Katerinaa
Νεοφερμένος
Η Κατερίνα^.^ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 114 μηνύματα.
20-06-19
02:18
Πότε έγραφα πέρυσι στο αντίστοιχο θέμα των Πανελληνίων 2019 ούτε που θυμάμαι. Γέρασα, τι να πω Έχοντας περάσει από τη διαδικασία των Πανελληνίων φέτος, θα ήθελα να πω δύο πράγματα σε όποιον μελλοντικό υποψήφιο διαβάσει αυτήν την ανάρτηση.
Όχι, η φάση αυτή για εμένα δεν ήταν ΚΑΘΟΛΟΥ εύκολη και το εννοώ πολύ σοβαρά όταν λέω ΚΑΘΟΛΟΥ. Κλείστηκα πολύ στον εαυτό μου χωρίς να το καταλάβω, είχα μονίμως νεύρα, τα μάτια μου έτσουζαν λόγω κούρασης συνεχώς και γύρω στον Μάρτιο-Απρίλιο είπα αυτό ήταν, τα παρατάω όλα. Και κόντεψα να το κάνω. Ήμουν στο τσακ να σαλπάρω με έναν γνωστό μου, ναύτη από τον Πειραιά για άγνωστο προορισμό Έγινα αντιδραστική, δεν ακολουθούσα τίποτα από ό,τι μου έλεγαν οι γονείς μου ή οι καθηγητές μου. Ναι, εγώ, που ποτέ δεν είχα τέτοιου είδους εξάρσεις έκανα διάφορα τέτοια και ειλικρινά δεν ξέρω καν τι σκεφτόμουν, ανατρέχοντας πίσω σε αυτές τις μέρες Ναι, ήμουν εγώ, αυτή που όταν άρχιζα τα θερινά έλεγα με περηφάνια "Έλεος, γιατί να αγχωθώ; Εγώ δεν θα κάνω τα λάθη που κάναν οι άλλοι." Όχι απλά έκανα τα λάθη που έλεγα πως δεν θα κάνω, αλλά έφτασα και Ιανουάριο να μην ξέρω γρι στη Χημεία. Ε, δεν με λες και πρότυπο, όπως και να το κάνουμε.
ΑΛΛΑ, θέλω να ξέρεις αγαπητέ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΜΑΧΕ που θα'θελα να ήμουν δίπλα σου αυτή τη στιγμή και να σου πω ότι είμαι πραγματικά μαζί σου σε αυτή τη φάση, ότι δεν είσαι μόνος. Ότι αν βάλεις έναν στόχο, θα τον πετύχεις. Μπορώ να σου πω ότι αξίζει η ικανοποίηση που θα πάρεις όταν πας να δεις στο τέλος τις λύσεις και δεις ότι ναι, τα ήξερα, τα είχα διαβάσει, πάλεψα. ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ. Είναι δύσκολη η όλη φάση το ξέρω καλά. Όμως, μίλα για αυτά που σε απασχολούν, μην τα κρατάς μέσα σου. Μίλα σε όποιον σε κάνει να αισθάνεσαι καλά και άνετα και ξέρεις ότι πραγματικά ενδιαφέρεται για εσένα. Να διαβάζεις συστηματικά, αλλά επειδή ξέρω ότι θα υπάρξουν μέρες που από το άγχος σου δεν θα μπορείς να κοιμηθείς ή αναγκαστικά θα διαβάζεις το βράδυ, τουλάχιστον φρόντισε να μην είναι αρκετές αυτές οι μέρες. Να διαβάζεις για τον εαυτό σου και για κανέναν άλλον, εκείνες τις 3 ώρες που θα γράφεις τον Ιούνη και που τόσο πολύ φοβάσαι, να ξέρεις ότι είσαι εσύ και το γραπτό σου. Και θα στηρίζεσαι αποκλειστικά και μόνο στις δικές σου δυνάμεις. Δες το σαν μια μάχη με τον εαυτό σου, οι άλλοι είναι απλώς η φιλική συμμετοχή. Μην αφήσεις κανέναν να σου πει ότι δεν θα γράψεις ή ότι εκείνος είναι πιο μπροστά σε ύλη ή ότι ποτέ δεν θα περάσεις εκεί που θες. Και να μην ξέρεις που ακριβώς θέλεις να περάσεις, τι πειράζει μωρέ; Είσαι στην υπέροχη ηλικία των 17, μόνο δοκιμάζοντας πράγματα θα κατασταλάξεις εκεί που πραγματικά είναι γραφτό να είσαι. Και σε παρακαλώ, μην μου αγχώνεσαι, η σκέψη μου είναι μαζί σου. Τίποτα δεν κρίνει το μέλλον σου, μόνο εσύ έχεις την άδεια να το κάνεις.
Όχι, η φάση αυτή για εμένα δεν ήταν ΚΑΘΟΛΟΥ εύκολη και το εννοώ πολύ σοβαρά όταν λέω ΚΑΘΟΛΟΥ. Κλείστηκα πολύ στον εαυτό μου χωρίς να το καταλάβω, είχα μονίμως νεύρα, τα μάτια μου έτσουζαν λόγω κούρασης συνεχώς και γύρω στον Μάρτιο-Απρίλιο είπα αυτό ήταν, τα παρατάω όλα. Και κόντεψα να το κάνω. Ήμουν στο τσακ να σαλπάρω με έναν γνωστό μου, ναύτη από τον Πειραιά για άγνωστο προορισμό Έγινα αντιδραστική, δεν ακολουθούσα τίποτα από ό,τι μου έλεγαν οι γονείς μου ή οι καθηγητές μου. Ναι, εγώ, που ποτέ δεν είχα τέτοιου είδους εξάρσεις έκανα διάφορα τέτοια και ειλικρινά δεν ξέρω καν τι σκεφτόμουν, ανατρέχοντας πίσω σε αυτές τις μέρες Ναι, ήμουν εγώ, αυτή που όταν άρχιζα τα θερινά έλεγα με περηφάνια "Έλεος, γιατί να αγχωθώ; Εγώ δεν θα κάνω τα λάθη που κάναν οι άλλοι." Όχι απλά έκανα τα λάθη που έλεγα πως δεν θα κάνω, αλλά έφτασα και Ιανουάριο να μην ξέρω γρι στη Χημεία. Ε, δεν με λες και πρότυπο, όπως και να το κάνουμε.
ΑΛΛΑ, θέλω να ξέρεις αγαπητέ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΜΑΧΕ που θα'θελα να ήμουν δίπλα σου αυτή τη στιγμή και να σου πω ότι είμαι πραγματικά μαζί σου σε αυτή τη φάση, ότι δεν είσαι μόνος. Ότι αν βάλεις έναν στόχο, θα τον πετύχεις. Μπορώ να σου πω ότι αξίζει η ικανοποίηση που θα πάρεις όταν πας να δεις στο τέλος τις λύσεις και δεις ότι ναι, τα ήξερα, τα είχα διαβάσει, πάλεψα. ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ. Είναι δύσκολη η όλη φάση το ξέρω καλά. Όμως, μίλα για αυτά που σε απασχολούν, μην τα κρατάς μέσα σου. Μίλα σε όποιον σε κάνει να αισθάνεσαι καλά και άνετα και ξέρεις ότι πραγματικά ενδιαφέρεται για εσένα. Να διαβάζεις συστηματικά, αλλά επειδή ξέρω ότι θα υπάρξουν μέρες που από το άγχος σου δεν θα μπορείς να κοιμηθείς ή αναγκαστικά θα διαβάζεις το βράδυ, τουλάχιστον φρόντισε να μην είναι αρκετές αυτές οι μέρες. Να διαβάζεις για τον εαυτό σου και για κανέναν άλλον, εκείνες τις 3 ώρες που θα γράφεις τον Ιούνη και που τόσο πολύ φοβάσαι, να ξέρεις ότι είσαι εσύ και το γραπτό σου. Και θα στηρίζεσαι αποκλειστικά και μόνο στις δικές σου δυνάμεις. Δες το σαν μια μάχη με τον εαυτό σου, οι άλλοι είναι απλώς η φιλική συμμετοχή. Μην αφήσεις κανέναν να σου πει ότι δεν θα γράψεις ή ότι εκείνος είναι πιο μπροστά σε ύλη ή ότι ποτέ δεν θα περάσεις εκεί που θες. Και να μην ξέρεις που ακριβώς θέλεις να περάσεις, τι πειράζει μωρέ; Είσαι στην υπέροχη ηλικία των 17, μόνο δοκιμάζοντας πράγματα θα κατασταλάξεις εκεί που πραγματικά είναι γραφτό να είσαι. Και σε παρακαλώ, μην μου αγχώνεσαι, η σκέψη μου είναι μαζί σου. Τίποτα δεν κρίνει το μέλλον σου, μόνο εσύ έχεις την άδεια να το κάνεις.