Ziekr
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Ziekr αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 230 μηνύματα.
17-08-19
22:14
Αυτό αναφέρθηκε και νωρίτερα. Αν και πιστεύω ότι οι σελίδες των τμημάτων δε μπορούν να γράψουν κάτι που δεν ισχύει, επομένως οι εν λόγω παραπομπές δεν με πειράζουν.
Όταν κάτι είναι αόριστο, κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι δεν ισχύει. Πάρε για παράδειγμα ότι παρατέθηκε πιο πάνω από το site τμήματος θεατρικών σπουδών:
α) Στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ως θεατρολόγοι στα ολοήμερα δημοτικα σχολεία (ωρομίσθιοι). β) Σε θεατρικούς οργανισμούς ως δραματολόγοι, υπεύθυνοι καλλιτεχνικού προγραμματισμού, μεταφραστές, επιμελητές προγραμμάτων.
γ) Στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο ως επιστημονικοί σύμβουλοι και υπεύθυνοι για θεατρικές εκπομπές.
δ) Στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο και σε εκδοτικούς οίκους ως κριτικοί, ειδικευμένοι στο θέατρο συντάκτες, υπεύθυνοι εκδόσεων και δραστηριοτήτων σχετικών με το θέατρο.
ε) Σε υπουργεία, νομαρχίες και στην Tοπική Aυτοδιοίκηση ως υπεύθυνοι θεατρικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων.
στ Σε δραματικές σχολές ως καθηγητές.
ζ) Εφόσον συνεχίσουν μεταπτυχιακές σπουδές και αποκτήσουν διδακτορικό δίπλωμα, στα Πανεπιστημιακά Τμήματα Θεατρικών Σπουδών και στα Τμήματα των Φιλοσοφικών Σχολών ως ακαδημαϊκοί διδάσκοντες.
η) Σε ερευνητικά κέντρα ως μελετητές της ιστορίας και της θεωρίας του θεάτρου.
θ) Εφόσον σπουδάσουν σε δραματική σχολή, μπορούν να σταδιοδρομήσουν στο θέατρο ως σκηνοθέτες ή ηθοποιοί.
Αν εξαιρέσεις το σημείο που λέει για ακαδημαική σταδιοδρομία που υπάρχει σε όλες τις σχολές, όλα τα άλλα είναι γενικόλογα, αόριστα και απαιτούν διαφορετικά πράγματα από ένα πτυχίο Θεατρικών Σπουδών. Είτε αυτά είναι δημόσιες σχέσεις, είτε επιτυχία σε κρατικές προκυρήξεις, είτε φοίτηση σε ιδιωτική δραματική σχολή.
Ziekr
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Ziekr αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 230 μηνύματα.
17-08-19
21:53
Το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό στην Αγγλία προσέφερε πρακτική σε εγκληματολογικά εργαστήρια, ξέρω πολύ καλά ότι έκαναν και πρακτικά μαθήματα. Παραπάνω μη με ρωτάς, δεν ξέρω, και θα πω κανέναν όρο λάθος και θα φάω (δικαίως) κράξιμο. Στην Ελλάδα πάντως ισχύει αυτό που λες, 100%.
Για το θέμα που λες του ΣΕΠ, συμφωνώ απολύτως. Αλλά όταν προσφέρουμε συμβουλές από την αγορά εργασίας ή την ακαδημαϊκή "αγορά" δεν γίνονται δεκτές (όχι εδώ συγκεκριμένα, γενικά). Τί είδους συμβουλές όμως θα ήταν χρήσιμες; Γιατί κάτι παραπάνω που διάβασα περι δημοσιογραφίας από χόμπι (το αντικείμενο που γνωρίζω, γι' αυτό και το αναφέρω), είναι μόνο για να μου ανεβάζουν το αίμα στο κεφάλι!
Πρακτική σε εγκληματολογικά εργαστήρια σημαίνει βοήθεια σε έρευνα άλλων. Τα περισσότερα μεταπτυχιακά έχουν πρακτική, αυτό δεν σημαίνει πως σχετίζονται με εφαρμογές της επιστήμης. Στο πρώτο μου πτυχίο στην κοινωνιολογία κάναμε πρακτική στο υπουργείο εξωτερικών, δεν σημαίνει πως κάναμε πρακτικές εφαρμογές της επιστήμης. Κλάδοι που είναι άμεσα συνδεδεμένοι με την κρατική διοίκηση, όπως και η εγκληματολογία, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να εξασκηθούν πρακτικά από μη θέση ισχύος. Ούτε όσοι κάνουν έρευνα σε αυτές τις εξασκούν πρακτικά, απλά μέσω κάποιων δεδομένων και συμπερασμών αναπτύσσουν συγκεκριμένες θεωρίες.
Να κάνω εδώ μια επισήμανση γιατί υπάρχει μεγάλη σύγχυση ως προς τι είναι η εγκληματολογία: δεν έχει καμία σχέση με CSI Miami, άνακριση εγκληματιών και τέτοια. Είναι ένα πεδίο συνάντησης διάφορων επιστημών σχετικά με το έγκλημα ως έννοια και ως κοινωνικό ζήτημα. Το να την εξασκείς πρακτικά σημαίνει πως αναπτύσσεις συγκεκριμένη κρατική πολιτική που ανταποκρίνεται στα εύρηματα και τις πεποιθήσεις κάποιου από τα θεωρητικά ρεύματά της. Για αυτό και δεν γίνεται να εξασκηθεί πρακτικά από άτομα που δεν είναι βαθιά χωμένοι στην εκάστοτε πολιτική εξουσία.
Η κατεύθυνση του σωφρονιστικού συστήματος της Νορβηγίας και Σουηδίας έχει τις καταβολές του στο ρεύμα της ακαδημαικής κριτικής εγκληματολογίας που αναπτύχθηκε κατά τα τέλη της δεκαετίας του '80. Όμως δεν ήταν οι ίδιοι οι ακαδημαικοί που το εφάρμοσαν πρακτικά, αλλά οι τότε πολιτικοί των χωρών αυτών.
Όσο για το τι συμβουλές θα ήταν χρήσιμες, η γνώμη μου είναι πως θα ήταν καλύτερα αν κάποιος δεν έχει εμπειρία με ένα συγκεκριμένο κλάδο να μην κάνει γενικεύσεις και να μην μιλά με σιγουριά. Ειδικά όταν η σιγουριά αυτή προέρχεται από τις ιστοσελίδες των τμημάτων (νομίζω είναι κατανοητό πως ποτέ καμιά σχολή δεν πρόκειται να μην γράψει για καμιά 10αριά διαφορετικές ειδικότητες υποτιθέμενης απασχόλησης) και από γενικολογίες περί εξωτερικού. Συγκυριακές περιπτώσεις είναι καλό να αναφέρονται (π.χ. ο φίλος μου τελείωσε το Χ και έχει δουλειά στο τάδε τομέα) αλλά να μένουν ως τέτοιες, δηλαδή ως συγκυριακές περιπτώσεις. Δεν αναφέρομαι σε σένα, γενικά μιλάω.
Ziekr
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Ziekr αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 230 μηνύματα.
16-08-19
12:58
Αυτή τη στιγμή η ψυχολογία μαζί με το κοινωνικό λειτουργό, έχουν φουλ δουλειά. Δεν υπάρχει εταιρεία σοβαρή και μεγάλη αλλά και ΜΚΟ που να μην έχουν ψυχολόγο.
Οι κοινωνικοί λειτουργοί έχουν φουλ δουλειά επειδή έσκασε η μεταναστευτική κρίση το '15. Το ίδιο δεν ισχύει για τους ψυχολόγους. Ωφελήθηκαν και αυτοί βέβαια από το μεταναστευτικό, όμως οι θέσεις ψυχολόγων εκεί είναι λιγότερες και ο ανταγωνισμός μεγαλύτερος.
Επιπλέον κάποιος πρέπει να αναλογιστεί και το μεταναστευτικό ως πεδίο εργασίας. Ο λόγος που υπάρχει είναι γιατί έπεσε χρήμα από ΕΕ, εφόσον ακόμα θεωρείται πως η Ελλάδα περνάει περίοδο προσφυγικής κρίσης. Αυτό κάποια στιγμή θα σταματήσει. Σε 5, σε 10 χρόνια δε ξέρω, αλλά δεν θα κρατήσει για πάντα. Ήδη έχουν αρχίσει να μειώνονται οι διαθέσιμες θέσεις σε σχέση με το 2016 και 2017.
Και οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί θα έχουν μεγάλο θέμα όταν σκάσει η φούσκα. Θέσεις σε νοσοκομεία και κέντρα υγείας πλέον δύσκολα ανοίγουν, και αν ανοίξουν θα έχεις να ανταγωνιστείς άπειρο κόσμο. Το να ανοίξεις δικό σου γραφείο έχει τις δικές του μεγάλες δυσκολίες.
Τέλος, το ότι κερδοσκοπικές εταιρίες προσλαμβάνουν ψυχολόγους είναι ένας μεγάλος μύθος.