πανεπιστήμιο. Είναι πάρα πολύ δύσκολη μια βιώσιμη καριέρα βιολόγου χωρίς διδακτορικό στις μέρες μας. Είχα ρωτήσει κάποιους Γερμανούς που κάνανε MSc σε βιολογία που θα δουλέψουν μετά, και γελάγανε. Μου λένε σε 5 χρόνια που θα χουμε τελειώσει το διδακτορικό βλέπουμε.
Αυτό ισχύει με πολλούς που κάνουν κάποιο μεταπτυχιακό ή διδακτορικό στις μέρες μας. Ειδικά στο εξωτερικό που οι σπουδές είναι πολύ κοπιαστικές και όχι δεδομένες ως προς τη λήψη του διπλώματος, όπως πολύ σωστά αναφέρεις και το διδακτορικό θεωρείται ως "λατζέρης" μέσα στο Τμήμα σαν assistant προσωπικό, οι περισσότεροι δεν έχουν καμία σαφή ιδέα επαγγελματικής κατεύθυνσης. Με όσους μιλούσα χαλαρά, δεν ήξεραν που θα να ψάξουν για δουλειά όταν θα τελείωναν ή αν πήγαινε κάτι στραβά δεν είχαν κάποιο άλλο πλάνο στο μυαλό τους. Η μόνη τους απασχόληση ήταν να μπορούν να παραμείνουν στην ομάδα του x καθηγητή και να πληρώνονται από το βοήθημα που έπαιρναν ως ερευνητές-φοιτητές.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,797 μηνύματα.
11-09-19
22:01
Γιατί στο ischool η πλειονότητα έχει όνειρο την ιατρική; Οι άλλες επιστήμες είναι τόσο ανιαρές και άχαρες; Συγγνώμη για την ερώτηση, αλλά δεν κρατήθηκα. Η φάση είναι λίγο αστεία.