anathimatikos
Νεοφερμένος
Ο anathimatikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 79 μηνύματα.
08-07-19
00:12
Δηλαδη εγω για να δω τι θα κανω θα περιμενω το δεκεμβριο; Δηλαδη τοσο δυσκολο ειναι να βγει μια ανακοινωση απ το υπουργειο παιδειας; Ελπιζω να μη γινει παλι ετσι ..Μπραβο Ελλαδισταν
Θα σου πρότεινα να έριχνες μια ματιά στα καινούργια στο μεσοδιάστημα, αντί να περιμένεις απλώς μέχρι το Δεκέμβριο, λόγου χάρη. Σκέψου ότι ακόμη κι αν δεν θα υπάρξει η δυνατότητα επανεξέτασης με το παλαιό σύστημα, έχεις προβάδισμα σε σχέση με τους υπόλοιπους υποψηφίους.
anathimatikos
Νεοφερμένος
Ο anathimatikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 79 μηνύματα.
01-06-19
14:12
Μήπως μπορείς, αν θέλεις φυσικά, να μας πεις σε ποια σχολή είχες περάσει; Το ρωτάω αυτό επειδή αφού μπήκες το 2016 (και όπως λες τα πρώτα χρόνια παρακολουθούσες ανελλιπώς και προχωρούσες μια χαρά), τον επόμενο χρόνο 2020 θα έπαιρνες πτυχίο. Θα μπορούσες με την κατάλληλη υποστήριξη από ένα φροντιστήριο και την προσωπική σου μελέτη, να έδινες κατατακτήριες (ή ακόμα και πανελλαδικές) και να περνούσες στη σχολή της επιθυμίας σου έχοντας συγχρόνως στο χέρι ένα πτυχίο. Ξέρεις σ΄αυτές τις περιπτώσεις καλό είναι να παίρνουμε λίγο τον χρόνο μας για να ξεκαθαρίσουμε το μυαλό μας και μετά να κρίνουμε ψύχραιμα ποιον δρόμο μας συμφέρει να ακολουθήσουμε.΄Οπως και νάχει θεωρώ ότι η αντίδρασή σου και το αδιέξοδο στο οποίο έχεις οδηγήσει τον εαυτό σου είναι υπερβολικά! Νέος άνθρωπος είσαι με όλη τη ζωή μπροστά σου! Ακόμα κι αν χάσεις 2-3 χρόνια, σίγουρα δεν χάλασε ο κόσμος! Κοίταξε να επιβληθείς στον εαυτό σου, να χαρείς τη ζωή σου και να το πάρεις από την αρχή!΄Οταν προσπαθούμε να πετύχουμε κάτι που θέλουμε πολύ, ο δρόμος είναι πάντα ευχάριστος παρόλο που κάποιες φορές κουραζόμαστε, απογοητευόμαστε ή δυσκολευόμαστε! Αυτό ισχύει για όλους μας και όχι μόνο για σένα! Καλή επιτυχία σου εύχομαι!
Στο ΤΕΙ Αθήνας, τμήμα Φωτογραφίας. Χάσαμε ένα εξάμηνο λόγω καταλήψεων και με την πανεπιστημιοποίηση προστέθηκε άλλος ένας χρόνος σπουδών.
Επίσης, χρωστούσα ορισμένα μαθήματα απ' το 4ο εξάμηνο (+ λόγω της φυσιογνωμιας της σχολής ελάχιστοι την βγάζουν στον προβλεπόμενο χρόνο, καθώς είναι καλλιτεχνικής φύσεως - είναι λιγάκι θέμα "έμπνευσης", δηλαδή, κι ας μην μου αρέσει αυτή η λέξη).
Κατά τ' άλλα, δεν είναι καθόλου δύσκολη σχολή αν είναι κανείς συνεπής. Αλλά δεν είχα τόση υπομονή, εξαρχής ήθελα Νομική ή Αγγλική Φιλολογία, που στην πορεία έγινε Νομική σκέτο. Μάλιστα, είχαμε ορισμένα εργαστήρια νομικού περιεχομένου στα οποία πήρα 10αρια, σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των συμφοιτητών μου, που είτε κόπηκε είτε πέρασε οριακά. Να προσθέσω ότι, στην οικογένεια μου υπάρχει ιστορικό στο συγκεκριμένο επάγγελμα (δικηγορία) κι είχα ανέκαθεν μια κάποια τριβή με νομικά βιβλία, υποθέσεις κτλ.
Σε κάθε περίπτωση, η ανωριμότητά που με χαρακτήριζε στα 18-19 μου χρόνια με εκπλήσσει. Αμ ήθελα υψηλές σχολές, αμ διάβασα -σχετικά- εντατικά μόνο τους τελευταίους δυό μήνες της Γ' Λυκείου. Κι έπειτα, αντί να επικεντρωθώ στο αν θα μου άρεσε/ταίριαζε η σχολή στην οποία είχα περάσει, παρασύρθηκα απ' τη "φοιτητική ζωή," ή μάλλον απ' την ιδέα που είχα αρχικά γι' αυτή. Το φταίξιμο είναι όλο δικό μου.
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, παρά ταύτα.
Edit: Μόλις διάβασα το μήνυμά σου φίλε jims. Θα δηλώσω και Θεσ/νίκη και Κομοτηνή, εννοείται. Η Αθήνα είναι προσωπική επιθυμία, αλλά αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του, δεν θα κάτσω να σκάσω. Όσο για τους καθηγητές μου στο φροντιστήριο, έχουμε - προς το παρόν - άψογη συνεννόηση. Δεν είχα ξαναπάει φροντιστήριο κι ακόμη "μαθαίνω" τη διαδικασία, βέβαια.
anathimatikos
Νεοφερμένος
Ο anathimatikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 79 μηνύματα.
31-05-19
20:52
Εκτιμώ τον κόπο και τη φαιά ουσία που απέδωσες για την απάντηση, Μαριάννα. Η φάση είναι αρκετά περίεργη, παρ' όλα αυτά μια ενθαρρυντική κουβέντα πάντοτε βοηθάει να μπει η σκέψη σε μια σωστή σειρά - γι' αυτό πόσταρα εξάλλου. Να περάσω φέτος μου φαίνεται πράγματι απίθανο. Σε κάθε περίπτωση, ευχαριστώ και πάλι.
Εσύ πού θέλεις να περάσεις, αν επιτρέπεται;
Εσύ πού θέλεις να περάσεις, αν επιτρέπεται;
anathimatikos
Νεοφερμένος
Ο anathimatikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 79 μηνύματα.
31-05-19
16:48
Καλησπέρα σε όλους. Ήρθα να σας πω τον πόνο μου...
Πανελλήνιες έδωσα για πρώτη φορά το 2016. Απέτυχα παταγωδώς, κι εισάχθηκα σε μια σχολή που ήταν η 4η επιλογή μου στο μηχανογραφικό. Πέρασα το καλοκαίρι κλαίγοντας, δεν μπορούσα όμως να διανοηθώ ότι θα ξανάδινα. Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δεν επρόκειτο να περνούσα όλη αυτή τη διαδικασία πάνω από μία φορά.
Με τα πολλά, άρχισαν τα μαθήματα στη σχολή μου, και ξεχάστηκα. Είχα κάνει παρέες, παρακολουθούσα ανελλιπώς τα εργαστήριά μου, μπλέχτηκα με πολιτικά. Με είχε συναρπάσει η φοιτητική ζωή, κι ας έμενα ακόμη με τους γονείς μου. Τέτοια ήταν η κατάσταση τα δύο πρώτα χρόνια. Μέχρι που χτύπησα τα 20. Τότε, με έπιασε μια τεράστια κρίση ταυτότητας και κατάθλιψη. Αναρωτιόμουν τι έκανα με τη ζωή μου, γιατί δεν ασχολιόμουν με κάποιο αντικείμενο που με γέμιζε, πώς θα άντεχα άλλα 2-3 χρόνια στη σχολή μου που είχε αρχίσει να μου φαίνεται παντελώς αδιάφορη και πώς θα 'βρισκα τη διάθεση μετά το πτυχίο να άρχιζα απ' το μηδέν σε κάποια άλλη σχολή. Ουσιαστικά, εξερράγησαν τ' απωθημένα που έκρυβα απ' τον ίδιο μου τον εαυτό. Το 5ο εξάμηνο σταμάτησα να παρακολουθώ τη σχολή μου και το 'ριξα στις βόλτες για να ξεσπάσω. Μέχρι τα μέσα του εξαμήνου. Έπειτα, χωρίς ψυχολογική ετοιμότητα, ακολουθώντας μια παρόρμηση της στιγμής, πήγα και γράφτηκα σε φροντιστήριο για να ξαναδώσω...
Πέρασα μήνεε χωρίς να βγω απ' το σπίτι, με φουλ πίεση. Είχα όμως ξεσυνηθίσει. Οι βαθμοί μου στα διαγωνίσματα του φροντιστηρίου δεν ανταποκρίνονταν στις προσδοκίες μου. Όλοι με συνέχαιραν για την προσπάθειά μου, εγώ όμως την έκρινα άκαρπη. Δεν θα έγραφα -δεν θα γράψω- 18.000+ μόρια ώστε να εισαχθώ στη Νομική Αθήνας. Κουράστηκα. Σωματικά και ψυχολογικά. Την Παρασκευή ξεκινάμε. Κοντεύει να μου στρίψει απ' το άγχος. Κι όσο σκέφτομαι πως θα φάω άλλη μια χρονιά πάνω απ' τα βιβλία, κλεισμένος στο σπίτι, για να βρεθώ πρωτοετής στα 22 μου, με πιάνει τρέμουλο. Αποκόπηκα απ' τις παρέες μου, δεν έχω ερωτική ζωή και νιώθω ανασφαλής σ' όλους τους τομείς. Συν τοις άλλοις, δεν έχω ιδέα τι θα γίνει με το νέο μάθημα της Κοινωνιολογίας και με τη Λογοτεχνία, με τα οποία δεν έχω καμία τριβή από φέτος. Έχει βρεθεί κανείς σ' ανάλογη θέση;
Πανελλήνιες έδωσα για πρώτη φορά το 2016. Απέτυχα παταγωδώς, κι εισάχθηκα σε μια σχολή που ήταν η 4η επιλογή μου στο μηχανογραφικό. Πέρασα το καλοκαίρι κλαίγοντας, δεν μπορούσα όμως να διανοηθώ ότι θα ξανάδινα. Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δεν επρόκειτο να περνούσα όλη αυτή τη διαδικασία πάνω από μία φορά.
Με τα πολλά, άρχισαν τα μαθήματα στη σχολή μου, και ξεχάστηκα. Είχα κάνει παρέες, παρακολουθούσα ανελλιπώς τα εργαστήριά μου, μπλέχτηκα με πολιτικά. Με είχε συναρπάσει η φοιτητική ζωή, κι ας έμενα ακόμη με τους γονείς μου. Τέτοια ήταν η κατάσταση τα δύο πρώτα χρόνια. Μέχρι που χτύπησα τα 20. Τότε, με έπιασε μια τεράστια κρίση ταυτότητας και κατάθλιψη. Αναρωτιόμουν τι έκανα με τη ζωή μου, γιατί δεν ασχολιόμουν με κάποιο αντικείμενο που με γέμιζε, πώς θα άντεχα άλλα 2-3 χρόνια στη σχολή μου που είχε αρχίσει να μου φαίνεται παντελώς αδιάφορη και πώς θα 'βρισκα τη διάθεση μετά το πτυχίο να άρχιζα απ' το μηδέν σε κάποια άλλη σχολή. Ουσιαστικά, εξερράγησαν τ' απωθημένα που έκρυβα απ' τον ίδιο μου τον εαυτό. Το 5ο εξάμηνο σταμάτησα να παρακολουθώ τη σχολή μου και το 'ριξα στις βόλτες για να ξεσπάσω. Μέχρι τα μέσα του εξαμήνου. Έπειτα, χωρίς ψυχολογική ετοιμότητα, ακολουθώντας μια παρόρμηση της στιγμής, πήγα και γράφτηκα σε φροντιστήριο για να ξαναδώσω...
Πέρασα μήνεε χωρίς να βγω απ' το σπίτι, με φουλ πίεση. Είχα όμως ξεσυνηθίσει. Οι βαθμοί μου στα διαγωνίσματα του φροντιστηρίου δεν ανταποκρίνονταν στις προσδοκίες μου. Όλοι με συνέχαιραν για την προσπάθειά μου, εγώ όμως την έκρινα άκαρπη. Δεν θα έγραφα -δεν θα γράψω- 18.000+ μόρια ώστε να εισαχθώ στη Νομική Αθήνας. Κουράστηκα. Σωματικά και ψυχολογικά. Την Παρασκευή ξεκινάμε. Κοντεύει να μου στρίψει απ' το άγχος. Κι όσο σκέφτομαι πως θα φάω άλλη μια χρονιά πάνω απ' τα βιβλία, κλεισμένος στο σπίτι, για να βρεθώ πρωτοετής στα 22 μου, με πιάνει τρέμουλο. Αποκόπηκα απ' τις παρέες μου, δεν έχω ερωτική ζωή και νιώθω ανασφαλής σ' όλους τους τομείς. Συν τοις άλλοις, δεν έχω ιδέα τι θα γίνει με το νέο μάθημα της Κοινωνιολογίας και με τη Λογοτεχνία, με τα οποία δεν έχω καμία τριβή από φέτος. Έχει βρεθεί κανείς σ' ανάλογη θέση;