Wrong
Δραστήριο μέλος
Η αβάπτιστη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Υποψήφιος διδάκτορας. Έχει γράψει 439 μηνύματα.
29-06-19
14:40
Δεν θα πω ψέματα, δεν θυμάμαι σε τί κάνεις διδακτορικό! Η ηλικία έχει επηρεάσει τη μνήμη μου!
Αντιλαμβάνομαι πώς το σκέφτηκες και το σκέφτεσαι, αλλά βλέποντας τα πράγματα από έξω και από άλλον ρόλο, θεωρώ "υποχρέωσή μου" να πω ότι το διδακτορικό είναι δέσμευση ζωής και το κάνεις 1) αν θες να κάνεις ακαδημαϊκή καριέρα και 2) αν θες να βγεις στην αγορά εργασίας, όταν όμως είσαι σε εργαστηριακά επαγγέλματα (πχ. χημικός ή φαρμακευτική κοκ).
Σε καμία περίπτωση δεν είσαι ώριμος να το σκεφτείς και να καταλήξεις στο προπτυχιακό. Όχι επειδή είσαι χαζός. Αλλά επειδή δεν μπορείς να διανοηθείς το στυλ διαβάσματος, δεν έχεις την πειθαρχία ακόμα. Θέλει ωριμότητα και σκέψη και πλανάρισμα για 10 χρόνια μετά. Και στο λέω εγώ που ήμουν hardcore διδακτορική, στην αρχή της κρίσης που φάγαμε το ΣΟΚ του αιώνα χωρίς να φταίμε.
Σημειώνω και πάλι ότι η συζήτηση περί διδακτορικού είναι μεγάλη.
Ως προς τις δουλειές άλλων πεδίων, φυσικά υπάρχει και πρέπει να υπάρχει flexibility, έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλά δεν ξεκινάς ποτέ κάτι με την πρόθεση να κάνεις κάτι άλλο, εκτός πεδίου. Αυτό θεωρώ λάθος και συγγνώμη αν το εξέφρασα λάθος.
Στη Φιλολογία.
Ίσως κι εγώ να το βλέπω πολύ πολύ ατομικά επειδή μπαίνοντας στη σχολή είχα δύο επιλογές στο μυαλό μου: ή να δώσω κατακτήριες για Νομική/να πάω για δεύτερο πτυχίο Νομικής στο εξωτερικό/να δοκιμάσω για Law School στις ΗΠΑ ή να κάνω μεταπτυχιακό και διδακτορικό. Πήρα βοήθεια και για τις δύο αυτές επιλογές μεγάλη τότε απ' το iSchool. Από τα 18-19, μόνο αυτά τα δύο σκεφτόμουν, οπότε μου φαίνεται φυσικό ένα άτομο να ξέρει ότι θέλει να κάνει διδακτορικό από τόσο μικρή ηλικία. Αλλά μάλλον είναι πολύ πολύ ατομική αυτή η οπτική.
Πήγα πολύ φορτσάτη για μεταπτυχιακό, με πήραν πολύ εύκολα για διδακτορικό, οι προοπτικές προς το παρόν είναι καλές αλλά βλέποντας όλα αυτά γύρω μου αφενός αγχώνομαι για εμένα, αφετέρου αναγνωρίζω ότι υπάρχουν και πολλές άλλες προοπτικές έχοντας ένα διδακτορικό στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Ίσως επηρεάζομαι και από το γεγονός μας ενημερώνουν πλέον συνεχώς για το τι επαγγελματική αποκατάσταση υπάρχει για τους κατόχους διδακτορικού διπλώματος ανθρωπιστικών σπουδών εκτός ακαδημίας, πάντα σε τράπεζες, trust funds, εκδόσεις, consulting (γι' αυτό και αυτά ανέφερα και πιο πάνω). Και βλέπω πόσο διαφορετική διαδικασία είναι σε εμάς ένα διδακτορικό απ' ό,τι, πχ, στη Νομιή ή στα Οικονομικά ή σε τομείς που όντως εργάζεσαι σε labs και μετά εργάζεσαι και σε εταιρείες με labs, σαν αυτούς που ανέφερες κι εσύ.
Εσύ το βλέπεις ως διδάσκουσα και καλά κάνεις και το βλέπεις έτσι γιατί είναι πιο σωστό απέναντι σε τόσα άτομα εδώ μέσα που σπουδάζουν, καθένα σε διαφορετική φάση ζωής και σκέψης, καθένα με άλλους στόχους. Εγώ ίσως να βγάζω και τα δικά μου άγχη πάνω σε αυτό το ζήτημα και κακώς το κάνω. Απλά όταν απογοητεύομαι, προσπαθώ να σκέφτομαι και αυτήν την έρμη τη flexibility, γιατί αλλιώς με παίρνει από κάτω. Είναι πολύ ζόρικη διαδικασία το διδακτορικό, σίγουρα υπό την πίεση βλέπεις πολλά πράγματα διαφορετικά, θες να έχεις την βεβαιότητα του ότι υπάρχουν και άλλες λύσεις.
Τέλος πάντων, θα δείξει, τι να πω. Μακάρι κάθε άτομο να κάνει αυτό που το κάνει χαρούμενο, είτε αυτό λέγεται ΦΠΨ είτε ΜΜΕ είτε Πολυτεχνείο είτε Νομική είτε Ιατρική είτε οτιδήποτε άλλο. Καλό είναι να γνωρίζουμε όλες τις προοπτικές που υπάρχουν, να μην προτρέχουμε σαφώς και να αγωνιζόμαστε. Έτσι, κάτι θα καταφέρουμε. Και μπορεί να μη βγάλουμε τα πολλά λεφτά ή να μην κάνουμε και την ανακάλυψη του αιώνα αλλά, όπως το βλέπω πλέον, μια καθημερινότητα που σε γεμίζει ως έναν βαθμό και σου προσφέρει σιγουριά και αισιοδοξία, είναι πολύ σημαντική και μακάρι να την έχει κάθε άτομο.
Wrong
Δραστήριο μέλος
Η αβάπτιστη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Υποψήφιος διδάκτορας. Έχει γράψει 439 μηνύματα.
29-06-19
14:05
Γενικά σχόλια:
Τί φάση με τη δημοσιογραφία και την επαγγελματική αποκατάσταση...; Οι σχολές Επικοινωνίας δεν βγάζουν μόνο δημοσιογράφους, ενημερωθείτε please πριν σχολιάσετε.
Η κουβέντα περί διδακτορικών είναι τεράστια και δεν τη σκέφτεται κανείς, ποτέ, με γνώμονα την αγορά εργασίας εκτός πολύ συγκεκριμένων περιπτώσεων. Επίσης, δεν το σκέφτεστε πριν ολοκληρώσετε το πτυχίο, μην πω και το μεταπτυχιακό.
Δεν θα σχολιάσω καν το γεγονός ότι συζητάμε για άκυρα πτυχία-άκυρες δουλειές, ακυρώνοντας ολόκληρους κλάδους σπουδών...
Υπάρχουν πολλά άτομα που το σκέφτονται από το προπτυχιακό, επειδή τους ενδιαφέρει να εντρυφήσουν σε έναν τομέα. Το αν το καταφέρουν ή όχι, είναι άλλη κουβέντα και σαφώς εξαρτάται από τις συνθήκες.
Εγώ, που ξεκίνησα το διδακτορικό μου με την πιο αγνή πρόθεση (να εντρυφήσω στον τομέα μου) και με σχετικά μέτριες προς καλές προοπτικές αποκατάστασης, έχω καταλήξει, λίγο πριν το τέλος, να σκέφτομαι και την αγορά εργασίας και "άκυρους" τομείς εργασίας. Αφενός επειδή η κατάσταση στην ακαδημία είναι δύσκολη, υπάρχει πολύς ανταγωνισμός και είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να εργαστούμε όλα τα άτομα εκεί, όσο κι αν αγαπάμε το αντικείμενό μας. Επειδή βλέπω πολλές περιπτώσεις ατόμων να κάνουν το ένα post-doc μετά το άλλο, να μετακομίζουν από χώρα σε χώρα κάθε δύο χρόνια, χωρίς να αποκτούν μία πιο μόνιμη θέση, και αυτό με αγχώνει σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό γιατί σκέφτομαι "και πώς θα κουβαλάς τη ζωή σου κάθε δύο χρόνια; και πες καλά εσύ, αλλά όταν έχεις σύντροφο; παιδιά; εκεί τι κάνεις;" και καταλήγω να αγχώνομαι ακόμη περισσότερο. Αφετέρου επειδή στους κλάδους που ανέφερα ζητάνε πλέον άτομα με διδακτορικό στις ανθρωπιστικές επιστήμες· το αναφέρω επειδή είναι μία πραγματικότητα στην αγορά εργασίας, τη δεδομένη χρονική στιγμή, και μπορεί κάποιο άτομο να το διαβάσει και να σκεφτεί "Υπάρχουν και άλλες προοπτικές".
Αν ήθελα να ακυρώσω ολόκληρους κλάδους σπουδών, απλά θα έγραφα "Μην πάτε ποτέ σε Φιλοσοφική, πχ, είναι χάλια, δεν έχει προοπτικές, τι να καθόμαστε να ασχολούμαστε με τις αρχαίες μούχλες;". Αλλά δεν το κάνω, επειδή αγαπάω τη Φιλοσοφική και αγαπάω και τα αρχαία (χωρίς τις μούχλες). Αλλά επίσης, καθώς ενηλικιώθηκα κατά τη διάρκεια της κρίσης και δούλεψα και στον κλάδο μου και αλλού και είδα πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα, δεν μπορώ να αγνοώ όλες τις προοπτικές που υπάρχουν, εκτός ακαδημίας και εκτός αντικειμένου αυτού καθεαυτού. Αναγνωρίζω ότι υπάρχουν και αναγνωρίζω ότι αποτελούν προοπτικές. Δεν είναι "ακύρωση" αυτό το πράγμα, πιο πολύ flexibility θα το έλεγα και με αυτή την πρόθεση το έγραψα και στο thread.
Wrong
Δραστήριο μέλος
Η αβάπτιστη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Υποψήφιος διδάκτορας. Έχει γράψει 439 μηνύματα.
29-06-19
13:00
Ίσως ημουν υπερβολική για την αξία του φπ κι εννοειται οτι οποιος θελει θα παει μπροστα.
Βεβαια ειδικα απο τον τομεα της παιδαγωικης ,που τον επιλεγουν οι περισσοτεροι λογω ευκολιας δυσκολα μπορει να μου αλλαξει καποιος γνωμη 100 μαθηματα για το πώς να διδασκεις χωρις να ξερεις ουσιαστικα το αντικειμενο που διδασκεις.
Ομως το θέμα δεν ειναι ενα μεταπτυχιακό κι ενα διδακτορικό στο απθ .Μπορει να κανεις ενα σωρο πράγματα και να κερδιζεις ενα σωρο βραβεια αλλα δεν πληρωνεσαι ουτε 1 ευρω.Το γνωριζω απο πρωτο χερι αυτό καθως πολυ δικό μου άτομο κάνει διδακτορικό στο φπ.
Οι διδακτορικοι στο απθ στη φιλοσοφική δεν βγαζουν τιποτα,δεν υπαρχει χρηματοδοτηση.Γι αυτο μιλησα για εξωτερικο και γι αυτο μιλησα κι για φωτεινες εξαιρεσεις.
Επισης ειναι λαθος να διαλεγεις μια σχολη με γνώμονας το διδακτορικό.Ολοι έτσι λένε μπαίνοντας ,αλλα λίγοι το κάνουν εν τέλει.Δεν ειναι για ολους και σιγουρα δεν ειναι λυση στην ανεργία.
Δεν αναφέρομαι σε διδακτορικά στην Ελλάδα, δεν έχω ιδέα τι συμβαίνει στο ΑΠΘ, αναφέρομαι καθαρά στο εξωτερικό, όπου υπάρχουν και υποτροφίες και άλλες ευκαιρίες στην ακαδημία. Δεν είναι λύση στην ανεργία, σαφώς πρέπει να αγαπάς πολύ το αντικείμενο, να παλεύεις διαρκώς και απαιτεί πολλή προσπάθεια, πολύ ζήλο, πολλή συγκέντρωση ένα διδακτορικό.
Απλά αναφέρω ότι υπάρχει και αυτή η διέξοδος και, κακά τα ψέματα, αν κάποιο άτομο έχει διδακτορικό απ' την Οξφόρδη ή από το UCL στη Φιλοσοφία, μπορεί να εργαστεί παντού. Ξέρεις πόσα άτομα δουλεύουν και σε τράπεζες και σε trust funds και σε τμήματα marketing/consulting, σε τομείς φαινομενικά άσχετους με τη Φιλοσοφία ή με τη Φιλολογία ή με τις ανθρωπιστικές επιστήμες εν γένει;
Wrong
Δραστήριο μέλος
Η αβάπτιστη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Υποψήφιος διδάκτορας. Έχει γράψει 439 μηνύματα.
29-06-19
12:15
Καλημέρα,
Επειδή είμαι στο φιλολογικό θα έλεγα μακρία απο φπ.Είναι λίγο απο όλα με μπόλικο τίποτα.Το ιστορικό τουλάχιστον έχει ξεκάθαρο αντικέιμενο.
Ομως γενικά αυτό που θα σου πω,κι ας γινω δυσαρεστη ειναι μακρία απο αυτές τις σχολές.τα τμήματα δηλαδη που βγαινεις φιλολογος εκτος και αν εχεις καποιον τρελο ζηλο κι ταλεντο.
Τα 4 χρονια περνανε πολυ γρηγορα ,και μετα αν δεν βγεις εξω για να βρεις γενικα μια δουλεια που απλα θα εκτιμηθει οτι εχεις ενα πτυχίο ,στην Ελλαδα το μονο που θα μπορεις να κανεις θα ειναι δουλειες του ποδαριου (και κανα ιδιαιτερο).
Δεν θα δουλεψεις -στην Ελλαδα τουλαχιστον-ποτε σε ανασκαφη ή σε σχολειο.
Οι σχολες που εντάσσεσαι στον κλαδο ΠΕ02 ειναι 22(!) .
Αν δεν εισαι σιγουρος οτι ειναι ονειρο ζωής,ψαξε κι αλλες σχολες οσο ειναι νωρις!
Συγνωμη για τον τονο του μηνυματος,αλλα δυστηχώς αυτή είναι η πραγματικότητα.
Πριν 5-6 χρόνια θα μπορούσα να το είχα γράψει αυτό. Ειδικά για τα ΦΠ(Ψ) είχα τη χειρότερη γνώμη. Βέβαια, έχοντας δει άτομα που έχουν τελειώσει τμήματα ΦΠ(Ψ) να έχουν εξαιρετική συνέχεια στην ακαδημία, στον τομέα της Φιλοσοφίας, έχω αναθεωρήσει πολύ. Αν θέλει να ασχοληθεί ακαδημαϊκά με Φιλοσοφία-Ιστορία Φιλοσοφίας και να κυνηγήσει μεταπτυχιακά/διδακτορικά, να πάει στο ΦΠ, ξεκάθαρα.
Wrong
Δραστήριο μέλος
Η αβάπτιστη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Υποψήφιος διδάκτορας. Έχει γράψει 439 μηνύματα.
29-06-19
11:29
Καλημέρα σε όλους!! Είμαι ανάμεσα στο Ιστορικό Αρχαιολογικό Ιωαννίνων και φιλοσοφιας και παιδαγωγικής ΑΠΘ.. στο τελευταίο η βαση το 2018 ήταν 14748 και έχω βγάλει 14.701. Με μια πολύ μικρή πτώση ίσως και να περάσω.. Απλά δεν μπορώ να αποφασίσω αναμεσα σε αυτά τα δύο.
Τι σε ενδιαφέρει περισσότερο; Να διαβάζεις ιστορία (ελληνική-ευρωπαϊκή-παγκόσμια) και να πηγαίνεις σε ανασκαφές ή να μαθαίνεις ιστορία της φιλοσοφίας (διαφορετικές σχολές απ' την αρχαιότητα ως τον 20ό αιώνα) και να ασχολείσαι με θεωρία παιδαγωγικών;
Επαγγελματικά δικαιώματα φιλολόγου θα έχεις και από τις δύο σχολές. Κατά τ' άλλα, η επαγγελματική αποκατάσταση στις ανθρωπιστικές επιστήμες δύσκολη είναι αλλά δεν έχει κάποιο νόημα να σε αποθαρρύνω, αν το ψάχνεις και παλεύεις, δε χάνεσαι. :-)
Wrong
Δραστήριο μέλος
Η αβάπτιστη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Υποψήφιος διδάκτορας. Έχει γράψει 439 μηνύματα.
18-06-19
14:20
Καλησπέρα σε όλους και καλά αποτελέσματα σε όσους και όσες έδωσαν φέτος πανελλαδικές.
Εγώ θα δώσω το 2020. Είμαι 34 ετών, μητέρα και έχω ξεκινήσει την προετοιμασία.
Το θέμα είναι η επιλογή των σχολών.
Έχω καταλήξει σε 2 σχολές, ανόμοιες μεταξύ τους αλλά επιλογές διαφόρων παραγόντων.
1η είναι η σχολή δημοτικής εκπαίδευσης του ΑΠΘ. Σχολή που μου άρεσε και πίσω στα μαθητικά χρόνια μου αλλά για διαφόρους
λόγους δε κατάφερα να ακολουθήσω. Επαγγελματική αποκατάσταση με ερωτηματικό, αλλά βέβαια υπάρχουν κι ευκαιρίες καριέρας στον ιδιωτικό τομέα.
2η επιλογή, η σχολή Διεθνών κι Ευρωπαικών σπουδών του Μακεδονίας . Διαλέγω τις σχολές ι λόγου μονίμου κατοικίας.
Εϊναι αγαπημένη σχολή,και σκέφτομαι καριέρα στην Ε.Ε. καθώς και τις εξετάσεις του διπλωματικού σώματος.
Θεωρείται ότι είναι δύσκολη η επαγγελματική αποκατάσταση στο διπλωματικό λόγο συγκεκριμένης ηλικίας που θα έχω με την αποφοίτηση μου;
Σαφώς και δεν επιλέγω τις σχολές μόνο για το πτυχίο αλλά με ενδιαφέρει και η αλλαγή καριέρας καθώς έχω μόνο ένα πτυχίο ιεκ και δουλεύω ως γραμματέας. Δε θα μπορούσα να σκεφτώ τον ευατό μου να δουλεύει μια ζωη σε μια θέση που δε μου αρέσει.
3η επιλογή είναι η επανεγγραφή μου στο τει θεσσαλονικής και τμημα τουριστικων επιχειρησεων στο 2ο ετος,που είχα περάσει με τις πανελλαδικές, αποφοίτηση και κατατακτήριες. εάν γινόταν αναβάθμιση με ένα επιπλέον εξαμήνο όπως φημολογείται θα μπορούσα να έχω πτυχίο αει για να μπορέσω να δώσω στην διπλωματική. αλλα είναι όλα στον αέρα ακόμα.
Βρίσκομαι σε μεγάλο σταυροδρόμι, και θα ήθελα πολύ την γνώμη σας.
Καλησπέρα και χαρά στο κουράγιο σας! Προσωπικά είμαι της λογικής ότι ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα, ότι πρέπει να κυνηγάμε αυτά που θέλουμε και να μην το βάζουμε κάτω.
Ωστόσο, στο δικό σας θέμα, η μία μου ένσταση βρίσκεται στο γεγονός ότι πλέον είναι δύσκολη η επαγγελματική αποκατάσταση με πτυχίο Δημοτικής Εκπαίδευσης. Ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα, όπου ο ανταγωνισμός είναι πολύ έντονος.
Σχετικά με το διπλωματικό σώμα, μπορείτε να βρείτε όλες τις πληροφορίες εδώ:
https://www.mfa.gr/dinatotites-epaggelmatikis-stadiodromias-sto-ypex/diplomatikos-klados/
Ωστόσο, η αποκατάσταση και εκεί και στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. είναι πάρα πολύ δύσκολη. Θα έχετε να ανταγωνιστείτε παιδιά που εργάζονται γι' αυτό από το Λύκειο ή απ' το πρώτο εξάμηνο των σπουδών τους, που έχουν εξαντλήσει οτιδήποτε προσφέρεται μέσω Erasmus+ σε πρακτικές, σπουδές στο εξωτερικό, ευκαιρίες εθελοντισμού κλπ., παιδιά δίγλωσσα ή πολύγλωσσα, με μεταπτυχιακά και με διδακτορικά (εδώ να σημειώσω πως τα περισσότερα θεσμικά όργανα απαιτούν τουλάχιστον μεταπτυχιακό δίπλωμα σπουδών ενώ άλλοι οργανισμοί ζητάνε διδακτορικό). Απ' αυτή την άποψη, το να δώσετε στο διπλωματικό σώμα μου φαίνεται πιο "ρεαλιστικό" από το να προσπαθήσετε να εργαστείτε στις Βρυξέλλες ή στη Χάγη ή στο Στρασβούργο – αλλά κι εκεί οι πιθανότητες επιτυχίας είναι 1/10, ακόμα και για άτομα πολύ πολύ καλά προετοιμασμένα.
Δεν θέλω να σας ρίξω το ηθικό αλλά η αλήθεια είναι πως τα πράγματα σε αυτούς τους τομείς είναι αρκετά ζόρικα. Φυσικά, αυτό δεν σας εμποδίζει να κάνετε την προσπάθειά σας, με τον τρόπο που εσείς θα επιλέξετε και στον τομέα που θεωρείτε ότι μπορείτε να ανταποκριθείτε καλύτερα, έτσι; Εγώ απλά σας αναφέρω τη γνώμη μου με βάση όσα βλέπω γύρω μου. Σε κάθε περίπτωση, αν σκέφτεστε να ακολουθήσετε σοβαρά την επιλογή νούμερο 2, σας συνιστώ να αρχίσετε άμεσα και μαθήματα γλωσσών. Ζητάνε πολύ πιο υψηλό (πιο εξειδικευμένο, βασικά) επίπεδο από Γ2.
Ελπίζω να μη σας αποθάρρυνα πολύ, προσπάθησα να σας απαντήσω όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικά γιατί όλα τα παραπάνω πιθανότατα θα τα βρείτε μπροστά σας.
Σας εύχομαι καλή επιτυχία!