nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,799 μηνύματα.
04-10-18
00:18
Σας εχει τυχει ποτε να θελετε να πατε σε ενα μπαρ μονος/μονη ;
Εμενα προσωπικα ολο και τελευταια μου βγαινει αυτη η διαθεση, να παω μονος σε ενα bar . Τις περισσοτερες φορες ομως κολωνω.Δεν ξερω τι μαγαζι να επιλεξω, με πιανει ενας φοβος για το πως θα με κοιτανε οι αλλοι, πως θα περασει η ωρα και τις περισσοτερες φορες την βγαζω με τρεξιμο , αλλα εχουμε μπει στα καλα κρυα και ειναι δυσκολο πλεον.
Με προβληματιζει η διαθεση που βγαζω τελευταια που μαλλον θα προκυπτει απο τις πολλες απογοητευσεις που εχω προσφατα.
Ποια ειναι η γνωμη σας ;
Ναι ρε φίλε. Εννοείται ότι αξίζει την προσπάθεια γιατί:
α. η ζωή είναι δική σου
β. το μαγαζί δεν είναι κοινόβιο ή δημόσιο αγαθό
γ. υπάρχει υποκειμενισμός τι θεωρείτε αποδεκτή διασκέδαση και τι εννοώ: αν οι άλλοι έχουν πρόβλημα, θα μπορούσαν να προτείνουν κάτι όμορφο, οπότε η οποιαδήποτε άλλη πιθανή σκέψη που μπορεί να κάνουμε αν είμαστε σε διαφορετική θέση ως προς τον περιβάλλοντα χώρο, είναι λίγο πιθανοτική και μη ρεαλιστική.
Hence, άσε τους άλλους να διασκεδάζουν όπως αυτοί νομίζουν και φυσικά, διασκεδάζεις όπως εσύ νομίζεις. Ένα καλοκαίρι είχα βρεθεί περαστικός τουρίστας στην Λευκάδα, στο Νυδρί, σε ένα πάρτι με dj. Ήμουν χωρίς παρέα αλλά συμμετείχα στο κέφι στο συγκεκριμένο κλάμπ. Πέρασα πολύ όμορφα γιατί το όλο κλίμα ήταν πολύ όμορφο και διασκέδασα όπως προσωπικά μου άρεσε ακούγοντας διάφορες ωραίες επιτυχίες σε ρεμιξαρισμένη μορφή, χωρίς τις διάφορες διασπάσεις από μια μεγάλη παρέα. Αν και είναι από τις λίγες φορές που μου συνέβη, σε σχέση με άλλες παρεϊιστικες εξόδους είναι από τις λίγες αναμνήσεις της ζωής μου που ακόμη και τώρα νοσταλγώ ξανά.
Μεταφέρω την εμπειρία μου γιατί υπάρχει ένα γενικό φοβικό σύνδρομο στην Ελλάδα σε πολλά θέματα για το πως θα μας χαρακτηρίσουν άνθρωποι (που δεν μας ξέρουν και δεν ξέρουμε). Η παραμονή μου στο εξωτερικό, με βοήθησε πολύ να αποβάλλω κόμπλεξ ψυχοσωματικά και υπαρξιακά σχετικά με την ψευτοηθική μιας ατσαλάκωτης εικόνας στους άλλους, όταν οι άλλοι είναι άγνωστοι ακόμη και στην απλή βόλτα στο δρόμο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.