Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
20-10-18
20:27
Εγώ για το διδακτορικό δεν είχα χρηματοδότηση και εξακολουθεί να είναι κάτι που δεν έχει μελετηθεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, τόσο συγκεκριμένο και πρακτικό. Είμαι πολύ περήφανη για το διδακτορικό μου και για τα αποτελέσματα που έβγαλα και αυτό αποδεικνύεται και ότι θα βγει και βιβλίο.
Εκεί όμως που θέλω να καταλήξω, στο πολύ ευρύτερο πλαίσιο, είναι ότι οι κριτές είναι υποκειμενικοί σε μεγάλο βαθμό. Ακόμα και όταν υπάρχουν ξεκάθαρα κριτήρια και μόρια, πάλι υπάρχουν περιπτώσεις που μπορούν να επέμβουν.
Νέος γύρος είναι πάλι από 2 αξιολογητές. Εμένα στο διδακτορικό ήταν 7, στα papers είναι 2 ή 3 ανάλογα την αυστηρότητα και τις διαδικασίες.
Τέλεια, καλή επιτυχία στην έκδοσή του ελπίζω να πάνε όλα καλά. Ωραίο είναι να κάνεις πρωτότυπες έρευνες και έχει τεράστια πρόκληση και ανοίγεις και άλλους ερευνητικούς δρόμους στην επιστήμη.
Ναι κατάλαβα τι λέτε και είναι το χειρότερο αντικειμενικά να αξίζει αλλά για υποκειμενικούς λόγους να μην περνάει. Δεν μπορεί να εξασφαλιστεί αυτό με έναν τρόπο ότι δεν θα μπορούν να επέμβουν πλην του double blind review ? Κάτι δηλαδή σαν εγχειρίδιο που να υπαγορεύει πότε και πως πρέπει να παρέμβει ο καθένας και να υπάρχουν επιπτώσεις εάν το καταστρατηγεί; Είναι παράλογο να συμβαίνει αυτό πόσο μάλλον όταν αξιολογούνται Paper αφού εάν γίνεται εγχώρια και οι 2 εκτός από την αναγνώριση πχ που θέλει ο ερευνητής, την προώθηση της επιστήμης του αλλά και της έρευνάς του, αποσκοπεί θέλω να πιστεύω και ευρύτερα στην αύξηση της ερευνητικής παραγωγής των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων της χώρας του.
Κατάλαβα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
20-10-18
20:09
Χαρακτηριστική είναι η δική μου περίπτωση στο διδακτορικό, στην υποστήριξη: 6 άριστα, 1 κόβεται επειδή: α) δεν του άρεσαν οι ορισμοί που χρησιμοποίησα, β) δεν ήταν ιδιαίτερα θεωρητικό, γ) είχε θέμα με τον καθηγητή μου, δ) το ερευνητικό κέντρο στο οποίο βρίσκεται κάνει κάτι αντίστοιχο με καθόλου επιτυχία.
Επίσης, αν ο ένας αξιολογητής κόψει ένα paper, πάει σε νέο γύρο αξιολόγησης ΑΝ είναι τυχερός ο ερευνητής και δεν του το αποκλείσουν τελείως.
Η κοινότητα εννοώ η πανεπιστημιακή κοινότητα.
Εσείς σε ποιο συγκεκριμένο αντικείμενο του δικού σας επιστημονικού πεδίου κάνετε έρευνα; Γενικότερα εκτός από αυτό το περιστατικό πώς έχετε πάει; Ήσασταν οκ από χρηματοδότηση πχ σας βγήκε όπως θα θέλατε το έργο και τα αποτελέσματά του;
Νομίζω πως ένας παράγοντας που δεν θέσαμε για την ερευνητική παραγωγή είναι και η αξιολόγηση τελικά που από ότι φαίνεται ενώ μπορεί από θέμα χρηματοδότησης, πρωτοτυπίας και ενδιαφέροντος να ήμασταν οκ, μπορεί να τα χαλάσει ένας και δύο τύποι, όπως στην δική σας περίπτωση.
α) Λίγο τρελό, αλλά εάν κάλυπταν επαρκώς το θέμα τι ήθελε, τους δικούς του ορισμούς, λες και ήσασταν στο μυαλό του
β) Μα τι να κάνουμε, εάν μία έρευνα απαιτεί πιο πολύ πρακτικό μέρος ντε και καλά να την κάνουμε θεωρητική
γ) Άουτς, κατάλαβα προσωπικές διαφορές, για αυτό πρέπει να εφαρμοστεί και το double blind review, ήταν κάπως παιδιάστικη αυτή η αφορμή.
δ) απωθημένα
Λίγο πολύ νομίζω ότι όλα του έφταιγαν και όλα του χτύπησαν χορδές.
Όταν λέτε σε νέο γύρο, εξετάζεται από έναν ή από 2 πάλι; Σε εσάς ήταν 6 λόγω διδακτορικού ένα απλό paper είναι 2 ή είναι ανάλογα; Είμαι λίγο άπειρη για αυτό ρωτάω, συγγνώμη ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
20-10-18
19:38
Είναι πάρα πολύ αρνητικό και το έχω υποστεί και εγώ. Εκεί είναι στο χέρι κάθε ερευνητή να πατήσει πόδι. Είναι δική του η έρευνα, αυτός θα πάρει τα εύσημα ή το κράξιμο, αλλά θα το κρίνει η κοινότητα και όχι ένας τύπος.
Υπάρχει τρόπος για να γίνει δηλαδή ένσταση και να υποστηρίξει την έρευνά του ώστε να μπορέσει και τελικά να επιτύχει εξ ολοκλήρου; Τι εννοείς η κοινότητα; Σας ρωτάω γιατί νομίζω σε κάθε Peer review υπάρχουν 2 αξιολογητές.
Καλά το ΕΣΠΑ υπάρχει σχεδόν παντού
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
20-10-18
15:18
@sophie_96, ναι, μπορεί να είναι και κάτι τέτοιο.
Υποκειμενικότητα δεν υπάρχει μόνο στο πρόσωπο αλλά και στο θέμα, στη θεωρία που χρησιμοποιούμε πάνω σε κάθε θέμα, ακόμα και στη μεθοδολογία που χρησιμοποιούμε για κάποια έρευνα...
Δεν το είχα σκεφτεί αυτό, το ότι δηλαδή στον αξιολογητή πχ μπορεί να μην του αρέσει ο τρόπος προσέγγισης σε ένα θέμα ή και μεθοδολογία που ακολουθείται δεν τον βρίσκει σύμφωνο, παρότι θα μπορούσε να θεωρηθούν αντικειμενικά αξιόλογα τα αποτελέσματα της έρευνας με τα οποία και να συμφωνεί και ο ίδιος, αλλά πάραυτα να δώσει αρνητική αξιολόγηση σε αυτό. Εάν γίνει κάτι τέτοιο η έρευνα που έχει γίνει, δεν βγαίνει λίγο "χαμένη" τι μπορεί να γίνει σε αυτήν την περίπτωση πόσο μάλιστα όταν πχ το ακαδημαϊκό ίδρυμα χορήγησε τα απαιτούμενα, η έρευνα είναι πράγματι ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη αλλά δεν πήγε καλά λόγω μίας τέτοιας υποκειμενικότητας; Δεν έχει και αρνητικό αντίκτυπο κάτι τέτοιο γενικότερα στην ερευνητική παραγωγή;
EDIT:
panagiotis econ κατάλαβα, αν και νομίζω ότι σου κλείνει δρόμους το Post doc αντί για να σου ανοίγει, με την έννοια ότι σε περιορίζει στην αγορά εργασίας σου, ή όχι;
Revekka Αυτό, όταν δεν γίνονται προσλήψεις καθηγητών, οι περισσότεροι είναι συνεργάτες με συμβάσεις που ανανεώνονται κάθε χρόνο και δεν είναι μόνιμοι, και πάλι και μέχρι να κάνουν και εάν τέτοια αίτηση δεν νομίζω ότι μπορούν να εξασφαλίσουν κάτι σίγουρα. Οπότε μία η άλλη είναι θεωρώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
20-10-18
14:49
Ναι μπράβο, αυτόν τον όρο μας ανέφερε χθες ο καθηγητής και δεν πρόλαβα να τον σημειώσω (σε ευχαριστώ πολύ )!Να αναφέρω εδώ ότι αυτό εφαρμόζεται στα περισσότερα συνέδρια — κάτι που ονομάζεται double blind review.
Βέβαια κάποιοι κάνουν το εξής: την στιγμή που το paper τους είναι under review το δημοσιεύουν σε sites όπως το https://arxiv.org/.
Συνεπώς κάποιος μπορεί να δει ποιοι ειναι οι συγγραφείς ενός άρθρου παρόλο που είναι αξιολόγηση είναι double blind.
Αυτό ακριβώς, και δυστυχώς κάτι τέτοιο υπονομεύει και την έρευνα αυτή καθαυτή αλλά και σημαντικά αξιόλογα έργα μπορεί να μην δημοσιευτούν και κατά προέκταση να μην γνωστοποιηθούν και στο κοινό.
Στην Ελλάδα οι διδακτορικοί αγνοούν το κομμάτι ερευνητικές προτάσεις γιατί δεν τους αφορούν. Αν τους αφορούν είναι για το διδακτορικό (άρα στην πράξη είναι στην ουσία η πρότασή τους) και μετά δεν μπορούν να πάρουν κάποιες ερευνητικές προτάσεις πάνω τους. Η αναζήτηση αυτή εμφανίζεται σε post doc επίπεδο.
Ο οικονομικός παράγοντας δεν είναι για μένα ο κύριος για την παραγωγή ερευνητικού έργου. Θεωρώ ότι παίζει ρόλο η "ποιότητα" των ερευνητών..
Ισχύει αυτό που λέτε και πράγματι είναι αλήθεια. Πιστεύω όμως ότι ένας καλός ερευνητής, μπορεί να παράγει πραγματικά ποιοτικά έργα, που να είναι σύγχρονα να παρουσιάζουν πρωτοτυπία, να έχουν ενδιαφέρον, να συμβαδίζουν με την ηθική της επιστήμης και γενικά να είναι αυτό που λέτε εσείς "ποιοτικοί" ερευνητές, αλλά εάν δεν υπάρχει επαρκής χρηματοδότηση εάν το ερευνητικό έργο είναι τέτοιο που δεν μπορεί να το καλύψει καθόλου ή σε ελάχιστο βαθμό πχ το ακαδημαϊκό ίδρυμα και ο ερευνητής δεν έχει ούτε την δυνατότητα από μόνος του έστω και σε λίγο βαθμό να βοηθηθεί ώστε να το βγάλει και "αναγκάζεται" να ψάχνει χρηματοδότηση από άλλους φορείς άλλοτε τα καταφέρνει άλλοτε όχι, πάλι και έτσι δεν έχει ένα "κόστος" σε χρόνο; Με αυτήν την λογική θεωρώ τον οικονομικό παράγοντα ως το κυριότερο παράγοντα, παρόλο που όντως η ποιότητα του ερευνητή παίζει σημαντικό ρόλο αλλά για να εφαρμοστεί και η ποιότητα δεν προϋποθέτει και την οικονομική στήριξη; Σίγουρα τα ελληνικά πανεπιστήμια δίνουν μία βοήθεια σε αυτά σίγουρα δεν έχουν αφήσει την έρευνα απέξω απλά αν την βοηθούσαν ακόμα περισσότερο πιστεύω πως θα αναδεικνύαμε και σε μεγαλύτερο βαθμό τις ερευνητικές μας δυνατότητες για όσους τουλάχιστον δραστηριοποιούνται σε αυτό το κομμάτι και το αγαπάνε πραγματικά. Τι εννοείτε Post doc ?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
20-10-18
13:08
Καλημέρα και καλό ΣΚ.
Εγώ επειδή ακόμα είμαι προπτυχιακή φοιτήτρια και σχεδόν τελειώνω τις σπουδές μου και οδεύω προς το πτυχίο μου, δεν έχω τόσο μεγάλη εμπειρία στην διαδικασία της έρευνας, αλλά θα πω την δική μου γνώμη που έχω διαμορφώσει, με βάση όλα όσα έχω διαβάσει, ακούσει, συζητήσει και έχω δει κατά καιρούς. Αρχικά να ξεκινήσω ότι και το τμήμα μου ασχολείται κατά βάση σε μεγάλο βαθμό, με την έρευνα σε ότι έχει να κάνει σχέση με την διαχείριση, διάδοση, διακίνηση, έκδοση, διάθεση κλπ της έντυπης, ηλεκτρονικής ή οποιασδήποτε άλλης μορφής πληροφορίας σε οποιοδήποτε πληροφοριακό οργανισμό ή ακόμα και στο διαδίκτυο. Επίσης αντικείμενο έρευνας μας, είναι οποιαδήποτε ανθρωπιστικά κοινωνικά ακόμα και οικονομικά φαινόμενα, σε συνδυασμό με τον τρόπο που βιβλιοθήκες, αρχεία και μουσεία, μπορούν να συμβάλλουν σε αυτά , με προγράμματα τα οποία αναπτύσσουν στο πλαίσιο της καθημερινής τους δραστηριότητας. Σημειώνω ότι το μεγαλύτερο μέρος των ερευνητών αλλά και της ερευνητικής δραστηριότητας που παράγεται σε μία χώρα, βρίσκεται στα ελληνικά πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ της χώρας μας, και πιστεύω ότι οι περισσότεροι προπτυχιακοί, μεταπτυχιακοί και διδακτορικοί φοιτητές, σίγουρα έχουν συμβουλευτεί έστω και μία φορά κάποια βιβλιοθήκη, αρχείο, μουσείο ακόμα ή έχουν αναζητήσει στα αποθετήρια (τα οποία τα διαχειρίζονται ως επί το πλείστον άνθρωποι από το τμήμα μου, ως επιστήμονες της πληροφορίας) είτε ακαδημαϊκών ιδρυμάτων είτε άλλων οργανισμών που παράγουν πληροφορία. Άλλωστε τόσο η γκρίζα βιβλιογραφία όσο και το έργο σημαντικών ερευνητικών κέντρων και άλλων υπηρεσιών είναι τεράστια, αν και πολλές φορές τίθεται και πολύ το θέμα της ανοιχτής και της κλειστής πρόσβασης και τα τελευταία χρόνια της χρυσής ανοιχτής πρόσβασης σε επιστημονικές πηγές και δημοσιεύσεις. Θέλω να καταλήξω με βάση αυτό το εισαγωγικό μου κομμάτι, ότι οι πληροφοριακοί οργανισμοί, είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την έρευνα σε οποιαδήποτε αντικείμενο ο καθένας ενασχολείται στην ζωή του.
Το τμήμα μου λοιπόν ανήκει το νεοσύστατο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠΑΔΑ) στην Πανεπιστημιούπολη 1, πρώην ΤΕΙ Αθήνας. Όσα χρόνια φοιτώ στο τμήμα αυτό, αλλά και ευρύτερα στο συγκεκριμένο ΑΕΙ, διαπιστώνω ότι τα κονδύλια είναι όντως πολύ χαμηλά, η χρηματοδότηση ελλιπής και δυστυχώς κάθε χρόνο έχουμε ελλείψεις διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού αλλά και εξοπλισμού και δυστυχώς δεν υπάρχει και επαρκής μισθός στο προσωπικό που διδάσκει. Όσον αφορά τουλάχιστον το τμήμα μου είμαστε εάν θυμάμαι καλά με το ζόρι γύρω στους 8 μόνιμους (μέλη ΔΕΠ) ενώ το υπόλοιπο προσωπικό είναι έκτακτοι συνεργάτες με αποτέλεσμα πολλοί καθηγητές να έχουν πολλές ώρες μάθημα και σίγουρα να διδάσκουν παραπάνω κιόλας από 2 μαθήματα, οπότε καταλαβαίνετε τον φόρτο εργασίας των συγκεκριμένων ανθρώπων. Πιστεύω όμως, χωρίς να το λέω με απόλυτη βεβαιότητα, ότι πάνω κάτω, η κατάσταση στα περισσότερα εάν όχι σε όλα, τα ελληνικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ είναι περίπου η ίδια και αντιμετωπίζουν ίδια ή και παρόμοια προβλήματα. Άλλωστε η οικονομική, η κοινωνική και ηθική κρίση δεν θα μπορούσε να αφήσει αναλλοίωτη την παιδεία και την τριτοβάθμια εκπαίδευση πιο συγκεκριμένα.
Πιστεύω πως η ερευνητική παραγωγή γενικά στα ελληνικά πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ της Ελλάδος είναι σίγουρα αρκετά ικανοποιητική καθώς σύμφωνα με τα άρθρα που παρατέθηκαν υπάρχουν διακρίσεις και σημαντικές αξιολογήσεις αλλά σίγουρα δεν είναι θεωρώ σε επίπεδο όπως λογικά θα είναι αυτή των χωρών της Ε.Ε κατά μέσο όρο πάντα, καθώς δεν θυμάμαι σε ποια θέση βρίσκεται η Ελλάδα σε επίπεδο αξιολόγησης της έρευνας που παράγει. Εγώ ωστόσο για να χαρακτηρίσω την ερευνητική παραγωγή αρκετή, δεν λαμβάνω υπόψη μου μόνο το κριτήριο της ποσότητας αλλά και το κριτήριο της ποιότητας της κάθε ερευνητικής διαδικασίας, μα πάνω από όλα της ηθικής (πνευματικά δικαιώματα, αλλά και έρευνα ή ερευνητικά έργα, που πολλές φορές καταπατούν και ανθρώπινα δικαιώματα σαν αυτό της κλωνοποίησης λόγου χάρη).
Για να έρθω όμως στο "ζουμί" του θέματος εγώ θεωρώ ότι ο κυριότερος παράγοντας που επηρεάζει αρνητικά ή θετικά την έρευνα, είναι ο οικονομικός. Όσο πιο πολλά λεφτά διαθέτει το ίδρυμα, τόσο πιο "εύκολο" θα είναι να σε βοηθήσει και εσένα ώστε να κάνεις την έρευνά σου αφού πολλές φορές γίνονται διαγωνισμοί υποβολής προτάσεων έρευνας και περνάνε το πολύ
2-3 καλύτερες προτάσεις με βάση τον προϋπολογισμό νομίζω που απαιτείται. Αυτό δεν ξέρω βέβαια εάν σημαίνει πως μία πρόταση που μπορεί να είναι και η καλύτερη να μην "περάσει" λόγω πιθανού μεγάλου οικονομικού budget που να απαιτεί. Και μετά φυσικά ο ερευνητής στην περίπτωση αυτή θα χρειαστεί να ψάξει εξωτερικούς φορείς για αναζήτηση χρηματοδότησης και να έρθει σε συμφωνία μαζί τους. Ακόμα και πρόσβαση στις ηλεκτρονικές πηγές πληροφόρησης, πέρα από τον εξοπλισμό και τον εξοπλισμό της έρευνας, τις μετακινήσεις στο εξωτερικό πχ ή σε άλλη μέρη της Ελλάδος που πολλές φορές τα έξοδα ο ερευνητής τα πληρώνει από την τσέπη του, είναι πενιχρή αφού πολλές φορές τα ακαδημαϊκά ιδρύματα αδυνατούν να καλύψουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις και συμφωνίες ώστε να μπορούν να διαθέσουν σε φοιτητές και ερευνητικές ελεύθερη ανοιχτή πρόσβαση σε επιστημονικές πηγές και εκδόσεις, με αποτέλεσμα να δίνουν πρόσβαση σε 3-4 το πολύ επιστημονικά περιοδικά.
Για να συνεχίσω λοιπόν τον συλλογισμό μου, που ξεκίνησα αναφέροντας για το τμήμα που φοιτώ αλλά και για το ΠΑΔΑ κάτι αντίστοιχο συμβαίνει όσο αφορά την πρόσβαση στην επιστημονική πληροφορία σε εμάς. Μετά το ίδρυμα, θέλει να ικανοποιήσει τις ανάγκες των φοιτητών, των καθηγητών, του εξοπλισμού, υγειονομικής περίθαλψης και σίτισης των φοιτητών ή της έρευνας; Όλα αυτά φυσικά απαιτούν τεράστιο κρατικό προϋπολογισμό που πρέπει να διατεθεί για την παιδεία και τα ελληνικά πανεπιστήμια που γνωρίζουμε ότι δεν γίνεται και έτσι τα αποθέματα των ελληνικών πανεπιστημίων είναι πενιχρά. Θέλω να πιστεύω όμως ότι μελλοντικά η κατάσταση θα φτιάξει και ο οικονομικός παράγοντας θα σταματήσει να είναι τόσο μεγάλος ανασταλτικός παράγοντας για την πραγματοποίηση έρευνας.
Δεύτερος παράγοντας είναι το πραγματικό ενδιαφέρον που υπάρχει και ο χρόνος που αφιερώνουν οι φοιτητές στην έρευνα. Θέματα λογοκλοπής, αντιγραφής και λοιπά, δεν νομίζω να τίθενται αφού αυτά από όσο ξέρω ακόμα και σε πτυχιακές εργασίες προπτυχιακού επιπέδου αφού υπάρχουν και τα αντίστοιχα προγράμματα για αυτούς τους σκοπούς. Μία αξιόλογη έρευνα σίγουρα πρέπει να είναι πρωτότυπη και να μην αποτελεί απλά παρασκεύασμα ή να είναι ελαφρώς τροποποιημένη από κάποια άλλη. Η ΤΠΕ και γενικά οι τεχνολογίες αλλά και όλα τα επιστημονικά πεδία θεωρώ ότι αυξάνονται, εξελίσσονται και με βάση αυτόν τον συλλογισμό νομίζω ότι και οι ίδιοι ερευνητές πρέπει να προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα και τις αλλαγές που επιφέρει η εκάστοτε κοινωνική περίοδος. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με δια βίου έρευνα πάνω σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο με βάση νέα δεδομένα, σύγκρισης αποτελεσμάτων έρευνας του τότε με το σήμερα κλπ κλπ που όλα αυτά θα έχουν ως απώτερο σκοπό την αναβάθμιση του ερευνητικού επιπέδου αλλά και της ποιότητας ζωής των ανθρώπων. Εάν ο άνθρωπος αγαπάει την επιστήμη του, το αντικείμενό του, με το οποίο ασχολείται νομίζω ότι μπορεί να τα καταφέρει όλα αυτά. Ωστόσο πιστεύω ότι για να υλοποιηθούν όλα αυτά εκτός βέβαια από οικονομικό προϋπολογισμό που είναι πολύ σημαντικός παράγοντας απαιτείται και συνεργασία επιστημόνων, επιστημονική επικοινωνία(scholarly communication) που είναι ένας νέος κλάδος που διαμορφώνεται και πλέον και θα αναπτύσσεται στο μέλλον ώστε να γίνονται γνωστά τα αποτελέσματα ερευνών αλλά και η έρευνα αυτή καθαυτή και πάνω σε αυτά να οδηγούμαστε μελλοντικά σε έρευνες πιο εμπεριστατωμένες. Αυτοί οι 2 είναι για εμένα οι πιο σπουδαίοι παράγοντες. Ωστόσο μπορώ να πω ότι αρκετά επιστημονικά περιοδικά και εκδόσεις που έχουν πέσει στην αντίληψή μου, κατά την διάρκεια εκπόνησης εργασιών στο τμήμα μου αλλά και τώρα της πτυχιακής μου εργασίας, έχουν πολύ μεγάλο δείκτη απήχησης (impact factor) και πολύ σημαντικές αξιολογήσεις από άρθρα Ελλήνων ερευνητών ακαδημαϊκών και μη, κάτι που σίγουρα είναι πολύ σημαντικό, ακόμα και πτυχιακές εργασίες από το τμήμα μου και από άλλα τμήματα καταλήγουν αργότερα να γίνουν επιστημονικά άρθρα που χωρίς αμφιβολία αυτό αφήνει μία θετική πνοή αισιοδοξίας. Νομίζω πως πρέπει όλους του ερευνητές να μας απασχολήσουν ζητήματα της ανοιχτής επιστήμης, της ανοιχτής πρόσβασης και των ανοιχτών δεδομένων. Με λίγα λόγια βλέπετε ότι το ένα είναι συνδεόμενο με το άλλο σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Όπως και το τμήμα μου έτσι και τα υπόλοιπα τμήματα σίγουρα παράγουν σημαντικό και αξιόλογο ερευνητικό έργο αλλά θεωρώ πως αυτό είναι ναι νεμ ικανοποιητικό και σε πολύ καλό επίπεδο, και είμαι σίγουρη ότι εάν η χρηματοδότηση γίνει ακόμα καλύτερη και αυξηθεί το ενδιαφέρον των ερευνητών στο μέλλον σίγουρα θα αναβαθμίσουμε ακόμα περισσότερο και αυτό το κομμάτι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θεωρώ ότι κάθε επιστήμη είτε είναι ανθρωπιστική, υγείας, τεχνολογική μπορεί να παράγει έργο με διαφορετικό βαθμό και σε άλλο σημείο αρκεί βέβαια να υπάρχουν και οι ανάλογες προϋποθέσεις και τα βήματα ώστε να φτάσει σε αυτό το σημείο.
Όπως είπε και ο thanos713, μπορεί να υπάρχουν δικτυώσεις με άλλα πανεπιστήμια του εξωτερικού να συμβαδίζουν τα ΠΜΣ και τα διδακτορικά προγράμματα σπουδών και εκείνα του εξωτερικού που πιστεύω πως το κάθε τμήμα αυτό προσπαθεί να κάνει παρόλο τις δυσκολίες (τουλάχιστον το τμήμα μου, έχει κάνει τρομερή προσπάθεια σε αυτό) είναι αυτό που λέει για την μισθοδοσία τους και ότι τα έξοδα τα πληρώνουν οι ίδιοι, που υποτίθεται ότι αφού παράγεις έρευνα όλα αυτά έπρεπε να ήταν αυτονόητα. Και αυτό που αναφέρει ο panagiotis econ δυστυχώς σε ότι αφορά τους καθηγητές είναι μία αλήθεια και πολλοί λόγω αυτών κόβονται στις αξιολογήσεις ή μερικά τμήμα τους παίρνουν ως πιο "φθηνό" προσωπικό γιατί σίγουρα όσα πιο πολλά έχεις, τόσο πιο πολύ πρέπει και να σε πληρώνουν, αλλά που θα βρει το πανεπιστήμιο απόθεμα για να το κάνει αυτό; Πολλές έρευνες εξάλλου τις πληρώνουν οι ερευνητές από την τσέπη τους και μάλιστα 3 φορές (τον εξοπλισμό το δικό μας, πληρώνεις για εκδοθεί το άρθρο σου κλπ κλπ ).
Σε ότι αφορά την εκλαΐκευση από το κοινό που αναφέρει η Revekka της έρευνας νομίζω ώστε να γίνει αυτή πραγματικότητα πρέπει έρευνες να προωθηθούν σε συνέδρια ώστε να δει ο κόσμος και να γνωρίσει το έργο αυτό που προάγει ο κάθε ερευνητής σωστά; Φυσικά και αυτό νομίζω ότι απαιτεί και οικονομικό budget πόσο μάλλον για πρακτικά συνεδρίων αλλά και προσωπικό πραγματικό ενδιαφέρον για το αντικείμενο της έρευνας. Σίγουρα δεν κρίνεις έναν καθηγητή από τις δημοσιεύσεις μόνο και θα ήταν ανούσιο και πάνω σε αυτό, θα ήθελα να σταθώ στο θέμα Peer review που συζητούσαμε χθες στο μάθημα. Μπορεί ο αξιολογητής να σε ξέρει αλλά δεν τον ξέρεις εσύ, κάτι που είναι λίγο άδικο γιατί μπορεί να υπάρχει και διαφάνεια στην αξιολόγηση με αποτέλεσμα να περνάει μία μέτρια εργασία ενώ μία εξαιρετική όχι απλά επειδή δεν γουστάρει o αξιολογητής ή ξέρει πχ τον ερευνητή αυτόν κλπ κλπ. Για αυτό πλέον αρχίζει και προσπαθεί να υλοποιηθεί η αξιολόγηση να γίνει αμφίρροπη ώστε να μην γνωρίζει ούτε ο αξιολογητής τον ερευνητή ή το αντίστροφο. Και φυσικά δεν πρέπει να συγχέουμε έναν διδακτορικό με έναν καθηγητή, δεν είναι ταυτόσημες έννοιες, δηλαδή δεν σημαίνει ότι ένας διδακτορικός θα γίνει και καθηγητής όπως πολλοί έχουν αυτήν την λαθεμένη εικόνα.
Εγώ επειδή ακόμα είμαι προπτυχιακή φοιτήτρια και σχεδόν τελειώνω τις σπουδές μου και οδεύω προς το πτυχίο μου, δεν έχω τόσο μεγάλη εμπειρία στην διαδικασία της έρευνας, αλλά θα πω την δική μου γνώμη που έχω διαμορφώσει, με βάση όλα όσα έχω διαβάσει, ακούσει, συζητήσει και έχω δει κατά καιρούς. Αρχικά να ξεκινήσω ότι και το τμήμα μου ασχολείται κατά βάση σε μεγάλο βαθμό, με την έρευνα σε ότι έχει να κάνει σχέση με την διαχείριση, διάδοση, διακίνηση, έκδοση, διάθεση κλπ της έντυπης, ηλεκτρονικής ή οποιασδήποτε άλλης μορφής πληροφορίας σε οποιοδήποτε πληροφοριακό οργανισμό ή ακόμα και στο διαδίκτυο. Επίσης αντικείμενο έρευνας μας, είναι οποιαδήποτε ανθρωπιστικά κοινωνικά ακόμα και οικονομικά φαινόμενα, σε συνδυασμό με τον τρόπο που βιβλιοθήκες, αρχεία και μουσεία, μπορούν να συμβάλλουν σε αυτά , με προγράμματα τα οποία αναπτύσσουν στο πλαίσιο της καθημερινής τους δραστηριότητας. Σημειώνω ότι το μεγαλύτερο μέρος των ερευνητών αλλά και της ερευνητικής δραστηριότητας που παράγεται σε μία χώρα, βρίσκεται στα ελληνικά πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ της χώρας μας, και πιστεύω ότι οι περισσότεροι προπτυχιακοί, μεταπτυχιακοί και διδακτορικοί φοιτητές, σίγουρα έχουν συμβουλευτεί έστω και μία φορά κάποια βιβλιοθήκη, αρχείο, μουσείο ακόμα ή έχουν αναζητήσει στα αποθετήρια (τα οποία τα διαχειρίζονται ως επί το πλείστον άνθρωποι από το τμήμα μου, ως επιστήμονες της πληροφορίας) είτε ακαδημαϊκών ιδρυμάτων είτε άλλων οργανισμών που παράγουν πληροφορία. Άλλωστε τόσο η γκρίζα βιβλιογραφία όσο και το έργο σημαντικών ερευνητικών κέντρων και άλλων υπηρεσιών είναι τεράστια, αν και πολλές φορές τίθεται και πολύ το θέμα της ανοιχτής και της κλειστής πρόσβασης και τα τελευταία χρόνια της χρυσής ανοιχτής πρόσβασης σε επιστημονικές πηγές και δημοσιεύσεις. Θέλω να καταλήξω με βάση αυτό το εισαγωγικό μου κομμάτι, ότι οι πληροφοριακοί οργανισμοί, είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την έρευνα σε οποιαδήποτε αντικείμενο ο καθένας ενασχολείται στην ζωή του.
Το τμήμα μου λοιπόν ανήκει το νεοσύστατο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠΑΔΑ) στην Πανεπιστημιούπολη 1, πρώην ΤΕΙ Αθήνας. Όσα χρόνια φοιτώ στο τμήμα αυτό, αλλά και ευρύτερα στο συγκεκριμένο ΑΕΙ, διαπιστώνω ότι τα κονδύλια είναι όντως πολύ χαμηλά, η χρηματοδότηση ελλιπής και δυστυχώς κάθε χρόνο έχουμε ελλείψεις διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού αλλά και εξοπλισμού και δυστυχώς δεν υπάρχει και επαρκής μισθός στο προσωπικό που διδάσκει. Όσον αφορά τουλάχιστον το τμήμα μου είμαστε εάν θυμάμαι καλά με το ζόρι γύρω στους 8 μόνιμους (μέλη ΔΕΠ) ενώ το υπόλοιπο προσωπικό είναι έκτακτοι συνεργάτες με αποτέλεσμα πολλοί καθηγητές να έχουν πολλές ώρες μάθημα και σίγουρα να διδάσκουν παραπάνω κιόλας από 2 μαθήματα, οπότε καταλαβαίνετε τον φόρτο εργασίας των συγκεκριμένων ανθρώπων. Πιστεύω όμως, χωρίς να το λέω με απόλυτη βεβαιότητα, ότι πάνω κάτω, η κατάσταση στα περισσότερα εάν όχι σε όλα, τα ελληνικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ είναι περίπου η ίδια και αντιμετωπίζουν ίδια ή και παρόμοια προβλήματα. Άλλωστε η οικονομική, η κοινωνική και ηθική κρίση δεν θα μπορούσε να αφήσει αναλλοίωτη την παιδεία και την τριτοβάθμια εκπαίδευση πιο συγκεκριμένα.
Πιστεύω πως η ερευνητική παραγωγή γενικά στα ελληνικά πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ της Ελλάδος είναι σίγουρα αρκετά ικανοποιητική καθώς σύμφωνα με τα άρθρα που παρατέθηκαν υπάρχουν διακρίσεις και σημαντικές αξιολογήσεις αλλά σίγουρα δεν είναι θεωρώ σε επίπεδο όπως λογικά θα είναι αυτή των χωρών της Ε.Ε κατά μέσο όρο πάντα, καθώς δεν θυμάμαι σε ποια θέση βρίσκεται η Ελλάδα σε επίπεδο αξιολόγησης της έρευνας που παράγει. Εγώ ωστόσο για να χαρακτηρίσω την ερευνητική παραγωγή αρκετή, δεν λαμβάνω υπόψη μου μόνο το κριτήριο της ποσότητας αλλά και το κριτήριο της ποιότητας της κάθε ερευνητικής διαδικασίας, μα πάνω από όλα της ηθικής (πνευματικά δικαιώματα, αλλά και έρευνα ή ερευνητικά έργα, που πολλές φορές καταπατούν και ανθρώπινα δικαιώματα σαν αυτό της κλωνοποίησης λόγου χάρη).
Για να έρθω όμως στο "ζουμί" του θέματος εγώ θεωρώ ότι ο κυριότερος παράγοντας που επηρεάζει αρνητικά ή θετικά την έρευνα, είναι ο οικονομικός. Όσο πιο πολλά λεφτά διαθέτει το ίδρυμα, τόσο πιο "εύκολο" θα είναι να σε βοηθήσει και εσένα ώστε να κάνεις την έρευνά σου αφού πολλές φορές γίνονται διαγωνισμοί υποβολής προτάσεων έρευνας και περνάνε το πολύ
2-3 καλύτερες προτάσεις με βάση τον προϋπολογισμό νομίζω που απαιτείται. Αυτό δεν ξέρω βέβαια εάν σημαίνει πως μία πρόταση που μπορεί να είναι και η καλύτερη να μην "περάσει" λόγω πιθανού μεγάλου οικονομικού budget που να απαιτεί. Και μετά φυσικά ο ερευνητής στην περίπτωση αυτή θα χρειαστεί να ψάξει εξωτερικούς φορείς για αναζήτηση χρηματοδότησης και να έρθει σε συμφωνία μαζί τους. Ακόμα και πρόσβαση στις ηλεκτρονικές πηγές πληροφόρησης, πέρα από τον εξοπλισμό και τον εξοπλισμό της έρευνας, τις μετακινήσεις στο εξωτερικό πχ ή σε άλλη μέρη της Ελλάδος που πολλές φορές τα έξοδα ο ερευνητής τα πληρώνει από την τσέπη του, είναι πενιχρή αφού πολλές φορές τα ακαδημαϊκά ιδρύματα αδυνατούν να καλύψουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις και συμφωνίες ώστε να μπορούν να διαθέσουν σε φοιτητές και ερευνητικές ελεύθερη ανοιχτή πρόσβαση σε επιστημονικές πηγές και εκδόσεις, με αποτέλεσμα να δίνουν πρόσβαση σε 3-4 το πολύ επιστημονικά περιοδικά.
Για να συνεχίσω λοιπόν τον συλλογισμό μου, που ξεκίνησα αναφέροντας για το τμήμα που φοιτώ αλλά και για το ΠΑΔΑ κάτι αντίστοιχο συμβαίνει όσο αφορά την πρόσβαση στην επιστημονική πληροφορία σε εμάς. Μετά το ίδρυμα, θέλει να ικανοποιήσει τις ανάγκες των φοιτητών, των καθηγητών, του εξοπλισμού, υγειονομικής περίθαλψης και σίτισης των φοιτητών ή της έρευνας; Όλα αυτά φυσικά απαιτούν τεράστιο κρατικό προϋπολογισμό που πρέπει να διατεθεί για την παιδεία και τα ελληνικά πανεπιστήμια που γνωρίζουμε ότι δεν γίνεται και έτσι τα αποθέματα των ελληνικών πανεπιστημίων είναι πενιχρά. Θέλω να πιστεύω όμως ότι μελλοντικά η κατάσταση θα φτιάξει και ο οικονομικός παράγοντας θα σταματήσει να είναι τόσο μεγάλος ανασταλτικός παράγοντας για την πραγματοποίηση έρευνας.
Δεύτερος παράγοντας είναι το πραγματικό ενδιαφέρον που υπάρχει και ο χρόνος που αφιερώνουν οι φοιτητές στην έρευνα. Θέματα λογοκλοπής, αντιγραφής και λοιπά, δεν νομίζω να τίθενται αφού αυτά από όσο ξέρω ακόμα και σε πτυχιακές εργασίες προπτυχιακού επιπέδου αφού υπάρχουν και τα αντίστοιχα προγράμματα για αυτούς τους σκοπούς. Μία αξιόλογη έρευνα σίγουρα πρέπει να είναι πρωτότυπη και να μην αποτελεί απλά παρασκεύασμα ή να είναι ελαφρώς τροποποιημένη από κάποια άλλη. Η ΤΠΕ και γενικά οι τεχνολογίες αλλά και όλα τα επιστημονικά πεδία θεωρώ ότι αυξάνονται, εξελίσσονται και με βάση αυτόν τον συλλογισμό νομίζω ότι και οι ίδιοι ερευνητές πρέπει να προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα και τις αλλαγές που επιφέρει η εκάστοτε κοινωνική περίοδος. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με δια βίου έρευνα πάνω σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο με βάση νέα δεδομένα, σύγκρισης αποτελεσμάτων έρευνας του τότε με το σήμερα κλπ κλπ που όλα αυτά θα έχουν ως απώτερο σκοπό την αναβάθμιση του ερευνητικού επιπέδου αλλά και της ποιότητας ζωής των ανθρώπων. Εάν ο άνθρωπος αγαπάει την επιστήμη του, το αντικείμενό του, με το οποίο ασχολείται νομίζω ότι μπορεί να τα καταφέρει όλα αυτά. Ωστόσο πιστεύω ότι για να υλοποιηθούν όλα αυτά εκτός βέβαια από οικονομικό προϋπολογισμό που είναι πολύ σημαντικός παράγοντας απαιτείται και συνεργασία επιστημόνων, επιστημονική επικοινωνία(scholarly communication) που είναι ένας νέος κλάδος που διαμορφώνεται και πλέον και θα αναπτύσσεται στο μέλλον ώστε να γίνονται γνωστά τα αποτελέσματα ερευνών αλλά και η έρευνα αυτή καθαυτή και πάνω σε αυτά να οδηγούμαστε μελλοντικά σε έρευνες πιο εμπεριστατωμένες. Αυτοί οι 2 είναι για εμένα οι πιο σπουδαίοι παράγοντες. Ωστόσο μπορώ να πω ότι αρκετά επιστημονικά περιοδικά και εκδόσεις που έχουν πέσει στην αντίληψή μου, κατά την διάρκεια εκπόνησης εργασιών στο τμήμα μου αλλά και τώρα της πτυχιακής μου εργασίας, έχουν πολύ μεγάλο δείκτη απήχησης (impact factor) και πολύ σημαντικές αξιολογήσεις από άρθρα Ελλήνων ερευνητών ακαδημαϊκών και μη, κάτι που σίγουρα είναι πολύ σημαντικό, ακόμα και πτυχιακές εργασίες από το τμήμα μου και από άλλα τμήματα καταλήγουν αργότερα να γίνουν επιστημονικά άρθρα που χωρίς αμφιβολία αυτό αφήνει μία θετική πνοή αισιοδοξίας. Νομίζω πως πρέπει όλους του ερευνητές να μας απασχολήσουν ζητήματα της ανοιχτής επιστήμης, της ανοιχτής πρόσβασης και των ανοιχτών δεδομένων. Με λίγα λόγια βλέπετε ότι το ένα είναι συνδεόμενο με το άλλο σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Όπως και το τμήμα μου έτσι και τα υπόλοιπα τμήματα σίγουρα παράγουν σημαντικό και αξιόλογο ερευνητικό έργο αλλά θεωρώ πως αυτό είναι ναι νεμ ικανοποιητικό και σε πολύ καλό επίπεδο, και είμαι σίγουρη ότι εάν η χρηματοδότηση γίνει ακόμα καλύτερη και αυξηθεί το ενδιαφέρον των ερευνητών στο μέλλον σίγουρα θα αναβαθμίσουμε ακόμα περισσότερο και αυτό το κομμάτι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θεωρώ ότι κάθε επιστήμη είτε είναι ανθρωπιστική, υγείας, τεχνολογική μπορεί να παράγει έργο με διαφορετικό βαθμό και σε άλλο σημείο αρκεί βέβαια να υπάρχουν και οι ανάλογες προϋποθέσεις και τα βήματα ώστε να φτάσει σε αυτό το σημείο.
Όπως είπε και ο thanos713, μπορεί να υπάρχουν δικτυώσεις με άλλα πανεπιστήμια του εξωτερικού να συμβαδίζουν τα ΠΜΣ και τα διδακτορικά προγράμματα σπουδών και εκείνα του εξωτερικού που πιστεύω πως το κάθε τμήμα αυτό προσπαθεί να κάνει παρόλο τις δυσκολίες (τουλάχιστον το τμήμα μου, έχει κάνει τρομερή προσπάθεια σε αυτό) είναι αυτό που λέει για την μισθοδοσία τους και ότι τα έξοδα τα πληρώνουν οι ίδιοι, που υποτίθεται ότι αφού παράγεις έρευνα όλα αυτά έπρεπε να ήταν αυτονόητα. Και αυτό που αναφέρει ο panagiotis econ δυστυχώς σε ότι αφορά τους καθηγητές είναι μία αλήθεια και πολλοί λόγω αυτών κόβονται στις αξιολογήσεις ή μερικά τμήμα τους παίρνουν ως πιο "φθηνό" προσωπικό γιατί σίγουρα όσα πιο πολλά έχεις, τόσο πιο πολύ πρέπει και να σε πληρώνουν, αλλά που θα βρει το πανεπιστήμιο απόθεμα για να το κάνει αυτό; Πολλές έρευνες εξάλλου τις πληρώνουν οι ερευνητές από την τσέπη τους και μάλιστα 3 φορές (τον εξοπλισμό το δικό μας, πληρώνεις για εκδοθεί το άρθρο σου κλπ κλπ ).
Σε ότι αφορά την εκλαΐκευση από το κοινό που αναφέρει η Revekka της έρευνας νομίζω ώστε να γίνει αυτή πραγματικότητα πρέπει έρευνες να προωθηθούν σε συνέδρια ώστε να δει ο κόσμος και να γνωρίσει το έργο αυτό που προάγει ο κάθε ερευνητής σωστά; Φυσικά και αυτό νομίζω ότι απαιτεί και οικονομικό budget πόσο μάλλον για πρακτικά συνεδρίων αλλά και προσωπικό πραγματικό ενδιαφέρον για το αντικείμενο της έρευνας. Σίγουρα δεν κρίνεις έναν καθηγητή από τις δημοσιεύσεις μόνο και θα ήταν ανούσιο και πάνω σε αυτό, θα ήθελα να σταθώ στο θέμα Peer review που συζητούσαμε χθες στο μάθημα. Μπορεί ο αξιολογητής να σε ξέρει αλλά δεν τον ξέρεις εσύ, κάτι που είναι λίγο άδικο γιατί μπορεί να υπάρχει και διαφάνεια στην αξιολόγηση με αποτέλεσμα να περνάει μία μέτρια εργασία ενώ μία εξαιρετική όχι απλά επειδή δεν γουστάρει o αξιολογητής ή ξέρει πχ τον ερευνητή αυτόν κλπ κλπ. Για αυτό πλέον αρχίζει και προσπαθεί να υλοποιηθεί η αξιολόγηση να γίνει αμφίρροπη ώστε να μην γνωρίζει ούτε ο αξιολογητής τον ερευνητή ή το αντίστροφο. Και φυσικά δεν πρέπει να συγχέουμε έναν διδακτορικό με έναν καθηγητή, δεν είναι ταυτόσημες έννοιες, δηλαδή δεν σημαίνει ότι ένας διδακτορικός θα γίνει και καθηγητής όπως πολλοί έχουν αυτήν την λαθεμένη εικόνα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
20-10-18
00:10
Πιστεύετε ότι η παραγωγή ερευνητικού έργου στα ελληνικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ είναι αρκετή, ή χρειάζεται περισσότερη εξέλιξη και αναβάθμιση και γενικότερα αλλαγές; Πόσο πιστεύετε, ότι η οικονομική κρίση και η μείωση κονδυλίων στα πανεπιστήμια και κατ' επέκταση η μείωση της χρηματοδότησης έχει επηρεάσει ή θα επηρεάσει ακόμα την κατάσταση; Όταν γράφω ερευνητικό έργο αναφέρομαι τόσο σε έργα που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο κάποιας έρευνας όσο και για επιστημονικές δημοσιεύσεις σε περιοδικά, προώθηση αυτών σε πρακτικά συνεδρίων κλπ κλπ; Γενικότερα θα ήθελα την γνώμη σας, πάνω για το θέμα της έρευνας που πραγματοποιείται στην χώρα μας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Παραθέτω τα αποτελέσματα της έρευνας Σταθερά ανοδική η διεθνής απήχηση των ελληνικών επιστημονικών δημοσιεύσεων όπως αυτή δημοσιεύτηκε από το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ).
Ως αφορμή για το συγκεκριμένο θέμα στάθηκε και στέκεται το μάθημα επιστημονική επικοινωνία που κάνω στο τμήμα μου, το παρόν εξάμηνο και το οποίο περιλαμβάνει και το παραπάνω φλέγων θέμα που προσφέρεται για εποικοδομητικό διάλογο και προβληματισμό , αλλά και μία σχετική συζήτηση που έλαβε μέρος, χθες στο chat.
Θα ήθελα πολύ να ακούσω την γνώμη σας
Παραθέτω τα αποτελέσματα της έρευνας Σταθερά ανοδική η διεθνής απήχηση των ελληνικών επιστημονικών δημοσιεύσεων όπως αυτή δημοσιεύτηκε από το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ).
Ως αφορμή για το συγκεκριμένο θέμα στάθηκε και στέκεται το μάθημα επιστημονική επικοινωνία που κάνω στο τμήμα μου, το παρόν εξάμηνο και το οποίο περιλαμβάνει και το παραπάνω φλέγων θέμα που προσφέρεται για εποικοδομητικό διάλογο και προβληματισμό , αλλά και μία σχετική συζήτηση που έλαβε μέρος, χθες στο chat.
Θα ήθελα πολύ να ακούσω την γνώμη σας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.