18-10-19
21:42
Ακριβώς αυτό λέω υπάρχουν καθηγητές, ανεξάρτητα με τη σχολή, που έχουν τεράστιο ψώνιο με το μάθημα που διδάσκουν με τελείως λάθος τρόπο. Παράδοση πολλές φορές απαράδεκτη με παιδιά να βγάζουν άκρη μόνα τους όπως μπορούν. Όταν αυτά τα μαθήματα είναι πολύπλοκα και δύσκολα (για την πλειοψηφία έστω) καταλήγουν να δίνουν πάρα πολλές φορές. Νομίζεις ότι ο καθηγητής σκιάζεται μήπως δεν δίδαξε σωστά; Ένας στους πολλούς θα είναι και αν τον βρεις.
Ένα τέτοιο μάθημα που με ζόρισε πολύ το πέρασα με τη δεύτερη αλλά μέσα σε όλα είχα και κάμποση δόση τύχης (πιο βατά θέματα από ότι συνήθως). Δεν μπορώ να κατηγορήσω άλλα παιδιά που το έδωσαν πέντε φορές πχ γιατί ξέρω πως μπορεί να γίνει η εξέταση του. Να απλοποιηθεί το μάθημα ή ο τρόπος εξέτασης είναι απλά μια ιδέα δεν μπορεί να πει κανένας στον καθηγητή τι να κάνει με αυτό. Καλώς ή κακώς έτσι είναι.
Δυστυχώς δεν μπορούν να γίνουν πολλά για τον τρόπο διδασκαλίας. Και αξιολόγηση που υποτίθεται πως υπάρχει με ερωτηματολόγια που μας δίναν που και που, δεν νομίζω πως τελικά αξιοποιείται κάπως και δεν ξέρω ποιός την βλέπει. Υπάρχουν όμως μερικά πράγματα πιστεύω που μπορεί να κάνει κάποιος. Το πρώτο είναι να ζητήσει να δει το γραπτό. Όταν το ζητάνε πολλοί περνάει το μήνυμα. Εμάς σε μια περίπτωση είχαν πάει τόσοι πολλοί να δούνε το γραπτό τους που ο καθηγητής έβγαλε μήνυμα στην η τάξη που εξηγούσε τι λάθος έκαναν οι περισσότεροι και ποιές ώρες/μέρες μπορούν να περάσουν να δουν τα γραπτά. Δεν άλλαξε κάτι αλλά τουλάχιστον μετά ξέρεις που να εστιάσεις. Και ξέρει και εκείνος πως υπάρχει μια μαζική δυσαρέσκεια για τον τρόπο που βαθμολόγησε. Σε άλλη περίπτωση νομίζω πως είχε γίνει κινητοποίηση και προς κοσμητεία. Μια άλλη φορά επειδή υπάρχαν πολλά παράπονα και φοιτητές που έχοντας κοπεί τρεις φορές ζητούσαν τριμελή, έσπρωξαν άλλοι καθηγητές μια καθηγήτρια να φύγει νωρίτερα με σύνταξη (πληρούσε τις προυποθέσεις), τουλάχιστον αυτό άκουσα και όντως έφυγε νωρίτερα. Πιστεύω πως όταν τα παράπονα είναι μαζικά, κάτι μπορεί να γίνει. Εμάς αυτό που είχα παρατηρήσει ήταν πως σε πιο απαιτητικά μαθήματα είτε λόγω ύλης είτε επειδή ο καθηγητής/τρια ήταν περίεργος και είχε μια αντίληψη πως κόβεται πολύς κόσμος, υπήρχαν κάποια έξτρα πράγματα που μπορούσες να κάνεις για να πάρεις κάποιο μπόνους. Το περίεργο κατά τη γνώμη μου είναι πως σε κάποια μαθήματα το ποσοστό των μαθητών που συμμετείχε σε δραστηριότητες που θα εξασφάλιζαν κάποιο μπόνους ήταν χαμηλό (πήγαινε και ανάλογα με το πόσο ενδιαφέρον ήταν το μάθημα, αλλά εντάξει αν θες να περάσεις, το μπόνους είναι μπόνους ειδικά όταν δεν είναι κάτι που απαιτεί πολύ χρόνο).
Όταν το θέμα είναι η διδασκαλία, αν έχουν πολλοί πρόβλημα ίσως να μπορούν να ζητήσουν να υπάρξει και κάποιο συνοδευτικό φροντιστήριο του μαθήματος. Το πρόβλημα σε αυτό είναι και η χρηματοδότηση. Αν ένας καθηγητής βάλει μεταπτυχιακούς ή διδακτορικούς φοιτητές να διδάσκουν στο φροντιστήριο, δεν θα γίνει επί πληρωμή, ειδικά αν το μεταπτυχιακό είναι δωρεάν.
Πάντως παρεξήγησες αυτό που ήθελα να πω, το θέμα μου δεν είναι το ποιός φταίει αν είναι ο καθηγητής ή οι φοιτητές, είναι το οτι όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν είναι θέμα του ίδιου του αντικειμένου και δεν δείχνει την δυσκολία του και σίγουρα δεν είναι κάτι θετικό για μια σχολή. Αν μια σχολή είναι δύσκολη επειδή έχει κακούς καθηγητές, είναι δύσκολη για πολύ λάθος λόγους.
@npb Ναι, καταλαβαίνω τι λες. Κρίμα να σμβαίνει αυτό. Απλά πιστεύω πως αν οι καθηγητές θεωρούν πως το επίπεδο είναι ανεπαρκές, θα έπρεπε κάπως να προσπαθήσουν να το βελτιώσουν. Δεν είναι λογική αυτή. Δηλαδή και σε ξένες φιλολογίες βάζουν κάποια μαθήματα για να βελτιθεί το επίπεδο της γλώσσας απ όσο ξέρω. Σε εμάς είμαι πολύ περίεργη να δω τι θα κάνουν που από του χρόνου δεν θα υπάρχει κανένα υπόβαθρο στα λατινικά και θα πρέπει να το πάρουν απ΄την αρχή, αλλά είτε το θέλουν είτε όχι, αυτό θα είναι το υπόβαθρο οπότε θα πρέπει να δουλέψουν με αυτό. Έχει τύχει σε μάθημα να βάλουν έξτρα φροντιστήριο επειδή θεώρησε ο καθηγητής πως υπήρχαν ελλείψεις. Και σε εμάς κάποια πράγματα θεωρούνται δεδομένα (στα αρχαία π.χ.) αλλά είναι και κάπως πιο προσαρμοσμένες μετά οι απαιτήσεις στην εξέταση.
18-10-19
16:09
Έκατσα και διάβασα το τόπικ και ορισμένα πράγματα που έχουν γραφτεί τα διαβάζω και σκέφτομαι πως δεν γίνεται απλά κάποιος τρολλάρει. Δεν καταλαβαίνω γιατί να υπάρχει αυτή η κόντρα θετικών/θεωρητικών επιστημών (κυρίως από την μεριά των θετικών). Γιατί να πρέπει οπωσδήποτε να αποδείξεις πως τα μαθηματικά και οι θετικές σχολές γενικότερα είναι οι μόνες δύσκολες ενώ οι θεωρητικές είναι εύκολες και δεν είναι καν επιστήμες/οι των θετικών είναι πιο έξυπνοι;
Γνώμη μου είναι πως κάθε άτομο έχει διαφορετικές ικανότητες, κλίσεις και background οπότε μια σχολή που είναι δύσκολη για κάποιον για άλλον μπορεί να είναι εύκολη. Η δυσκολία λοιπόν μιας σχολής έχει να κάνει με το υπόβαθρο του φοιτητή, τις δεξιότητές του και την προσπάθεια που καταβάλλει. Ας πούμε φαντάζομαι (και από αυτά που έχω ακούσει δηλαδή από γνωστούς και φίλους) πως κάποιος που μπαίνει σε μια ξένη φιλολογία και μιλάει αυτήν την γλώσσα σαν μητρική ή έστω έχει ένα επίπεδο Γ2 θα δυσκολευτεί πολύ λιγότερο από κάποιον που μπαίνει με ένα επίπεδο Α2.
Πάντως το να λέγεται πως μια σχολή είναι δύσκολη επειδή οι φοιτητές δίνουν 7-8 φορές τα μαθήματα είναι απίστευτα λάθος. Είναι λάθος να δίνονται μαθήματα 7-8 φορές. Σε άλλες χώρες αν κάποιος δώσει ένα μάθημα πάνω απο 3 φορές κινδυνεύει να διαγραφεί/να μην του επιτραπεί να ξαναδώσει το μάθημα. Και από την εμπειρία μου, δεν χρειάστηκε ποτέ να δώσω μάθημα πάνω από 3 φορές. Όχι επειδή εγώ είμαι εξαιρετική φοιτήτρια ή κάτι τέτοιο. Έτσι θα έπρεπε να ισχύει για όλους. Τις σπάνιες φορές που έδωσα μάθημα τρίτη φορά ήταν είτε από δικό μου φταίξιμο (δεν παρακολουθούσα/δεν ασχολήθηκα τόσο) είτε από υπαιτιότητα του καθηγητή. Όταν κάποιος θεωρεί πως έγραψε καλά και ο βαθμός δεν είναι αυτός που θα περίμενε, οφείλει να ζητήσει να δει το γραπτό του για να δει τα λάθη του. Στις 3 φορές που θα κοπεί κάποιος έχει δικαίωμα να ζητήσει να εξεταστεί από επιτροπή. Δεν θεωρώ πως δεν υπάρχουν καθηγητές που είναι κάπως πιο απαιτητικοί εως και ξεκάθαρα προβληματικοί(πολλά βγαίνουν κατά καιρούς στην τηλεόραση), πιστεύω όμως πως στο χέρι μας είναι να διεκδικούμε κάποια πράγματα. Μια σχολή δεν θα έπρεπε να είναι δύσκολη επειδή έχει προβληματικούς καθηγητές ή καθηγητές που κόβουν επίτηδες μαθητές, και αν έχει σίγουρα δεν είναι κάτι για το οποίο θα έπρεπε να υπερηφανεύεται.
Νομίζω πως πριν αρχίσουμε να λέμε πως η σχολή μας είναι δύσκολη ή να την συγκρίνουμε με άλλες σχολές (στις οποίες δεν έχουμε σπουδάσει και άρα δεν έχουμε πλήρη εικόνα), καλό θα ήταν να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Αν δυσκολευόμαστε να κάτσουμε να δούμε το γιατί. Τι πάει λάθος; Πολλά μπορεί να παίζουν ρόλο. Μπορεί κάποιος να να έχει ελλείψεις, άλλος απλά να έχει κλίση σε κάτι άλλο και να του είναι πιο δύσκολο από ότι σε κάποιον με μια φυσική κλίση σε αυτό. Έχω συζητἠσει με γνωστούς/ες μου που είναι αιώνιοι φοιτητές σε θετικές σχολές και τους έχω ρωτήσει (ευγενικά) γιατί. Αυτό που μου είπαν είναι πως οι σχολή τους δεν είναι τόσο δύσκολη αλλά δεν ασχολούνται τόσο πολύ/όσο θα έπρεπε. Άλλοι μου είπαν πως τα μαθηματικά του σχολείου είναι αρκετά διαφορετικά από αυτά που κάνουν στην σχολή και ανακάλυψαν πως απλά δεν τους ελκύει το αντικείμενο. Αυτό φυσικά συμβαίνει σε πολύ κόσμο από όλες τις κατευθύνσεις και πάντα είναι δύσκολο να μελετήσεις κάτι που τελικά δεν σου αρέσει. Απλά δεν έχει νόημα αμα δυσκολευόμαστε αντί να δούμε τι τελικά φταίει, να καθόμαστε να βλέπουμε αν η τάδε που είναι σε θεωρητική σχολή διαβάζει λιγότερο απο εμάς και πόσο άδικο είναι να διαβάζει λιγότερο και να περνάει. Ε ναι, πολύς κόσμος επίσης αντιγράφει και περνάει δεν είναι εκεί το νόημα. Και στην ίδια σχολή θα συναντήσουμε άτομα που μελετάνε λιγότερες ώρες και τα πάνε καλύτερα γιατί έχουν κάποια φυσική κλίση/τους κόβει περισσότερο. Τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να κάτσουμε να μετράμε τις ώρες που θέλει κάποιος να πάρει ένα 5, ή ένα7 ή ένα 10 (αν μπορεί να πάρει 10). Ούτε απαιτείται η ίδια προσπάθεια σε όλα τα μαθήματα, παντού υπάρχουν και κάποια πιο εύκολα και κάποια πιο δύσκολα.
Γνώμη μου είναι πως κάθε άτομο έχει διαφορετικές ικανότητες, κλίσεις και background οπότε μια σχολή που είναι δύσκολη για κάποιον για άλλον μπορεί να είναι εύκολη. Η δυσκολία λοιπόν μιας σχολής έχει να κάνει με το υπόβαθρο του φοιτητή, τις δεξιότητές του και την προσπάθεια που καταβάλλει. Ας πούμε φαντάζομαι (και από αυτά που έχω ακούσει δηλαδή από γνωστούς και φίλους) πως κάποιος που μπαίνει σε μια ξένη φιλολογία και μιλάει αυτήν την γλώσσα σαν μητρική ή έστω έχει ένα επίπεδο Γ2 θα δυσκολευτεί πολύ λιγότερο από κάποιον που μπαίνει με ένα επίπεδο Α2.
Πάντως το να λέγεται πως μια σχολή είναι δύσκολη επειδή οι φοιτητές δίνουν 7-8 φορές τα μαθήματα είναι απίστευτα λάθος. Είναι λάθος να δίνονται μαθήματα 7-8 φορές. Σε άλλες χώρες αν κάποιος δώσει ένα μάθημα πάνω απο 3 φορές κινδυνεύει να διαγραφεί/να μην του επιτραπεί να ξαναδώσει το μάθημα. Και από την εμπειρία μου, δεν χρειάστηκε ποτέ να δώσω μάθημα πάνω από 3 φορές. Όχι επειδή εγώ είμαι εξαιρετική φοιτήτρια ή κάτι τέτοιο. Έτσι θα έπρεπε να ισχύει για όλους. Τις σπάνιες φορές που έδωσα μάθημα τρίτη φορά ήταν είτε από δικό μου φταίξιμο (δεν παρακολουθούσα/δεν ασχολήθηκα τόσο) είτε από υπαιτιότητα του καθηγητή. Όταν κάποιος θεωρεί πως έγραψε καλά και ο βαθμός δεν είναι αυτός που θα περίμενε, οφείλει να ζητήσει να δει το γραπτό του για να δει τα λάθη του. Στις 3 φορές που θα κοπεί κάποιος έχει δικαίωμα να ζητήσει να εξεταστεί από επιτροπή. Δεν θεωρώ πως δεν υπάρχουν καθηγητές που είναι κάπως πιο απαιτητικοί εως και ξεκάθαρα προβληματικοί(πολλά βγαίνουν κατά καιρούς στην τηλεόραση), πιστεύω όμως πως στο χέρι μας είναι να διεκδικούμε κάποια πράγματα. Μια σχολή δεν θα έπρεπε να είναι δύσκολη επειδή έχει προβληματικούς καθηγητές ή καθηγητές που κόβουν επίτηδες μαθητές, και αν έχει σίγουρα δεν είναι κάτι για το οποίο θα έπρεπε να υπερηφανεύεται.
Νομίζω πως πριν αρχίσουμε να λέμε πως η σχολή μας είναι δύσκολη ή να την συγκρίνουμε με άλλες σχολές (στις οποίες δεν έχουμε σπουδάσει και άρα δεν έχουμε πλήρη εικόνα), καλό θα ήταν να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Αν δυσκολευόμαστε να κάτσουμε να δούμε το γιατί. Τι πάει λάθος; Πολλά μπορεί να παίζουν ρόλο. Μπορεί κάποιος να να έχει ελλείψεις, άλλος απλά να έχει κλίση σε κάτι άλλο και να του είναι πιο δύσκολο από ότι σε κάποιον με μια φυσική κλίση σε αυτό. Έχω συζητἠσει με γνωστούς/ες μου που είναι αιώνιοι φοιτητές σε θετικές σχολές και τους έχω ρωτήσει (ευγενικά) γιατί. Αυτό που μου είπαν είναι πως οι σχολή τους δεν είναι τόσο δύσκολη αλλά δεν ασχολούνται τόσο πολύ/όσο θα έπρεπε. Άλλοι μου είπαν πως τα μαθηματικά του σχολείου είναι αρκετά διαφορετικά από αυτά που κάνουν στην σχολή και ανακάλυψαν πως απλά δεν τους ελκύει το αντικείμενο. Αυτό φυσικά συμβαίνει σε πολύ κόσμο από όλες τις κατευθύνσεις και πάντα είναι δύσκολο να μελετήσεις κάτι που τελικά δεν σου αρέσει. Απλά δεν έχει νόημα αμα δυσκολευόμαστε αντί να δούμε τι τελικά φταίει, να καθόμαστε να βλέπουμε αν η τάδε που είναι σε θεωρητική σχολή διαβάζει λιγότερο απο εμάς και πόσο άδικο είναι να διαβάζει λιγότερο και να περνάει. Ε ναι, πολύς κόσμος επίσης αντιγράφει και περνάει δεν είναι εκεί το νόημα. Και στην ίδια σχολή θα συναντήσουμε άτομα που μελετάνε λιγότερες ώρες και τα πάνε καλύτερα γιατί έχουν κάποια φυσική κλίση/τους κόβει περισσότερο. Τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να κάτσουμε να μετράμε τις ώρες που θέλει κάποιος να πάρει ένα 5, ή ένα7 ή ένα 10 (αν μπορεί να πάρει 10). Ούτε απαιτείται η ίδια προσπάθεια σε όλα τα μαθήματα, παντού υπάρχουν και κάποια πιο εύκολα και κάποια πιο δύσκολα.