paskmak
Διάσημο μέλος
Ο paskmak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Πτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,503 μηνύματα.
16-11-18
17:52
Δεν αρνουμαι οτι υπαρχει ερευνα και στην ιατρικη αλλα εαν καποιος θελει να ασχοληθει με ερευνα ειναι προτιμοτερο να παει σε καποια θετικη επιστημη παρα στην ιατρικη που ειναι πιο εφαρμοσμενη. Δεν λεω οτι δεν θα μπορεσει και μεσω της ιατρικης να πρωτοπορησει αλλα θα δυσκολευτει σημαντικα περισσοτερο απο το να ειχε ενα πτυχιο στην χημεια ή την βιολογια.Θα πρεπει να ειναι αριστος στο πεδιο του για να του δοθει τετοια ευκαιρια.Επισης ας ειμαστε ρεαλιστες,η καινοτομια στην ιατρικη εχει ολοκληρη διαδικασια για να εγκριθει ας πουμε ενα φαρμακο ή να εφαρμοστει μια καινουρια χειρουργικη μεθοδος. Μπορει να περασουν απο 10 εως και 30 χρονια ας πουμε.Στην πληροφορικη καποιος τρελος εχει μια φοβερη ιδεα,δουλευει πανω σε αυτην,την δημοσιευει οποτε θελει και οπως θελει.Εαν ειναι καλη αρχιζει να τραβαει το ενδιαφερον και ξεκινα λειαν συντομως να βγαζει λεφτα.Νομιζω δεν θα φιαφωνησουμε οτι η ιατρικη υστερει σημαντικα στον τομεα της δημιουργικοτητας σε σχεση με την πληροφορικη. Ειναι απλα ενα αρνητικο της που οποιος θελει να γινει ιατρος πρεπει να καταλαβει και να δεχτει και αναλογως τα θελω του να στραφει αλλου η να παραμεινει στην ιατρικη. Στις επιστημες δεν υπαρχουν ορια,ωστοσο υπαρχουν ορια στο ποσα μπορει να επιτευχθουν απο ενα ατομο μονο. Στο ενα πεδιο αρκουν καποιες γνωσεις που μπορεις να παρεις και δωρεαν χωρις καν πτυχιο(εαν μπορεις να παρεις ομως ειναι πληρως θεμιτο),αρκει να ενδιαφερεσαι,και μαλιστα ευκολα προσβασιμες(δεν χρειαζεσαι πτωμα ας πουμε να εξασκηθεις,αλλα ενα απλο pc).Στο αλλο χρειαζεσαι πολλαπλα πτυχια,μεταπτυχιακα & διδακτορικα και πολλα χρονια υπομονης,ενασχολησης, σκληρης δουλειας,καποια χρηματοδοτηση καθολου μικρου ποσου για ερευνα, και χωρις καμια εγγυηση οτι στο τελος θα παρεις ευσημα ή θα ανακαλυψεις κατι ground-shaking.
Το ποιντ μου δεν ειναι να αποδειξω οτι οι γιατροι ειναι κοροιδα και ολοι θα επρεπε να σπουδασουν πληροοφρικη ή οτι δεν αξιζουν.Απλα σε αυτον τον τομεα τα πραγματα ετσι εχουν και ο Φοκος ηταν λαθος οταν ειπε οτι δεν υπαρχει "μαγεια". Δεν πρεπει καποιος να αποθαρρυνεται να σπουδασει ιατρικη λογω του γολγοθα να αναγνωριστει για κατι ή να φτασει καν στο σημειο να παραγει ερευνα και επιστημονικη γνωση.Μονο και μονο που μπορει να προσφερει καθημερινα στον συνανθρωπο,και ειδικα οταν το κανει με μεγαλη χαρα και νιωθει οτι ειναι η ζωη του ολη (εαν ειναι σωστος γιατρος) ειναι υπεραρκετο. Αλλα θα πρεπει να ξερει πως εχει η κατασταση και εαν το να μπορει να δημιουργησει κατι "εξ'ολοκληρου" δικο του,ειναι πιο σημαντικο για εκεινον,τοτε η πληροφορικη ειναι ενα πεδιο που θα του δωσει περισσοτερες ευκαιριες ως προς αυτο το κομματι. Παντως ευκαιριες υπαρχουν για ολους απο παντου,αρκει να εχουν την θεληση και την ορεξη.Απλα σε καποια πεδια θα πρεπει να ξεπερασεις τον εαυτο σου λιγο παραπανω για να καταφερεις επιτευγματα ιδιας σημασιας.
Δεν ισχύει ακριβως ετσι. Υπάρχουν στο εξωτερικό τουλάχιστον, ολόκληρες ιατρικές ειδικότητες πάνω σε ερευνητικά θέματα (φυσιολογία, ανατομία, φυσική, φαρμακολογία,βιοτεχνολογία, βιοχημεία κλπ). Δηλαδή, μετά τα 6 χρόνια , ξεκινάς ειδίκευση σ έναν από τους παραπανω τομείς με διάρκεια από 2-5 χρόνια . Το κρισιμότερο είναι να έχεις την κλινικη σκέψη , αφού στους ασθενεισ θα εφαρμοστούν οι νέες ανακαλύψεις κλπ. Όποτε , οι ιατροί σε τέτοιες έρευνες , πάντοτε πρωτοστατούν. Αυτο δεν μειώνει σε καμία περίπτωση τους αποφοίτους βιολογίας και φυσικών επιστημών: η συνεργασία τους είναι απαραίτητη και αναγκαία Σε μια έρευνα, το μόνο μειονέκτημα τους είναι που δεν έχουν την κλινικη επαφή και Τήν εμπειρία/αίσθηση, του πως και ποτε θ εφαρμοστούν οι νεες ανακαλύψεις.
Ενταξει, τωρα μιλάμε και για 2 τελείως διαφορετικά πράγματα , μου θύμισε την περίπτωση ενός 4χρονου κοριτσιού στην αμερικανική τιβι που ήξερε όλα τα οστά του ανθρώπου απ εξω, η του ότι πολλές μεγάλες ανακαλύψεις γιναν με μια απλή παρατήρηση στο μικροσκόπιο. Δεν είναι όλοι Bill Gates η Steve Jobs , καταλαβαίνω τι θες να πεις, αλλά η ενασχόληση και τα πτυχία δε τα γλιτώνεις, όποιον κλάδο και να ακολουθήσεις( τουλ αν ανήκεις στην πλειοψηφία ).
Όπως επισης του ότι πρόκειται για επιτεύγματα της «ίδιας σημασίας». Θυμάμαι κάποτε εδώ στο φόρουμ υπήρχε ένα τοπικ με τίτλο «Ιατρικη vs ΗΜΜΥ», αλλά ακομα και κάποιες παραπανω απόψεις δείχνουν, ότι οι αυταπάτες και ο εγωισμός , διαμορφώνουν απόψεις σχεδον ρατσιστικές ( «πολυτεχνίτες ξενερωτοι, πανέξυπνος εντεπρενερ με σταρταπ, παπαγάλοι ιατροί χωρις φαντασία»).
Κάι οι 2 οι επιστήμες έχουν την δίκη τους , ιδιατερη σημασία, που δεν «ζυγίζεται» σε αξία με επιτευγματα της άλλης επιστήμης, ούτε και το αντίθετο. Αν το πάρουμε ετσι , τοτε οι ιατροί με τις εξαιρετικές τους ικανότητες στην εκτίμηση και διάγνωση , είναι «πιο γαματοι», αφού μπορεί κάποτε να έσωσαν την ζωή ενός nerdy ξενερωτου πληροφορικαριου, ή μπορεί αυτός να είναι πιο «γαματος», αφού χωρίς τα μαθηματικά και τον προγραμματισμό του να μην λειτουργούσε ο αναπνευστήρας η ο τομογράφος. Τελικά , ποιος είναι πιο «γαματος»? Λογική 5χρονου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
paskmak
Διάσημο μέλος
Ο paskmak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Πτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,503 μηνύματα.
16-11-18
12:02
Ναι όμως οι γιατροί παγκοσμίως χάνουν συνέχεια έδαφος όχι μόνο σε ζήτημα χρημάτων και σταθερότητας που είναι πολύ αποδεδειγμένο, αλλά και σε στάτους.
Επίσης η ιατρική είναι επιστήμη, αλλά οι γιατροί δεν είανι απαραίτητα επιστήμονες. Επίσης, την ιατρική επιστήμη δεν την προχωράνε μόνο γιατροί στον τίτλο, αλλά και διάφοροι άλλοι ερευνητές που μπορούν να σκεφτούν πιο λογικά και δεν κάνουν τα κλασικά σφάλματα των γιατρών.
Αν δεις στις ανεπτυγμένες χώρες, οι μισθοί των ιατρών ειναι σε άνοδο και ειναι ανάμεσα από τους καλύτερα πληρωμένους επιστήμονες.
Λες και υπάρχουν «κλασικά σφάλματα» στα επαγγέλματα.
Τελειώνοντας ιατρικη , μπορείς να μετεκπαιδευτείς σχεδόν σε οποιονδήποτε τομέα, έχοντας ετσι το πλεονέκτημα και της γενικής γνώσης του ανθρώπινου οργανισμού, αλλά και της ειδίκευσης που έχεις επιλεξει( πχ φαρμακολογία, βιοτεχνολογία), κάτι πολυ χρήσιμο, αφού εν τελεί οι γνώσεις και οι έρευνες εφαρμόζονται στον άνθρωπο.
H ιατρική είναι ένα επάγγελμα που εξαρτάται από τον κρατισμό. Το δημόσιο σύστημα υγείας και η συνταγογράφιση είναι η κύρια πηγή χρηματοδότηση των ιατρών. Οι ιατροί στην Ελλάδα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και σε λίγα χρόνια πολλοί θα βγαίνουν ιατροί αλλά λίγοι θα γίνονται πραγματικοί ιατροί. Οι μισθοί των αγροτικών και των ειδικευόμενων θα πέσουν και θα πληρώνονται πολλά μόνο οι ιατροί που έχουν γνώσεις.
Όταν λέω γνώσεις δεν εννοώ διάβασμα βιβλίων αλλά δεξιότητες που στοιχίζουν μια περιουσία για να τα μάθεις. Συγκρίνετε πόσο έκανε πρόσβαση σε ευρωπαικο ιατρικό συνέδριο το 1980 και πόσο κάνει κάνει τώρα. Για να σας βοηθήσω το 1980 ήταν δωρεάν και τώρα στοιχίζει >1000 ευρώ το άτομο. Φανταστείτε πόσο θα κάνει μελλοντικά να εκπαιδεύτείς σε ρομποτικές τεχνολογίες και λαμπαροσκοπικές τεχνικές που μελλοντικά θα είναι ο μοναδικός τρόπος χειρουργείου. Ο εξοπλισμός αυτός στοιχίζει για τον βιοπαλεστή ιατρό χωρίς πλάτες πίσω του που θα αναγκαστεί να αλλάξει επάγγελμα.
Αντίθετα η πληροφορική έχει πιο σίγουρο το μέλλον, αρκεί να είσαι συνειδητοποιημένος. Οι γνώσεις για να αποκτηθούν είναι πιο φθηνές ακόμα και δωρεάν. Ο εξοπλισμός που χρειάζεσαι επίσης φθηνός (με 3000 ευρώ παιρνεις έναν τούμπανο υπολογιστή ενώ μετα ίδια λεφτά παίρνεις έναν υπέρηχο της πλάκας). Παρόλο που έχουμε γεμίσει με απόφοιτους "πληροφορικής - μηχανικών υπολογιστών" η αγορά έχει ελλειψη από προγραμματιστές. Αυτό είναι θετικό γιατί σε αντίθεση με την ιατρική το επάγγελμα έχει ήδη αποκρατικοποιηθεί. Το χαρτί δεν έχει καμία σημασία αλλά οι γνώσεις. Αν είσαι καμένος και επίμονος είναι εύκολο να τις αποκτήσεις ενώ στη ιατρική δεν θα αρκεί μόνο αυτό.
Όταν αναφέρεσαι στον δημόσιο τομέα, προφανως για την εργασία σου θα πληρώνεσαι, ανεξάρτητα από το επίπεδο γνώσεων σου( και συνέδρια μπορείς να παρακολουθήσεις και στο εσωτερικό , δεν ειναι και τόσο ακριβά). Ακομα και στην Ελλάδα, σαν ιατρός του δημοσίου , έχεις όχι πολυ καλα, αλλά σταθερα έσοδα.
Όσον αφορά τις εξειδικευμένες χειρουργικές επεμβάσεις, αφορούν ένα μέρος των ιατρών, και συγκεκριμένα τους χειρουργούς 1ον , 2ον, αυτές διενεργούνται κατά κόρον σε νοσοκομεια(δημόσια ή όχι), και 3ον, όσο και να προχωρήσει η τεχνολόγια, ακομα και στην φτωχή Ελλάδα θα υπάρχουν άτομα/κέντρα που θα προσφέρουν υπηρεσίες με την τελευταία λέξη της τεχνολογιας(όπως γίνεται και σήμερα). Οποίος θέλει το κάτι παραπάνω, βγαίνει προφανως έξω , όπως συμβαίνει και συνέβαινε πάντοτε.
Η συγγραφη κωδικα δεν ειναι βαρετη,αλλα δημιουργικη διαδικασια αφου οχι μονο μπορεις να λυσεις καποιο προβλημα αλλα να δημιουργησεις και δικα σου εαν το θελεις . Σε αυτο δυστυχως η ιατρικη "χανει" εξαιτιας της αυστηροτητας της και της ευαισθησιας της σε λαθη που μπορουν να στοιχησουν ζωες,επομενως δεν δινει περιθωρια.Εαν καποιος εχει πολυ φαντασια,ορεξη για δημιουργεια & λογικη το καλυτερο θα ηταν να ακολουθησει την πληροφορικη παρα την ιατρικη. Εαν εχει κυριως λογικη & ενδιαφερεται να προσφερει στον συνανθρωπο αμεσα αλλα και βρισκει το ανθρωπινο σωμα και τους μηχανισμους του ενδιαφερον ας γινει γιατρος,απλο.
Δεν συντπολογιζεις την έρευνα, ένα τεράστιο πεδίο που μπορείς να ξεδιπλώσεις την φαντασια, λογική και δημιουργία σου.
Δεν υπάρχουν «όρια» ούτε στην πληροφορική ούτε και στην ιατρικη, ούτε συγκεκριμένοι τρόποι σκέψεις στις 2 αυτές επιστήμες. Με τις κατάλληλες μετεκπαιδεύσεις και τα ενδιαφέροντα σου, μπορείς να κανείς πολλα πράγματα σε οποιαδήποτε επιστήμη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.