18-08-19
13:54
Σκέψου όμως πόσο συχνά σε σταματάνε. Ακόμα κι αν σου κόψουν πρόστιμο στις σπάνιες φορές που θα πετύχεις ελεγκτη (αμφιβάλλω πως η Θεσσαλονίκη έχει περισσότερους), θα πληρώσεις λιγότερα από οτι αν αγόραζες κάθε φορά εισιτήριο ή κάρτες (εαν χρησιμοποιείς συχνά μέσα). Όχι πως προσωπικά είμαι υπερ, αλλά αντιλαμβάνομαι το γιατί συμφέρει. Τελευταία βέβαια έχουν βάλει περισσότερους ελεγκτές.
16-08-19
14:17
Δεύτερον, ναι πολλά πράγματα να κάνεις στην Αθήνα έχεις. Αυτά τα πράγματα τα κάνουν και οι χιλιάδες υπόλοιποι όμως. Όπως σε κάθε πόλη μικρή και μεγάλη οι "νέοι" κατεβαίνουν στο κέντρο, έτσι και στην Αθήνα ένα μεγάλο ποσοστό κατεβαίνει στο κέντρο για τις βόλτες του. Για αυτό γίνεται το αδιαχώρητο. Και πάλι λέω αυτό μπορει΄να αρέσει σε κάποιους. Τώρα το άλλο ότι έχω πολλές επιλογές, είναι το χειρότερο ψέμα και συνδέεται με το άνωθεν επιχείρημα. Επειδή τα "σημεία συγκέντρωσης" είναι συγκεκριμένα οι επιλογές είναι συγκεκριμένες και δεν εκτείνονται σε όλη την Αθήνα. Δεν θα πας να πεις στους φίλους σου, δεν πάμε για κανένα καφέ στην Καλλιθέα, γιατί οι άνθρωποι είναι όντα συνήθειας, πρώτον. Καταλήγουν εκεί που πήγαν και τους άρεσε. Δεύτερον, στην Καλλιθέα θα πας και δεν θα υπάρχει άνθρωπος γιατί δεν είναι "σημείο συγκέντρωσης".
Μπορώ να αρχίσω να κατεβάζω μειονεκτήματα της Αθήνας μέχρι αύριο, δεν έχει νόημα. Για μένα η επαρχεία δεν πεθαίνει. Η ΑΘΗΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ, καθώς πνίγεται από τσιμέντο και ανθρώπους.
Δεν είναι αλήθεια αυτό για τις επιλογές. Τουλάχιστον όχι για όλους. Μεγάλωσα και σπούδασα στην Αθήνα και αν και υπάρχουν πολλά αρνητικά (όπως π.χ. η απόσταση) ξέρω πως προτιμώ τα αρνητικά της Αθήνας από την επαρχία (αν και ίσως να διάλεγα αν μπορούσα μια ελαφρώς μικρότερη πόλη όπως η Θεσσαλονίκη.) Η Αθήνα σου δίνει επιλογές. Το ζήτημα είναι αν εσύ τις αξιοποιείς και πώς. Από μικρή μου αρέσει να δοκιμάζω καινούρια πράγματα μέχρι να βρω τι μου αρέσει. Κάθε χρόνο ξεκίναγα ένα άλλο χόμπι, κάποιο άθλημα συνήθως ή και κάτι πιο καλλιτεχνικό. Η Αθήνα μου έδινε πάαρα πολλές επιλογές στο τι χόμπι να επιλέξω. Στο να βρω τι μου αρέσει να κάνω, ή έστω τι μου αρέσει την εκάστοτε περίοδο. Ακόμα το κάνω. Ακόμα δοκιμαζω κάτι διαφορετικό αν κάποια χρόνια. Χορό (έχει τα πάντα), θέατρο, ξένες γλώσσες (προσφέρει μέχρι και ιαπωνικά/κινέζικα κτλ, έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε πολλούς καλούς καθηγητές, φροντιστήρια...), ομάδες debate....
Έχεις επιλογές και στο φαγητό. Ένα σωρό κουζίνες, ιαπωνική, κινέζικη, ινδική, μεξικάνικη... και είναι κάτι που το βρίσκεις πολύ εύκολα. Ακόμα και στο πού θα βγεις να διασκεδάσεις έχεις επιλογές, από ροκ/μεταλ μπαρ, σε γκευ μπαρ σε λαιβ, ρεμπέτικα, μπουζούκια, κλαμπ, φοιτητικά πάρτυ....
Τώρα όσον αφορά την περιοχή, νομίζω έχει να κάνει με το άτομο και με τις παρέες που κάνεις. Συνήθως οι παρέες που κάνεις στο πανεπιστήμιο είναι από άλλες περιοχές (εκτός αν είναι από επαρχία και νοικιάζουν δίπλα στη σχολή). Δεν είναι δύσκολο αντί να πηγαίνεις συνέχεια κέντρο να πας και μια φορά στο σπίτι ή στην περιοχή του ενός ή του άλλου κτλ. Εγώ πάντως πηγαίνω. Δεν είναι θέμα συνήθειας πιστεύω, είναι πολύ περισσότερο θέμα απόστασης. Το κέντρο βολεύει συνήθως όλους.
Ίσως πολλοί να έχουν συνηθίσει σε κάτι που μπορούσαν να βρουν και την επαρχία και να ανζητούν το ίδιο και στην Αθήνα και η μόνη διαφορά να είναι η ποσότητα στην οποία το συναντάνε. Όμως η Αθήνα προσφέρει και το διαφορετικό, κάτι που δεν θα έβρισκες στην επαρχία. Γι'αυτό και δεν θα μπορούσα να φύγω.
Για μένα η επαρχία πεθαίνει. Οι άνθρωποι της φεύγουν, πάνε στην Αθήνα ή στο εξωτερικό. Φυσικά παίζει ρόλο το αν μιλάμε για πόλη ή χωριό. Οι μικρές φοιτητικές πόλεις επιβιώνουν. Τα χωριά όμως όχι. Η Αθήνα ζει και θα συνεχίζει να ζει. Έχει κάθε φορά περισσότερο κόσμο, που πολλές φορές φέρνει μαζί νέες επιλογές. Κάποιοι πρόσφυγες φέρνουν την δική τους κουζίνα, την δική τους μουσική και πλουτίζουν αυτο το αμάλγαμα που είναι η Αθήνα.