Eileen
Τιμώμενο Μέλος
Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
25-08-19
17:10
Είναι οι μαλακίες του Peterson, δεν φταίω εγώ
Έχεις δίκιο, το είχα ξεχάσει αυτό το τέρας της διανόησης.
Eileen
Τιμώμενο Μέλος
Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
25-08-19
17:08
Λέμε το ίδιο πράγμα σε γενικές γραμμές.Επίτρεψέ μου να θεωρώ τους ανθρώπους ''κατασκευαστές'' και όχι '' προϊόντα'' του κοινωνικού περιβάλλοντος τους και να το τεκμηριώσω. Είμαι σίγουρος πως θεωρείς, όπως και όλοι δηλαδή, ότι το μικρό παιδί είναι προϊόν του κοινωνικού περιβάλλοντος που ονομάζεται οικογένεια. Δεν έχει διαμορφώσει ακόμη αυτόνομη προσωπικότητα -μέχρι την εφηβεία δηλαδή και για κάποιους πολύ αργότερα- και, έτσι, λαμβάνει τα ερεθίσματα των γονέων του και των λοιπών συγγενών πάνω σε διάφορα θέματα (ηθικής, κοινωνικής φύσεως κλπ). Ακόμη, στη διάρκεια της εφηβείας συνεχίζει να υφίσταται κοινωνικές πιέσεις, τους ''βομβαρδισμούς'' που αναφέρει η Orange Crush και μου αρέσει να χρησιμοποιώ. Όλα αυτά, σαφώς, είναι στοιχεία που διαμορφώνουν βασικά στοιχεία της ανθρώπινης προσωπικότητας και είναι τα αίτια για να χαρακτηρίζεται ο άνθρωπος ''προϊόν'' του κοινωνικού περιβάλλοντος.
Ωστόσο, όταν ο άνθρωπος έχει κατακτήσει την ωριμότητα και γίνει ανεξάρτητο ον, δύναται να απορρίψει πλήθος στοιχείων που έχει αφομοιώσει από την κοινωνία και τους φορείς της όλα αυτά τα χρόνια, ακόμη και στοιχεία της προσωπικότητάς του (η κοινωνική καταπίεση που υφίσταται μία κοπέλα για να παντρευτεί και την οποία αρχικά υιοθετεί, ίσως απορριφθεί μετά από την ώριμη διαλογή για την οποία κάνω λόγο). Με άλλα λόγια, ένας άνθρωπος, αν θελήσει και τα καταφέρει, δύναται να επιλέξει εκείνος και να διαμορφώσει το δικό του κοινωνικό περιβάλλον (δεν εννοώ την αλλαγή των φορέων, όπως η οικογένεια, αλλά των ιδεών που το συνθέτουν). Για αυτό θεωρώ τον άνθρωπο ''κατασκευαστή'' και όχι ''προϊόν''.
Η διαφορά μας μάλλον, είναι ότι για εμένα αυτή η δυνατότητα που αναφέρεις να απορρίψει αυτά τα πρότυπα, στηρίζεται σε μία πολύ αόριστη διαδικασία "ωριμότητας" και "ανεξαρτησίας", για τις οποίες δεν είμαι σίγουρη ότι είναι ικανοί όλοι οι άνθρωποι. Ποιο ακριβώς είναι αυτό το σημείο; Ταυτίζεται με την ενηλικίωση του ανθρώπου; Αν ναι, γιατί;
Επομένως, παραμένουν προϊόντα του περιβάλλοντός τους για εμένα. Ακόμη κι αν δεχτώ την έννοια του κατασκευαστή, όπως γλαφυρά λες, (στην ουσία απλά τους δίνεις ρόλο "αιτίας" και όχι "αποτελέσματος") είναι πως με την δική σου οπτική υπεισέρχεται και η ηθική διάσταση της ευθύνης.
Οκ, αλλά αυτό πώς ακριβώς αλλάζει αυτό που λέω;Επιστρέφοντας στο ζήτημα της συνείδησης που θίγεις, κρίνω πως αυτή μπορεί να διαμορφωθεί ανεξάρτητα από την νομική επιβολή. Ο σεξιστής θα είναι σεξιστής είτε υπάρχει κατοχυρωμένη ισότητα είτε όχι. Ο πολέμιος του σεξισμού θα είναι πολέμιος του σεξισμού είτε υπάρχει κατοχυρωμένη ισότητα είτε όχι. Γιατί; Γιατί θα έχει τη συνείδησή του ως απότοκο της παιδείας ή δεν θα την έχει στην περίπτωση του σεξιστή.
Eileen
Τιμώμενο Μέλος
Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
25-08-19
16:49
Σύντομη παρένθεση: τελευταία έχει διαδοθεί μια άποψη που συνδέει (ασαφώς) τα identity politics με την παραδοσιακή αριστερά, το σοσιαλισμό κλπ. Προφανώς δεν ευσταθεί κάτι τέτοιο, αρκεί να διαβάσει κανείς την κριτική αριστερών (π.χ. Μπούκτσιν) στις πολιτικές ταυτότητας.
Εχμ... what?