Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,251 μηνύματα.
13-06-19
22:01
Η έκθεση είναι απαραίτητη σε όλα τα επαγγέλματα γιατί πρέπει να μάθουν όλοι να γράφουν μια παράγραφο που έχει συνοχή. Και το λέω, έχοντας στο μεταπτυχιακό παιδιά που τελείωσαν πληροφορική για παράδειγμα (γιατί κάποια μεταπτυχιακά είναι διεπιστημονικά) και υπάρχει μεγάλο θέμα, όσο καλή πρόθεση και αν υπάρχει.
Άλλο να μπορείς να εκφράσεις με σαφήνεια και συνοχή τις απόψεις και τις θέσεις σου και άλλο να σε ρωτάει το νόημα απο ένα κείμενο που ο συγγραφέας λέει οτι του κατέβει,και είναι τόσο αόριστο που ούτε ο ίδιος δεν θυμάται τι εννοούσε . Πολλοί δεν το συνειδητοποιούν αλλά για τους περισσότερους θετικούς είναι τουλάχιστον άβολο να πρέπει να σκανάρουν ένα τέτοιο κείμενο και να αποφανθούν τι είχε ο άλλος μέσα στο μυαλό του και ακόμα και τότε είναι αμφίβολο οτι θα βγάζει νόημα . Αυτό που οι περισσότεροι πιθανότατα βρίσκουν εμετικό και τους απωθεί ακόμα παραπάνω είναι οτι κρίνονται και οι απόψεις σου ανάλογα τις απόψεις του διορθωτή . Τελικά ή έχουμε ή δεν έχουμε έκφραση ιδεών και απόψεων.
Κατα την γνώμη μου λοιπόν οπως οι θετικοί εξετάζονται στην έκθεση ως ενα μάθημα που κρίνεται απαραίτητο-και συμφωνώ- έτσι πρέπει να εξετάζονται και οι θεωρητικοί στα μαθηματικά . Εξάλλου και αυτά μια γλώσσα είναι και μάλιστα τα μαθηματικά η παγκόσμια γλώσσα που δεν την ομιλεί μόνο ο άνθρωπος αλλα και η ίδια η φύση .
Αναρωτιέμαι λοιπόν πως γίνεται να εξετάζονται οι μαθητές στην έκθεση και όχι και σε ένα μάθημα όπως η λογική .
Διότι ναι η έκθεση ίσως σε μαθαίνει να σκέφτεσαι και να εκφράζεις τις απόψεις σου,αλλά τα μαθηματικά σε μαθαίνουν πως να μαθαίνεις γενικά. Αφήνω το παρακάτω βίντεο για να τονίσω με έναν σατιρικό τρόπο τι θέλω να πώ και γιατί πρέπει να εξετάζονται και η έκθεση και τα μαθηματικά για όλους ως υποχρεωτικά . Καθώς βέβαια και τις βασικές διαφορές στον τρόπο σκέψης :
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,251 μηνύματα.
11-06-19
01:45
Δεν αναφερόμουν τόσο στο φοιτητή, όσο στον εξειδικευμένο επαγγελματία, ο οποίος οφείλει να εκπληρώνει και εξειδικευμένες υποχρεώσεις. Η εξειδίκευσή του τον καθιστά υπεύθυνο να λύσει το πρόβλημα, η δε ευθύνη υπάρχει πάντοτε υπό καθεστώς πίεσης και άγχους. Ο δικηγόρος που επιχειρηματολογεί ενώπιον δικαστηρίου για να σώσει αθώο, ο γιατρός στο νοσοκομείο που προσπαθεί να σώσει ετοιμοθάνατο, ο χειρουργός σε επέμβαση, ο πολιτικός μηχανικός που προσπαθεί να εξασφαλίσει τη στατικότητα του κτηρίου κλπ κλπ. Όλες οι εξειδικευμένες εργασίες συνεπάγονται ευθύνη και πρέπει να γίνονται με τεράστια προσοχή και με απόλυτη ψυχραιμία. Η πολυπλοκότητα της σύγχρονης ζωής έχει δημιουργήσει τέτοια πίεση, ψυχική ιδιαίτερα, που αυτός που δεν μπορεί να τη διαχειριστεί μένει μέτριος. Όσες γνώσεις κι αν έχει, αυτές αχρηστεύονται όταν δεν μπορεί να τις αξιοποιήσει υπό καθεστώς άγχους.
Αντίθετα, ο Πικάσο, ο Βαν Γκογκ κλπ δε φέρουν καμία ευθύνη, είναι αναχωρήτες, απομωνόνωνται και παρακολουθούν από εξωτερική οπτική γωνία του κόσμο και προσπαθούν με πλήρη άνεση χρόνου να ζωγραφίσουν. Η δουλειά τους δε γίνεται κάτω από πίεση και συνεπώς δεν ενδιαφέρει πώς θα απέδιδαν υπό καθεστώς άγχους.
Συνεπώς, το κριτήριο της ικανότητας διαχείρισης του άγχους έχει τόπο. Βέβαια, οι πανελλήνιες παρέχουν μόνο ενδείκτες, όπως είπαμε, αλλά δεν μπορούμε να ελπίζουμε και σε κάτι παραπάνω. Εφόσον είναι αδύνατες οι αποδείξεις, θα αρκεστούμε στις ενδείξεις, κι ας ενέχουν μια κάποια αυθαιρεσία.
Σε ολες τις προηγούμενες δουλειές που λες ο υπολογιστής εχει αναλάβει τα ηνία . Ο λόγος που δεν βλέπεις κτίρια να πέφτουν και ατυχήματα να γίνονται καθώς και οι επεμβάσεις πάνε καλύτερα δεν είναι επειδή οι άνθρωποι που είναι σε αυτές τις δουλειές ανέπτυξαν ικανότητες hitman απο την μια στιγμή στην αλλη,οι ίδιοι είναι . Ο υπολογιστής και τα ρομποτικα συστήματα ξεπερνούν τον άνθρωπο σε λεπτομέρεια και παρατηρητικότητα. Εαν δεν ήταν αυτόι ακόμα και με τους πιο ικανούς ανθρώπους θα είχαμε τρομερά ατυχήματα . Ένας μηχανικός στα αρχικά του σχέδια πάντα έχει αποτυχία . Όσο προσεκτικός και εαν είσαι πάντα θα κάνεις λάθη ή θα μπορείς να βελτιώσεις το αρχικό σχέδιο .
Οπότε οχι ο φιλόλογος δεν χρειάζεται καμία υπευθυνότητα ούτε εαν κάνει ενα λάθος θα καταστραφεί ο κόσμος . Ευτυχώς το ίδιο ισχύει και για εναν μηχανικό ως ενα βαθμό πλέον,χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας . Απο την άλλη οι τεχνικοί εαν κάνουν λάθος τότε πράγματι θα θρηνήσουμε θύματα και δεν εκτελέσουν σωστά οδηγίες . Αλλα αυτοί δεν λαμβάνουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση ούτε η δημιουργικότητα είναι το νούμερο ένα που τους απασχολεί . Οπότε ναι αυτοί δουλεύουν υπο πίεση και το αποτέλεσμα της δουλειάς τους είναι κρίσιμο σε αντίθεση με τους προηγούμενους διότι είναι πρακτική δουλειά και όχι πανεπιστημιακή . Άλλο να δουλεύεις με τόρνο ή τροχό και άλλο να φτιάχνεις σχεδιάκια στο CAD ή να ξεχάσεις να ξαναγράψεις την πρόταση με το συνώνυμο . Όσον αφορά στον Πικάσο συμφωνώ πράγματι οτι έχει λιγότερες ευθύνες σε σχέση με άλλα επαγγέλματα,τον ανέφερα πιο πολύ διότι βλέπουμε καλύτερα τις δυνατότητες κάποιου όταν είναι χαλαρός και δεν θεωρώ οτι οι πανελλήνιες είναι εγγύηση οτι κάποιος θα έχει τα skills να αναλάβει δουλειές με υπευθυνότητα και πίεση . Επειδή μιλάμε και για θέματα ασφαλείας οι ενδείξεις εννοείται οτι δεν μας λένε κάτι . Πάντα παίρνουμε worst case scenario σε θέματα υγείας και ασφάλειας . Εξάλλου την ανάλογη ψυχραιμία την αποκτάει κανείς με την εμπειρία στην ίδια την δουλειά και όχι σε προσομοίωση της ή "test" αυτά δεν ενέχουν άμεσο κίνδυνο. Ξέρω ανθρώπους που τελείωσαν πτυχίο και όχι απλά πανελλήνιες με 9.5+ και είναι άχρηστοι σε εργαστήριο,οπότε δεν υπάρχουν ενδείξεις με αυτή την έννοια. Όλα πάνω στην δουλειά φαίνονται για το ποιος είναι ικανός ή όχι,όχι στο χαρτί . Είναι σαν να προσπαθεί να σου μετρήσει ένας καρδιολόγος τους παλμούς ενώ είσαι σε στρες ,εκείνος να μην το ξέρει και να πρέπει να βγάλει με μισή εικόνα αποτέλεσμα,προφανώς θα θεωρήσει οτι έχεις πρόβλημα . Νομίζω καταλαβαίνεις τι θέλω να πω,απλά στηρίζω οτι δεν πρέπει να μηδενίζουμε τα παιδιά που ίσως είχαν άγχος και δεν απέδωσαν, ούτε είναι οι τοπ αρετές που μπορεί να έχει ένας φοιτητής ώστε να τα απαιτούμε σαν τρελοί σε μια απλή εξέταση,ειδικά απο την στιγμή που κάποια είναι πιο ευαίσθητα απο κάποια άλλα και τους επηρεάζει και σε οργανικό επίπεδο(π.χ. ζαλίζονται,δεν νιώθουν καλά,πέφτει η ικανότητα αντίληψης τους εκείνη την στιγμή κτλπ.),δεν θα γίνουν όλα τεχνικοί ούτε απαραίτητα θα αναλάβουν δουλειές που απαιτούν απόλυτη υπευθυνότητα και ακόμα και τότε πάντα υπάρχει ομάδα ανθρώπων που κάνει τις δουλειές μαζί,ποτέ ένας μόνος του,βασικός κανόνας ασφαλείας,δουλεύουμε πάντα με άλλους .
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,251 μηνύματα.
11-06-19
00:04
Δεν είναι αναγκαστικό να γράψεις ολόκληρη την πρόταση. Η διατύπωση της άσκησης δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, έχει συμβουλευτικό/καθοδηγητικό, σου υποδεικνύει ότι δε ζητείται ένα ξερό συνώνυμο της λέξης, αλλά το συνώνυμο που ανταποκρίνεται στο νόημα του κειμένου. Ξαναλέω πως αν το συνωνυμό σου είναι εύστοχο και εναρμονίζεται με την ουσία της πρότασης, δε χρειάζεται να γράψεις ολόκληρη την πρόταση, είναι σωστή και η μονολεκτική απάντηση. Να βοηθήσουν τους μαθητές προσπάθησαν οι θεματοθέτες, να μη θέσουν ώς συνώνυμο της συμβίωσης τη συγκατοίκηση.
Πέρα από αυτό, η πρώτη παράγραφος στο προηγούμενο μήνυμά μου αναφερόταν σε ένα ευρύτερο προβληματισμό σχετικά με τα κριτήρια αξιολόγησης των υποψηφίων, και απλώς πήρα αφορμή από την άσκηση των συνωνύμων. Επιμένω στα «αφανή» κριτήρια της προσοχής, της σωστής διαχείρισης του διαθέσιμου χρόνου, της τιθάσευσης του άγχους. Τι να τον κάνω τον υποψήφιο που παπαγάλισε όλη την ιστορία και όταν ήρθε η ώρα να γράψει απεραντολογεί στις απαντήσεις του, αδυνατώντας να διακρίνει τι του ζητά η ερώτηση, και μετά να παραπονιέται ότι είναι αδικία, επειδή τάχα δε του έμεινε χρόνος; Ή τον υποψήφιο που, μολονότι διάβασε όλη τη χρονιά, δε μπορεί να ελέγξει το άγχος του, με αποτέλεσμα να ξεχνά να γράψει ολόκληρες ασκήσεις; Το μεν διάβασμα όλη τη χρονιά εξετάζει την πειθαρχία σου και τις σωματικές/ψυχικές αντοχές σου, η δε εξέταση καθαυτή την αυτοσυγκέντρωσή σου, τη δυνατότητα αποτελεσματικής διαχείρισης του χρόνου και του άγχους σου. Αυτός που σημειώνει υψηλότερη βαθμολογία τεκμαίρεται(όχι αποδεικνύεται) ότι τα διαθέτει σε μεγαλύτερο βαθμό, σε σχέση με κάποιον με χαμηλότερη. Και αυτός που τα διαθέτει σε μεγαλύτερο βαθμό θεωρείται ότι θα μπορέσει να αποδώσει καλύτερα ως επιστήμονας, γιατί εξειδικεύεσαι και η εξειδίκευση δημιουργεί υποχρεώσεις, και η εκπλήρωση των υποχρεώσεων προϋποθέτει τα παραπάνω. Το σύστημα δομείται πάνω σε τεκμήρια, σε ενδείκτες, όχι σε αποδείξεις. Οι παθογένειες των ελληνικών πανεπιστημίων, που αναφέρεις, είναι αδιάφορες και δεν πρέπει να επηρεάζουν αυτά τα κριτήρια.
Επιμένω ότι η ψυχολογία του υποψηφίου πρέπει να κρίνεται υπό καθεστώς πίεσης και άγχους, επειδή τότε ακριβώς φαίνεται η έκταση της επινοητικότητάς του. Στην καθημερινότητά μας, άλλωστε, πολλές φορές ερχόμαστε αντιμέτωποι με απρόβλεπτες καταστάσεις, τις οποίες θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε υπό πίεση. Απ’ τις διάφορες σχολές, επίσης, βγαίνουν άνθρωποι που θα ασκήσουν εξειδικευμένο πνευματικό επάγγελμα και τις περισσότερες φορές κατά την άσκησή του θα βρεθούν υπό πίεση. Η ψυχραιμία είναι γενική αρετή, σημαντική σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Ο Πικάσο ήταν ζωγράφος, όχι εξειδικευμένος επαγγελματίας με σοβαρές υποχρεώσεις, οπότε το παράδειγμά του είναι κάπως άστοχο και οιονεί non sequitur προς τον γενικότερο συλλογισμό σου imo.
Νομίζω πως θα ήταν ασυνεπές προς το ρεαλισμό να παραγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα αυτών των αφανών κριτηρίων και να αναγάγουμε σε αποκλειστικό κριτήριο αξιολόγησης την προσπάθεια απλώς του καθενός μες στη χρονιά. Είναι κάπως ρομαντική και ιδεαλιστική σκέψη που ανταποκρίνεται ίσως περισσότερο στην έννοια της δικαιοσύνης και που ασφαλώς θα μάγευε τους φιλολόγους σε έκθεση, αλλά η γενική πρακτική και η ζωή δείχνει ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, όχι η προσπάθεια.
Η απάντηση σου σίγουρα ξεφεύγει απο το scope του point μου οπότε θα συμφωνήσω κυρίως με την μεσαία σου παράγραφο όσον αφορά τις θεωρητικές σπουδές και θα σου πω το εξής . Σε πολλά πανεπιστήμια και αρκετοί επιστήμονες έχουν μηδενική μεταδοτικότητα . Τους ρωτάς κάτι και απαντούν ότι να'ναί . Παρα αυτά αυτοί οι άνθρωποι μια χαρά είναι επιστήμονες . Η μόνη διαφορά είναι οτι έχουν θέμα επικοινωνίας . Απο εκεί και πέρα,προσωπικά εαν εξέταζα παιδιά δεν θα με ενδιέφερε να δω εαν ενα παιδί μπορεί να λυσει προβλήματα υπο καθεστώς άγχους,δεν ειναι hollywood ουτε στρατός εδώ . Θα με ενδίεφερε να δώ ήρεμος πως λειτουργεί η σκέψη του και η νοητική του ικανότητα . Οι συνθήκες άγχους και στρες είναι εξ'ορισμού απαγορευτικές στο να αποδώσει κάποιος σε οτιδήποτε . Η διαφορά μας είναι οτι εσύ θεωρείς οτι όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος αλλα αυτό δεν ισχύει και πρέπει να το καταλάβουν καλά όσα παιδιά δίνουν . Οι πανελλήνιες δεν είναι εκτός ζωής,είναι μέσα σε αυτήν . Έτσι λοιπόν υπάρχουν ενδείξεις όπως λες,και η στατιστική εκεί ποντάρει,αλλα δεν είναι πάντα σωστή . Δεν πρέπει να κάνουμε μαθηματικά με τις ζωές ανθρώπων,δεν είναι αριθμοί . Εαν δεν ίσχυε αυτό δεν θα μας ένοιαζε να τα διορθώνουν άνθρωποι αλλα μηχανές .
Το παράδειγμα με τον Πικάσο ισχύει,εκτος εαν νομίζεις οτι ο μέσος πανεπιστημιακός φοιτητής ξύνεται λιγότερο απο τον Πικάσο και έχει υποχρεώσεις . Μην νομίζεις οτι το έργο οποιουδήποτε που θα αλλάξει μια επιστήμη είναι σε σημείο να κρέμονται ζωές εδώ και τώρα απο αυτό . Οι καλές ιδέες παίρνουν καιρό να ωριμάσουν . Οπότε το δικό σου επιχείρημα σχετικά με την πίεση δεν ευσταθεί διότι κανείς δεν μπορεί να είναι δημιουργικός όταν τον πιέζουν ψυχολογικά . Με ενδιαφέρει να ξέρω και τις δυνατότητες πέρα απο το πόσο ψαρωμένος είναι κάποιος την ημέρα των εξετάσεων . Τέλος πάντων, όπως είπα το θέμα που έχουμε ανοίξει δεν έχει καμία σχέση με την αρχική μου θέση . Προφανώς διαφωνούμε ως προς τι θα έπρεπε να εξετάζει το σύστημα,it happens all the time .
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,251 μηνύματα.
09-06-19
20:47
Το μάθημα της έκθεσης δεν έχει σκοπό να παπαγαλισεις αιτια, τρόπους αντιμετώπισης και λύσεις διαφόρων θεμάτων αλλά να σε βάζει να σκεφτείς. Το ότι κάποιοι επιλέγουν να μαθαίνουν πράγματα απ' έξω απλά για να γράψουν έναν βαθμό χωρίς να βάζουν το μυαλό τους να σκέφτεται δεν είναι λάθος του συστήματος αλλά των ίδιων. Είδες, έγραψες τις απαντήσεις σε μια άσκηση με τα αντώνυμα χωρίς να σκεφτείς ότι η άσκηση έλεγε ότι θέλει να γράψεις ξανά τις φράσεις αλλά και με μια εξαιρετική γρηγοραδα "για να ξεμπερδεψεις" θα έλεγε κανείς και δε βρήκες καμία σωστή απάντηση. Η έκθεση είναι η αφορμή για το ταξίδι στην Ιθάκη κι όχι αυτοσκοπός. Η λάθος χρήση από κάποιους δεν κάνει την ίδια την κίνηση λάθος. Έκθεση, δηλαδή κριτική και αναλυτική σκέψη, θα κριθεις να έχεις όλη σου τη ζωή. Είτε είσαι μαθηματικός, γιατρός, θεολόγος ή φιλόλογος.
Βασικά αυτο που θέλουν να ξαναγράψεις τις προτάσεις το παραβλέπουν πολλά παιδιά . Είναι κάτι που άκουγα απο προηγούμενους αλλα ακούω και απο επόμενους . Δεν καταλαβαίνω γιατι δεν κάνουν την ανάλογη τροποποίηση επομένως . Ας κόβουν μονάδες στα παιδιά απο πράγματα που πράγματι δεν απάντησαν σωστά και όχι απο μια τεχνική λεπτομέρεια της άσκησης που αρκετοί παραβλέπουν .