Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,265 μηνύματα.
11-09-23
17:29
Ελπίζω η φράση "ούτε μια εξίσωση δευτέρου βαθμού δεν μπορώ να λύσω" να είναι μεταφορική αλλιώς το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο . Πάντως στην φάση που είσαι και οι δύο επιλογές είναι απαίσιες , οπότε ένα είναι το σίγουρο : Εαν το θες πολύ θα πρέπει να στρώσεις κώλο πάρα πολύ σοβαρά .Καλησπέρα σας , είμαι 35 ετών και έχω πτυχίο πληροφορικής. Δεν μου άρεσε ποτέ το αντικείμενο αυτό , λόγω της πίεσης των γονιών μου το επέλεξα. Οπότε παρόλο που την τελείωσα σε 4,5 χρόνια δεν ασχολήθηκα επαγγελματικά ποτέ.
Μου αρέσει πάρα πολύ η ιατρική( αυτό ήθελα και τότε στα 18 μου αλλά έγραψα 17.800 μόρια οπότε δεν υπήρχε καμία περίπτωση να περάσω ).Είναι ένα όνειρο για μένα !
Στην ηλικία μου είμαι τώρα έχω ξεχάσει τα πάντα από τα μαθήματα του λυκείου όπως μαθηματικά , φυσική κλπ ούτε καν μια εξίσωση δεύτερου βαθμού δεν μπορώ να λύσω .
Τι προτείνετε να μελετήσω 2 χρόνια τα εξεταζόμενα μαθήματα του λυκείου και να δώσω πανελλαδικές ή να δώσω κατατακτήριες εξετάσεις;
Ευχαριστώ πολύ !
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,265 μηνύματα.
24-06-20
18:43
Ηθικό δίδαγμα, μόλις τελείωσεις την Γ' Λυκείου, πας στο εξωτερικό και σπουδάζεις ωραία και καλά Ιατρική και τελειώνουν τα βάσανα.
Έχεις γλιτώσει πολλά.
Δεν πληρώνεις φροντιστήρια για την προετοιμασία, δεν παλεύεις για κατατακτήριες, δεν παλεύεις 2η, 3η φορά για πανελλήνιες, δεν περνάνε τα χρόνια παλεύοντας για κάτι πολύ αμφίβολο. Στα 6 χρόνια είσαι Ιατρός
Πλήρωνεις μεν και πάλι αλλά τα λεφτά είναι εγγυημένο οτι αξιοποιούνται και δεν ρίχνονται στον βρόντο .
Βέβαια δεν έχουν όλα τα παιδιά αυτή την δυνατότητα,αλλά τα πιο έξυπνα απο αυτά θα το αντιληφθούν αυτό και θα φροντίσουν να διαβάσουν περισσότερο απ'όσο χρειάζεται για να καταφέρουν τον στόχο τους .
Η ζωή δεν είναι δίκαιη,το παίρνεις σαν δεδομένο και προετοίμαζεσαι,αξιοποιώντας ότι μπορείς ή κλαις για αυτό
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,265 μηνύματα.
24-06-20
18:29
Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτό το thread μου έχει προκαλέσει μια μίνι-κατάθλιψη. Η ιατρική αληθεύει ότι είναι μια σχολή που αρκετά δύσκολα μπορείς να εισαχθείς, όμως δεν ήξερα ότι οι κατατακτήριες είναι σε επίπεδο ακόμα πιο δύσκολο. Για παράδειγμα μπήκα στη ιατρική ΑΠΘ και είδα ότι στις 18+ θέσεις 110 άτομα είχαν κάνει αίτηση. Φανταστείται τώρα από αυτά τα 110 το 70 να πηγαίνει σε φτοντιστήριο, τα 40 να διαβάζει ατέλειωτα χρόνια για να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους και είναι σίγουρο ότι δεν θα μπουν όλοι οι διαβασμένοι. Ταυτόχρονα κάποιοι άλλοι φεύγουν για το εξωτερικό που μπορεί να είναι πιο εύκολα ή δύσκολα. Γενικά η ιατρική ξεπερνάει όλες τις άλλες σχολές. Και την νομική με 17.200 μόρια, και τους μηχανολόγους και όλους. Όχι προς δυσκολία αλλά προς ζήτηση. Ποιος δεν θέλει να αποκαλείται Δόκτορ και να φοράει συνέχεια μια άσπρη ρόμπα ως προς ένδειξη μόρφωσης και κύρους; Το κακό είναι ότι ταυτόχρονα παιδιά φτωχών, μεταναστών, παιδιά που μπορεί να έχουν κάποια ασθένεια ή να είναι ανάπηρα να προσπαθούν μια ζωή και να μην τα καταφέρνουν λόγω που μέχρι και η κουτσή Μαρία ονειρεύεται την ιατρική. Τέλος πάντων για να μην πολυλογό έχω καταλάβει ότι η ιατρική είναι ένα επάγγελμα που χρειάζεται τις μεγαλύτερες θυσίες.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Υ.Γ βλέπω ότι τα φροντιστήρια καλά κρατούν μέχρι και μετά το λύκειο
Η ιατρική είναι ένα επάγγελμα όπως όλα τα άλλα,τα φανταστικά και μαγικά πράγματα υπάρχουν μόνο στο μυαλό μας . Εαν κάποιος έχει φτάσει σε σημείο να έχει εμμονή υπάρχει θέμα . Βάλε κάτω όλα τα λεφτά για να δώσεις 2-3 χρόνια πανελλήνιες,να μπεις κάπου άκυρα,να τελειώσεις και να δώσεις κατατακτήριες για να σπουδάζεις άλλα 6 χρόνια,και αυτό εαν περάσεις με την πρώτη...it just doesn't worth it . Όσα λεφτά και να βγάζεις μετά,έχεις φάει τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου και τα λεφτά των γονιών σου,χωρίς πιθανότατα να βγάζεις δικά σου και το χειρότερο...δεν πρόκειται να βγάζεις και τόσα όσο οι μεγαλογιατροί αργότερα .
Υπάρχει ένα σημείο μετά απο το οποίο βάζεις πολλά και παίρνεις πίσω ελάχιστα . Και αυτό δεν είναι θέμα του "κάνω θυσίες" είναι "κάνω σπατάλες"...χρημάτων,ψυχολογίας & χρόνου .
Τα παιδιά που περνάνε ιατρική τα προετοιμάζουν απο πολύ μικρά για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των εξετάσεων,όχι γιατί είναι πιο απαιτητική απο άλλες επιστήμες,αλλά λόγω του μεγάλου ανταγωνισμού . Άλλα προσπαθούν απίστευτα πολύ και τα καταφέρνουν . Προσωπικά πιστεύω ότι εαν έδωσες τον καλύτερο σου εαυτό και δεν σου βγαίνει με τίποτα...ούτε απολυτήρια,ούτε κατατακτήριες ούτε τίποτα δεν θα σε βοηθήσει,απλά δεν κάνεις...