Πύρος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Πολιτισμού & Δημιουργικών Μέσων & Βιομηχανιών Θεσσαλίας. Έχει γράψει 1,736 μηνύματα.
04-07-19
15:19
Τον κοινωνιολογο σε θεση διαχειρισης ανθρωπινου δυναμικου (με μεταπτυχιακο βεβαια οπως ο καθε ενας που θελει να εργαστει στο hr χρειαζεται αντιστοιχο μεταπτυχιακο και συνηθως προτιμουνται οι κοινωνιολογοι και οι αποφοιτοι διοικησης επιχειρησεων) και τον φιλόλογο στην τεχνητη νοημοσυνη για την δημιουργια γλωσσικης-μεταφραστικης εφαρμογης όπως και χρησιμοποιουνται (το μεταπτυχιακο παλι ειναι βασικο με ειδικευση στην γλωσσολογια της τεχνητης νοημοσυνης).Σε τι θέση θα προσλαμβάνες έναν κοινωνικό λόγο η ένα φιλόλογο στην επιχείρηση σου πέραν από καθηγητή;
Επίσης τα παιδια οταν λενε οτι πλεον και οι ανθρωπιστικες επιστημες μπορουν να εκσυγχρονιστουν μεσω της διεπιστημονικοτητας δεν εννοούν οτι ολοι οι ανθρωπιστικοι μπορουν να ασχοληθουν σε επιχειρησεις ηταν γενικο σχολιο, αναφερεται γενικοτερα σε επαγγελματα που νομιζουμε οτι οι ανθρωπιστικοι δεν μπορουν να εργαστουν.
Εγώ έχω πολλά παραδείγματα στην οικογένειά μου με εργασιες οπως επιχειρησεις, γραφεια, ιδιωτικες υπηρεσιες στα οποία εργαζονται θεωρητικοι επιστημονες με μεταπτυχιακο σε αλλη ή παρόμοια επιστήμη.
Πύρος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Πολιτισμού & Δημιουργικών Μέσων & Βιομηχανιών Θεσσαλίας. Έχει γράψει 1,736 μηνύματα.
03-07-19
12:24
Να, αυτο ειναι το προβλημα. Δεν μπορω να το παρω ως αξιωμα. Ισχυει, το δεχομαι, αλλά εφοσον δεν το κατανοω απολυτα μερικες φορες, τοτε, κατι δημιουργειται μεσα μου και δεν μπορω να το αποβαλλω.. δεν ξερω πώς να το εξηγησω.. γενικα δεν αποδεχομαι ευκολα πραγματα που δεν μου βγαζουν υποκειμενικη λογικη... τα δεχομαι αλλα δεν τα αποδεχομαι.. και δεν το εχω τωρα αυτο. Απο παντα το ειχα με πολλά πραγματα..Το 1+1=2 είναι αξιωμα, δεν έχει να καταλάβεις κάτι. Το παίρνεις ως δεδομένο για να καταλάβεις αλλά πράγματα
Μπορω να μαθω μαθηματικα μεχρι ενα σημειο, αλλα εως εκει... εχουμε πολλες νοημοσυνες οι ανθρωποι. Δεν γινεται να ειναι ολες το ιδιο ανεπτυγμενες και ισορροπημενες. Εγώ δυστυχως ανηκω σε αυτους με χαμηλη λογικομαθηματικη και πρακτικη σκεψη. Δεν εχω αρκετα τιποτα απο τα δυο..
Πύρος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Πολιτισμού & Δημιουργικών Μέσων & Βιομηχανιών Θεσσαλίας. Έχει γράψει 1,736 μηνύματα.
03-07-19
11:52
Είναι απόλυτα λογικό αυτό που λες.Να δημιουργησει η αγορα εργασιας δουλειες για τις θεωρητικες επιστημες δηλαδη? Μηπως αυτες οι δουλειες δεν εχουν πλεον τοση ζητηση επειδη δεν υπαρχει λογος? Ας πουμε πριν 50 χρονια η ιστορια και η αρχαιολογια ηταν τομεις που ειχαν πολλα να ανακαλυψουν. Πλεον ομως? Τι θα κανει ενας καινουριος ιστορικος πχ που δεν εχει ηδη κανει καποιος αλλος? Το ιδιο ισχυει και με αλλες θεωρητικες επιστημες ενω αντιθετα η τεχνολογια εξελλισεται συνεχως οποτε σαφως και υπαρχει αναγκη για επαγγελματιες σε τετοιες δουλειες.
Όμως,
Η ιστορια-αρχαιολογία (κυρίως η αρχαιολογία) έχουν ακόμα πολλά να δώσουν... στην περιοχή μου πριν 2 χρόνια ανακάλυψαν ότι κάτι παίζεται με το έδαφος σε ένα παραλιακό σημείο και ήρθε επιστημονική ομάδα αρχαιολόγων (κυρίως από το εξωτερικό για κάποιο λόγο) και ανακάλυψαν ότι κάτι συμβαίνει με το έδαφος και την άμμο της θάλασσας επειδή ακριβώς εκεί υπάρχουν πολύ κάτω ερείπια από το παλιό λιμάνι της περιοχής που ήταν λιμάνι του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Αν μεχρι και σε αυτήν την κουτσουλιά που ζω () βρηκαν αρχαία, τότε σίγουρα θα υπάρχουν αντίστοιχα μέρη στην Ελλάδα και το εξωτερικό που δεν έχουν ανακαλυφθεί αρχαιολογικά. Τώρα η ιστορία σκέτη, ναι, δεν μπορώ να σκεφτώ πολλά πράγματα στα οποία μπορεί να καινοτομήσει αλλά και πάλι αν ενα παιδι εχει ονειρο ζωης να μαθαίνει να διδάσκει ή να εργαζεται σε ιστορικούς φορείς και μουσεία, δεν μπορείς να το στερήσεις λέγοντας ότι δεν εχει μελλον και δεν ειναι μοδα στην αγορα εργασίας απλως και το ίδιο το παιδι πρεπει να ειναι συνειδητοποιημένο για τις δυσκολίες (πράγμα που το σχολείο δεν φροντίζει να κανει αλλα τελος παντων )
Επίσης πολλές σπουδές θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν διαφορετικά. Στο εξωτερικο οι αποφοιτοι φιλοΣΟΦΙΑΣ (όχι οι φιλολογοι) εχουν ολα τα δικαιωματα ψυχαναλυτή και υπάρχει κατοχυρωμενο επαγγελμα ''ψυχαναλυτης''. Όχι όπως εδώ που έχουν έναν ψυχολογο και ολα τα αλλα ''μπορεις να τα κανεις απλως δεν εχουν επαγγελματικα κατοχυρωμενα δικαιωματα''. Στο εξωτερικο εχουν συμβουλους ψυχικης υγειας, advice workers, ψυχαναλυτες, ψυχολογους, ψυχοθεραπευτες και ολοι αυτοι εχουν διαφορετικα επαγγελματικα δικαιωματα ακριβως επειδη ειναι διαφορετικα επαγγελματα
Επίσης, στην Αμερικη και την Αγγλία, ο ειδικος ανθρωπινου δυναμικου έχει αξιολογηθει ως ενα απο τα τοπ 100 επαγγελματα των χωρων αυτων, εφοσον οι ανθρωποι ειναι το μονο ''αντικειμενο'' που δεν θα αντικατασταθει ποτε (πληρως) απο μηχανες. Στην ελλαδα αυτο δεν υπαρχει κατοχυρωμενα. Υπαρχει μονο η δοικηση επιχειρησεων, οικονομικα κλπ και η κοινωνιολογια που με αντιστοιχο μεταπτυχιακο σε φτανουν σε αυτο το επαγγελμα.
Υπάρχουν τετοια επαγγελματα πολυ διαδεδομενα εξω που εδω ειναι πολυ δυσκολο να τα κανεις γιατι δεν ειναι γνωστα και υπαρχει αυτη η νοοτροπια (π.χ. σε ψυχολογο θα παω; αρρωστος ειμαι;;'') που καθυστερει τα πραγματα απο το να λειτουργησουν, ομως τελικα δεν ειναι και τοσο απιθανο, γιατι υπαρχουν ανθρωποι που τα εξασκουν ολα αυτα εδω και εξω και γιατι να μην το κανεις και εσυ αν θες;
++ προσθετω μιας και το ανεφερε ο απο πανω () η ηθικη οσο περνανε τα χρονια χρησιμοποιται πολυ σε θεματα επιστημης και τεχνολογιας και ηδη υπαρχουν ethics consultants (συμβουλοι ηθικης) για επιχειρησεις, δικαιοσυνη, βιοηθικη, νεες τεχνολογιες, κλονοποίηση κλπ
Πύρος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Πολιτισμού & Δημιουργικών Μέσων & Βιομηχανιών Θεσσαλίας. Έχει γράψει 1,736 μηνύματα.
03-07-19
11:15
Συμφωνώ ως προς την πρώτη παράγραφο και ως προς το γενικότερο εννοούμενο νόημα της σκέψης σου, όμως δεν είναι όλοι για όλα..Καταρχήν η υποβάθμιση των ανθρωπιστικών σπουδών είναι παγκόσμιο φαινόμενο και όχι ελληνικό. Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί (επικράτηση του αγγλοσαξωνικού μοντέλου στις επιστήμες, κοινωνικοπολιτικοί παράμετροι που έχουν εγκαθιδρύσει μια τεχνοκρατική αντίληψη της πραγματικότητας, άνοιγμα της εκπαίδευσης σε ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό κτλ κτλ) και χρειάζεσαι ολόκληρα βιβλία για να κάνεις έστω και μια επιδερμική ανάλυση του θέματος.
Από εκεί και πέρα, και επειδή η συντριπτική πλειοψηφία δε θα αλλάξει τον κόσμο αλλά απλά θα τελειώσει μια σχολή και μετά θα βγει στην σκληρή καθημερινότητα, καλό είναι να δούμε την αλήθεια κατάματα όσον αφορά τις συνέπειες που έχει το να επιλέξεις κατεύθυνση ανθρωπιστικών επιστημών. Και οι συνέπειες παιδιά είναι βαρύτατες, και σας το λέω σαν κάποιος που το πρώτο του πτυχίο είναι από σχολή κοινωνικών επιστημών.
Οι μόνες σχολές που έχουν ουσιαστική επαγγελματική αποκατάσταση από θεωρητική είναι οι νομικές/ψυχολογίες/κοινωνική εργασία, και ακόμα και σε αυτές πλέον τα πράγματα στην συνέχεια είναι δύσκολα (μεγάλα ποσοστά ανεργίας, πενιχροί μισθοί, βάρβαρα ωράρια κτλ). Σε όλες τις υπόλοιπες ή απλά δε θα βρείτε δουλειά πουθενά ή θα έχετε να ανταγωνιστείτε άπειρα άτομα από όλες τις άλλες σχολές της θεωρητικής για λίγες θέσεις στο δημόσιο.
Είναι ωραίο να λέμε φράσεις τύπου "να κάνεις αυτό που σε γεμίζει" αλλά κάποια στιγμή θα μεγαλώσετε, θα τελειώσετε την σχολή και θα εύχεστε αυτά που σας λένε κάποιοι σε αυτό το θρεντ να σας τα είχανε πει και οι δικοί σας. Όπως συνέβη και με μένα και με σχεδόν όλους που επέλεξαν αυτόν τον δρόμο χωρίς να είναι από εύπορη οικογένεια.
Πίστεψε με, είναι δυνατό κάποιος είτε λόγω γενετικών είτε λόγω κοινωνικών παραγόντων να μην μπορέσει ποτέ στη ζωή του, όσο πολύ και να θέλει και να προσπαθεί, να μάθει μαθηματικά. Εμένα στην πρώτη δημοτικού μου πήρε περίπου ένα μήνα για να συνειδητοποιήσω τον λόγο που 1+1=2 και δεν κάνω πλακα πολλές φορές ακόμα αναρωτιέμαι αν όντως είναι έτσι και μπερδεύω το κεφάλι μου. Εντωμεταξύ αυτό είναι και παράδοξο για εμένα επειδή καταλαβαίνω εύκολα στοιχεία Λογικής κλπ όμως αυτό το περιστατικό με τα μαθηματικά δεν θα το ξεχάσω ποτέ μου. Απλώς δεν μπορούσα να το καταλάβω, έλεγα "πώς γίνεται αν πάρουμε 1 και άλλο 1 να λέμε 2;;" και εννοείται από τοτε πάντα είχα κενά, διάβαζα, διάβαζα και απλώς δεν τα καταλάβαινα δεν είχα μπει καθόλου στη φιλοσοφία τους.. Τώρα τα χρησιμοποιώ πιο δεδομένα, δεν τα σκέφτομαι είναι απλώς καθημερινά στοιχεία... ακόμα κι όταν θέλω να κάνω κάποια πράξη δεν την κάνω με τον κλασικό τρόπο. Πχ λέω 13+65= 65+10=75 και αν το 8 είναι κατά βάση το άθροισμα απο 5+3 τότε 78. Ας πουμ αυτό το τελευταίο ίσως να μην σας βγάλει καθόλου νόημα
Κάπως έτσι είναι η ζωή μου. Ένα τέτοιο παιδί δεν μπορεί να πάει θετική. Αλλά ακόμα κι αν μπορεί, δεν σημαίνει ότι θέλει ή ότι του αξίζει ή ότι πρέπει. Καλως ή κακώς η αγορά εργασίας είναι διαμορφωμένη έτσι ώστε να αναζητά κάποια συγκεκριμένα επαγγελματα και τα θεωρητικά ήταν στα ντουζενια τους μόνο παλαιότερα. Όμως βλέπω ότι και η ίδια η χώρα δεν προσπαθεί να βελτιώσει κάποια πράγματα σε αυτόν τον κλάδο. Δεν γίνεται να βγαίνουν φιλόλογοι από 500 σχολές καλό θα ήταν να δημιουργηθούν νεα επαγγελματικά δικαιώματα, νέα επαγγελματα.. στην Ελλάδα της κρίσης όμως, πραγματικά είναι πολύ δύσκολο κάποιος να βρει το επάγγελμα που θέλει. Το θεμα ειναι ωστοσο οτι υπάρχουν τόσα παραδείγματα ανθρώπων που απλώς ξεκίνησαν να κάνουν αυτό που ήθελαν και τα κατάφεραν σταδιακά. Τέχνη, ψηφιακή τέχνη, life counseling/coaching κλπ κλπ.
Εγώ πιστεύω ότι τρόποι και ευκαιρίες υπάρχουν και χρειάζεται να τις ακολουθήσουμε.. Δεν είναι οι άνθρωποι φτιαγμένοι για να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των εποχών τους. Ο κάθε άνθρωπος έχει γεννηθεί για να βρει τον σκοπό του και το μονοπάτι του...
Φυσικά και είναι μάταιο να τελειώσεις μια σχολή και μετά να μην μπορέσεις να την εξασκήσεις αλλά ακόμα πιο μάταιο είναι να τελειώσεις μια σχολή, να την εξασκήσεις και να μην την αγαπήσεις ποτέ, ίσως και να δυστυχησεις (που συνήθως οι άνθρωποι όντως δυστυχουν...)
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που όλοι οι ψυχολόγοι, σύμβουλοι προσανατολισμού και κοινωνιολόγοι με αντίστοιχη ειδίκευση στο επάγγελμα (που θεωρούνται ρεαλιστές λόγω του αντικειμένου τους) συμβουλεύουν τα παιδιά να κάνουν μόνο κάτι που τους αρέσει και θεωρούν ότι μπορούν να το καταφέρουν..