Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
01-05-19
23:32
1) Κατ’αρχήν, σε ευχαριστώ που μου υπενθύμισες ότι η απόλυτη αλήθεια υπάρχει στην μεσότητα και πως μέσω της μετριότητας μπορείς να διακρίνεις μόνον ένα από τα 2 άκρα.
Πάμε να δούμε κάποιες συγκεχυμένες λέξεις, για να σου λύσω την απορία σου.
Έθνος: > ἔθος (=συνήθεια) . Συνίσταται από ανθρώπους με κοινά χαρακτηριστικά (ομαίμους-> ομογενείς) και στοιχεία (ομοτρόπους, ομογλώσσους).
Ομοεθνής: >όμοιος +έθνος. Αυτός που έχει όμοια χαρακτηριστικά και στοιχεία με κάποιον άλλον. Συγχέεται με τον ομογενή γιατί πληροί το κριτήριο των ιδίων χαρακτηριστικών (γένους), αλλά διαφέρει στα στοιχεία τα οποία μπορεί και να μην είναι κοινά (ομότροπον, ομόγλωσσον).
Ομογενής: >όμοιος +γίγνομαι. Αυτός που έχει το ίδιο γένος με κάποιον άλλον. Και ακόμα κι αν υπάρχουν αμφιβολίες και ανοίγουν θέματα για ποσοστά και dna, νομίζω ότι οι αλλοφυλετικοί πρέπει να αποκλείονται πρώτοι. Αν δεν εθελοτυφλήσεις, μπορείς να καταλάβεις ακριβώς τι εννοώ.
Ξέροντας τώρα την διαφορά με τον ομοεθνή, καταλαβαίνεις γιατί αναφερόμαστε σε ομογενείς της Αμερικής και όχι σε ομοεθνείς.
Ομότροπος: >όμοιος +τρέπομαι. Αυτός που τρέπεται ομοίως με κάποιον άλλον, ασχέτως υποκειμενικής κρίσεως. Στην περίπτωσίν μας αυτός που σέβεται τα εθνικώς συμφωνηθέντα.
Ομόγλωσσος:> όμοιος + γλώσσα: η γνῶσα και φέρουσα ιστορία. Κατέληξε κώδικας επικοινωνίας μεταξύ ομογλώσσων και τίποτα παραπάνω. Αποτελεί πάραυτα πολιτισμικό στοιχείο, άμεσα συνδεδεμένο με το γένος και άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία του. Γι’αυτό και οι Κύπριοι παρ’ὀτι νομικώς είναι διαφορετικοί από εμάς (είναι άλλο κράτος), επί της ουσίας είναι ομοεθνείς.
Φιλέλλην: φίλος+Έλλην. Πρόσκειται φιλικά στο ελληνικό έθνος.
Ανθέλλην: αντί +Έλλην. Πρόσκειται εχθρικά στο ελληνικό έθνος.
Πατρίς: >πατρίς άρουρα (=γη των πατέρων). Σήμερα λόγω σύγχυσης πατρίδος-κράτους, επικρατεί το να θεωρείται ο τόπος στον οποίον γεννήθηκε κανείς.
Κράτος: κυριολεκτικά =δύναμη, μεταφορικά = <<δύναμη>> μιας συγκροτημένης πολιτικής οντότητας που δρα εντός συγκεκριμένων συνόρων (νομική έννοια). Συνήθως δημιουργείται από ένα έθνος στην προσπάθεια διαχωρισμού του από αλλοεθνείς.
Μπορεί όμως να αποτελείται και από πολλά έθνη τα οποία είτε από κοινού συμφωνούν και σχηματίζουν δικό τους κράτος (Βέλγιο, Ελβετία, Καναδάς, Αμερική κλπ), είτε αφομοιώνονται νομικώς -αλλά όχι εξομοιώνονται φυσικώς- από το έθνος που σχημάτισε το πρωτότυπο κράτος. Πολλές φορές το ίδιο έθνος, μπορεί να χωρίζεται νομικά (κρατικά) (βλ. αρχαία Ελλάδα. Ιταλία-Βατικανό κλπ)
Χώρα: κυρ: σχετίζεται με την < ὥρα -> έκταση γης που βρίσκεται σε συγκεκριμένο γεωγραφικό μήκος και πλάτος σε σχέση με τον ήλιο, μεταφ.: το έδαφος που καταλαμβάνει ένα κράτος.
Ιθαγένεια: ιθύς (=ευθύς) +γένος. Κυριολεκτικώς, έχει καταργηθεί. Παρ’όλ’αυτά, ακόμα και έπειτα από επιμειξίες, παραμένει ιθαγενής αυτός που φέρει μεγάλο γενετικό κομμάτι της ιστορίας της πατρίδος του, όχι της νομικής (κράτους) αλλά αυτής που σχετίζεται με το γένος του. Σήμερα, έχει δυστυχώς εξομοιωθεί με την υπηκοότητα (νομική έννοια) με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ασάφειες.
Καταγωγή: κατά + άγομαι. Δηλώνει τον τόπο από τον οποίο προέρχεται κάποιος, ασχέτως αν διέμεινε ποτέ σε αυτόν.
Υπηκοότητα: υπό +ακοή, (υπακοότητα). Δηλώνει σε ποιό κράτος δηλώνει υπάκουος κάποιος. Π.χ Ο Έλληνας της Αυστραλίας μπορεί να έχει ελληνικό γένος-ιθαγένεια αλλά είναι υπήκοος Αυστραλίας.
Εντοπιότητα: > εν + τόπος -> (ε)ντόπιος= ο κάτοικος μιας -κοινώς αποδεδεγμένης ως- συγκεκριμένης έκτασης γης, η οποία μπορεί να διαφέρει από την <<γη>> καταγωγής του. Έχει να κάνει με την μόνιμη διαμονή του κατοίκου σε έναν τόπο για ένα χ χρονικό διάστημα.
Ημεδαπός: ημετέρα +δα (=γη) +πο(υ)ς (γεν. ποδός)
Αλλοδαπός: άλλος+ δα +πο(υ)ς
Πολυεθνικός: >πολύ +έθνος +-ικός. Π.χ η Ελβετία ως κράτος αποτελείται επί της ουσίας από διαφορετικά έθνη. Είναι δηλαδή πολυεθνικό κράτος. Διαφέρει σε αρκετά σημεία αλλά κυρίως διαφέρει στο ομόγλωσσον.
Ανεξιθρησκία: > ανέχομαι +θρησκεία. Το να ανέχεται κανείς την θρησκεία του άλλου, ομοεθνούς του ή μη. Δεν έχει καμμία σχέση με την επίσημη θρησκεία της νομικής οντότητας-κράτους, εκτός αν η ίδια αποτελεί το επίσημο θρήσκευμα του ή αν το έθνος έχει αποφασίσει πώς τα κρατικώς συμφωνηθέντα θα είναι και εθνικώς συμφωνηθέντα.
Παιδεία: > παιδεύω=διαπαιδαγωγώ, εκπαιδεύω. Αφορά την αγωγή που θα πάρει καθένας και δεν περιορίζεται μόνο στην παιδική ηλικία αλλά είναι η εφ’όρου ζωής αγωγή και αφορά όλο το φάσμα της ανθρώπινης ζωής. Εν προκειμένω, μπορεί να σε κάνει φιλέλληνα ή ανθέλληνα
2) Κι εγώ εξανίσταμαι που από τα χιλιάδες χρόνια ιστορίας μας, τιμούμε 2 γεγονότα των τελευταίων 200 ετών με επίπλαστα αναμνηστικά δρώμενα, αλλά ας το πάρουμε -συζητήσεως ένεκα- ως δεδομένο και ας πάμε παρακάτω.
Σε μια εθνική επέτειο και εφόσον υπάρχουν στοιχεία που ενέχουν υποκειμενικότητα, οφείλεις να τιμάς τα εθνικώς συμφωνηθέντα -ασχέτως ασπασμού αυτών- ως ένδειξη πως τρέπεσαι ομοίως (ομότροπον), οπότε ανήκεις στο έθνος. Εφόσον το έθνος συμφωνεί πως θα βλέπει τον Θεό από την οπτική που τον βλέπει η ορθόδοξη πίστη και εφόσον στο εθνικό σύμβολο θα απεικονίζεται ο σταυρός, οφείλεις να τον σέβεσαι τουλάχιστον. Σωστό ή λάθος αυτό αποφασίζεται από το έθνος και όχι από αλλοεθνείς.Κι αυτό το λεώ για να σου δείξω πως δεν διαφωνώ μαζί σου.
Απ’την στιγμή που μέχρι σήμερα θεωρούμαστε -θεωρητικά- μη πολυεθνικό κράτος και η συγκεκριμένη παρέλαση ονομάζεται εθνική και αποδέχεσαι το γένος ως εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση του έθνους, οποιοσδήποτε τιμά την περίσταση, αποδεικνύοντας το εθνικόν ομότροπόν αλλά και το ομόγλωσσόν του, είναι αποδεκτός. Επίσης, πρέπει να διαπιστώσεις ως έθνος τί αξίζει να τιμάς, τί σημαίνει η ανάμνηση αυτή για εσένα και πώς προσεγγίζεις το παρελθόν γεγονός για να του αποδώσεις την μέγιστη τιμή.
Σκέψου για παράδειγμα ολυμπιακούς αγώνες με Έλληνες παπάδες λαμπαδηδρόμους ή τον Παρθενώνα στολισμένο με λαμπιόνια ανήμερα Χριστουγέννων. Δεν θα έδειχνε παράταιρο; Ε νομίζω τα υπόλοιπα είναι ευκόλως εννοούμενα...
Ακόμα,σχετικά με το ομόγλωσσον που έλεγες...Και τους Έλληνες της Αμερικής τους βολεύει να ομιλούν αγγλικά. Πολλές φορές κιόλας δεν ξέρουν καν ελληνικά. Αυτό δεν τους κάνει ομοεθνείς αλλά ομογενείς. Γιατί το γένος δεν είναι υποκειμενικό. Υποκειμενικά είναι ο σεβασμός ή η ασέβεια στα υπόλοιπα 2 στοιχεία. Και γι’αυτό και παραπάνω είπα πως καλύτερα να μένει σε υποστολή η σημαία, παρά να ατιμάζεται με τον τάδε ή με τον δείνα τρόπο.
Και για να κλείσω...Αυτή είναι η γνώμη μου. Σωστή ή λανθασμένη, η απάντηση είναι μία… Οψόμεθα
Καλησπέρα και χρόνια πολλά!
Κατ' αρχάς, ας ξεκινήσουμε από μια διευκρίνιση σχετικά με τον ορισμό του έθνους που έδωσες:
και, συγκεκριμένα, για τα κοινά χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν ένα έθνος. Σύμφωνα με το λεξικό του Μπαμπινιώτη (Δ' Έκδοση γιατί είμαι νεωτεριστής ):Έθνος: > ἔθος (=συνήθεια) . Συνίσταται από ανθρώπους με κοινά χαρακτηριστικά (ομαίμους-> ομογενείς) και στοιχεία (ομοτρόπους, ομογλώσσους).
Προφανώς συμφωνούμε ως προς τα παραπάνω στοιχεία, τα αναφέρω όμως για να είμαστε ακριβείς.(...)σύνολο ανθρώπων(...) συνδέονται μεταξύ τους με:
i) δεσμούς κοινής καταγωγής
ii) ιστορικό παρελθόν
iii) κοινά στοιχεία πολιτισμού
iv) κοινά ιδανικά
v) πολλές φορές κοινή γλώσσα και θρησκεία
(...) έχουν συνείδηση της διαφοράς τους από τα άλλα ανάλογα σύνολα ανθρώπων
Αν, λοιπόν, έχω καταλάβει σωστά αυτή τη φορά το επιχείρημά σου (γιατί την προηγούμενη φορά πράγματι δεν κατάλαβα ακριβώς αυτό που προσπαθούσες να πεις), εναντιώνεσαι στην άρση της ελληνικής σημαίας από μη-Έλληνες για τρεις κυρίως λόγους:
i) επειδή δεν έχουν την ίδια καταγωγή με τους Έλληνες
ii) επειδή δεν έχουν την ίδια θρησκεία
iii) επειδή δεν μιλούν την ελληνική γλώσσα
Αν δεν έχω καταλάβει καλά, σε παρακαλώ, διόρθωσέ με.
Θα ξεκινήσω λοιπόν αντίστροφα, για να αποδείξω ότι δικαιούνται να σηκώνουν την ελληνική σημαία:
iii) "επειδή δεν μιλούν την ελληνική γλώσσα": Ανεξάρτητα με την ορθότητα του τρόπου επιλογής των σημαιοφόρων, αυτή τη στιγμή για να γίνει κάποιος μαθητής σημαιοφόρος πρέπει να ξεπεράσει τους συμμαθητές του στα σχολικά μαθήματα, τα οποία είναι όλα γραμμένα στα ελληνικά και μεταξύ των οποίων, ανάλογα με την τάξη στην οποία αναφερόμαστε, συμπεριλαμβάνονται η Νεοελληνική Γλώσσα (με τη μορφή που έχει στο δημοτικό), η Έκθεση - Έκφραση (Γυμνάσιο & Λύκειο) και η Λογοτεχνία. Είναι αυτονόητο, επομένως, ότι αν κάποιος μαθητής, ανεξάρτητα από την καταγωγή του, μπορεί να ξεπεράσει όλους τους συμμαθητές του στα παραπάνω μαθήματα, τότε ξέρει να χρησιμοποιεί την ελληνική γλώσσα σε πολύ καλό βαθμό. Ακόμα και αν κάποιος μαθητής είναι δίγλωσσος, αν μπορεί να πετύχει το παραπάνω, τότε το επιχείρημα ότι δεν μιλάει ελληνικά καταρρίπτεται.
ii) "επειδή δεν έχουν την ίδια θρησκεία": Όλοι δεχόμαστε ότι η θρησκεία δεν αποτελεί αναγκαίο κριτήριο για να θεωρηθεί μια ομάδα ανθρώπων "έθνος", τουλάχιστον όσον αφορά την ελληνική και γενικότερα τις δυτικές κοινωνίες, ακόμα και αν δεν το έχουμε διαπιστώσει. Για να στο αποδείξω αυτό, θεώρησε αυτό το φόρουμ ως μια μικρογραφία, ένα δείγμα της ελληνικής κοινωνίας. Τότε:
α) Όλοι συμφωνούμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του φόρουμ (αν όχι όλοι) είναι Έλληνες άρα και ομοεθνείς.
β) Όπως φαίνεται σε αντίστοιχα θέματα στο φόρουμ, πολλά μέλη είναι χριστιανοί, πολλά άθρησκοι και πολλά άθεοι.
Άρα, εφόσον όλοι δεχόμαστε το (α), αυτό σημαίνει ότι η θρησκεία δεν αποτελεί αναγκαίο κριτήριο για να θεωρηθεί ένα σύνολο ανθρώπων ότι ανήκει στο ίδιο έθνος.
Εκτός από το παραπάνω, ας αναστήσουμε ξανά τον Ισοκράτη και γενικότερα τους Αρχαίους Έλληνες. Ανάμεσα στους πολλούς κλάδους φιλοσοφίας που ανέπτυξαν οι Αρχαίοι Έλληνες, ξεχωρίζει μεταξύ των άλλων και η σοφιστική. Πολλοί σοφιστές, χαρακτηριστικά ονόματα Πρωταγόρας, Πρόδικος, Ιππίας, Κριτίας κ.λπ., απέρριπταν τη μεταφυσική διάσταση της ζωής που προτείνει η θρησκεία. Αντίθετα, όπως βλέπουμε από το έργο είτε εκείνων είτε ιστορικών - βιογράφων, οι σοφιστές πλησίαζαν περισσότερο τον αγνωστικισμό ή και την αθεΐα. Παρ' όλα αυτά, όλοι συμφωνούμε, φυσικά και οι Αρχαίοι, ότι οι σοφιστές δεν ήταν μη-Έλληνες και κατά συνέπεια "βάρβαροι". Και σε αυτήν την περίπτωση επομένως η θρησκεία δεν αποτελεί απαραίτητο κριτήριο για να θεωρηθεί κάποιος ότι ανήκει σε ένα έθνος.
Φυσικά, η αντίληψη αυτή δεν έχει καθολική ισχύ. Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, για παράδειγμα, ο Έλληνας ταυτιζόταν με τον χριστιανό και ο Τούρκος με τον μουσουλμάνο (για αυτό άλλωστε και όσοι έχουν επίθετο με κατάληξη "-άκης" λέγεται ότι κάποιος πρόγονός τους "τούρκεψε").
Είναι φανερό, επομένως, ότι η ταύτιση του έθνους με τη θρησκεία δεν ισχύει πάντοτε, αλλά εξαρτάται τόσο από την κοινωνία την οποία εξετάζουμε όσο και από τον χρόνο στον οποίο αναφερόμαστε. Σύμφωνα λοιπόν με το πρώτο επιχείρημα, σήμερα ζούμε σε μια περίοδο στην οποία, έστω και υποσυνείδητα, δεν ταυτίζουμε το έθνος με τη θρησκεία ούτε θεωρούμε ότι η τελευταία αποτελεί προϋπόθεση για να χαρακτηριστεί κάποιος ομοεθνής μας. Είναι ένα "άτυπο εθνικό συμφωνηθέν", όπως είπες και εσύ.
Άρα, ανεξάρτητα με τις θρησκευτικές αντιλήψεις του καθενός, αν ένας μαθητής θέλει να σηκώσει την ελληνική σημαία ακόμα και αν είναι μουσουλμάνος, πρέπει να μπορεί. Εδώ βέβαια ας αναφερθεί πως η ανεξιθρησκία πρέπει να λειτουργεί και από τις δύο πλευρές. Ούτε η κοινωνία - κράτος πρέπει να απαγορεύει σε έναν αλλόθρησκο ή άθρησκο να σηκώνει την ελληνική σημαία, ούτε ο αλλόθρησκος να δείχνει ασέβεια προς την θρησκεία που εκφράζει την πλειοψηφία της κοινωνίας, άρα και το κράτος.
i) "επειδή δεν έχουν την ίδια καταγωγή με τους Έλληνες":
Σύμφωνα, ξανά, με τον Μπαμπινιώτη:Ομογενής: >όμοιος +γίγνομαι. Αυτός που έχει το ίδιο γένος με κάποιον άλλον.
(...)
Καταγωγή: κατά + άγομαι. Δηλώνει τον τόπο από τον οποίο προέρχεται κάποιος, ασχέτως αν διέμεινε ποτέ σε αυτόν.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι εννοείς το (2) και στους δύο ορισμούς που αναφέρεις. Εδώ όμως προκύπτουν μερικά προβλήματα:Γένος:
(...)
2. το σύνολο των ανθρώπων που έχουν κοινή καταγωγή (...)
4. κατηγορία ανθρώπων που μοιράζονται ένα κοινό χαρακτηριστικό (...)
για λόγους συντομίας (που ήδη δεν έχω) παραλείπω τους υπόλοιπους ορισμούς, διότι δεν έχουν σχέση με το θέμα
Καταγωγή:
1. η οικογενειακή, εθνική, φυλετική κ.λπ. προέλευση (...)
2. ο τόπος ή το έθνος από όπου προέρχεται κάποιος / κάτι (...)
3. η αναγωγή ενός είδους σε άλλο που θεωρείται πρόγονός του (...)
i) Ως προς τον τόπο καταγωγής: Στα πρώτα βήματά της η Ελλάδα είχε ως βόρεια σύνορα τον Όλυμπο και τη Μακεδονία. Στις επόμενες διευρύνσεις της χώρας, και κυρίως, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, προστέθηκαν εκατομμύρια νέα κάτοικοι στον εθνικό κορμό. Οι κάτοικοι αυτοί ήταν Έλληνες στην πλειοψηφία τους; Όλοι, νομίζω, συμφωνούμε ότι ήταν.
Και όμως, ιδιαίτερα μετά το 1922, οι ντόπιοι κάτοικοι της Ελλάδας αμφισβητούσαν την ελληνικότητα των προσφύγων (προσβολες όπως: "τουρκόσποροι" κ.λπ.). Παρότι οι πρόσφυγες κατοικούσαν σε περιοχές της Μικράς Ασίας από την αρχαιότητα, οι ντόπιοι κάτοικοι αμφισβητούσαν ότι ήταν Έλληνες. Η οριστική γραμμή μεταξύ προσφύγων και γηγενών έπαψε να υπάρχει μετά τη δεκαετία του 1940, κυρίως λόγω της αλληλεπίδρασης των δύο ομάδων στο συγκεκριμένο διάστημα. Αυτό δείχνει ότι ο τόπος καταγωγής δεν αρκούσε, και μάλλον ούτε σήμερα αρκεί, για να θεωρήσουμε ότι δύο ομάδες ανθρώπων ανήκουν στο ίδιο έθνος.
Εξάλλου, ένας αλλοδαπός που γεννήθηκε στην Ελλάδα αλλά που ζει απομονωμένος και έχει επαφή μόνο με τον δικό του πολιτισμό, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί Έλληνας.
ii) Ως προς το γενετικό τους υλικό: Το ζήτημα του DNA έχει αναφερθεί πολλές φορές. Είναι αδύνατο να συνδέσουμε μια ομάδα ανθρώπων με μοναδικό κριτήριο το γενετικό τους κώδικα, καθώς, από τη μία, δεν υπάρχει "γνήσιο ελληνικό DNA" ώστε να συγκρίνουμε το δικό μας γενετικό υλικό με αυτό και να καθορίσουμε σε τι ποσοστό είναι ο καθένας μας Έλληνας. Από την άλλη, η Ελλάδα αποτελεί μια χώρα με πλούσια ιστορία και γεωγραφία και που πολλές φορές χωρίστηκε στην ιστορία (τα Ιόνια Νησιά παρέμειναν υπό Βενετική - Αγγλογαλλική κατοχή στην περίοδο της τουρκοκρατίας, η ηπειρωτική Ελλάδα δέχθηκε κύματα επιδρομών από Σλάβους και πολλές μετακινήσεις πληθυσμών κατά τη Βυζαντινή περίοδο, η Κρήτη και η Μικρά Ασία λόγω της θέσης τους είχαν περισσότερες επαφές με τον Νότο και την Ανατολή αντίστοιχα). Όλα αυτά αναδεικνύουν πως ο γενετικός χάρτης των σύγχρονων Ελλήνων, όπως εν τέλει και όλων των λαών, είναι πλούσιος, και πως οι διαφορές που περιέχει καθιστούν αδύνατη την εθνολογική ομαδοποίηση των ανθρώπων με βάση την καταγωγή τους.
Ένα ακόμη σημείο που πρέπει να συζητηθεί είναι αυτό:
Συμφωνώ απόλυτα ότι κάτι τέτοιο θα ήταν παράλογο και άτοπο. Αυτό συμβαίνει, ωστόσο, επειδή ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός είναι "νεκρός". Όλοι οι Αρχαίοι Έλληνες μας έχουν αφήσει προ πολλού χρόνους και, κατά συνέπεια, ο πολιτισμός τους δεν μπορεί να εξελιχθεί χωρίς αυτούς.Σκέψου για παράδειγμα ολυμπιακούς αγώνες με Έλληνες παπάδες λαμπαδηδρόμους ή τον Παρθενώνα στολισμένο με λαμπιόνια ανήμερα Χριστουγέννων. Δεν θα έδειχνε παράταιρο; Ε νομίζω τα υπόλοιπα είναι ευκόλως εννοούμενα...
Ο νεοελληνικός πολιτισμός, από την άλλη, είναι ζωντανός, καθώς οι Έλληνες είμαστε και εμείς ζωντανοί. Και ως ζωντανός πολιτισμός, μεταβάλλεται μέσα από την συνεχή αφομοίωση και αποβολή πολιτιστικών στοιχείων. Και όταν γνωρίζουμε τον πολιτισμό μας, η αλληλεπίδραση αυτή με άλλους πολιτισμούς δεν οδηγεί σε ισοπέδωση, αλλά σε πολιτιστική άνθηση.
κουράστηκα
Ανακεφαλαιώνοντας, προσωπικά πιστεύω, για τους λόγους που ανέφερα, ότι οι μαθητές που διακρίνονται για την απόδοσή τους πρέπει, όπως προβλέπει το υπάρχον σύστημα, να έχουν το δικαίωμα να σηκώνουν την ελληνική σημαία στις παρελάσεις ανεξάρτητα από την καταγωγή και τη θρησκεία τους. Το έθνος και ο πολιτισμός μας είναι ζωντανοί οργανισμοί, και για αυτό πρέπει να επιδιώκουμε την εξέλιξή τους, εντάσσοντας νέα πολιτιστικά στοιχεία και αφήνοντας πίσω όσα δεν μας εκφράζουν πλέον. Αν και με τα παραπάνω δεν κατάφερα να σε πείσω, τότε συμφωνούμε να διαφωνούμε
Υ.Γ. Έχοντας καταλάβει καλύτερα τη θέση σου, οφείλω να ανακαλέσω αυτό:
Καλό βράδυ!Πού παραπέμπει αυτή η φυλετική διἀκριση, είναι εμφανές.
Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
27-04-19
00:36
Φυσικά! Το τί αποτελεί ένα έθνος μπορείς να το καταλάβεις και από το ίδιο το έτυμόν του, αλλά και από την λογική. Το όμαιμον, το ομότροπον, το ομόδοξον και το ομόγλωσσον. Το ότι έχουν γίνει επιμειξίες φυσικά και επηρεάζει το όμαιμον, αλλά ευτυχώς όχι σε τέτοιον βαθμό που να μην καταλαβαίνει κανείς από απόσταση κάποια χαρακτηριστικά, τα οποία δεν θυμίζουν Ελλάδα και πολλές φορές ούτε Ευρώπη! Υπάρχουν τόσα συγγράμματα ελληνικά και ξένα, τα οποία μπορείς να συμβουλευτείς. Δεν θα αναφερθώ και στα άλλα 3, φαντάζομαι δεν έχουμε φτάσει τόσο χαμηλά ώστε να διαφωνούμε και σε αυτό!
Μην προσπαθείς έμμεσα να προσδώσεις στα λεγόμενά μου αρνητικό πρόσημο παραπέμποντας σε αρνητικά συμβάντα, όπως μας έμαθαν στο σχολείο στο μάθημα της ιστορίας. Γιατί και εγώ μπορώ να σου απαντήσω με την ίδια ρητορική και να σου πω ότι δεν ευθύνομαι εγώ για τις πράξεις παρελθόντων ανθρώπων. Αλλά δεν θα κατευθύνω την συζήτηση εκεί που προσπαθείς να την πας εσκεμμένα.
Συμφωνώ, αν διάβαζες καλύτερα θα έβλεπες ότι τους χαρακτήρισα κατά ανάγκην Έλληνες και πως προτιμότερο είναι να μην σηκώνεται η σημαία, παρά να αντιπροσωπεύουν αυτοί το έθνος. Και μάλιστα ανέφερα πως η λύση σε αυτό το πρόβλημα δεν είναι η παραπομπή σε νέο πρόβλημα, που είναι να καταργήσουμε τα άνωθεν κριτήρια.
Μήπως να βγάλουμε και τον σταυρό από την σημαία για να μην ενοχλείται; Και εξήγησέ μου σε παρακαλώ, η μαντηλωμένη πώς αποδεικνύει την ελληνικότητά της και πώς ήρθε σε επαφή με την ελληνική παιδεία και τον πολιτισμό, όταν δεν έχει την παραμικρή θέληση να προσαρμοστεί στα -έστω και πρόσφατα σε σχέση με την ελληνική ιστορία- ελληνικά δεδομένα;
Δηλαδή αν φορά μαντήλα, ακολουθεί το κοράνι, στο σπίτι της μιλά τούρκικα, αλλά στο σχολείο όχι απλά μιλά άπταιστα ελληνικά, αλλά είναι και πρώτη σε όλα, οφείλουμε να της δώσουμε την ελληνική σημαία;
Σύ είπας...
Αν εσύ ορέγεσαι να βλέπεις Τούρκους και Γερμανούς να παρελαύνουν στην ελληνική παρέλαση, είναι πρόβλημά σου. Το θέμα δεν είναι τί πιστεύω εγώ και εσύ αλλά ποιό είναι το λογικό και το σωστό. Ποιός τηρεί τις άνωθεν 4 προδιαγραφές και αν όχι στο 100%, σε μεγάλο ποσοστό.
Απλά, η απορία μου εδώ μέσα είναι γιατί δεν την ονομάζετε πολυεθνική/πολυπολιτισμική επέτειο-παρέλαση και συνεχίζετε να την λέτε ελληνική; Αφού αυτό υπερασπίζεστε, γιατί δεν μιλάτε με ακριβείς ονομασίες και κάνετε βαπτίσια, παραποιώντας συνάμα την ετυμολογία ελληνικών λέξεων, που λέτε ότι -ως Έλληνες ή ξένοι- σέβεστε;
Ανά παράγραφο:
i) Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου σχετικά με το "ομότροπον" και με το "ομόγλωσσον". Οι έννοιες, ὀμως, "ομόδοξον" και "ομόαιμον" πρέπει να εξεταστούν αναλυτικότερα.
Σχετικά με το "ομόδοξον", από τη μία, αμέσως προκύπτει μια αντίφαση. Αν η θρησκεία αποτελεί απαραίτητο κριτήριο για να θεωρηθεί κανείς ότι ανήκει σε ένα έθνος, τότε, όσον αφορά την ελληνική κοινωνία, οι:
α) άθεοι - άθρησκοι
β) μουσουλμάνοι
γ) ευαγγελιστές
δ) δωδεκαθεϊστές
είναι Έλληνες ή όχι;
Όσον αφορἀ δε το "ομόαιμον", σε παραπέμπω στο προηγούμενο μήνυμα του akrita. Η εθνική καθαρότητα δεν είναι δυνατό να υφίσταται. Όλοι οι σύγχρονοι Έλληνες αποτελούμε ένα μείγμα του DNA κυρίως των μεσογειακών λαών. Το ότι μοιραζόμαστε ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά σε καμία περίπτωση δεν αποδεικνύει ότι είμαστε "γνήσιοι" Ἐλληνες, εφόσον μἀλιστα μοιραζόμαστε πολλἀ από τα χαρακτηριστικά αυτά με ἀλλους μεσογειακούς λαούς. Το "ομόαιμον", επομένως, περισσότερο αποτελεί μια ουτοπική παρἀ ρεαλιστική προϋπόθεση, όπως ἀλλωστε αποδεικνύει και το γεγονός ότι όλα τα παιδιἀ που γεννιούνται στην Ελλἀδα θεωρούνται Έλληνες χωρίς να προηγούνται εξετάσεις DNA.
ii) Δεν προσπαθώ να κατευθύνω πουθενἀ τη συζήτηση. Παρατηρώ μόνο τα λεγὀμενἀ σου. Η εθνική καθαρότητα που ἐμμεσα υποστηρίζεις, σε συνδυασμό με αυτό:
Ας μείνει σε υποστολή καλύτερα, να μας υποδεικνύει το χάλι μας.
δείχνει ότι, κατά τη γνώμη σου, είναι καλύτερο η ελληνική σήμαια να παρεμένει σε υποστολή, παρά να την σηκώνουν Έλληνες που δεν γνωρίζουν την ταυτότητἀ τους και, κατ' επέκταση, μη Έλληνες. Πού παραπέμπει αυτή η φυλετική διἀκριση, είναι εμφανές.
iii) Συμφωνούμε.
iv) Η ανεξιθρησκία έχει κατοχυρωθεί συνταγματικά, επομένως η συγκεκριμένη μαθήτρια έχει κἀθε δικαίωμα, και ηθικό και νομικό, να διατηρεί το δικὀ της θρήσκευμα. Η καταστροφολογία που χρησιμοποιείς, επίσης, δεν ευσταθεί. Εκτός και αν έχει διαφὐγει της προσοχής μου, δεν υποστήριξε κανείς ότι πρέπει να αφαιρεθεί ο σταυρός από την ελληνική σημαία.
Η επαφή του κάθε "ξένου μαθητή" με την ελληνική παιδεία γίνεται μέσω της γλὠσσας, της ιστορίας και του πολιτισμού. Το γεγονός ὀτι ο μαθητής αυτός, παρά το διαφορετικὀ πολιτιστικό του υπόβαθρο, θέλει να σηκώσει την ελληνική σημαία, δείχνει ακριβώς ότι η επαφή αυτή πἐτυχε και ότι αισθἀνεται Έλληνας. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα δεχόταν ο ίδιος να συμμετέχει στην παρέλαση, πόσο μάλλον ως "πρωτοστάτης".
Δεν καταλαβαίνω, επίσης, το επιχείρημα σου. Είναι κακό να είναι κανείς δίγλωσσος ή να επικοινωνεἰ στη μητρική του γλώσσα με την οικογένειά του, είτε λόγω ευκολίας εἰτε επειδή να μάθει την ελληνική για πολλούς λόγους, ιδιαίτερα αν αναφερόμαστε σε μεγαλύτερες ηλικἰες;
Σχετικά με τη θρησκεία: Η θρησκευτική πίστη του καθενός είναι, και πρέπει να είναι, καθαρά προσωπική υπόθεση, να προκύπτει από εσωτερική αναζήτηση και αγώνα του πιστού. Σε διαφορετική περίπτωση, όταν η θρησκεία αποτελεί "εργοστασιακή ρύθμιση", τότε χάνει την πνευματική της διἀσταση που προβἀλλεται από όλες ως προϋπόθεση. Είναι εντελὠς παρἀλογο, επομένως, να ταυτίζουμε συλλογικές έννοιες, όπως το κρἀτος και το έθνος, με μια θρησκεία, οποιαδήποτε και αν είναι αυτή, ειδικἀ στη σημερινή εποχή και στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες.
v) Πίστεψἐ με, η τελευταία μου έγνοια είναι οι παρελἀσεις. Ο προσδιορισμός "ελληνική", που ανέφερες, δεν συνάπτεται επειδή τις παρελάσεις, θεωρητικά, τις αποτελούν Έλληνες που γεννήθηκαν Έλληνες, αλλά άνθρωποι που είναι Έλληνες. Και κανείς μας δεν έχει το δικαἰωμα να φορέσει τον μανδύα του ιεροεξεταστή και να στερήσει το πατριωτικό αίσθημα από κάποιον λόγω της καταγωγής και της θρησκείας του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Griff
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Griff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' γυμνασίου. Έχει γράψει 269 μηνύματα.
19-03-18
20:57
Αν σκοπός της παρέλασης είναι η προώθηση της εθνικής ενότητας των Ελλήνων και του πατριωτισμού, τότε η ύπαρξη σημαιοφόρων και παραστατών τον αναιρεί, γιατί προσπαθείς να προτάξεις την ενότητα κάνοντας διακρίσεις ανάμεσα σε "καλούς" και όχι "καλούς" μαθητές, και δίνοντας ως "έπαθλο" κάτι, που για πολλούς, είναι ιερό. Τι κοινωνική συνοχή επιδιώκεις τότε, αν χωρίζεις ήδη από μικρή ηλικία τα παιδιά σε "πετυχημένα" και μη "πετυχημένα", και μάλιστα με κριτήριο αριθμούς;
Προσωπικά πιστεύω ότι ο θεσμός του σημαιοφόρου και των παραστατών πρέπει να καταργηθεί, αν όχι οι παρελάσεις εντελώς που έχουν μετατραπεί σε κοσμικό γεγονός, και να υπάρχει ένα κύριο σώμα μαθητών. Διαφορετικά, μια υπέροχη για μένα εναλλακτική είναι η κατάθεση στεφάνου. Εκεί υπάρχει πράγματι κλίμα σεβασμού και ανάμνησης προς το παρελθόν.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο θεσμός του σημαιοφόρου και των παραστατών πρέπει να καταργηθεί, αν όχι οι παρελάσεις εντελώς που έχουν μετατραπεί σε κοσμικό γεγονός, και να υπάρχει ένα κύριο σώμα μαθητών. Διαφορετικά, μια υπέροχη για μένα εναλλακτική είναι η κατάθεση στεφάνου. Εκεί υπάρχει πράγματι κλίμα σεβασμού και ανάμνησης προς το παρελθόν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.