Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,263 μηνύματα.
11-06-19
01:45
Δεν αναφερόμουν τόσο στο φοιτητή, όσο στον εξειδικευμένο επαγγελματία, ο οποίος οφείλει να εκπληρώνει και εξειδικευμένες υποχρεώσεις. Η εξειδίκευσή του τον καθιστά υπεύθυνο να λύσει το πρόβλημα, η δε ευθύνη υπάρχει πάντοτε υπό καθεστώς πίεσης και άγχους. Ο δικηγόρος που επιχειρηματολογεί ενώπιον δικαστηρίου για να σώσει αθώο, ο γιατρός στο νοσοκομείο που προσπαθεί να σώσει ετοιμοθάνατο, ο χειρουργός σε επέμβαση, ο πολιτικός μηχανικός που προσπαθεί να εξασφαλίσει τη στατικότητα του κτηρίου κλπ κλπ. Όλες οι εξειδικευμένες εργασίες συνεπάγονται ευθύνη και πρέπει να γίνονται με τεράστια προσοχή και με απόλυτη ψυχραιμία. Η πολυπλοκότητα της σύγχρονης ζωής έχει δημιουργήσει τέτοια πίεση, ψυχική ιδιαίτερα, που αυτός που δεν μπορεί να τη διαχειριστεί μένει μέτριος. Όσες γνώσεις κι αν έχει, αυτές αχρηστεύονται όταν δεν μπορεί να τις αξιοποιήσει υπό καθεστώς άγχους.
Αντίθετα, ο Πικάσο, ο Βαν Γκογκ κλπ δε φέρουν καμία ευθύνη, είναι αναχωρήτες, απομωνόνωνται και παρακολουθούν από εξωτερική οπτική γωνία του κόσμο και προσπαθούν με πλήρη άνεση χρόνου να ζωγραφίσουν. Η δουλειά τους δε γίνεται κάτω από πίεση και συνεπώς δεν ενδιαφέρει πώς θα απέδιδαν υπό καθεστώς άγχους.
Συνεπώς, το κριτήριο της ικανότητας διαχείρισης του άγχους έχει τόπο. Βέβαια, οι πανελλήνιες παρέχουν μόνο ενδείκτες, όπως είπαμε, αλλά δεν μπορούμε να ελπίζουμε και σε κάτι παραπάνω. Εφόσον είναι αδύνατες οι αποδείξεις, θα αρκεστούμε στις ενδείξεις, κι ας ενέχουν μια κάποια αυθαιρεσία.
Σε ολες τις προηγούμενες δουλειές που λες ο υπολογιστής εχει αναλάβει τα ηνία . Ο λόγος που δεν βλέπεις κτίρια να πέφτουν και ατυχήματα να γίνονται καθώς και οι επεμβάσεις πάνε καλύτερα δεν είναι επειδή οι άνθρωποι που είναι σε αυτές τις δουλειές ανέπτυξαν ικανότητες hitman απο την μια στιγμή στην αλλη,οι ίδιοι είναι . Ο υπολογιστής και τα ρομποτικα συστήματα ξεπερνούν τον άνθρωπο σε λεπτομέρεια και παρατηρητικότητα. Εαν δεν ήταν αυτόι ακόμα και με τους πιο ικανούς ανθρώπους θα είχαμε τρομερά ατυχήματα . Ένας μηχανικός στα αρχικά του σχέδια πάντα έχει αποτυχία . Όσο προσεκτικός και εαν είσαι πάντα θα κάνεις λάθη ή θα μπορείς να βελτιώσεις το αρχικό σχέδιο .
Οπότε οχι ο φιλόλογος δεν χρειάζεται καμία υπευθυνότητα ούτε εαν κάνει ενα λάθος θα καταστραφεί ο κόσμος . Ευτυχώς το ίδιο ισχύει και για εναν μηχανικό ως ενα βαθμό πλέον,χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας . Απο την άλλη οι τεχνικοί εαν κάνουν λάθος τότε πράγματι θα θρηνήσουμε θύματα και δεν εκτελέσουν σωστά οδηγίες . Αλλα αυτοί δεν λαμβάνουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση ούτε η δημιουργικότητα είναι το νούμερο ένα που τους απασχολεί . Οπότε ναι αυτοί δουλεύουν υπο πίεση και το αποτέλεσμα της δουλειάς τους είναι κρίσιμο σε αντίθεση με τους προηγούμενους διότι είναι πρακτική δουλειά και όχι πανεπιστημιακή . Άλλο να δουλεύεις με τόρνο ή τροχό και άλλο να φτιάχνεις σχεδιάκια στο CAD ή να ξεχάσεις να ξαναγράψεις την πρόταση με το συνώνυμο . Όσον αφορά στον Πικάσο συμφωνώ πράγματι οτι έχει λιγότερες ευθύνες σε σχέση με άλλα επαγγέλματα,τον ανέφερα πιο πολύ διότι βλέπουμε καλύτερα τις δυνατότητες κάποιου όταν είναι χαλαρός και δεν θεωρώ οτι οι πανελλήνιες είναι εγγύηση οτι κάποιος θα έχει τα skills να αναλάβει δουλειές με υπευθυνότητα και πίεση . Επειδή μιλάμε και για θέματα ασφαλείας οι ενδείξεις εννοείται οτι δεν μας λένε κάτι . Πάντα παίρνουμε worst case scenario σε θέματα υγείας και ασφάλειας . Εξάλλου την ανάλογη ψυχραιμία την αποκτάει κανείς με την εμπειρία στην ίδια την δουλειά και όχι σε προσομοίωση της ή "test" αυτά δεν ενέχουν άμεσο κίνδυνο. Ξέρω ανθρώπους που τελείωσαν πτυχίο και όχι απλά πανελλήνιες με 9.5+ και είναι άχρηστοι σε εργαστήριο,οπότε δεν υπάρχουν ενδείξεις με αυτή την έννοια. Όλα πάνω στην δουλειά φαίνονται για το ποιος είναι ικανός ή όχι,όχι στο χαρτί . Είναι σαν να προσπαθεί να σου μετρήσει ένας καρδιολόγος τους παλμούς ενώ είσαι σε στρες ,εκείνος να μην το ξέρει και να πρέπει να βγάλει με μισή εικόνα αποτέλεσμα,προφανώς θα θεωρήσει οτι έχεις πρόβλημα . Νομίζω καταλαβαίνεις τι θέλω να πω,απλά στηρίζω οτι δεν πρέπει να μηδενίζουμε τα παιδιά που ίσως είχαν άγχος και δεν απέδωσαν, ούτε είναι οι τοπ αρετές που μπορεί να έχει ένας φοιτητής ώστε να τα απαιτούμε σαν τρελοί σε μια απλή εξέταση,ειδικά απο την στιγμή που κάποια είναι πιο ευαίσθητα απο κάποια άλλα και τους επηρεάζει και σε οργανικό επίπεδο(π.χ. ζαλίζονται,δεν νιώθουν καλά,πέφτει η ικανότητα αντίληψης τους εκείνη την στιγμή κτλπ.),δεν θα γίνουν όλα τεχνικοί ούτε απαραίτητα θα αναλάβουν δουλειές που απαιτούν απόλυτη υπευθυνότητα και ακόμα και τότε πάντα υπάρχει ομάδα ανθρώπων που κάνει τις δουλειές μαζί,ποτέ ένας μόνος του,βασικός κανόνας ασφαλείας,δουλεύουμε πάντα με άλλους .
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,263 μηνύματα.
11-06-19
00:04
Δεν είναι αναγκαστικό να γράψεις ολόκληρη την πρόταση. Η διατύπωση της άσκησης δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, έχει συμβουλευτικό/καθοδηγητικό, σου υποδεικνύει ότι δε ζητείται ένα ξερό συνώνυμο της λέξης, αλλά το συνώνυμο που ανταποκρίνεται στο νόημα του κειμένου. Ξαναλέω πως αν το συνωνυμό σου είναι εύστοχο και εναρμονίζεται με την ουσία της πρότασης, δε χρειάζεται να γράψεις ολόκληρη την πρόταση, είναι σωστή και η μονολεκτική απάντηση. Να βοηθήσουν τους μαθητές προσπάθησαν οι θεματοθέτες, να μη θέσουν ώς συνώνυμο της συμβίωσης τη συγκατοίκηση.
Πέρα από αυτό, η πρώτη παράγραφος στο προηγούμενο μήνυμά μου αναφερόταν σε ένα ευρύτερο προβληματισμό σχετικά με τα κριτήρια αξιολόγησης των υποψηφίων, και απλώς πήρα αφορμή από την άσκηση των συνωνύμων. Επιμένω στα «αφανή» κριτήρια της προσοχής, της σωστής διαχείρισης του διαθέσιμου χρόνου, της τιθάσευσης του άγχους. Τι να τον κάνω τον υποψήφιο που παπαγάλισε όλη την ιστορία και όταν ήρθε η ώρα να γράψει απεραντολογεί στις απαντήσεις του, αδυνατώντας να διακρίνει τι του ζητά η ερώτηση, και μετά να παραπονιέται ότι είναι αδικία, επειδή τάχα δε του έμεινε χρόνος; Ή τον υποψήφιο που, μολονότι διάβασε όλη τη χρονιά, δε μπορεί να ελέγξει το άγχος του, με αποτέλεσμα να ξεχνά να γράψει ολόκληρες ασκήσεις; Το μεν διάβασμα όλη τη χρονιά εξετάζει την πειθαρχία σου και τις σωματικές/ψυχικές αντοχές σου, η δε εξέταση καθαυτή την αυτοσυγκέντρωσή σου, τη δυνατότητα αποτελεσματικής διαχείρισης του χρόνου και του άγχους σου. Αυτός που σημειώνει υψηλότερη βαθμολογία τεκμαίρεται(όχι αποδεικνύεται) ότι τα διαθέτει σε μεγαλύτερο βαθμό, σε σχέση με κάποιον με χαμηλότερη. Και αυτός που τα διαθέτει σε μεγαλύτερο βαθμό θεωρείται ότι θα μπορέσει να αποδώσει καλύτερα ως επιστήμονας, γιατί εξειδικεύεσαι και η εξειδίκευση δημιουργεί υποχρεώσεις, και η εκπλήρωση των υποχρεώσεων προϋποθέτει τα παραπάνω. Το σύστημα δομείται πάνω σε τεκμήρια, σε ενδείκτες, όχι σε αποδείξεις. Οι παθογένειες των ελληνικών πανεπιστημίων, που αναφέρεις, είναι αδιάφορες και δεν πρέπει να επηρεάζουν αυτά τα κριτήρια.
Επιμένω ότι η ψυχολογία του υποψηφίου πρέπει να κρίνεται υπό καθεστώς πίεσης και άγχους, επειδή τότε ακριβώς φαίνεται η έκταση της επινοητικότητάς του. Στην καθημερινότητά μας, άλλωστε, πολλές φορές ερχόμαστε αντιμέτωποι με απρόβλεπτες καταστάσεις, τις οποίες θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε υπό πίεση. Απ’ τις διάφορες σχολές, επίσης, βγαίνουν άνθρωποι που θα ασκήσουν εξειδικευμένο πνευματικό επάγγελμα και τις περισσότερες φορές κατά την άσκησή του θα βρεθούν υπό πίεση. Η ψυχραιμία είναι γενική αρετή, σημαντική σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Ο Πικάσο ήταν ζωγράφος, όχι εξειδικευμένος επαγγελματίας με σοβαρές υποχρεώσεις, οπότε το παράδειγμά του είναι κάπως άστοχο και οιονεί non sequitur προς τον γενικότερο συλλογισμό σου imo.
Νομίζω πως θα ήταν ασυνεπές προς το ρεαλισμό να παραγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα αυτών των αφανών κριτηρίων και να αναγάγουμε σε αποκλειστικό κριτήριο αξιολόγησης την προσπάθεια απλώς του καθενός μες στη χρονιά. Είναι κάπως ρομαντική και ιδεαλιστική σκέψη που ανταποκρίνεται ίσως περισσότερο στην έννοια της δικαιοσύνης και που ασφαλώς θα μάγευε τους φιλολόγους σε έκθεση, αλλά η γενική πρακτική και η ζωή δείχνει ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, όχι η προσπάθεια.
Η απάντηση σου σίγουρα ξεφεύγει απο το scope του point μου οπότε θα συμφωνήσω κυρίως με την μεσαία σου παράγραφο όσον αφορά τις θεωρητικές σπουδές και θα σου πω το εξής . Σε πολλά πανεπιστήμια και αρκετοί επιστήμονες έχουν μηδενική μεταδοτικότητα . Τους ρωτάς κάτι και απαντούν ότι να'ναί . Παρα αυτά αυτοί οι άνθρωποι μια χαρά είναι επιστήμονες . Η μόνη διαφορά είναι οτι έχουν θέμα επικοινωνίας . Απο εκεί και πέρα,προσωπικά εαν εξέταζα παιδιά δεν θα με ενδιέφερε να δω εαν ενα παιδί μπορεί να λυσει προβλήματα υπο καθεστώς άγχους,δεν ειναι hollywood ουτε στρατός εδώ . Θα με ενδίεφερε να δώ ήρεμος πως λειτουργεί η σκέψη του και η νοητική του ικανότητα . Οι συνθήκες άγχους και στρες είναι εξ'ορισμού απαγορευτικές στο να αποδώσει κάποιος σε οτιδήποτε . Η διαφορά μας είναι οτι εσύ θεωρείς οτι όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος αλλα αυτό δεν ισχύει και πρέπει να το καταλάβουν καλά όσα παιδιά δίνουν . Οι πανελλήνιες δεν είναι εκτός ζωής,είναι μέσα σε αυτήν . Έτσι λοιπόν υπάρχουν ενδείξεις όπως λες,και η στατιστική εκεί ποντάρει,αλλα δεν είναι πάντα σωστή . Δεν πρέπει να κάνουμε μαθηματικά με τις ζωές ανθρώπων,δεν είναι αριθμοί . Εαν δεν ίσχυε αυτό δεν θα μας ένοιαζε να τα διορθώνουν άνθρωποι αλλα μηχανές .
Το παράδειγμα με τον Πικάσο ισχύει,εκτος εαν νομίζεις οτι ο μέσος πανεπιστημιακός φοιτητής ξύνεται λιγότερο απο τον Πικάσο και έχει υποχρεώσεις . Μην νομίζεις οτι το έργο οποιουδήποτε που θα αλλάξει μια επιστήμη είναι σε σημείο να κρέμονται ζωές εδώ και τώρα απο αυτό . Οι καλές ιδέες παίρνουν καιρό να ωριμάσουν . Οπότε το δικό σου επιχείρημα σχετικά με την πίεση δεν ευσταθεί διότι κανείς δεν μπορεί να είναι δημιουργικός όταν τον πιέζουν ψυχολογικά . Με ενδιαφέρει να ξέρω και τις δυνατότητες πέρα απο το πόσο ψαρωμένος είναι κάποιος την ημέρα των εξετάσεων . Τέλος πάντων, όπως είπα το θέμα που έχουμε ανοίξει δεν έχει καμία σχέση με την αρχική μου θέση . Προφανώς διαφωνούμε ως προς τι θα έπρεπε να εξετάζει το σύστημα,it happens all the time .
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,263 μηνύματα.
10-06-19
21:41
Με αφορμή την τελευταία πρόταση, πιστεύω πως οι πανελλήνιες δεν πρέπει να σε κρίνουν μόνο από άποψη γνώσεων, αλλά και από πλευράς ψυχολογίας και προσοχής. Έχω ακούσει πολλά παιδιά να λένε «δεν πρόλαβα να λύσω την άσκηση/δεν πρόσεξα ότι υπήρχε Δ θέμα/είχα άγχος και θόλωσε το μυαλό μου, τι αδικία». Γουέλ, όχι, δεν πρόκειται για αδικία. Οι πανελλήνιες δεν εξέταζουν μόνο πόσο καλό botάκι παπαγαλίας κειμένων και τρόπων επίλυσης ασκήσεων είσαι. Εξετάζουν και κατά πόσο μπορείς να χαλιναγωγήσεις το άγχος σου, να παραμείνεις ψύχραιμος υπό πίεση, να διαχειριστείς το χρόνο σου, να έχεις αυτοσυγκέντρωση, να είσαι προσεκτικός, να μην κάνεις επιπόλαιες ενέργειες. Χαρακτηριστικά απαραίτητα για κάποιον που θέλει να ασχοληθεί και προωθήσει την επιστήμη σε πανεπιστημιακό ίδρυμα. Είναι, αν θες, μερικά από τα αφανή κριτήρια αξιολόγησης των υποψηφίων.
Αυτό το θίγω παρεμπιπτόντως και απλώς επ’ ευκαιρία, γιατί ως προς την άσκηση των συνωνύμων είναι δυσανάλογα σκληρό να σου παίρνουν λάθος όλη την απάντηση, επείδη απλώς και μόνο δεν έγραψες ολόκληρη την πρόταση. Ωστόσο, δεν είναι καν λάθος. Αν δεις τις απαντήσεις τής επιτροπής, ούτε εκείνοι γράφουν ολόκληρη την πρόταση. Αντίστοιχη ήταν η διατύπωση της ερώτησης πέρυσι, αλλά τα βαθμολογικά κέντρα δε θεώρησαν λανθασμένες τις μονολεκτικές απαντήσεις. Θα ρωτήσεις γιατί τότε ζητάνε να ξαναγραφεί η πρόταση. Η εξήγηση είναι απλή: δε ζητούμε συνώνυμα της λέξης καθαυτής, αποκομμένης, μόνης της. Ζητούμε το συνώνυμο που εναρμονίζεται με την πρόταση στην οποία εντάσσεται η αρχική λέξη, γιατί εκεί φαίνεται η αξία της άσκησης, που είναι να καταλαβαίνουμε το νόημα της λέξης ως προς το συγκεκριμένο κείμενο. Δες για παράδειγμα τη συμβίωση: «εισήγαγαν για πρώτη φορά στην Ιστορία τρόπους συμβίωσης(ενν. των λαών)».
Όποιος ξαναγράψει την πρόταση, δε θα σκεφτεί ως συνώνυμο τη συγκατοίκηση, γιατί η λέξη δεν αναφέρεται σε συγκατοίκηση/συμβίωση του Τάκη με τη Μαρία, αλλά σε συνύπαρξη/συμβίωση των λαών Έτσι, θα συνειδητοποιήσει πως η συνύπαρξη είναι η σωστή απάντηση, όπως βεβαιώνεται και από τις απαντήσεις της επιτροπής. Η συγκατοίκηση τυπικά, μόνη της, είναι συνώνυμο της συμβίωσης, αλλά εν προκειμένω εξόφθαλμα άτοπη. Επομένως, η επιτροπή προσπαθεί να καθοδηγήσει το μαθητή στη σωστή απάντηση. Και καλά το κάνει. Αν γράψεις ως απάντηση μόνο τη συνύπαρξη, χωρίς να γράψεις την υπόλοιπη πρόταση, θα πάρεις φυσικά όλες τις μονάδες.
Μιχάλη νομίζω κρίνεις πολύ σκληρά και είσαι εκτός χορού ,δεν έχουν όλοι τις δυνατότητες σου,ούτε το απαιτούμε .
Για αυτούς λοιπόν που ίσως τους κατέβαλλε το άγχος για τον οποιοδήποτε λόγο οφείλουμε να είμαστε επιεικής και να λαμβάνουμε υπόψιν τους διαφορετικούς παράγοντες που μπορεί να παίζουν ρόλο στο αποτέλεσμα ενός μαθητής που κατα τα άλλα έχει διαβάσει πολύ . Το point μου πάντως είναι οτι οι εξετάσεις δεν πρέπει να τεστάρουν την ψυχολογία του μαθητή υπο καθεστώς πίεσης και άγχους . Αυτά αργότερα στον στρατό . Ο πικάσο δεν νομίζω οτι θα ήταν τόσο υπέροχος ζωγράφος εάν δεν ήταν ήρεμος ενώ εξασκούσε την τέχνη του . Εξάλλου αυτό που αναφέρεις στο τέλος είναι μεν σημαντικό αλλα εσύ εδώ αναφέρεις λανθασμένη απάντηση ουσιαστικά στο θέμα . Εγώ είπα οτι εφόσον ο μαθητής έχει διαβάσει και αντιληφθεί το νόημα της πρότασης,και έχει δώσει σωστή απάντηση,δεν πειράζει εαν δεν έγραψε ξανά όλη την πρόταση .
Οι αρετές που είπες δεν σε καθιστούν σε θέση να προωθήσεις την επιστήμη ,τουλάχιστον όχι στο Ελληνικό πανεπιστήμιο.Άλλα σε καθιστούν ικανό για κάτι τέτοιο . Οπότε το οτι εξετάζουν τις συγκεκριμένες ικανότητες για αυτό τον σκοπό είναι κάτι καλό που θα μπορούσε να το γράψει κάποιος σε έκθεση για να χαρούν οι φιλόλογοι,στην πράξη απέχει μακρά απο την πραγματικότητα και το ξέρεις . Δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι παίζουμε με το μέλλον πολλών υποψηφίων και το να ξέχασαν να γράψουν ξανά την πρόταση δεν λέει τίποτα για εκείνους,όχι σε σημείο να κρίνει κάποιος οτι δεν αξίζουν να προωθήσουν την επιστήμη τους .
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,263 μηνύματα.
09-06-19
20:47
Το μάθημα της έκθεσης δεν έχει σκοπό να παπαγαλισεις αιτια, τρόπους αντιμετώπισης και λύσεις διαφόρων θεμάτων αλλά να σε βάζει να σκεφτείς. Το ότι κάποιοι επιλέγουν να μαθαίνουν πράγματα απ' έξω απλά για να γράψουν έναν βαθμό χωρίς να βάζουν το μυαλό τους να σκέφτεται δεν είναι λάθος του συστήματος αλλά των ίδιων. Είδες, έγραψες τις απαντήσεις σε μια άσκηση με τα αντώνυμα χωρίς να σκεφτείς ότι η άσκηση έλεγε ότι θέλει να γράψεις ξανά τις φράσεις αλλά και με μια εξαιρετική γρηγοραδα "για να ξεμπερδεψεις" θα έλεγε κανείς και δε βρήκες καμία σωστή απάντηση. Η έκθεση είναι η αφορμή για το ταξίδι στην Ιθάκη κι όχι αυτοσκοπός. Η λάθος χρήση από κάποιους δεν κάνει την ίδια την κίνηση λάθος. Έκθεση, δηλαδή κριτική και αναλυτική σκέψη, θα κριθεις να έχεις όλη σου τη ζωή. Είτε είσαι μαθηματικός, γιατρός, θεολόγος ή φιλόλογος.
Βασικά αυτο που θέλουν να ξαναγράψεις τις προτάσεις το παραβλέπουν πολλά παιδιά . Είναι κάτι που άκουγα απο προηγούμενους αλλα ακούω και απο επόμενους . Δεν καταλαβαίνω γιατι δεν κάνουν την ανάλογη τροποποίηση επομένως . Ας κόβουν μονάδες στα παιδιά απο πράγματα που πράγματι δεν απάντησαν σωστά και όχι απο μια τεχνική λεπτομέρεια της άσκησης που αρκετοί παραβλέπουν .