nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
23-06-19
00:52
Δεν μπορούμε να ελέγξουμε πράγματα που δεν είναι στο χέρι μας,την συμπεριφορά των άλλων για παράδειγμα οπότε δε μπορείς να κάνεις κάτι για τους άλλους.Αυτό που είναι στο χέρι σου είναι η δική σου συμπεριφορά.
Στόχος στις διαπροσωπικές σχέσεις δεν είναι να ''εντυπωσιάσεις''.Γιατί όσο γρήγορα δημιουργείται ο ενθουσιασμός τόσο εύκολα ξεφουσκώνει και θα βρεθείς πάλι στο σημείο 0.Στόχος σου είναι να ανοιχθείς,να γίνεις λίγο vulnerable και να πλησιάσεις τους ανθρώπους με την προοπτική για πιο βαθιές σχέσεις.Μπορεί ένας τύπος ο οποίος σου φαίνεται ρηχός,ποζεράς ή αγενής να είναι μια χαρά άνθρωπος και να είναι αυτό μια άμυνα ή μπορεί να συμβαίνουν χίλια δυο άλλα πράγματα οπότε μην είσαι βιαστικός στο να καταδικάζεις ανθρώπους.
Τ γράφω αυτά εν τω μεταξύ όντας και γω λίγο ''διπολικός'' σε νέες γνωριμίες με το ένα άκρο να είναι οι μονολεκτικές απαντήσεις και το άλλο κάτι σαν το ''Ας μιλήσουμε για κάθε πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης total stranger''
Βέβαια δεν σε ξέρω κιόλας και μπορεί να σαι απλά ένας αντιπαθητικός μαλάκας που δίκαια δεν έχει φίλους.._Δεν προτείνω τέτοιο ''χιούμορ'' σε νέες γνωριμίες btw,σε κοιτάνε περίεργα_
Eπειδή έχω αυτογνωσία, δεν βλέπω να ταιριάζει τα όσα λες στην περίπτωσή μου. Σπατάλησα πολλά χρόνια να πλησιάζω ανθρώπους με σκοπό τη "βαθιά" σχέση σε ρηχά νερά. Το ξέρουμε ότι δεν το σηκώνει η εποχή. Η εποχή θέλει ανθρώπους που να είναι "σήκω-κάτσε" ανάλογα πως οι άλλοι βαράνε το ντέφι. Όποτε σε θέλουν, να είναι παρών και όποτε δεν σε θέλουν να σε κάνουν block.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
21-06-19
22:29
Eίχα γνωρίσει Κύπριους στο Πανεπιστήμιο, γενικά ήταν καλά παιδιά, άλλη κουλτούρα λόγω της ανατροφής τους, Αγγλική κουλτούρα κλπ αλλά αρκετά "γκετοποιημένοι" ειδικά οι Κύπριες. Οι άντρες είναι πιο νορμάλ νομίζω. Οι κοπέλες εκτός από την εκνευριστική διάλεκτο των Ελληνικών είναι πολύ επιλεκτικές σε είδος γνωριμίας. Βέβαια, δεν έχω σφαιρική άποψη γιατί όσους γνώρισα ήταν υποφερτοί σε σχέση με τα ντόπια φρούτα. Εσείς πώς θα χαρακτηρίζατε τους Έλληνες νέους σε σχέση με εσάς ή με άλλης εθνικότητας νέους;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
20-06-19
23:10
Παιδιά αφού συνεννοούμαστε, δεν έρχεστε να γνωριστούμε για καφεδάκι; Για τα Μαθηματικά, σας ...τα κερνάω. H Oλίβια επίσης για σχετική βοήθεια. Για να μιλήσω ως προς τις απαντήσεις: Σαφώς και δεν θέλω να παρουσιάσω την δική μου "τελειότητα" ή παραμύθα. Αλλά όταν η προσπάθεια γίνεται μονόπλευρη και δεν δίνονται ευκαιρίες γνωριμίας δηλαδή, να αποδείξεις ότι αξίζεις σαν άνθρωπος για αυτό που κάνεις, εκεί κάτι δεν πάει καλά. Το κακό είναι ότι δεν δίνω δικαιώματα, δεν έγλειψα ποτέ και κανέναν και με κουράζει να παρακαλάω για ομάδες ασκήσεων. Διαπίστωσα ότι "ψάχνουν" για τον δυνατό λύτη που θα τους απαλλάξει από την κούραση για να κάνουν τα χόμπι τους. Σε αυτό δεν τους έκανα τη χάρη. Ένας λόγος πιστεύω είναι αυτός. Ένας άλλος λόγος ήταν τα κενά που είχα στον προγραμματισμό (που με πολύ προσωπικό κόπο και σκατοφαγητό, ξενύχτι κλπ κάλυψα μόνος μου για να έρθω στο επίπεδό τους) και επομένως δεν μπορούσα να τους "εντυπωσιάσω" στις υπολογιστικές δραστηριότητες εντός εξαμήνου. Συνήθως έδειχνα ως "φτωχοσυγγενής" αλλά για πράγματα που δεν φέρω την ευθύνη. Αντιθέτως στην εξεταστική φαινόμουν τελείως άκυρος πως και γιατί πέρασα τα μαθήματα. Σκεφτείτε ότι σε πιθανές τυχαίες συναντήσεις η πρώτη κουβέντα αντί γεια ήταν "πόσα μαθήματα χρωστάς". Το περιβάλλον λειτουργεί κάπως ανταγωνιστικά ειδικά όσοι κολλάνε (με όχι και τόσο αξιοκρατικές μεθόδους) σε ομάδες καθηγητών. Εκεί προσφέρονται και κάποια οφφίκια (π.χ. προφίλ στον ιστότοπο, προσωπικό γραφείο μέσα στο Ινστιτούτο κλπ). Μετά η συμπεριφορά τους αλλάζει. Γίνονται πιο "καθηγητικοί" και πουλάνε σνομπισμό. Πολλές φορές μου είπαν "δεν έχω να πάρω κάτι από σένα, οπότε γιατί να σου μιλήσω;"...εννοώντας και το απλό καλημέρα. Εκεί που μπόρεσα να σταθώ και να διαπρέψω αν κρίνω από τους βαθμούς, είναι στα θεωρητικά αντικείμενα των Μαθηματικών λόγω ...του Ελληνικού Πανεπιστημίου (ως βασικό υπόβαθρο) και του διαβάσματος.
Οι Ευρωπαίοι φοιτητές εκτός εξαιρέσεων έχουν αδύναμο υπόβαθρο σε θεωρητικά αντικείμενα των θετικών επιστημών όσο στο κομμάτι του υπολογιστή. Εκεί πάλι υπάρχει διαβάθμιση γνώσης: η πλειονότητα πουλάει ένα προφίλ ότι ξέρει να γράφει κώδικα (βρίσκουν αγορασμένες λύσεις αλλά δεν το λένε) απλά ξέρουν να το πουλάνε το παραμύθι γιατί πιάνει. Ελάχιστοι μπορούν να γράψουν κώδικα πάνω από 20 γραμμές. Ειδικά όταν αρχίζουν οι ερωτήσεις από τον καθηγητή αν η μέθοδος είναι explicit ή implicit και τρώνε την κιμωλία...Αν και αναμεταξύ τους υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας, δεν μιλάνε ή σνομπάρονται, κάποιοι είναι πιο νορμάλ. Βέβαια αυτό θέλει χρόνο και κάποιες κοινές συνιστώσες. Νομίζω, κάνοντας μια αποτίμηση έργου, ότι λόγω φόρτου εβδομαδιαίου δεν ήταν δυνατό να επενδύσω σε κανονικές γνωριμίες. Βέβαια έχω διαπιστώσει ότι ανεξαρτήτως εθνικότητας, η νέα γενιά δεν πολυενδιαφέρεται για κανονικές επαφές παρά για περιστασιακές (δηλαδή, 2-3 φορές το εξάμηνο να λένε ένα γεια). Έχω άλλου τύπου ανατροφή που με εμποδίζει να συμπεριφέρομαι ως τρόμπας σε άλλους. Δίνω αξία σε κάθε άνθρωπο και αυτό δεν το εισπράττω γιατί η κοινωνία δείχνει κουρασμένη από την ανία της. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι νέοι άνθρωποι και δεν νιώθουν την ανάγκη να νιώσουν ότι είμαι άνθρωπος! και όχι κάποιο ίχνος πίσω από ένα κοινωνικό δίκτυο. Είναι κάπως τρομαχτικό!
Ευχαριστώ όλους-ες για τις απαντήσεις. Καθώς παρακολούθησα μαθήματα από άλλα μεταπτυχιακά του Πανεπιστημίου για την ενότητα των διαθεματικών δεξιοτήτων, διαπίστωσα μεγάλη άβυσσο συμπεριφοράς μεταξύ των νέων. Το πρόβλημα συναντάται μόνο στις Φυσικομαθηματικές επιστήμες όπου το κλίμα είναι τελείως "σχολικό" και "ασκησιοκεντρικό" χωρίς ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων, διαπροσωπικών σχέσεων. Πολλοί άντρες Αυστριακοί ή κοπέλες Αυστριακές στις θετικές επιστήμες είναι σεξουαλικά παρθένοι χωρίς να τους απασχολεί καθώς δεν φροντίζουν ώστε να το αλλάξουν. Είτε εμφανισιακά είτε με τη συμπεριφορά και το όλο πακέτο. Πολλές φορές έτυχε να βρεθώ σε διάλειμμα άσκησης και να μην έχω να πω κάτι γιατί ο τρόπος που εκφράζονταν ήταν τελείως "βαράω ενέσεις". Αντίθετα στην Οικονομική σχολή, το χιούμορ και πιο εξωστρεφείς συζητήσεις ή το ανθρώπινο ενδιαφέρον σε διάφορα ζητήματα με έκαναν να έχω μικτά συναισθήματα χωρίς να ξέρω ή να με νοιάζει ίσως πλέον, ο λόγος τους. Η Μαθηματική επιστήμη τόσο ομαδική ...και στην πράξη είναι τόσο ατομικό άθλημα. Δεν είναι και τόσο ωραίο να μην έχεις κανέναν συνάδελφο να μοιραστείς μια ανησυχία όσο και να το "προσπερνάς" μόνος σου. Σημασία δεν έχει να προσπερνάμε τη ζωή για να μην μας παίρνουν από κάτω οι άσχημες στιγμές, αλλά να ζούμε τη στιγμή γιατί δεν έχει πισωγύρισμα. Δεν μου αρέσει να χαραμίζω τη ζωή μου επειδή άλλοι άνθρωποι γουστάρουν να κάνουν το ίδιο στη δική τους.
Θα ήθελα να προσθέσω ότι στα φοιτητικά groups των σπουδών στα κοινωνικά δίκτυα είναι αρκετά σύνηθες κάποιος να ζητάει κάποια βοήθεια ή κάποιες λύσεις, υποδείξεις κλπ σχετικά με τα μαθήματα και το post να μην έχει λάβει απάντηση, σε αντίθεση με τα σεντόνια βοήθειας των Ελλήνων φοιτητών.
Και όμως δεν έχω στεριώσει. Είναι κάτι που με απασχολεί και βλέπω ότι συνήθως η αιτία είναι ότι δεν εντυπωσιάζω ...συνήθως με ψέματα. Λυπάμαι. Δεν είμαι ο τύπος που θα κάνω μια γνωριμία για να πω γεια σήμερα και τι κάνεις μετά από 6 μήνες. Πολλές φορές συνήθως όσους έτυχε να γνωρίσω χωρίς να θέσω κάποια ερώτηση, αυτόβουλα είτε μου είπαν ότι έχουν σχέση ή ότι είναι απασχολημένοι και στην επόμενη τυχαία συνάντηση όταν χαιρέτησα έπεσε στο κενό. Αυτό στην αρχή, μου στοίχισε πολύ και πλέον έχω γίνει πολύ κυνικός. Είναι κάτι που η διαμονή μου σε μια άλλη κοινωνία μου έχει λειάνει λίγο τους συναισθηματισμούς σε άλλους ανθρώπους. Δεν μου αρέσει, αλλά βλέπω ότι έτσι κερδίζω κάποιον σεβασμό. Έχω ακούσει απίστευτες δικαιολογίες ή απότομες διακοπές επικοινωνίας χωρίς χαιρετισμό για λόγους τελείως ηλίθιους. Εκεί που μιλάς, ο άλλος σηκώνεται και φεύγει. Πολλές φορές αγόρασα βιβλία ψυχολογίας για να δω λιγάκι τη διπολική διαταραχή πως εκφράζεται και γιατί. Δεν μπορώ να υποστηρίξω τέτοιου είδους διάδραση.
Οι Ευρωπαίοι φοιτητές εκτός εξαιρέσεων έχουν αδύναμο υπόβαθρο σε θεωρητικά αντικείμενα των θετικών επιστημών όσο στο κομμάτι του υπολογιστή. Εκεί πάλι υπάρχει διαβάθμιση γνώσης: η πλειονότητα πουλάει ένα προφίλ ότι ξέρει να γράφει κώδικα (βρίσκουν αγορασμένες λύσεις αλλά δεν το λένε) απλά ξέρουν να το πουλάνε το παραμύθι γιατί πιάνει. Ελάχιστοι μπορούν να γράψουν κώδικα πάνω από 20 γραμμές. Ειδικά όταν αρχίζουν οι ερωτήσεις από τον καθηγητή αν η μέθοδος είναι explicit ή implicit και τρώνε την κιμωλία...Αν και αναμεταξύ τους υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας, δεν μιλάνε ή σνομπάρονται, κάποιοι είναι πιο νορμάλ. Βέβαια αυτό θέλει χρόνο και κάποιες κοινές συνιστώσες. Νομίζω, κάνοντας μια αποτίμηση έργου, ότι λόγω φόρτου εβδομαδιαίου δεν ήταν δυνατό να επενδύσω σε κανονικές γνωριμίες. Βέβαια έχω διαπιστώσει ότι ανεξαρτήτως εθνικότητας, η νέα γενιά δεν πολυενδιαφέρεται για κανονικές επαφές παρά για περιστασιακές (δηλαδή, 2-3 φορές το εξάμηνο να λένε ένα γεια). Έχω άλλου τύπου ανατροφή που με εμποδίζει να συμπεριφέρομαι ως τρόμπας σε άλλους. Δίνω αξία σε κάθε άνθρωπο και αυτό δεν το εισπράττω γιατί η κοινωνία δείχνει κουρασμένη από την ανία της. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι νέοι άνθρωποι και δεν νιώθουν την ανάγκη να νιώσουν ότι είμαι άνθρωπος! και όχι κάποιο ίχνος πίσω από ένα κοινωνικό δίκτυο. Είναι κάπως τρομαχτικό!
Ευχαριστώ όλους-ες για τις απαντήσεις. Καθώς παρακολούθησα μαθήματα από άλλα μεταπτυχιακά του Πανεπιστημίου για την ενότητα των διαθεματικών δεξιοτήτων, διαπίστωσα μεγάλη άβυσσο συμπεριφοράς μεταξύ των νέων. Το πρόβλημα συναντάται μόνο στις Φυσικομαθηματικές επιστήμες όπου το κλίμα είναι τελείως "σχολικό" και "ασκησιοκεντρικό" χωρίς ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων, διαπροσωπικών σχέσεων. Πολλοί άντρες Αυστριακοί ή κοπέλες Αυστριακές στις θετικές επιστήμες είναι σεξουαλικά παρθένοι χωρίς να τους απασχολεί καθώς δεν φροντίζουν ώστε να το αλλάξουν. Είτε εμφανισιακά είτε με τη συμπεριφορά και το όλο πακέτο. Πολλές φορές έτυχε να βρεθώ σε διάλειμμα άσκησης και να μην έχω να πω κάτι γιατί ο τρόπος που εκφράζονταν ήταν τελείως "βαράω ενέσεις". Αντίθετα στην Οικονομική σχολή, το χιούμορ και πιο εξωστρεφείς συζητήσεις ή το ανθρώπινο ενδιαφέρον σε διάφορα ζητήματα με έκαναν να έχω μικτά συναισθήματα χωρίς να ξέρω ή να με νοιάζει ίσως πλέον, ο λόγος τους. Η Μαθηματική επιστήμη τόσο ομαδική ...και στην πράξη είναι τόσο ατομικό άθλημα. Δεν είναι και τόσο ωραίο να μην έχεις κανέναν συνάδελφο να μοιραστείς μια ανησυχία όσο και να το "προσπερνάς" μόνος σου. Σημασία δεν έχει να προσπερνάμε τη ζωή για να μην μας παίρνουν από κάτω οι άσχημες στιγμές, αλλά να ζούμε τη στιγμή γιατί δεν έχει πισωγύρισμα. Δεν μου αρέσει να χαραμίζω τη ζωή μου επειδή άλλοι άνθρωποι γουστάρουν να κάνουν το ίδιο στη δική τους.
Θα ήθελα να προσθέσω ότι στα φοιτητικά groups των σπουδών στα κοινωνικά δίκτυα είναι αρκετά σύνηθες κάποιος να ζητάει κάποια βοήθεια ή κάποιες λύσεις, υποδείξεις κλπ σχετικά με τα μαθήματα και το post να μην έχει λάβει απάντηση, σε αντίθεση με τα σεντόνια βοήθειας των Ελλήνων φοιτητών.
npb, είναι αδύνατο να είσαι 3 ολόκληρα χρόνια εκεί και να μην έχεις στεριώσει με άλλον άνθρωπο. δεν ξέρω πως τα πας με τις διαπροσωπικες σου σχέσεις αλλά αν δεν είναι η πρώτη φορά στη ζωή σου που αντιμετωπίζεις δυσκολία στο να γνωρίσεις κόσμο, ίσως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσεις τον τρόπο που προσεγγίζεις τους ανθρώπους.
δεν αμφισβητώ ότι μπορεί να σου έχουν φερθεί ρατσιστικά αλλά στο χέρι σου είναι να βρεις άτομα που θα σε αποδεχτούν και θα σε αγκαλιάσουν (μεταφορικά πάντα αλλά γιατί όχι και κυριολεκτικά )
Και όμως δεν έχω στεριώσει. Είναι κάτι που με απασχολεί και βλέπω ότι συνήθως η αιτία είναι ότι δεν εντυπωσιάζω ...συνήθως με ψέματα. Λυπάμαι. Δεν είμαι ο τύπος που θα κάνω μια γνωριμία για να πω γεια σήμερα και τι κάνεις μετά από 6 μήνες. Πολλές φορές συνήθως όσους έτυχε να γνωρίσω χωρίς να θέσω κάποια ερώτηση, αυτόβουλα είτε μου είπαν ότι έχουν σχέση ή ότι είναι απασχολημένοι και στην επόμενη τυχαία συνάντηση όταν χαιρέτησα έπεσε στο κενό. Αυτό στην αρχή, μου στοίχισε πολύ και πλέον έχω γίνει πολύ κυνικός. Είναι κάτι που η διαμονή μου σε μια άλλη κοινωνία μου έχει λειάνει λίγο τους συναισθηματισμούς σε άλλους ανθρώπους. Δεν μου αρέσει, αλλά βλέπω ότι έτσι κερδίζω κάποιον σεβασμό. Έχω ακούσει απίστευτες δικαιολογίες ή απότομες διακοπές επικοινωνίας χωρίς χαιρετισμό για λόγους τελείως ηλίθιους. Εκεί που μιλάς, ο άλλος σηκώνεται και φεύγει. Πολλές φορές αγόρασα βιβλία ψυχολογίας για να δω λιγάκι τη διπολική διαταραχή πως εκφράζεται και γιατί. Δεν μπορώ να υποστηρίξω τέτοιου είδους διάδραση.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
19-06-19
23:57
npb πώς είσαι τόσο σίγουρος ότι όλα αυτά προκύπτουν λόγω καταγωγής; Έχουν γίνει νύξεις ή αντίστοιχα σχόλια; Γιατί μου φαίνονται λίγο υπερβολικά όσα λες (τα πιστεύω μεν, δεν είμαι σίγουρη πού οφείλονται δε), έχω πολλούς γνωστούς στο εξωτερικό και όλοι έχουν παρέες ή φίλους.
Τότε τι μπορεί να φταίει; Προσωπικά δεν μου αρέσουν οι γνωριμίες που λένε γεια τη μια μέρα και την επόμενη όταν σε δουν σε γράφουν. Έχω κουραστεί. Επίσης δεν μπορώ το είδος επαφής "λέω γεια σήμερα" και η επόμενη ερώτηση έρχεται μετά από 5 μήνες (μου έχει τύχει και αυτό). Για να μην αναφερθώ στο γνωστό "διαβάστηκε" και δεν απαντούν ποτέ. Και εγώ ξέρω για Έλληνες που διαφημίζουν ότι έκαναν τις γαμάουα φιλίες στο εξωτερικό. Με αυτή τη διάθεση ήμουν και είμαι αλλά βλέπω ότι είναι μάταιο πλέον.
Ο τρόπος που εκφράζονται δείχνουν ότι έχουν πρόβλημα ότι δεν είμαι από αυτούς. Υπάρχει η προκατάληψη του ξένου στοιχείου σε έναν πληθυσμό.
npb πώς είσαι τόσο σίγουρος ότι όλα αυτά προκύπτουν λόγω καταγωγής; Έχουν γίνει νύξεις ή αντίστοιχα σχόλια; Γιατί μου φαίνονται λίγο υπερβολικά όσα λες (τα πιστεύω μεν, δεν είμαι σίγουρη πού οφείλονται δε), έχω πολλούς γνωστούς στο εξωτερικό και όλοι έχουν παρέες ή φίλους.
To ίδιο πρόβλημα με μένα είχε και μια κοπέλα από τη Βιέννη που το παράτησε το πρόγραμμα επειδή δεν άντεξε αυτή την συμπεριφορά αλλά και ένας φοιτητής από την Νορβηγία για τον ίδιο λόγο. Γενικά ακούω διάφορα σχόλια για το είδος της απόκοσμης συμπεριφοράς των Αυστριακών και από φοιτητές άλλων εθνικοτήτων (π.χ. Γερμανοί, Γάλλοι). Υπάρχει μεγάλη εσωστρέφεια σε βαθμό που ότι έχουν να πουν, δεν στο λένε ευθέως (αν πιέσεις, θα σε προσβάλλουν άσχημα). Λειτουργούν τελείως υπόγεια και αν δεν είσαι "ντόπιος" και δεν ξέρεις καλά τη γλώσσα τους (με τις διαλέκτους που μιλούν) σε θάβουν από πίσω. Οι καλές εξαιρέσεις που έτυχε να γνωρίσω υπό διάφορες συνθήκες, δεν λειτούργησαν λόγω ανωτέρας βίας (γάμος, απόσταση, αλλαγή περιοχής σπουδών κλπ)
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
19-06-19
23:46
Γιατί δεν πας Αμερική;
Eίναι προσωπικοί και οικογενειακοί οι λόγοι.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
19-06-19
23:43
Πιστεύω ότι αφού έφαγες τον γάιδαρο και σου έχει μείνει όχι απλά η ουρά αλλά η άκρη της ουράς, καλό θα είναι να κάνεις λίγη υπομονή να ολοκληρώσεις τις σπουδές σου και να πάρεις το πτυχίο σου χωρίς να βάλεις τον εαυτό σου σ΄αυτήν τη διαδικασία! Ασφαλώς αν ξεκίναγες τώρα θα σου έλεγα ότι σίγουρα θα έπρεπε να κάνεις μια "διακριτική" κίνηση γιατί δεν θα ήταν δυνατόν να ζεις υπό πίεση επί τόσα χρόνια. Τώρα όμως δεν έχει νόημα!
Συμφωνώ Λένω με την σκέψη σου, αλλά μέχρι πότε θα πρέπει να κάνουμε τέτοιου είδους υποχωρήσεις στη ζωή; Δεν υπάρχει χρονικό πισωγύρισμα ζωής.
Τα καλά νέα της ιστορίας είναι ότι σήμερα οριστικοποιήθηκε η ημέρα του Master Thesis Defense.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
19-06-19
22:23
To παραπάνω πρόβλημα το αντιμετωπίζουν κυρίως όσοι νέοι προέρχονται από χώρες που είναι πιο "οικονομικά" φτωχές από την Αυστρία και την μεγαλοϊδέα τους. Έχει παίξει ρόλο η απίστευτη λάσπη από το ακροδεξιό κόμμα τους μέσω των ΜΜΕ καθώς και τα Ελληνικά ΜΜΕ "ξεβρακώνουν" το Ελληνικό πρόβλημα διεθνώς. Σε αντίθεση με άλλες χώρες του κόσμου, που έχουν σχεδόν ίδια κοινωνικά προβλήματα απλά δεν τα διαφημίζουν. Στην όλη αυτή κατάσταση συνυπολογίζεται η καγκουρίαση πολλών Ελλήνων που μένουν ή γεννήθηκαν στο εξωτερικό. Οι Έλληνες γενικά δεν έχουν και το καλύτερο όνομα "λαού" στο εξωτερικό κυρίως λόγω του οικονομικού θέματος αλλά και του "πρηξίματος των ούμπαλων" με τον Παρθενώνα.
Κοινός επίλογος: ο υποφερτός κόσμος είναι μόνο η οικογένειά σου (αν υπάρχει) και εσύ ο ίδιος. Δεν υπάρχουν λαοί και κουραφέξαλα. Ο πλανήτης πάσχει από έλλειψη ανθρώπων στην ουσία του πράγματος. Έχω διαβάσει απίστευτες ιστορίες φοιτητών που πήγαν erasmus στην Αυστρία ή Ολλανδία ή Γερμανία. Ειδικά στο Salzburg ενός παιδιού από την Ισπανία του έκαναν στη σχολή bullying γιατί δεν μιλάει Γερμανικά! Πραγματικά πολλές φορές δεν μπορώ να καταλάβω το είδος ανατροφής των νέων σε δυτικές χώρες (με πολλές εξαιρέσεις πάντα, δεν θέλω να γενικεύω αλλά οι εξαιρέσεις σε μένα δεν δουλεύουν δυστυχώς).
Επειδή το Πανεπιστήμιο φέτος κλείνει τα 350 χρόνια και γενικά προβάλλουν τον καλό τους εαυτό κλπ, τα προβλήματα δεν έχουν ανταπόκριση. Δεν ασχολούνται. Ναι μεν σε ακούνε, αλλά επειδή δεν το βιώνουν από την ίδια πλευρά, το αντιμετωπίζουν ως έκθεση ιδεών. Λένε τα γνωστά τσιτάτα που ξέρουν και οι απόφοιτοι ψυχολογίας αλλά η ακαδημαϊκή κοινότητα ειδικά στις θετικές και πολυτεχνικές επιστήμες έχουν μεγάλο βαθμό "καλαμιού" και τελείως αψυχολόγητη σκέψη. Μοιάζουν σαν να μην ζουν όταν φεύγουν από την πύλη του campus με το ποδήλατο. Δεν υπάρχει η ανθρώπινη ενσυναίσθηση. Πολλές φορές έτυχε να αρρωστήσω και να μείνω στην εστία και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Κανείς. Δηλαδή, αν πεθάνω από καμία άγνωστη αιτία, πάλι το ίδιο. Όσες επαφές έκανα, ήταν με τους καθηγητές οι οποίοι μου στάθηκαν με το παραπάνω αλλά μέχρι ένα σημείο. Δεν έγινα ο φίλος τους. Εσείς μπορεί να έχετε άλλα βιώματα και να τα βλέπετε παλαβά αυτά που λέω, αλλά είναι μια εμπειρία ζωής 3 χρόνων. O τρόπος άρνησής τους είναι συνήθως ευθής του στυλ "σου μιλάω, αλλά δεν θέλω να γνωριστώ περισσότερο".
Πέρα από τις σπουδές δεν έχω κάτι να θυμάμαι και όσες φορές και αν προσπάθησα έλαβα αρνητική απάντηση με πολλές μορφές. Δίνουν σημασία εκεί που θέλουν με όφελος άμεσα. Αυτό το διαπίστωσα. Δεν αντέχουν τον ανταγωνισμό ειδικά από αλλοδαπούς (τους τρελαίνει). Για να μην επεκταθώ, δεν μπορώ τη γραφειοκρατική πάσα για να μάθουν πολλοί το θέμα μου. Δεν έχει και νόημα. Περισσότερο με ενδιαφέρει να δω αν εγώ είμαι ο παράξενος της ιστορίας.
Από διάφορες συζητήσεις που έχω κάνει, αρκετοί Αυστριακοί βρίσκουν παράξενους τους φοιτητές των θετικών και πολυτεχνικών επιστημών. Δηλαδή, κάπως αντικοινωνικούς ή και προσβλητικούς ή όπως λένε: they can not keep a contact.
Tα Ευρωπέη είναι μεγαλωμένα με smartphone. Πρώτα γεννήθηκαν αυτά και μετά φύτρωσε το smartphone.
Κοινός επίλογος: ο υποφερτός κόσμος είναι μόνο η οικογένειά σου (αν υπάρχει) και εσύ ο ίδιος. Δεν υπάρχουν λαοί και κουραφέξαλα. Ο πλανήτης πάσχει από έλλειψη ανθρώπων στην ουσία του πράγματος. Έχω διαβάσει απίστευτες ιστορίες φοιτητών που πήγαν erasmus στην Αυστρία ή Ολλανδία ή Γερμανία. Ειδικά στο Salzburg ενός παιδιού από την Ισπανία του έκαναν στη σχολή bullying γιατί δεν μιλάει Γερμανικά! Πραγματικά πολλές φορές δεν μπορώ να καταλάβω το είδος ανατροφής των νέων σε δυτικές χώρες (με πολλές εξαιρέσεις πάντα, δεν θέλω να γενικεύω αλλά οι εξαιρέσεις σε μένα δεν δουλεύουν δυστυχώς).
Γενικά, είναι λογικό να νιώθεις πίεση, ειδικά εφόσον είσαι και λίγο πριν την υποστήριξη και όλα αυτά νιώθεις πως είναι η μοναδική σου εμπειρία από το πανεπιστήμιο. Κάνε ένα κουράγιο ψυχικά, συζήτησέ το και με τους συμβούλους-καθηγητές και σύντομα θα τους αποχαιρετήσεις και εύχομαι να βρεθείς σε ένα καλύτερο περιβάλλον.
Επειδή το Πανεπιστήμιο φέτος κλείνει τα 350 χρόνια και γενικά προβάλλουν τον καλό τους εαυτό κλπ, τα προβλήματα δεν έχουν ανταπόκριση. Δεν ασχολούνται. Ναι μεν σε ακούνε, αλλά επειδή δεν το βιώνουν από την ίδια πλευρά, το αντιμετωπίζουν ως έκθεση ιδεών. Λένε τα γνωστά τσιτάτα που ξέρουν και οι απόφοιτοι ψυχολογίας αλλά η ακαδημαϊκή κοινότητα ειδικά στις θετικές και πολυτεχνικές επιστήμες έχουν μεγάλο βαθμό "καλαμιού" και τελείως αψυχολόγητη σκέψη. Μοιάζουν σαν να μην ζουν όταν φεύγουν από την πύλη του campus με το ποδήλατο. Δεν υπάρχει η ανθρώπινη ενσυναίσθηση. Πολλές φορές έτυχε να αρρωστήσω και να μείνω στην εστία και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Κανείς. Δηλαδή, αν πεθάνω από καμία άγνωστη αιτία, πάλι το ίδιο. Όσες επαφές έκανα, ήταν με τους καθηγητές οι οποίοι μου στάθηκαν με το παραπάνω αλλά μέχρι ένα σημείο. Δεν έγινα ο φίλος τους. Εσείς μπορεί να έχετε άλλα βιώματα και να τα βλέπετε παλαβά αυτά που λέω, αλλά είναι μια εμπειρία ζωής 3 χρόνων. O τρόπος άρνησής τους είναι συνήθως ευθής του στυλ "σου μιλάω, αλλά δεν θέλω να γνωριστώ περισσότερο".
Πέρα από τις σπουδές δεν έχω κάτι να θυμάμαι και όσες φορές και αν προσπάθησα έλαβα αρνητική απάντηση με πολλές μορφές. Δίνουν σημασία εκεί που θέλουν με όφελος άμεσα. Αυτό το διαπίστωσα. Δεν αντέχουν τον ανταγωνισμό ειδικά από αλλοδαπούς (τους τρελαίνει). Για να μην επεκταθώ, δεν μπορώ τη γραφειοκρατική πάσα για να μάθουν πολλοί το θέμα μου. Δεν έχει και νόημα. Περισσότερο με ενδιαφέρει να δω αν εγώ είμαι ο παράξενος της ιστορίας.
Από διάφορες συζητήσεις που έχω κάνει, αρκετοί Αυστριακοί βρίσκουν παράξενους τους φοιτητές των θετικών και πολυτεχνικών επιστημών. Δηλαδή, κάπως αντικοινωνικούς ή και προσβλητικούς ή όπως λένε: they can not keep a contact.
μην ασχολείσαι με τα Ευρωπέη Νίκο τελείωσε το μεταπτυχιακό σου και μετά φεύγεις και ηρεμείς.
Tα Ευρωπέη είναι μεγαλωμένα με smartphone. Πρώτα γεννήθηκαν αυτά και μετά φύτρωσε το smartphone.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
19-06-19
19:43
Aυτές οι φιέστες μέσα από φοιτητικούς συλλόγους είναι λιγάκι κατ' επίφαση σύμφωνα με τα αποτελέσματα. Ναι μεν υπάρχουν αλλά την ουσία δεν την λύνουν. Οι φοιτητικοί σύλλογοι "θυμούνται" τους φοιτητές μόνο για μοιράσουν διαφημιστικά υποψηφιότητας την περίοδο των εκλογών κάθε Μάϊο ή να στέλνουν spam-μηνύματα από το πανεπιστημιακό webmail για την ύπαρξή τους και τι αοριστολογίες κάνουν. Η Αυστριακή γραφειοκηφηναρία είναι χειρότερη της Ελληνικής και αν δεν είσαι λίγο σαφής ή πιεστικός (και όχι μόνο bitte) σε γράφουν. Ποτέ δεν ένιωσα μέρος της Αυστριακής φοιτητικής κοινότητας καθώς λόγω πίεσης των σπουδών δεν είχα τους χρόνους για κοινωνικές σχέσεις (π.χ. κάθε βδομάδα είχα κάπου 50 ασκήσεις να λύσω και να παρουσιάσω αν σηκωθώ τυχαία, για το προσεμινάριο της επόμενης). Χρόνος κενός: 2 μέρες το σαββατοκύριακο. Οι φοιτητές γενικά είχαν πάντα τη δική τους ομάδα π.χ. whatsapp group και δεν μου το είπαν ποτέ αυτό αλλά και ούτε έδειξαν διάθεση να με προσθέσουν (ακόμη περιμένω αίτημα αποδοχής). Νιώθω ότι κατάγομαι από την Ουγκάντα (δεν έχω θέμα με την χώρα) και δεν καταλαβαίνω γιατί τόσο κόμπλεξ το γεγονός ότι δεν είμαι "από αυτούς". Δεν μπορούν να καταλάβουν δυο πράγματα:
α). πώς πέρασα όλα τα μαθήματα στα δυο χρόνια με άριστα και με την πρώτη προσπάθεια εξέτασης
β). χωρίς να μιλάω τη γλώσσα τους σε επίπεδο C1-2
γ). γιατί έχω διαφορετικό υπόβαθρο και τι ακριβώς σπούδασα στο Griechenland
δίνουν μια αίσθηση ότι πρόκειται για καθυστερημένους νοητικά. Θα ήθελα να είχα σπουδάσει ψυχιατρική για να εντοπίζω πιο εύκολα τις ανθρώπινες ατέλειες. Οι μαύροι και οι ασιάτες (εκτός από Κορέα) βιώνουν απίστευτο κοινωνικό ρατσισμό και αποκλεισμό από την Αυστριακή φοιτητική κοινότητα. Όλοι το παίζουν χαμογελαστοί, ξανθοί γαλανομάτηδες και ψεύτικη αυταρέσκεια αλλά επί της ουσίας υπάρχει σοβαρό θέμα.
α). πώς πέρασα όλα τα μαθήματα στα δυο χρόνια με άριστα και με την πρώτη προσπάθεια εξέτασης
β). χωρίς να μιλάω τη γλώσσα τους σε επίπεδο C1-2
γ). γιατί έχω διαφορετικό υπόβαθρο και τι ακριβώς σπούδασα στο Griechenland
δίνουν μια αίσθηση ότι πρόκειται για καθυστερημένους νοητικά. Θα ήθελα να είχα σπουδάσει ψυχιατρική για να εντοπίζω πιο εύκολα τις ανθρώπινες ατέλειες. Οι μαύροι και οι ασιάτες (εκτός από Κορέα) βιώνουν απίστευτο κοινωνικό ρατσισμό και αποκλεισμό από την Αυστριακή φοιτητική κοινότητα. Όλοι το παίζουν χαμογελαστοί, ξανθοί γαλανομάτηδες και ψεύτικη αυταρέσκεια αλλά επί της ουσίας υπάρχει σοβαρό θέμα.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
19-06-19
11:11
Για την Ολλανδία έχω ακούσει απίστευτα σκηνικά: τι δουλειά έχουν αυτοί οι βρωμοέλληνες στο μεταπτυχιακό; (από φοιτητές Ολλανδούς)
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,790 μηνύματα.
19-06-19
01:16
Για να γίνω πιο σαφής, η συμπεριφορά είναι και από κάποιους καθηγητές και τον πρόεδρο του Τμήματος, καθότι αλλοδαπός φοιτητής και άριστος από την πρώτη μέρα των σπουδών μου, πριν 3 χρόνια, με αγνοούν επιδεικτικά για διάφορα θέματα (κανονισμών, μαθημάτων κλπ) που καθιστούν την προσπάθεια σπουδών δύσκολη. Οι δε φοιτητές έχουν μια συμπεριφορά διόλου φιλική και αρκετά μυστικοπαθή, θα έλεγα ότι γλείφουν καθηγητές και μπαίνουν σε ομάδες εργασίας κλπ. Ο τρόπος που με αντιμετωπίζουν δεν ταιριάζει σε ανθρώπους των γραμμάτων. Πλέον είμαι ήδη σε φάση παρουσίασης της διπλωματικής αλλά η ανάμνηση είναι πικρή λίγο, στο θέμα των διαπροσωπικών σχέσεων.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.