Deutsch... Lover
Επιφανές μέλος
Η Everl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 18,613 μηνύματα.
22-09-17
10:42
Για λόγους σεβασμού στο πρόσωπο του εκπαιδευτικού και γιατί δεν μπορώ να συγκεντρώνομαι όταν κάποιος μιλάει για κάτι άλλο, δεν διάβαζα ποτέ για μαθήματα κατεύθυνσης ή για το φροντιστήριο στις ώρες της γενικής. Μπορεί να μην είχα ούτε καν βιβλίο σε μερικά μαθήματα ( βλ. μαθηματικά γενικής ή βιολογία) αλλά προτιμούσα να κοιμάμαι, να βλέπω τη διπλανή να ζωγραφίζει, να μιλάμε με μηνύματα με κάποιον κλπ αλλά όχι, δεν διάβαζα.
Σε μερικά μαθήματα όπως ήταν τα θρησκευτικά, η κοινωνιολογία ( κατ) ένα άλλο που έμοιαζε με τη κοινωνιολογία και δεν θυμάμαι πως λεγόταν ( γενικής), έβρισκα μια καλή ευκαιρία να ξεφύγω λίγο από τα 5 μαθήματα των πανελλαδικών, να συζητήσω για διάφορα θέματα κλπ. Είχαμε μια εξαιρετική κοινωνιολόγο που κάναμε πολύ ωραίες συζητήσεις τόσο στη κοινωνιολογία όσο και στο άλλο μάθημα... Επίσης, τα θρησκευτικά δεν ήταν δεσμευτικά με βιβλίο και βλέπαμε πολλές ωραίες θεματικές ενότητες που 'ξέφευγαν' κάπως.
Στις ώρες της κατεύθυνσης τώρα, είχα μια εξαιρετική φιλόλογο!! Κάναμε πολύ καλή δουλειά στα αρχαία ( κυρίως στο άγνωστο) και με καμάρι έχω να λέω πως με πήρε σχεδόν από το 0 και σε λίγους μήνες κατάφερα να γράψω έναν αξιοπρεπή βαθμό στις πανελλήνιες. Και ναι, τον βαθμό μου δεν το χρωστάω σε κανένα φροντιστήριο αλλά μόνο σε αυτή.
Έκθεση, κάναμε επίσης καλή δουλειά.
Ιστορία η αλήθεια είναι πως δεν ήταν τόσο καλή. Είχαμε όμως δύο κοπέλες που θα έδιναν χωρίς φροντιστήριο και προσπαθούσαν πολύ. Επειδή ήμουν σε μικρό σχολείο και στη κατεύθυνση ήμασταν 6 άτομα μόνο, είχα ζητήσει από τη φιλόλογο να μου δίνει extra πηγές να επεξεργάζομαι όσο εκείνη θα κάνει τη παράδοση κυρίως για τα παιδιά που έδιναν μόνο μέσω σχολείου.
Λατινικά είχαμε άλλη φιλόλογο. Είχε εξαιρετικές σημειώσεις και πολύ καλή τακτική αλλά καθόλου μεταδοτικότητα. Διάβαζα πάντα. Ήταν καλή ευκαιρία για μια επανάληψη της μετάφρασης και του συντακτικού, μια καλή εξάσκηση οι χρονικές αντικαταστάσεις, οι ασκήσεις κλπ...
Γενικώς είμαι της άποψης: ''Πάρε από τον καθένα ό,τι έχει να σου δώσει''.
Μου την έδινε στα νεύρα όταν έβλεπα παιδιά να κοιμούνται στα αρχαία ενώ θα μπορούσαν να μεταφράσουν άλλο ένα κείμενο. Ή ενώ θα μπορούσαν να μεταφράσουν άλλο ένα κείμενο περιοριζόταν σε μια ηλίθια φροντιστηριακή άσκηση για να μη πάνε αδιάβαστοι στο φροντιστήριο. Το φροντιστήριο δεν είναι σχολείο. Δεν πας εκεί για να μη πει ο καθηγητής στη μαμά σου πως δεν κάνεις όλες τις ασκήσεις και δεν γράφεις 20 στα τεστ και τα διαγωνίσματα. Πας για να καλύψεις κενά και να σε βοηθήσουν. Και 10 θα γράψεις, και 0 θα γράψεις και μια φορά θα τύχει να μη κάνεις ασκήσεις.
Θα σε χαλάσει δηλαδή αν κάνεις 1 ακόμα επανάληψη;
Να λύσεις άλλες 5 ασκήσεις στα μαθηματικά;
Να κάνεις άλλες 3 πηγές στην ιστορία;
Να γράψεις άλλη μια έκθεση;
Καθόλου...
Ίσως έπεσα σε καλή χρονιά με αξιόλογους καθηγητές... Δεν ξέρω.
Προσωπικά, μόνο καλό μου έκανε όλο αυτό.
Και διαγωνίσματα σε κάθε κεφάλαιο της ιστορίας γράφαμε και στα αρχαία κάθε φορά που τελειώναμε ένα έργο και εκθέσεις...
Τώρα αν ο φιλόλογος πχ βαριέται να ανοίξει τη γραμματική να κάνει μια άσκηση, εντάξει. Τον αφήνεις...
Σε μερικά μαθήματα όπως ήταν τα θρησκευτικά, η κοινωνιολογία ( κατ) ένα άλλο που έμοιαζε με τη κοινωνιολογία και δεν θυμάμαι πως λεγόταν ( γενικής), έβρισκα μια καλή ευκαιρία να ξεφύγω λίγο από τα 5 μαθήματα των πανελλαδικών, να συζητήσω για διάφορα θέματα κλπ. Είχαμε μια εξαιρετική κοινωνιολόγο που κάναμε πολύ ωραίες συζητήσεις τόσο στη κοινωνιολογία όσο και στο άλλο μάθημα... Επίσης, τα θρησκευτικά δεν ήταν δεσμευτικά με βιβλίο και βλέπαμε πολλές ωραίες θεματικές ενότητες που 'ξέφευγαν' κάπως.
Στις ώρες της κατεύθυνσης τώρα, είχα μια εξαιρετική φιλόλογο!! Κάναμε πολύ καλή δουλειά στα αρχαία ( κυρίως στο άγνωστο) και με καμάρι έχω να λέω πως με πήρε σχεδόν από το 0 και σε λίγους μήνες κατάφερα να γράψω έναν αξιοπρεπή βαθμό στις πανελλήνιες. Και ναι, τον βαθμό μου δεν το χρωστάω σε κανένα φροντιστήριο αλλά μόνο σε αυτή.
Έκθεση, κάναμε επίσης καλή δουλειά.
Ιστορία η αλήθεια είναι πως δεν ήταν τόσο καλή. Είχαμε όμως δύο κοπέλες που θα έδιναν χωρίς φροντιστήριο και προσπαθούσαν πολύ. Επειδή ήμουν σε μικρό σχολείο και στη κατεύθυνση ήμασταν 6 άτομα μόνο, είχα ζητήσει από τη φιλόλογο να μου δίνει extra πηγές να επεξεργάζομαι όσο εκείνη θα κάνει τη παράδοση κυρίως για τα παιδιά που έδιναν μόνο μέσω σχολείου.
Λατινικά είχαμε άλλη φιλόλογο. Είχε εξαιρετικές σημειώσεις και πολύ καλή τακτική αλλά καθόλου μεταδοτικότητα. Διάβαζα πάντα. Ήταν καλή ευκαιρία για μια επανάληψη της μετάφρασης και του συντακτικού, μια καλή εξάσκηση οι χρονικές αντικαταστάσεις, οι ασκήσεις κλπ...
Γενικώς είμαι της άποψης: ''Πάρε από τον καθένα ό,τι έχει να σου δώσει''.
Μου την έδινε στα νεύρα όταν έβλεπα παιδιά να κοιμούνται στα αρχαία ενώ θα μπορούσαν να μεταφράσουν άλλο ένα κείμενο. Ή ενώ θα μπορούσαν να μεταφράσουν άλλο ένα κείμενο περιοριζόταν σε μια ηλίθια φροντιστηριακή άσκηση για να μη πάνε αδιάβαστοι στο φροντιστήριο. Το φροντιστήριο δεν είναι σχολείο. Δεν πας εκεί για να μη πει ο καθηγητής στη μαμά σου πως δεν κάνεις όλες τις ασκήσεις και δεν γράφεις 20 στα τεστ και τα διαγωνίσματα. Πας για να καλύψεις κενά και να σε βοηθήσουν. Και 10 θα γράψεις, και 0 θα γράψεις και μια φορά θα τύχει να μη κάνεις ασκήσεις.
Θα σε χαλάσει δηλαδή αν κάνεις 1 ακόμα επανάληψη;
Να λύσεις άλλες 5 ασκήσεις στα μαθηματικά;
Να κάνεις άλλες 3 πηγές στην ιστορία;
Να γράψεις άλλη μια έκθεση;
Καθόλου...
Ίσως έπεσα σε καλή χρονιά με αξιόλογους καθηγητές... Δεν ξέρω.
Προσωπικά, μόνο καλό μου έκανε όλο αυτό.
Και διαγωνίσματα σε κάθε κεφάλαιο της ιστορίας γράφαμε και στα αρχαία κάθε φορά που τελειώναμε ένα έργο και εκθέσεις...
Τώρα αν ο φιλόλογος πχ βαριέται να ανοίξει τη γραμματική να κάνει μια άσκηση, εντάξει. Τον αφήνεις...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.